Ημερολόγιο SXSW: Στο μεγαλύτερο φεστιβάλ Τεχνολογίας στο Austin

Λέξεις-εικόνες: Αντρέας Τζέκας

Ο Αντρέας Τζέκας βρίσκεται στο Austin του Τέξας, στο μεγαλύτερο διαδραστικό φεστιβάλ τεχνολογίας στον κόσμο που διεξάγεται κάθε Μάρτη από το 1987. Οι καθημερινές ανταποκρίσεις του θα μας δίνουν τη γενική εικόνα όσων συμβαίνουν εκεί. 

Ανοίγεις το παράθυρο και έξω το ψιλόβροχο συνεχίζει. Δεν το σκέφτεσαι και πολύ. Αν στην Ελλάδα θεωρούμε τον καιρό “τρελό”, το Austin έχει κερδίσει επάξια τον τίτλο αυτό με διαφορά. Οι συμβουλές πριν έρθουμε εδώ ήταν: βάλτε άνετα ρούχα αλλά έχετε μαζί σας στην τσάντα ένα αδιάβροχο γιατί ο καιρός αλλάζει απότομα. Και ναι, λίγο αργότερα ένας λαμπρός ήλιος προβάλει, καθώς περπατάμε προς το Austin Convention Center, την καρδιά του πιο μεγάλου Φεστιβάλ στον κόσμο γνωστό ως “South by Southwest” ή πιο απλά SXSW.

Εδώ είναι το μέρος που το Twitter το 2009 και λίγα χρόνια αργότερα το Foursquare κάνανε την υποσχόμενη αρχή τους. Και ερχόμενος εδώ το βλέπεις. Είσαι μέλος μιας κοινότητας που αποτελείται από tech geeks, ταξιδιώτες, μουσικούς, startupers, πλούσιους investors που ψάχνουν απεγνωσμένα το επόμενο facebook και φυσικά όλους όσους μπορούν να σχετιστούν με την βιομηχανία του κινηματογράφου. Δεν μιλάμε για ένα, αλλά τρία τεράστια Φεστιβάλ (Κινηματογράφου, Μουσικής και Τεχνολογίας) που συμβαίνουν εδώ στο Austin ταυτόχρονα για σχεδόν δύο εβδομάδες κάθε Μάρτιο και εκτός του ότι προσελκύουν 85.000 ανθρώπους από όλο τον πλανήτη αλλάζουν και ζωντανεύουν την πόλη μετατρέποντάς την σε ένα επίκεντρο εξελίξεων για την τεχνολογία, τον κινηματογράφο και την μουσική.

Στην πόλη που πολύ συχνά καλείται το δεύτερο Silicon Valley, κλείνουν φέτος τα 30 χρόνια ζωής ενός φεστιβάλ που λατρεύει να διχάζει. Μιλώντας με τον κόσμο τριγύρω θα βρεις αυτούς που θα σου μιλήσουν με ενθουσιασμό για τις ευκαιρίες που υπάρχουν, τα ατελείωτα πάρτυ που συμβαίνουν σχεδόν σε συνεχόμενη βάση όλη μέρα, καθώς και τους διάσημους που αποτελούν κομμάτια των παρουσιάσεων και ομιλιών. Ταυτόχρονα πολλοί είναι οι ντόπιοι που αγαπάνε να το μισούν εξαιτίας του κυκλοφοριακού χάους που δημιουργείται ή των προβλημάτων που φέρνουν τα ατελείωτα πάρτυ και το κοινό, στους δρόμους της πόλης. Δεν είναι λίγοι αυτοί που λένε ότι 30 χρόνια μετά το φεστιβάλ έχει χάσει τον προσανατολισμό του, έχει γιγαντωθεί σε βαθμό χαοτικό με το επίσημο πρόγραμμα να αποτελεί το περιεχόμενο 3 αρκετά ογκωδών βιβλίων, τη στιγμή που οι τιμές των εισιτηρίων ξεκινάνε από 650 ευρώ και μπορούν να αγγίξουν τα 1600, αναλόγως το πόσα πράγματα θέλεις και μπορείς να δεις.

Είναι σχεδόν αυτονόητο ότι μαζί με τους 85000 επίσημους θεατές και 5000 ομιλητές, συρρέουν ταυτόχρονα και μερικοί χιλιάδες ακόμα στην πόλη για να πάρουν μέρος μόνο στα ανεπίσημα πάρτυ που διοργανώνονται σε όλη την πόλη. Δωρεάν μπύρα μπορεί να βρεθεί σχεδόν σε οποιαδήποτε γωνιά, σε κάποιο από τα stand μεγάλων εταιριών που διοργανώνουν κληρώσεις και τεράστια πάρτυ για να κερδίσουν εντυπώσεις και θαυμαστές. Δεν είναι περίεργο λοιπόν το ότι ειδικά hashtag έχουν δημιουργηθεί προκειμένου να μένεις πάντα ενημερωμένος για οτιδήποτε free υπάρχει τριγύρω και πιστέψτε με μπορείτε να βρείτε σχεδόν τα πάντα.

Η κουλτούρα ενός τεράστιου Φεστιβάλ

Ένα από τα αγαπημένα και ίσως και καλύτερα πράγματα σε ένα τόσο μεγάλο Φεστιβάλ που φέρνει κοντά τόσο διαφορετικούς ανθρώπους είναι η ελευθερία του να ξεκινήσεις εύκολα μια συζήτηση. Στην ουρά για τον πρωινό μου καφέ γνώρισα τυχαία κάποιον που δουλεύει στην Νέα Υόρκη, ασχολείται με Big Data (όπως επιβάλλει η νέα μόδα και ανάγκες) και φυσικά δεν πέρασε πολύ ώρα μέχρι να βρούμε κοινά ενδιαφέροντα και να με προσκαλέσει στην πόλη του. Σίγουρα του εξήγησα ότι είναι θαύμα και μόνο το γεγονός ότι βρίσκομαι εδώ, αλλά είναι αυτή η κουλτούρα που σε οδηγεί στις πιο απρόσμενες γνωριμίες και συζητήσεις. Όσο περίεργος και να δείχνεις, από όποιο μέρος και αν έχεις έρθει, εδώ δεν έχει σημασία. Όλοι βρίσκονται εδώ για να ανταλλάξουν ιδέες, να “πουλήσουν” σε μεγάλο βαθμό τα project τους και φυσικά για να πάνε σε όσα περισσότερα πάρτυ μπορούν πριν την επόμενη παρουσίαση.