Τα χαμένα γάντια
Η απόλυτη εικόνα του χειμώνα. Ένα χαμένο γάντι στο έδαφος.
Τα συναντάς σίγουρα διαρκώς στο οδόστρωμα σε πάρκα σε πλατείες. Έχουν πέσει χωρίς να το πάρει χαμπάρι ο ιδιοκτήτης του. Από το είδος, το χρώμα και το υλικό μπορείς να κάνεις υποθέσεις για τον ιδιοκτήτη τους. Αν είναι ένα ξέγνοιαστο παιδικό χέρι, το παγωμένο κουρασμένο χέρι ενός ηλικιωμένου ή το λεπτεπίλεπτο μιας κοπέλας.
Πολλοί αφού τα μαζέψουν τα αφήνουν στην άκρη του δρόμου με την ελπίδα κάποιος να τα αναζητήσει. Συνήθως κανείς. Η τύχη τους είναι ή πολύ μοναχική ή πολύ περιπετειώδης, καθώς μπορεί να καταλήξουν σε άλλα χέρια, κανενός συλλέκτη ή κανενός απόκληρου.
O Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ, συγγραφέας της Λολίτα, είχε πει ότι τα χαμένα γάντια είναι ευτυχία. Πριν λίγα χρόνια στη Νέα Υόρκη έγινε μια έκθεση με χαμένα γάντια που βρέθηκαν στο Σέντραλ Παρκ. Και πιθανές ιστορίες που τα συνοδεύουν. Υπάρχουν άνθρωποι σε όλο τον κόσμο που ασχολούνται με την τύχη αυτών των γαντιών. Γράφουν ακόμα και λόγους που αυτά τα γάντια δεν αγαπήθηκαν.
To Δεκέμβριο του 2014 ο Robin Hutchinson ζήτησε από τους κατοίκους του Surbiton να φωτογραφήσουν κάθε χαμένο γάντι που βρίσκουν και να το ανεβάσουν στο fb. Βρέθηκαν 819. Την επόμενη χρονιά ο αριθμός της γειτονιάς έφτασε τα 692 και έκτοτε επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο στη σελίδα τους. Το φετινό σαφάρι ξεκινά σήμερα! Μπες και δες The Lost Gloves of Seething
Άνθρωποι παντού στον κόσμο αφιερώνουν ώρες στο διαδίκτυο μήπως βρουν τους ιδιοκτήτες τους και επιστρέψουν σε αυτούς. Όπως και να έχει, τα χαμένα γάντια το χειμώνα, το αντικείμενο με τις περισσότερες απώλειες, ακολουθεί η ομπρέλα, είναι πάντα μια πρόκληση να σκεφτεί κανείς, κάθε φορά που το συναντά στο δρόμο.
Προϋπόθεση είναι να χαμηλώσεις τα μάτια στη γη, να μην περπατάς πάντα με το βλέμμα στον ουρανό. Και είμαι σίγουρος ότι αν έχεις τη διάθεση να ακούσεις, κάποια ιστορία έχει να σου πει. Σε μια στάση λεωφορείου που κάποιος το έβγαλε για να βρει το αντίτιμο του εισιτηρίου, στο πίσω κάθισμα ενός ταξί για να απαντήσει σε ένα επείγον τηλεφώνημα, στην παιδική χαρά για να χαϊδέψει ένα σκυλάκι. Ένα χαμένο γάντι είναι η προέκταση ενός σύντομου ανθρώπινου περιπάτου, που συνεχίστηκε στο κρύο. Υπάρχει και Μουσείο χαμένων γαντιών.
Ο φωτογράφος Μαρκ Λι αφιέρωσε ένα ολόκληρο φωτογραφικό project με 200 εικόνες χαμένων γαντιών.
Υπάρχει όμως και μια μικρή ταινία που γυρίστηκε με αυτό το θέμα που μπορείς να την δεις εδώ:
