Το μεγαλύτερο success story είναι Θεσσαλονικιώτικο

Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, σε μια κοινή παρέα γνώρισα τον Παναγιώτη Κουβράκη και τη γυναίκα του τη Γιάννα. Ένα εξαιρετικό ζευγάρι από τη Θεσσαλονίκη που έτυχε να συνευρεθούμε εκείνη την εποχή και κυρίως να μάθω με τι ακριβώς ασχολούνταν. 

Η ιστορία του Παναγιώτη και των συνεταίρων του, που είχα γράψει τότε στο Βήμα όπου εργαζόμουν ήταν η απόλυτη ελληνική ιστορία επιτυχίας, ένα αθόρυβο και σεμνό success story παγκόσμιας εμβέλειας που μετά από κείνο το άρθρο έγινε talk of the country. Όλοι ζητούσαν να τους πάρουν συνέντευξη, να μπουν στο στρατηγείο-φρούριο τους, όμως η σεμνότητα της ομάδας συνεχίστηκε και η πορεία προς την επιτυχία επίσης.

Η BETA-CAE στο μεταξύ μετέφερε την έδρα της στη Λουκέρνη της Ελβετίας, τα επιτεύγματα της έγιναν νέοι παγκόσμιοι άθλοι και ήρθε η ώρα της εξαγοράς. Ένας κολοσσός της Αμερικής, η Cadence Design Systems προσέφερε στην εταιρία 1,2 δις ευρώ  για να την εξαγοράσει. Δεν θυμάμαι παρόμοιο deal σε ελληνική εταιρία και μάλιστα σε εταιρία της Θεσσαλονίκης καθώς το μέλλον είναι η τεχνολογία.

Ας θυμηθούμε το πρώτο κομμάτι που γράφτηκε για κείνους, μικρός φόρος τιμής στον Παναγιώτη και τους συνεταίρους του που πάντα θα εκτιμώ και θα θαυμάζω.

Οι Έλληνες που λάτρεψαν οι αυτοκινητοβιομηχανίες

Πως θα σας φαινόταν αν κάποιος σας έλεγε πως το αυτοκίνητο που οδηγείτε πριν βγει στον δρόμο δοκιμάστηκε σκληρά σε εικονικά crash test που βασίστηκαν σε ένα πρόγραμμα που κατασκεύασαν Έλληνες; Ότι το αεροπλάνο που μόλις πέρασε πάνω από το κεφάλι σας χρησιμοποιεί το ίδιο σύστημα και η επόμενη εγχείρηση συγκόλλησης ενός ανθρώπινου μέλους στο ίδιο πρόγραμμα βασίστηκε;

Υπάρχει μια ιστορία που συμβαίνει στη Θεσσαλονίκη την τελευταία δεκαετία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Για δύο λόγους. Πρώτον γιατί είναι το απόλυτο success story, από αυτά που σπάνια συμβαίνουν στο χώρο των νέων τεχνολογιών επί ελληνικού εδάφους και δεύτερον γιατί ποτέ δεν έχει δημοσιοποιηθεί τίποτε σχετικά με αυτήν στον ελληνικό τύπο, επειδή οι άνθρωποι που κρύβονται από πίσω της για ευνόητους λόγους επιθυμούν να κρατήσουν την ανωνυμία τους. Δεν αποκαλύπτουν τα ονόματα τους, δεν φωτογραφίζονται δεν ενδιαφέρονται για κανενός είδους προβολή. Και για πιο λόγο άλλωστε; Τηρώντας την υπόσχεση που τους δώσαμε να κρατήσουμε και μεις την ανωνυμία τους και να μην επιμείνουμε σε φωτογράφηση προσώπων, αν και ρίξαμε ακόμα και την ιδέα της φωτογράφησης με πλάτη, περάσαμε το κατώφλι του τετραώροφο κτηρίου στο πουθενά, στο Κάτω Σχολάρι, ανάμεσα σε χωράφια και αγρούς και τους αφήσαμε να μας διηγηθούν αυτή την απίστευτη ιστορία.

Στα μέσα της δεκαετίας του 80 στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης μια ομάδα τεσσάρων ανθρώπων τότε, που δούλευαν σε διαφορετικά προγράμματα ως συνεργάτες, αποφάσισαν να καταθέσουν μια πρόταση που είχε σχέση με ανάλυση διατομών σε δοκάρια. Μια μέθοδος που βασίζεται σε οριακά πεπερασμένα στοιχεία και εφαρμόζεται σε δοκάρια αμαξωμάτων αυτοκινήτων. Σε όσους μίλησαν εκείνη την εποχή για την ιδέα τους και τους την παρουσίασαν τη θεώρησαν χαμηλής προτεραιότητας και δεν μπήκαν φυσικά στον κόπο να τους ενθαρρύνουν να συνεχίσουν. Έτσι αποφάσισαν να στραφούν στη Γερμανία. Σε μία από τις πιο γνωστές αυτοκινητοβιομηχανίες της χώρας τους δέχτηκε ένας προϊστάμενος που παρακολούθησε με προσοχή την επίδειξη. Βρήκε την ιδέα πολύ χρήσιμη και ενδιαφέρουσα και τους παρότρυνε να την εξελίξουν. Η πρώτη μορφή του προγράμματος ANSA που κατασκεύασαν ολοκληρώθηκε το 1990, ενώ τέσσερα χρόνια αργότερα με κλεισμένα ραντεβού σε όλες τις κορυφαίες αυτοκινητοβιομηχανίες της Γερμανίας και την πιο γνωστή και ποθητή βιομηχανία της Βρετανίας είδαν τους ξένους να ενθουσιάζονται. Τα πρώτα 4 εκατομμύρια δραχμές μπαίνουν στα ταμεία τους το 1996 και φυσικά ρίχνονται ξανά στη δουλειά για τη βελτίωση του προγράμματος. Μέχρι τη στιγμή εκείνη όλα τα χρήματα για το στήσιμο αυτής της ιστορίας προήλθαν από αυτοχρηματοδότηση. Ποια ήταν τώρα η ιδέα τους. Στη σύγχρονη βιομηχανία, κάθε φορά που ένα νέο προϊόν αναπτύσσεται, γεννιέται και η ανάγκη να ελεγχθούν πριν την παραγωγή μια σειρά από παράγοντες που έχουν σχέση με την αντοχή του και τη συμπεριφορά του γενικότερα. Έτσι προλαμβάνονται και διορθώνονται ατέλειες και μειώνουν στο τέλος το κόστος από πιθανές λάθος εκτιμήσεις. Με τη βοήθεια ηλεκτρονικών υπολογιστών λοιπόν, στους οποίους εισάγονται δεδομένα και αξιολογούνται αποτελέσματα, προλαμβάνονται ουσιαστικά λάθη στην κατασκευή που μπορεί να αποβούν έως και μοιραία. Τα προγράμματα ANSA και META που κατασκεύασαν οι άνθρωποι μας, τροφοδοτούν έτοιμα προγράμματα εκτέλεσης υπολογισμών και στη συνέχεια απεικονίζουν τα αποτελέσματα. Σκεφτείτε τώρα την πρακτική εφαρμογή της ιστορίας. Μια αυτοκινητοβιομηχανία σχεδιάζει το νέο σας πολυμορφικό αυτοκίνητο. Έχει ντουλαπάκια για τα παιδιά, οθόνες lcd, άνετους χώρους αποθήκευσης. Είναι όμως απόλυτα ασφαλές; Μια εικονική δοκιμή με βάση τα δεδομένα που έχουν στο μυαλό τους οι κατασκευαστές και με τη χρήση του προγράμματος που κατασκεύασαν οι Έλληνες εφευρέτες της BETA-CAE είναι ικανή να το δείξει.

