Τι κάνεις με την παρέα σου όταν το αμάξι κολλά στην κίνηση;

Από τον Ιούνιο, μέχρι τις αρχές Σεπτέμβρη, τα αυτοκίνητα, από και προς Χαλκιδική, μένουν κολλημένα στην κίνηση. Αυτό συμβαίνει ενίοτε και στην εθνική οδό, όπως πρόσφατα…

Οι επιβάτες περιμένουν καρτερικά να φτάσουν στον προορισμό τους, οι οδηγοί κρατούν σφιχτά το τιμόνι, προσπαθώντας να βρουν από ποια λωρίδα θα κινηθούν πιο γρήγορα, τα megabite δεν πιάνουν σήμα, τα ραδιόφωνα παίζουν για ακόμη μία φορά την ίδια playlist. Στο μπροστινό αυτοκίνητο,  δύο μικρά παιδιά ρωτούν λυσσαλέα τους γονείς τους “πότε φτάνουμε;”, τα aircondition των αυτοκινήτων καλύπτουν τους ήχους απ’ έξω, η υπομονή είναι ο μόνος σύμμαχος.

Μια μελέτη από το American Psychological Association (APA) διαπίστωσε ότι το άγχος από την κυκλοφορία είναι ένας από τους πιο συχνούς παράγοντες που αναφέρουν οι άνθρωποι ως αιτίες άγχους στην καθημερινότητά τους. Η αναμονή στις μεγάλες ουρές της κίνησης, η αίσθηση του “αδιέξοδου” που προκαλεί η αργή κίνηση, και οι καθυστερήσεις συνδυάζονται για να προκαλέσουν αύξηση των επιπέδων κόπωσης, άγχους και απογοήτευσης.

Εκτός από την άμεση φυσιολογική αντίδραση, η κίνηση οδηγεί και σε μια ψυχολογική επιβάρυνση. Έρευνες δείχνουν ότι το γεγονός ότι οι άνθρωποι χάνουν χρόνο στην κίνηση, δεν φτάνουν στην ώρα τους και αναγκάζονται να παραμένουν σε κατάσταση «αναμονής» για μεγάλα διαστήματα, προκαλεί κατάθλιψη και άγχος λόγω της χαμένης παραγωγικότητας και της αίσθησης «μη ελέγχου». Αυτό οδηγεί σε συναισθήματα απογοήτευσης και δυσαρέσκειας.

Βρήκαμε όμως παρέες που εκμεταλλεύονται στο έπακρο τον χρόνο που βρίσκονται κολλημένοι στο αυτοκίνητο, με δημιουργικούς τρόπους.

“Το πες-βρες, είναι πάντα μία καλή λύση”

“Την περασμένη Κυριακή, γυρνούσαμε από το δεύτερο πόδι της Χαλκιδικής, επιλέξαμε τον δρόμο του Πολυγύρου, διότι, η Μουδανίων ήταν μπλοκαρισμένη. Όμως, ακόμη κι εκεί βρήκαμε κίνηση. Παρατηρούσα από μικρή πως οι γονείς μου, ήταν νευριασμένοι όταν τα αυτοκίνητα ήταν σταματημένα. Και το παρατηρώ και τώρα σε όποιον οδηγεί. Και ενώ στο αυτοκίνητο έγραφε μόλις 37 βαθμούς, ο ήλιος μας έκαιγε έπρεπε να βρούμε κάτι δημιουργικό. Έτσι πρότεινα να παίξουμε πες-βρες. Είχε τρομερή πλάκα, κλείσαμε το ραδιόφωνο που ο ρεπόρτερ πάσχιζε να μας πανικοβάλει για την κίνηση, και εγώ ως συνοδηγός χώρισα τις ομάδες, πέρασαν 40 λεπτά με δέκα γύρους διαφορετικών θεματολογιών και ούτε που το καταλάβαμε πως ήμασταν κολλημένοι. Έκτοτε, ξέρουμε πολύ καλά τι να κάνουμε στην κίνηση.”

*Άννα, 23 ετών

“Μαθήματα στο Duolingo”

“Μετά τις τόσες ισπανικές σειρές που έχουμε καταναλώσει. Προσπαθούμε όλη η παρέα να μάθουμε ισπανικά, έτσι στην μία από τις πολλές Κυριακές που είμαστε κολλημένοι στην Μουδανίων, αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε μαθήματα Ισπανικών στο Duolingo, αντί να αγανακτούμε και να μιζεριάζουμε. Έχει πλάκα, είμαστε 4 άτομα και από το 0 μαθαίνουμε κάτι νέο, κάνουμε ασκήσεις και μετά πασχίζουμε να μιλήσουμε ισπανικά. Θεωρώ μέχρι το τέλος του καλοκαιριού, θα το έχουμε καταφέρει. Τουλάχιστον δεν βλέπουμε tik-tok μαζικά να ακούγεται μία βαβούρα στο αυτοκίνητο.”

*Μελίνα, 28 ετών

“Καραόκε” “Είμαστε στην κίνηση, κι αντί να αγχωνόμαστε που το αυτοκίνητο δεν κουνιέται, η Ελένη το σκέφτεται και λέει: «Αφού είμαστε κολλημένες, να το κάνουμε λίγο πιο διασκεδαστικό!» Και ποια μπορεί να πει όχι σε κάτι τέτοιο; Το Spotify παίζει και μέσα σε δευτερόλεπτα η Μαρία ξεκινά να τραγουδάει κάτι, όχι τέλεια, αλλά με τόση ένταση που γελάμε όλες. Η Σοφία ξεκινά μαζί της, η φωνή της βγαίνει πιο δυνατά από ποτέ, και φυσικά, όλο το αυτοκίνητο γεμίζει με «Rolling in the Deep» σαν να είμαστε σε συναυλία.

Η Άννα, που συνήθως είναι η πιο σοβαρή, δεν κρατιέται και αρχίζει να κάνει χορευτικές κινήσεις σαν να είναι σε μιούζικαλ. Εγώ, λίγο πιο διακριτική, προσπαθώ να μην το παρακάνω, αλλά δεν μπορώ, γελάω τόσο πολύ που το βάζω κι εγώ με τα χέρια μου, χορεύω όσο πιο παράξενα μπορώ, και κάπως έτσι όλοι οι γύρω οδηγοί μας κοιτάνε και χαμογελούν.

Η κίνηση είναι ατέλειωτη, αλλά εμείς είμαστε σαν να βρισκόμαστε σε ένα φεστιβάλ καραόκε. Όσο κι αν η μέρα ήταν γεμάτη από το καθημερινό άγχος, εκείνη τη στιγμή, με τη μουσική και το γέλιο, όλα μοιάζουν αστεία και απλά τέλεια.”

*Μαρία