Τί είναι χειρότερο το λεωφορείο ή οι στάσεις του;

του Κωνσταντίνου Ζέρβα, [email protected]*

Η πρόσφατη κρατικοποίηση του ΟΑΣΘ έγινε μεταξύ άλλων για τη βελτίωση των υπηρεσιών του απέναντι στους επιβάτες του μόνο μέσου μαζικής μεταφοράς στην πόλη. Ωστόσο τα προβλήματα όχι μόνο εξακολουθούν να παραμένουν αλλά οι επιβάτες υφίστανται καθημερινά χειρότερο μαρτύριο ταλαιπωρίας. Η λίστα των κακών υπηρεσιών του Ο.Α.Σ.Θ. μακριά, και οι υπαίτιοι πολλοί και διαχρονικοί.

Πέρα όμως από τα προβλήματα των λεωφορείων ακόμη τραγικότερη είναι η εικόνα των στάσεων των λεωφορείων. Η αρμοδιότητα της συντήρησης και διαχείρισης των οποίων ανήκει αποκλειστικά στο Δήμο Θεσσαλονίκης, και στους υπόλοιπους Δήμους του πολεοδομικού συγκροτήματος.

Στη συντριπτική πλειοψηφία των στάσεων η κατάσταση είναι τριτοκοσμική. Σπασμένα τζάμια και πλέξιγκλας, σκουριασμένα σίδερα, σκεβρωμένα αλουμίνια. Παντού υπάρχουν κολλημένες αφίσες, αγγελίες, ενημερωτικά φυλλάδια, γκράφιτι και κάθε είδους ανακοινώσεις. Ένα αρχέγονο google στην ουσία! Κάτω από αυτές τις …«αρχαιολογικού» πλέον ενδιαφέροντος, τοιχοκολλημένες στοίβες αφισών και ανακοινώσεων, κρύβεται –θεωρητικά- ένας χάρτης της Θεσσαλονίκης με σκοπό να εξυπηρετεί τους κατοίκους και τους τουρίστες που επισκέπτονται στην πόλη μας.

Το 2014 ήταν η τελευταία φορά που είχε γίνει από το Δήμο Θεσσαλονίκης μια προσπάθεια καταγραφής των στάσεων, η πρόταση ανακατασκευής τους (σε 3 διαφορετικούς τύπους ανάλογα του πλάτους των πεζοδρομίων) και η δημοπράτηση τους σε ανάδοχο. Ο ανάδοχος μέσω της διαφήμισης σε αυτές θα αναλάμβανε και την υποχρέωση της ανάπλασης – ανακατασκευής αλλά και συντήρησης τους. Η προσπάθεια αυτή δεν καρποφόρησε!

Έτσι σήμερα οι στάσεις είναι αντιαισθητικές και βρώμικες, και δεν αξιοποιούνται από το Δήμο ούτε για τοποθέτηση διαφημίσεων και δημιουργία εσόδων, ούτε ως σημεία ενημέρωσης κατοίκων και επισκεπτών.

Θα πρέπει λοιπόν άμεσα να επαναπροσδιορισθεί ο αριθμός και η θέση των στάσεων, σε συνεργασία με τη νέα διοίκηση του ΟΑΣΘ (στην οποία υπενθυμίζω ότι εκπροσωπείται και ο Δήμος Θεσσαλονίκης, με αμειβόμενο –μάλιστα- αιρετό μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου) και ν’ αρχίσει η προσπάθεια ανακαίνισης τους.

Το γεγονός ότι δεν αναμένεται να προκύψει ιδιώτης – ανάδοχος που με το όφελος της διαφήμισης θα προχωρήσει στην ανάπλαση των στάσεων, δε σημαίνει ότι ο Δήμος Θεσσαλονίκης (εντός των ορίων του οποίου είναι ο μεγαλύτερος αριθμός των στάσεων) θα περιμένει χωρίς να κάνει κάτι!

Άλλοι δήμοι όπως της Καλαμάτας και της Βέροιας, εγκατέστησαν φωτοβολταϊκά σε μερικές στάσεις. Ο γειτονικός Δήμος Πυλαίας – Χορτιάτη μεταμόρφωσε τις παλιές, πέτρινες, στάσεις σε βιβλιοθήκες, ενώ ο Δήμος Παύλου Μελά τοποθέτησε εικαστικές δημιουργίες μικρών μαθητών στις στάσεις των λεωφορείων στην περιοχή του δήμου. Αν πάμε προς τα έξω, το Κρούμπαχ της Αυστρίας, ένα χωριό 1.000 κατοίκων, έχει τις πιο όμορφες στάσεις λεωφορείων στο κόσμο τα οποία είναι πραγματικά έργα τέχνης.

Να θυμίσω ότι το 2012, με αφορμή τoν εορτασμό των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της πόλης, ως Αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος και πρόεδρος της Επιτροπής Θεσσαλονίκη 2012, μαζί με εθελοντές του 2012 αναλάβαμε δράση και αναπλάσαμε περίπου 35 κεντρικές στάσεις του ΟΑΣΘ. Ελπίζω να μην χρειαστεί να περιμένουμε την επέτειο 200 χρόνων για να γίνει κάποια νέα παρέμβαση!

Δεν θέλει ούτε κόπο, ούτε απαγορευτικά κονδύλια. Όρεξη να ασχοληθείς θέλει για κάτι που είναι και βιτρίνα της πόλης, αλλά και σεβασμός στους δημότες της.

*Ο Κ. Ζέρβας είναι πολιτικός μηχανικός και Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Θεσσαλονίκης