Τα εργοστάσια σε όλη την Ευρώπη, την Αμερική, την Ιαπωνία και την Κορέα πείστηκαν από την αρχή. Στην Ελλάδα μια επίσκεψη στα γραφεία της Ελληνικής ΕΛΒΟ είχε μάλλον απογοητευτικά αποτελέσματα για τους ανθρώπους της εταιρίας. Κανείς δεν πήρε στα σοβαρά την ιδέα τους. Δεν το έβαλαν κάτω όμως. Το 1999 ιδρύουν την εταιρία τους. Αγοράζουν την έκταση στο Σχολάρι, ένα χωράφι στο πουθενά, εννιάμιση χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα.

Επιλέγουν τη συγκεκριμένη απομακρυσμένη περιοχή που απέχει πολύ από το κέντρο της Θεσσαλονίκης για δύο λόγους. Καταλαβαίνουν από την αρχή πως πελάτες από την Ελλάδα δεν πρόκειται να υπάρξουν ποτέ. Άρα χρειάζονται ένα μέρος κοντά στο αεροδρόμιο, με απόλυτη αυτονομία και μακριά από τα αδιάκριτα μάτια. Σε έντεκα μήνες χτίζουν το κτήριο και φέρνουν με δικά τους έξοδα εκεί πάνω φως, νερό, τηλεπικοινωνίες και κυρίως ένα ταχύτατο ίντερνετ για την άμεση εξυπηρέτηση των πελατών τους. Σε λίγο μαζί με το προσωπικό αρχίζουν να καταφθάνουν και οι πρώτοι πελάτες. Στελέχη εταιριών που δεν φαντάζεται κανείς ποτέ πως ήρθαν στη Θεσσαλονίκη ως πελάτες. Μυθικές αυτοκινητοβιομηχανίες, όποιες μπορεί να βάλει το μυαλό σας, που για ευνόητους λόγους λόγω συμβολαίων δεν μπορούν να αναφερθούν, οι σιδηρόδρομοι σκανδιναβικής χώρας, μία από τις μεγαλύτερες εταιρίες κατασκευής αεροσκαφών, πλατφόρμες άντλησης πετρελαίου, κολοσσιαία ναυπηγία στην Ασία γίνονται γρήγορα πελάτες τους. Τα τιμολόγια της εταιρίας από τότε μέχρι σήμερα είναι κομμένα όλα σε πελάτες του εξωτερικού και ούτε ένα σε Έλληνα. Η επιτυχία τους είναι τρομακτική. Ανοίγουν γραφεία είτε μόνοι είτε με κατά τόπους συνεργάτες στο Ντιτρόιτ στην Αμερική, τη Γαλλία, την Κορέα, την Κίνα και την Ιαπωνία. Στην Ιαπωνία μάλιστα ο γιαπωνέζος συνεργάτης τους είναι εξαιρετικά φιλέλληνας και το site της εταιρίας στα γιαπωνέζικα κοσμούν αρχαίοι ελληνικοί ναοί και ηλιοβασιλέματα στη Σαντορίνη πλάι σε φόρμες αμαξωμάτων και εικονικά crash test!

Πλάι στο κτήριο έχουν ξεκινήσει οι εργασίες για τις νέες τους εγκαταστάσεις, δυόμισι φορές μεγαλύτερες από τις ήδη υπάρχουσες. Καθώς με ξεναγούν στις διάφορες αίθουσες με τους υπολογιστές και στο υπόγειο με το ειδικό, μοναδικό για τα ελληνικά δεδομένα σύστημα πολλών υπολογιστών που δουλεύουν σαν ένας, σε ειδικές συνθήκες ψύξης, παρατηρώ τα πρόσωπα των νέων παιδιών που δουλεύουν εδώ. Είναι η ώρα του διαλείμματος και στο εστιατόριο της εταιρίας τα αστεία κορυφώνονται. Εξήντα εννιά άτομα, όλοι διπλωματούχοι, οι περισσότεροι με μεταπτυχιακά και διδακτορικά εξελίσσουν κάθε μέρα ένα πρόγραμμα που έσωσε εκατομμύρια ανθρώπους χάρη στις βελτιώσεις και κυρίως στην ικανότητα του να προλαμβάνει. Και πάνω από όλους οι πέντε επικεφαλείς της BETA-CAE, που ταξιδεύουν διαρκώς και σχεδιάζουν ακατάπαυστα το μέλλον. Χωρίς κανείς μέχρι σήμερα στην πατρίδα τους να μην τους έχει τιμήσει για αυτή την ιστορία που μας δοξάζει σε όλο τον κόσμο. ’’Στην Ελλάδα μας έχουν τιμήσει με ταλαιπωρία. Μονάχα εμπόδια συναντήσαμε. Παρόλα αυτά ήμασταν από την αρχή αισιόδοξοι και είπαμε θα πετύχουμε. Δεν έχουμε κάνει ποτέ ούτε μία διαφημιστική καταχώρηση πουθενά για το σύστημα μας. Οι πελάτες μας μας έμαθαν στόμα με στόμα’’.

Το μέλλον προδιαγράφεται το ίδιο συναρπαστικό. Καθώς η ιδέα τους βασίζεται σε δεδομένα τα οποία μπορούν να μετρήσουν τις επιδράσεις πάνω σε οποιοδήποτε σώμα δέχεται πίεση κάτω από ιδιαίτερες συνθήκες επόμενος στόχος είναι η εφαρμογή του στην Ιατρική. Ήδη εφαρμογές του υπάρχουν έξω σε εργαστήρια ιατρικά που ασχολούνται με την προσθετική μελών στο ανθρώπινο σώμα. Και έπεται συνέχεια. Στον τοίχο του γραφείου που καθόμαστε τα ρολόγια δείχνουν την ώρα στο Τόκιο, τη Σεούλ, τη Στουτγάρδη, το Ντιτρόιτ. Εκεί που χτυπάει η καρδιά της εταιρίας. Πέρσι το καλοκαίρι πραγματοποίησαν στη Χαλκιδική το πρώτο συνέδριο για το πρόγραμμα ΑΝSA. Ήρθαν κορυφαία στελέχη από Αμερική, Γαλλία και Γερμανία. Σκοπός τους είναι να το επαναλαμβάνουν κάθε δύο χρόνια. Πέστε μου κανένα ευτράπελο πριν σαν αφήσουμε τους προτρέπω. ’’Στην πρώτη εκδοχή του προγράμματος υπήρχε ένα κουμπί σε ένα σημείο της οθόνης που έπρεπε να το πατήσεις μονάχα αν ήσουν σίγουρος γιατί αλλιώς διέγραφε κάποια δεδομένα που δεν χρειαζόταν. Πολλοί την πατούσαν. Βρεθήκαμε λοιπόν σε ένα πελάτη στη Γερμανία, πολλή γνωστή εταιρία και είδαμε κολλημένο ένα post it στην οθόνη που έλεγε προσοχή μην πατάτε εδώ! Ήταν σαν ταινία των Μόντι Πάιθον.’’ Μου είπαν και πολλά άλλα περιστατικά που μοιάζουν με ανέκδοτα. Η προστασία των δεδομένων όμως των διάσημων πελατών τους δεν επιτρέπει τη δημοσιοποίηση. Οι ίδιοι θα τα διηγούνται για δεκαετίες μαζί με όσα θα ακολουθήσουν σε αυτή την μοναδική ιστορία. Καθώς κατηφορίζουμε για την πόλη που γλυστράει στη μεσημεριάτικη σιέστα της χαμηλά κάτω στην Καρδία σκέφτομαι πως τα καλύτερα πράγματα σε αυτή τη χώρα παραμένουν ακόμα ιστορίες μιας παρέας. Που δεν δίστασε να πάει κόντρα στην κρατούσα άποψη που λέει πως ’’δεν υπάρχει ελπίς, στην Ελλάδα ζεις’’.