The World Offroad: Η ζωή τριών Θεσσαλονικιών σε ένα βαν εν μέσω πανδημίας

«Το πραγματικό ταξίδι της ανακάλυψης δεν συνίσταται στην αναζήτηση νέων τοπίων, αλλά στην απόκτηση νέας προοπτικής»- Μαρσέλ Προυστ

Αυτό το απόφθεγμα θα μπορούσε να πει κανείς ότι το έχει εντρυφήσει μία οικογένεια από την Θεσσαλονίκη, μάλιστα θέλησαν να αλλάξουν τον τρόπο ζωής τους, ώστε να ανακαλύψουν την απέραντη ομορφιά του κόσμου. Ο λόγος για τους Άκης Τεμπερίδης, Βούλα Νέτου και Αναστασία, η πρώτη οικογένεια από την Ελλάδα που ξεκίνησε να κάνει το γύρο του κόσμου με αυτοκίνητο.

Το ταξίδι ξεκίνησε πριν από σχεδόν δεκαπέντε χρόνια με τον Άκη και την Βούλα που θέλησαν με το βαν τους να ταξιδέψουν, να γνωρίσουν νέους πολιτισμούς. Το ταξίδι έγινε τρόπο ζωής, το βαν… σπίτι τους και η εξερεύνηση αγαπημένη συνήθεια τους. Μεταξύ των ταξιδιών τους υπήρξε ένα διάλειμμα λόγω της γέννησης της κόρης τους, Αναστασίας, όταν η μικρή έγινε έξι οι σκέψεις για την συνέχιση της εξερεύνησης του κόσμου ξανά ζωντάνεψαν. Το 2018 το ταξίδι για αυτούς ξανά ξεκίνησε. Έκτοτε οι τρεις τους συνεχίζουν να γράφουν ατελείωτα χιλιόμετρα πάνω σε τέσσερις ρόδες.

Μιλώντας με τον Άκη Τεμπερίδη για τα μαθήματα που έχει λάβει από τον νομαδικό τρόπο ζωής δήλωσε:

«Ένα μεγάλο μάθημα για μένα είναι ότι αξίζει την ζωή να την ζούμε στο έπακρο, αν έχεις κάποιο όνειρο στην ζωή σου να το κάνεις ή τουλάχιστον να το παλέψεις. Το δεύτερο είναι ότι κάλλιστα αυτό που κάνουμε είναι βιώσιμο και είναι πραγματοποιήσιμο. Αξίζει να ζεις σαν νομάδας, εμείς δεν κάνουμε εκτεταμένες διακοπές. Εργαζόμαστε έχουμε και ένα παιδί που κάνει σχολείο ταξιδεύοντας. Είμαστε μία οικογένεια που εργάζεται συνολικά για να μπορέσει να το κάνει αυτό, δεν έχει καμία σχέση με διακοπές ή με ένα ταξίδι περιπέτειας που θα το κάνει όταν θα πάρεις άδεια.»

Όπως εξηγεί ο Άκης παρόλο την γοητεία του συγκεκριμένου τρόπου ζωής, του νομάδα, υπάρχουν και αρκετές δυσκολίες που μπορεί να προκύψουν. «Εφόσον ξεπεράσαμε την δυσκολία του να ξεκολλήσουμε και να το κάνουμε αυτό, οι περισσότερες δυσκολίες έχουν να κάνουν με το να συνδυάσεις τις προκλήσεις του ταξιδιού, τους κινδύνους ταυτόχρονα να είναι βιώσιμο το ταξίδι. Να ξοδεύεις όχι παραπάνω από όσα βγάζεις.»

Πέραν τον γνωστών δυσκολιών και κινδύνων που μπορούσαν να έρθουν αντιμέτωποι, πέρσι γνώρισαν και τον κοροναϊό. Με την πανδημία το 2020 να «χτυπάει» χώρες του εξωτερικού οι τρεις τους βρέθηκαν σε ένα σημαντικό δίλημμα: Ποιο θα είναι το επόμενο βήμα; «Τον Δεκέμβριο, ένα μήνα πριν ξεσπάσει η πανδημία είχαμε φύγει για Τουρκία ώστε να φτάσουμε Μογγολία κάπου εκεί μπήκαμε τον Φεβρουάριο που ξεκίνησε από την μία η προσφυγική κρίση στην Ελλάδα την οποία την ζήσαμε στην Τουρκία, ήμασταν στην Καππαδοκία. Εκείνες τις ημέρες άρχισε η πανδημία. Όταν έφτασε στην Ιταλία είπαμε αυτό το πράγμα είναι δίπλα μας. Αρχές Μαρτίου με 10 Μαρτίου ήρθε και στην Τουρκία. 15 του μηνός είχαν κλείσει όλα τα σύνορα με αποτέλεσμα για πρώτη φορά στη ζωή μας να μην ξέρουμε πώς να κινηθούμε, προσπαθήσαμε να μετριάσουμε την κατάσταση και να πάμε από την Τουρκία στην Γεωργία αλλά σκεφτόμασταν ότι θα αποκλειστούμε εκεί. Τα σύνορα έκλειναν το ένα μετά το άλλο. Αναγκαστικά κάναμε ένα μεγάλο ταξίδι και γυρίσαμε από τα σύνορα της Γεωργίας στην Ελλάδα την επόμενη μέρα της εφαρμογής του καθολικού lockdown. Ήταν συγκλονιστική εμπειρία γιατί περάσαμε τα σύνορα, βγήκε ένας υπάλληλος μας έλεγξε και περάσαμε στην ελληνική πλευρά. Στα 350 χιλιόμετρα μέχρι την Θεσσαλονίκη είδαμε πέντε αυτοκίνητα.»

Τον Ιούνιο που οι μετακινήσεις εκτός νομού ήταν επιτρεπτές ξανά οι τρεις τους αποφάσισαν να ταξιδέψουν στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Ήπειρο. Με τις νέες συνθήκες που διαμόρφωσε η πανδημία, το ταξίδι που είχαν σχεδιάσει για την Τουρκία και το Ιράν βγήκε εκτός των σχεδίων τους.

«Είπαμε να πάμε στο βορειότερο άκρο. Αυτό το ταξίδι διήρκησε πάρα πολύ γιατί με κάποιο τρόπο εγκλωβιστήκαμε. Το δεύτερο κύμα της Ευρώπης το περάσαμε τον Χειμώνα στη Νορβηγία. Είμασταν στην πιο βόρεια, αραιοκατοικημένη και ασφαλή χώρα οπότε είχαμε μία φυσική καραντίνα για πολλούς μήνες. Μέχρι τον Απρίλιο που μπήκαμε στην Σουηδία, σε κόκκινη χώρα και είδαμε και την διαφορά. Οι άνθρωποι ήταν έξω κανονικά, έβλεπες κόσμο στους δρόμους, σε μαγαζιά. Ήταν σοκαριστικό, το βιώσαμε αρκετά έντονα. Ήταν μία άσκηση και για εμάς και για το παιδί μας να μείνουμε υγιείς και να μην θέσουμε σε κινδύνους κάποιους άλλους.»

Η επιστροφή στην Θεσσαλονίκη λόγω της πανδημίας ήταν μία περιπέτεια για ίδιους όπως εξηγεί ο Άκης.

«Απόλαυσα το πρώτο Lockdown, προφανώς δεν θα απολάμβανα το δεύτερο λόγω της έκτασης. Αυτή η αίσθηση ότι κανένας δεν ταξιδεύει, δεν πηγαίνει από την μία πόλη στην άλλη, δεν βγαίνει να πάει για φαγητό σε μαγαζί και εμείς ήμασταν κλεισμένοι στο εξοχικό της μητέρας μου και κοιμόμασταν στην αυλή παρκαρισμένοι μέσα στο όχημα μας. Το είδα σαν μία τεράστια ευκαιρία να αλλάξουμε το σκεπτικό μας, την φιλοσοφία μας, ότι υπάρχουν σοβαρότερα προβλήματα από αυτά που μας απασχολούν».

Διαβάστε επίσης:

ΕΙΚΟΝΕΣ: Ακολούθησε το δικό σου wanderlust και όπου σε βγάλει