Life

Τα 10 αγαπημένα κτίρια του 1ου διαδικτυακού περιοδικού αρχιτεκτονικής

Γιορτάζει και σας τα παρουσιάζει.

Parallaxi
25 Ιανουαρίου 2020, 9:44 μμ
τα-10-αγαπημένα-κτίρια-του-1ου-διαδικτυα-543501
Parallaxi
25 Ιανουαρίου 2020, 9:44 μμ

Το Designboom γνωστό για την υπέροχη αρχιτεκτονική που παρουσιάζει- είναι στην πραγματικότητα το πρώτο διαδικτυακό περιοδικό παγκοσμίως που ιδρύθηκε από τους Birgit Lohmann και Massimo Mini. Οι τελευταίοι μαζί με την ομάδα τους, που υπήρξαν επαγγελματίες σχεδιαστές, αρχιτέκτονες και καλλιτέχνες, θέλησαν να μοιραστούν την εμπειρία τους. Πρόκειται για μια πλατφόρμα τρελά δημοφιλή, αν σκεφτεί κανείς ότι έχουν μια πορεία και φανς πάνω από 20 χρόνια.

Πρόσφατα μοιράστηκαν τις αγαπημένες τους εξελίξεις για τα τελευταία 20 χρόνια.

Eden Project, UK, (2001) από τον Nicholas Grimshaw / Grimshaw Architects

Τοποθετημένο μέσα σε πηλό στη νοτιοδυτική Αγγλία, το The Eden Project είναι ένα αληθινό αξιοθέατο για τους επισκέπτες. Αυτοί οι θόλοι επιτρέπουν σε φυτά που συλλέγονται από πολλά διαφορετικά κλίματα και περιβάλλοντα να ευδοκιμούν σε συνθήκες που είναι συνηθισμένα. Σχεδιασμένο από την εταιρία του Sir Nicholas Grimshaw που εδρεύει στο Λονδίνο, οι τεράστιες αλλά ελαφριές δομές είναι τόσο εντυπωσιακές.

Walt Disney Concert Hall, United States, (2003) από τον Frank Gehry

Η Gehry παρουσίασε το πρώτο της σχέδιο για το συναυλιακό πάρκο Walt Disney το 1991 – 12 χρόνια πριν ανοίξει στο κοινό στα τέλη του 2003, με τα πανιά υπογραφών του Frank Gehry, τα οποία λάμπουν στον ήλιο του Λος Άντζελες. Ένα έργο που απλώς δεν θα μπορούσε να σχεδιαστεί από κανέναν άλλο.

Κεντρική Βιβλιοθήκη του Σιάτλ, Ηνωμένες Πολιτείες (2004) από OMA / Rem Koolhaas

Η Κεντρική Βιβλιοθήκη του Σιάτλ δημιούργησε ένα νέο είδος χώρου. Με αυτό το έργο, ο ΟΜΑ και ο Rem Koolhaas ήθελαν να επαναπροσδιορίσουν τη βιβλιοθήκη ως “κατάστημα πληροφοριών”, εξετάζοντας πώς ο κόσμος θα φαίνεται 16 χρόνια αργότερα.

Ορεινές κατοικίες, Κοπεγχάγη (2008) των Bjarke Ingels και Julien De Smedt

Τοποθετώντας ένα μπλοκ πάνω από ένα χώρο στάθμευσης, οι Bjarke Ingels και Julien De Smedt επιδιώκουν να φέρουν ένα ανθρωπογενές βουνό σε μια χώρα με σχετικά επίπεδο έδαφος. Ο επαναστατικός σχεδιασμός παίρνει τη μορφή μίας πλαγιάς, εξασφαλίζοντας στους κατοίκους φρέσκο αέρα, ιδιωτικότητα και κήπους που βλέπουν στον ήλιο.

Neues Museum, Γερμανία (2009) του David Chipperfield Architects

Το 1997, η εταιρεία του David Chipperfield, σε συνεργασία με τον αρχιτέκτονα Julian Harrap, κέρδισε διεθνή διαγωνισμό για την ανακατασκευή του διάσημου μουσείου Neues του Βερολίνου. Οι εκτεταμένοι βομβαρδισμοί κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου είχαν αφήσει τη δομή ερείπιο, πράγμα που σήμαινε ότι ένα μεγάλο μέρος του κτιρίου έπρεπε να αποκατασταθεί. Ο Chipperfield προσπάθησε να αντικαταστήσει τα σοβαρά κατεστραμμένα στοιχεία με παρεμβάσεις που είχαν το ίδιο σχήμα, αλλά χωρίς την ιστορική διακόσμηση. Το αποτέλεσμα υπέροχο.

High Line, Ηνωμένες Πολιτείες (2009) από την James Corner Field Operations, τον Diller Scofidio + Renfro και τον Piet Oudolf

Πολύ λίγα έργα έχουν αλλάξει τον αστικό ιστό μιας πόλης με τον τρόπο που η High Line έχει  τη Νέα Υόρκη, δεδομένου ότι ολόκληρη η δομή ήταν κάποτε προορισμένη για κατεδάφιση. Τώρα ένα από τα δημοφιλέστερα αξιοθέατα της πόλης, το υπερυψωμένο πάρκο μήκους 1,45 μιλίων έχει τραβήξει τα πλήθη και το εμπόριο σε ένα μέρος του Μανχάταν που κάποτε ήταν ανεπιθύμητο. Το έργο έχει αποδειχθεί τόσο δημοφιλές που από τότε έχει αντιγραφεί αμέτρητες φορές σε ολόκληρο τον κόσμο.

EPFL Rolex Learning Center, Switzerland (2010) by SANAA

Ανοικτή και στους δύο φοιτητές του Ελβετικού Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Τεχνολογίας στη Λωζάνη και στο κοινό, το Εκπαιδευτικό Κέντρο Rolex λειτουργεί ως εργαστήριο εκπαίδευσης, βιβλιοθήκη και διεθνές πολιτιστικό κέντρο. Ο πρωτοποριακός σχεδιασμός της SANAA εκτείνεται σε έναν ενιαίο, χώρο που περιλαμβάνει “απαλές” κλίσεις και βεράντες που κυματίζουν γύρω από μια σειρά εσωτερικών αυλών. Όσον αφορά την εκπαιδευτική αρχιτεκτονική, το κτίριο βρίσκεται στην κορυφή του είδους  του.

Κέντρο Heydar Aliyev, Αζερμπαϊτζάν (2012) του Zaha Hadid

Το κέντρο Heydar Aliyev Center έχει καταστεί ένα από τα καθοριστικά έργα του Zaha Hadid. Ο σχεδιασμός είναι κομμάτι της σύγχρονης ερμηνείας της ιστορικής ισλαμικής αρχιτεκτονικής, με προηγμένο υπολογισμό που χρησιμοποιείται για την πραγματοποίηση της πολύπλοκης γεωμετρίας του σχεδίου. Ολοκληρώθηκε το 2012, τέσσερα χρόνια πριν πεθάνει ο αρχιτέκτονας. Το πολιτιστικό κέντρο είναι πλέον ένα σύμβολο της πρωτεύουσας του Αζερμπαϊτζάν και εκφράζει την αισιοδοξία του έθνους που κοιτάζει προς το μέλλον.

Harbin Opera House, Κίνα (2015) από τον MAD Architects / Ma Yansong

Η όπερα Harbin εμφανίζεται πάνω από το έδαφος ως γλυπτική επέκταση του τοπίου. Το χειμώνα, το φαινόμενο αυτό μεγεθύνεται χάρη στη χιονόπτωση που παρατηρείται στην περιοχή. Στο εσωτερικό, ωστόσο, οι χώροι είναι ζεστοί και φιλόξενοι. Με επένδυση από την Manchurian Ash, οι ξύλινοι τοίχοι τυλίγονται απαλά γύρω από το εσωτερικό.

Λούβρο Αμπού Ντάμπι, ΗΑΕ (2018) από τον Jean Nouvel

Αναφερόμενος στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική των Εμιράτων, το Λούβρο Αμπού Ντάμπι εμφανίζεται ως μια σειρά από 55 λευκές δομές που μιμούνται τους χαμηλού ρυθμού οικισμούς της περιοχής. Οι χώροι αυτοί είναι ενωμένοι με το στέμμα του Jean Nouvel, έναν τεράστιο θόλο, με διάμετρο 590 ποδιών (180 μέτρα), που φαίνεται να επιπλέει πάνω από ολόκληρο το μουσείο. Καθώς ο καυτός ήλιος περνάει πιο πάνω, το φως φιλτράρει τις διατρήσεις για να δημιουργήσει ένα μαγευτικό αποτέλεσμα που αναφέρεται ως «βροχή του φωτός».

Με πληροφορίες από Forbes

google-news google-news-blue google-news-mob
Ακολουθήστε τις ειδήσεις του parallaximag.gr στο Google News
Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα