Το χρονικό μιας προαναγγελθείσης πανδημίας

COVID-19: Το χρονικό μιας προαναγγελθείσης πανδημίας

Τώρα που έχεις χρόνο διάβασε μια έρευνα των Independent Researchers

Πρόκειται, όπως λένε οι ίδιοι, ανεξάρτητους ερευνητές. ”Είμαστε ανεξάρτητοι. Δε χρηματοδοτούμαστε, δε έχουμε σχέσεις οικονομικού ή άλλου συμφέροντος με κρατικές ή ιδιωτικές εταιρείες, επιχειρήσεις ή οργανισμούς”.

Το 1997 για πρώτη φορά ο ιός της γρίπης των πτηνών μεταλλάχθηκε και μεταδόθηκε από τα πτηνά στους ανθρώπους. Ο πλέον υψηλά μεταδοτικός τύπος του είναι ο H5N1. Λίγο αργότερα άρχισε και η μετάδοσή του από άνθρωπο σε άνθρωπο, η οποία πάντως μέχρι σήμερα είναι σπάνια. Ο ιός αυτός έχει δείκτη θνησιμότητας περίπου 60% στους ενήλικες και 89% στα παιδιά μικρότερα των 15 ετών. Ήταν ένα νέο στέλεχος, στο οποίο ο ανθρώπινος πληθυσμός δεν είχε ανοσία επειδή ακριβώς μέχρι τότε δεν είχε προσβληθεί από αυτό. Τότε κάποιοι είχαν μιλήσει για μη φυσική μετάλλαξη, αφού ήταν γνωστό ότι διάφοροι επιστήμονες σε διάφορες χώρες έκαναν εργαστηριακά πειράματα σχετικά με τις μεταλλάξεις του ιού. Η επίσημη «επιστημονική» ορολογία είναι μεταλλαγές, αλλά ας μας κάνουν τη χάρη οι επιστήμονες να χρησιμοποιήσουμε τους όρους που εμείς θεωρούμε πιο κατάλληλους να αποδώσουν το νόημα των όσων έχουν πράξει και συνεχίζουν να πράττουν.

Ένας από αυτούς ήταν ο ιάπωνας ιολόγος Yoshihiro Kawaoka, ο οποίος ζούσε και εργαζόταν στις ΗΠΑ και έκανε σχετικά πειράματα με χρήματα του αμερικανικού κρατικού και ιδιωτικού Κεφαλαίου στο Πανεπιστήμιο του Wisconsin-Madison, χρησιμοποιώντας γονίδια των ιών Η1Ν1 και Η5Ν1. Μεταξύ των βασικών χρηματοδοτών του ήταν ένα από τα μεγαλύτερα ιατρικά ερευνητικά κέντρα στον κόσμο, τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ (National Institutes of Health, NIH), παράρτημα του Υπουργείου Υγείας των ΗΠΑ. Διευθυντής του Tμήματος Mολυσματικών Aσθενειών των Ινστιτούτων Υγείας ήταν ο Anthony Fauci (θυμηθείτε αυτό το όνομα, θα το συναντήσουμε αρκετές φορές στη συνέχεια). Τα πειράματά σε ζώα απέδειξαν ότι οι γενετικές τροποποιήσεις του ιού θα μπορούσαν να μεταδοθούν από άνθρωπο σε άνθρωπο. Παράλληλα, και σε συνεννόηση με τον Kawaoka, ανάλογα πειράματα έκανε ο ολλανδός Ron Fouchier στο Erasmus University Medical Center, στην Ολλανδία, αλλά και άλλοι ερευνητές, δουλεύοντας ανεξάρτητα από αυτούς τους δύο για άλλα κράτη και ιδιωτικές εταιρίες και οργανισμούς.

Το 2001 είχαμε την ιστορία με τις επιθέσεις με άνθρακα. Ο Bruce Ivins, αμερικανός ειδικός σε θέματα βιοασφάλειας, με διδακτορικό στη Μικροβιολογία, ο οποίος εργαζόταν για λογαριασμό της αμερικανικής κυβέρνησης, αυτοκτόνησε λίγο πριν του απαγγελθούν κατηγορίες για τις επιθέσεις με άνθρακα στις ΗΠΑ. O Ivins είχε βοηθήσει το FBI στην εξέταση των φακέλων με τους οποίους είχε αποσταλεί το μικρόβιο του άνθρακα σε γραφεία πολιτικών και δημοσιογράφων. Το 2001 και το 2002 είχε κάνει (προφανώς όχι μόνος του και όχι για πάρτη του) κρυφές δειγματοληψίες για τον εντοπισμό σπορίων άνθρακα στο Εθνικό Εργαστήριο Βιοασφάλειας των ΗΠΑ.

To 2002 o Eckard Wimmer, γερμανός χημικός και ιολόγος, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Stony Brook των ΗΠΑ, συνέθεσε στο εργαστήριο τα γονίδια ενός ιού της πολιοµυελίτιδας, και κατάφερε να φτιάξει νέους τεχνητούς ιούς από τα γονίδια αυτά.

Το πράγμα πια είχε ξεφύγει. Οι απόπειρες σύνθεσης τεχνητού DNA ήταν πια πολλές. Το κόστος τέτοιων προγραμμάτων είχε μειωθεί σημαντικά. Οι πιθανότητες να χρησιμοποιηθούν τα αποτελέσματα τέτοιων πειραμάτων για διάφορους σκοπούς εκτός της ιατρικής ήταν πάρα πολλές. Οι ασκοί του Αιόλου είχαν ανοίξει. Στην πραγματικότητα είχαν ανοίξει από τη στιγμή που είχε αρχίσει αυτή η ιστορία. Το κράτος των ΗΠΑ πιστεύοντας ότι θα μπορούσε να ελέγξει την κατάσταση που το ίδιο είχε δημιουργήσει, το 2004 έφτιαξε την Εθνική Επιστημονική Συμβουλευτική Επιτροπή (Συμβούλιο)των ΗΠΑ για τη Βιοασφάλεια (National Science Advisory Board for Biosecurity). Στην αρχή η Επιτροπή αυτή ήταν ιδιαίτερα ελαστική και η ιστορία με τα πειράματα τέτοιου είδους συνεχίστηκε.

Το 2004 το Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών των ΗΠΑ (Centers for Disease Control and Prevention, CDC) άρχισε να πραγματοποιεί πειράματα για να συνθέσει τεχνητά τον ιό τον ιό Η1Ν1, γνωστότερο ως ιό της ισπανικής γρίπης. Ο ιός αυτός το 1918 είχε προκαλέσει το θάνατο περίπου 50 εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλον τον κόσμο. Το 2005 ερευνητές από διάφορα ερευνητικά κέντρα των ΗΠΑ, κυρίως κρατικά και κυβερνητικά, ανακοίνωσαν ότι είχαν καταφέρει να τον συνθέσουν εργαστηριακά. Μεταξύ αυτών το Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών των ΗΠΑ. Ήδη από τότε, διάφορα «επιστημονικά» ή μη περιοδικά, εφημερίδες και όλη η βιομηχανία των μέσων μαζικής προπαγάνδας, με πρωταγωνιστή το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών των ΗΠΑ, δικαιολογούσαν την αναγκαιότητα τέτοιων μελετών και ανακαλύψεων, επειδή “η φυσική εμφάνιση ενός άλλου ιού πανδημίας θεωρείται πολύ πιθανή από πολλούς ειδικούς”. Όλοι αυτοί οι «ειδικοί» που παίζανε με τη φωτιά στα εργαστήρια, θεωρούσαν πολύ πιθανή την εμφάνιση ενός άλλου ιού πανδημίας στη φύση και όχι τη δημιουργία του στα εργαστήρια. Τουλάχιστον έτσι έλεγαν. Πάντως, από τότε (και σποραδικά ακόμα πιο πριν) όλοι αυτοί οι «ειδικοί» προέβλεπαν την πανδημία που θα ερχόταν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

Η Επιτροπή δεν έφερε αντίρρηση στη δημοσιοποίηση των στοιχείων της έρευνας. Το CDC υποστήριξε ότι “το αντίστροφο σύστημα γενετικής που χρησιμοποιήθηκε για τη δημιουργία του ιού του 1918 είναι μια ευρέως χρησιμοποιούμενη εργαστηριακή τεχνική. Μολονότι υπάρχουν ανησυχίες ότι η προσέγγιση αυτή θα μπορούσε ενδεχομένως να χρησιμοποιηθεί με σκοπό τη βιοτρομοκρατία, υπάρχουν επίσης σαφή και σημαντικά δυνητικά οφέλη από τη κοινή χρήση των πληροφοριών με την επιστημονική κοινότητα: δηλαδή η διευκόλυνση της ανάπτυξης αποτελεσματικών παρεμβάσεων, ενισχύοντας έτσι τη δημόσια υγεία και την εθνική ασφάλεια”.

Κάτι δεν κολλάει εδώ. Οι καλοί Αμερικάνοι και οι επίσης καλοί σύμμαχοί τους δίνουν στη δημοσιότητα στοιχεία που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως βιοχημικά όπλα από τους κακούς. Και λένε ότι χρησιμοποίησαν μία ευρέως χρησιμοποιούμενη εργαστηριακή τεχνική, την οποία υποθέτουν ότι οι κακοί δεν έχουν την τεχνογνωσία για να την χρησιμοποιήσουν εργαστηριακά. Μιλάνε επίσης και για «εθνική ασφάλεια». Δηλαδή λένε ότι δε θα διστάσουν να χρησιμοποιήσουν το βιοχημικό «όπλο» που έφτιαξαν, αν τεθεί σε κίνδυνο η εθνική τους ασφάλεια. Μετά τους δίδυμους πύργους καταλαβαίνουμε πλήρως τι εννοούνε οι Αμερικάνοι με αυτό. Και αυτό δεν το λένε τώρα, το λένε από το 2005.

To 2009 η γρίπη του ιού Η1Ν1 έπληξε όλον τον πλανήτη. Μερικές χώρες πλήγηκαν περισσότερο από άλλες. Ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ George Bush Jr. είχε εκτιμήσει ότι στις ΗΠΑ οι νεκροί θα έφταναν τα 2 εκατομμύρια στη χειρότερη περίπτωση και τους 200.000 στην καλύτερη. Τελικά οι νεκροί που ανακοινώθηκαν επίσημα στις ΗΠΑ λόγω του Η1Ν1 ήταν περίπου 13.000 (περίπου 275.000 ήταν οι ασθενείς που δέχτηκαν νοσοκομειακή περίθαλψη). Όμως, κερδισμένες βγήκαν οι φαρμακοβιομηχανίες, και ειδικά η φαρμακευτική εταιρεία Gilead Sciences Inc, η οποία παρασκεύασε το Tamiflu, και η Roche που αγόρασε τα δικαιώματα του φαρμάκου εναντίον του ιού. Η Gilead Sciences Inc. ανήκε στον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Donald Rumsfeld.

Οι απαρχές

Μέχρι το 2011 ο ιός Η5Ν1 δεν είχε τη δυνατότητα να μεταδοθεί από θηλαστικό σε θηλαστικό και κατ’ επέκταση άνθρωπο σε άνθρωπο. Το 2011 οι Kawaoka και Fοuchier ανακοίνωσαν ότι είχαν καταφέρει να μεταλλάξουν εργαστηριακά τον ιό. Ο Fοuchier έδωσε μία διάλεξη στην οποία γνωστοποίησε κάποια στοιχεία της μελέτης του. Κάποια ακόμα δόθηκαν στη δημοσιότητα λίγο αργότερα. Σύμφωνα με τον Fοuchier, από τα πειράματα προέκυψε ότι “υπάρχει η δυνατότητα να δημιουργηθούν υψηλής μεταδοτικότητας στελέχη με μερικές μόνο μεταλλάξεις”. Tα δεδομένα ήταν από τότε άκρως ανησυχητικά. Τα λίγα δημοσιεύματα της εποχής σχετικά με το θέμα αυτό ήταν σαφή. Μιλούσαν για “ένα θανατηφόρο ιό, μετάλλαξη του ιού της γρίπης των πτηνών H5N1. Ο ιός αυτός μπορεί να εξαπλωθεί γρήγορα ανάμεσα σε ζώα, ενώ θα μπορούσε να μεταφερθεί ακόμα και με τον αέρα μεταξύ των θηλαστικών. Σε περιπτώσεις μόλυνσης ανθρώπινου οργανισμού, το ποσοστό θνησιμότητας ξεπερνά το 50 %”. Ο ερευνητής υποστηρίζει ότι αν απελευθερωθεί ο ιός αυτός, είτε με φυσική μετάλλαξη είτε διαφεύγοντας από το εργαστήριο, οι αρχές των Οργανισμών Υγείας όλου του κόσμου θα πρέπει να είναι προετοιμασμένες να το αντιμετωπίσουν. Η ολλανδική μελέτη δείχνει ότι η ανθρωπότητα πρέπει να είναι έτοιμη για ενδεχόμενη πανδημία, καθώς ο Η5Ν1 μπορεί να γίνει επικίνδυνος με πέντε μόλις μεταλλάξεις”. Με βάση αυτά τα στοιχεία κάποιοι έγραψαν για μία επερχόμενη “πανδημία που μπροστά της η ισπανική γρίπη του 1918 θα φάνταζε ένα απλό κρυολόγημα”. Αν βέβαια τα στοιχεία αυτά έπεφταν στα χέρια των «κακών». Οι «καλοί» δεν κάνουν τέτοια πράγματα.

Οι νέοι υβριδικοί ιοί που δημιουργήθηκαν εργαστηριακά είναι πολύ πιο επιθετικοί, πιο γρήγορα μεταδοτικοί και πιο θανατηφόροι από τον «πρόγονό» τους. H μελέτη της ομάδας του Fοuchier θεωρήθηκε τότε δυνητικά πιο επικίνδυνη από αυτή της ομάδας του Kawaoka. Στην τελευταία δεν δημιουργήθηκε στο εργαστήριο κάποιο στέλεχος το οποίο να είναι ικανό να σκοτώνει τα πειραματόζωα που μόλυνε. Η μελέτη του Fοuchier αφορούσε σε στέλεχος ικανό να σκοτώσει τα πειραματόζωα. Και στις δύο περιπτώσεις ο κίνδυνος ήταν υπαρκτός και πολύ πιο κοντά μας απ’ ότι κάποιοι αφελείς νόμιζαν και κάποιοι άλλοι γνώστες της κατάστασης μας έλεγαν.

Σε ένα δημοσίευμα μιας ελληνικής ιστοσελίδας συμπυκνώνονται πληροφορίες από αγγλόφωνες ιστοσελίδες σχετικές με τα πειράματα της ομάδας του Derek Smith, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Cambridge: “Πέντε βήματα-μεταλλάξεις αρκεί να κάνει ο ιός της γρίπης των πτηνών Η5Ν1 για να προσαρμοστεί (μετατραπεί) σε μία μορφή τέτοια που να του επιτρέπει να εξαπλώνεται ραγδαία από άνθρωπο σε άνθρωπο, φέρνοντας έτσι την ανθρωπότητα ενώπιον της εφιαλτικής προοπτικής μιας φονικής πανδημίας. Μάλιστα, δύο από τις πέντε γενετικές αλλαγές έχουν ήδη εντοπιστεί σε στελέχη του ιού που υπάρχουν σε άγρια πτηνά. Είναι άγνωστο προς το παρόν πόσο πιθανό είναι να συμβούν όλες αυτές οι μεταλλάξεις στον ιό, ώστε αυτός να γίνει φονικός για τους ανθρώπους. Σύμφωνα όμως με άλλους επιστήμονες, πιο πιθανό από την προοπτική να κάνει τις μεταλλάξεις η φύση ή ένας τρομοκράτης, είναι να ξεφύγει ο μεταλλαγμένος φονικός ιός από ένα εργαστήριο που κάνει τις σχετικές μελέτες, γι’ αυτό και θα πρέπει να ληφθούν πρόσθετα μέτρα βιο-ασφάλειας”. Tα πράγματα όμως ήταν ακόμα πιο ανησυχητικά από την παραπάνω περιγραφή. Η ομάδα του Derek Smith ανακάλυψε επίσης πως όλες οι μεταλλάξεις θα χρειαστούν μόνο έναν ξενιστή θηλαστικό για να μεταλλαχθεί η ασθένεια και να δημιουργήσει μία πανδημία γρίπης των πτηνών φονική για τον άνθρωπο.

Το 2011 ήμασταν τρεις και όχι πέντε μεταλλάξεις μακριά από τον κορωνοϊό του 2019. Τρεις μεταλλάξεις και ένα θηλαστικό μας χώριζαν από τη σημερινή κατάσταση. Από τότε μιλούσαν για μία φονική πανδημία και για την πιθανότητα είτε να μεταλλαχτεί φυσικά ο νέος υβριδικός ιός που δημιουργήθηκε εργαστηριακά, είτε να διαρρεύσει από κάποιο εργαστήριο. Είναι τουλάχιστο αστείο όταν ανοίγεις τους ασκούς του Αιόλου, μετά να μιλάς για πρόσθετα μέτρα ασφαλείας για να γλυτώσεις από τη μανία τους. Και αν μέχρι τις μελέτες του Smith οι επιστήμονες έλεγαν ότι δεν ήταν βέβαιο ότι οι μεταλλάξεις αυτές θα μπορούσαν να γίνουν στη φύση, μετά από αυτές βεβαιώθηκαν ότι αυτό είναι δυνατό. Παρόλα αυτά συνέχισαν στον ίδιο δρόμο.

Λίγους μήνες αργότερα, τoν Ιούνιο του 2012, η ομάδα του ιταλού βιολόγου Rino Rappuoli δημοσίευσε μία άλλη μελέτη πάνω στο ίδιο θέμα στο επιστημονικό περιοδικό Science. Η λύση που πρότεινε ο Rappuoli ήταν ο μαζικός εμβολιασμός του πληθυσμού με το εμβόλιο ενάντια στο Η5Ν1 έτσι ώστε οι άνθρωποι –σύμφωνα πάντα με τη μελέτη- να θωρακίσουν το ανοσοποιητικό τους σύστημα, να παρουσιάσουν ελαφρά συμπτώματα και να “μειωθεί ο κίνδυνος της μαζικής θνησιμότητας παγκοσμίως στην επόμενη πανδημία γρίπης”. Δε μιλά για πιθανότητα πανδημίας, μιλά για την επόμενη πανδημία, τη οποία τοποθετεί χρονικά στο άμεσο μέλλον αφού προτείνει τον εμβολιασμό του πληθυσμού. Ο Rappuoli είχε δουλέψει για φαρμακευτικούς και βιοχημικούς πολυεθνικούς κολοσσούς, όπως η GlaxoSmithKline, η Chiron Corporation και η Novartis. Ήταν η δική του ομάδα αυτή που έφτιαξε εργαστηριακά το πρώτο εμβόλιο για τον ιό αυτό. Από τα παραπάνω καταλαβαίνει κανείς για ποιο λόγο έκανε τη συγκεκριμένη πρόταση. Διπλό το κέρδος: και για τον ίδιο από τα δικαιώματα του εμβολίου, και για τις πολυεθνικές φαρμακευτικές εταιρείες που έχουν τα δικαιώματα του. Σημειώνουμε ότι επιστήμονες-έμποροι που δουλεύουν στον ευρύ κλάδο του εμπορεύματος που λέγεται Υγεία, όπως ο Rappuoli, μπορούν να συνεργάζονται με παραπάνω από μία εταιρείες ταυτόχρονα. Αυτό που μετράει άλλωστε είναι το κέρδος. Αυτήν την παραδοχή την έχουν αποδεχτεί και οι μάζες, οπότε όλοι έχουν το μερίδιο της ευθύνης τους.

Το παράδειγμα του Rappuoli είναι χαρακτηριστικό του πως δουλεύει το φαρμακευτικό κύκλωμα στον πλήρως εμπορευματοποιημένο τομέα της Υγείας. Οι ερευνητές ανακαλύπτουν φάρμακα ή εμβόλια για κάποιον ιό, οι φαρμακευτικές εταιρείες τα παράγουν και τα εμπορεύονται, όσοι έχουν λεφτά τα αγοράζουν (οι υπόλοιποι παίρνουν γενόσημα ή πεθαίνουν σε περίπτωση επιδημίας). Όταν ολοκληρωθεί ο κύκλος αυτός, ο πληθυσμός έχει αναπτύξει αντισώματα στον προηγούμενο ιό, οπότε οι ερευνητές παράγουν κάποιον άλλον εργαστηριακά, αυτός με κάποιον τρόπο φτάνει στον πληθυσμό, φτάνουμε στα επίπεδα της επιδημίας ή ακόμα και της πανδημίας, προκύπτει η ανάγκη για νέο εμβόλιο, μέχρι να βγει στην κυκλοφορία ένα μέρος του πληθυσμού έχει πεθάνει, οι φαρμακευτικές εταιρείες το παράγουν μαζικά, το αγοράζουν όσοι μπορούν οικονομικά, και πάει λέγοντας. Για να δουλεύει συνέχεια αυτός ο φαύλος κύκλος πρέπει να έχει πειστεί ο πληθυσμός για την αναγκαιότητα της εμπορευματοποίησης της Υγείας, για το ότι αυτοί οι βιοχημικοί, βιοτεχνολόγοι και οι υπόλοιποι γιατροί-ερευνητές διεξάγουν πειράματα προς όφελος της ανθρωπότητας, και φυσικά για την ανάγκη δημιουργίας νέων τεχνητών ιών για να αντιμετωπίσουμε αυτές τις καταραμένες επιδημίες που δημιουργούνται από τους ιούς- «αόρατους εχθρούς» που μας στέλνει η Φύση. Όποιος αμφισβητήσει κάποιον από τους κρίκους αυτής της αλυσίδας, οι έγκριτοι επιστήμονες και τα παπαγαλάκια των πολυεθνικών τον κατηγορούν ότι κατασκευάζει «θεωρίες συνωμοσίας».

Στο μεταξύ, στην υπόθεση Fouchier- Kawaoka ήταν θέμα χρόνου οι δύο ομάδες να πουλήσουν ακριβά το περιεχόμενο της μελέτης τους (κυρίως τις τεχνικές της λεπτομέρειες) στα επιστημονικά περιοδικά Science και Νature. Το θέμα πέρασε στην Επιστημονική Συμβουλευτική Επιτροπή των ΗΠΑ για τη Βιοασφάλεια, η οποία για μερικούς μήνες συνεδρίαζε και ξανασυνεδρίαζε, μέχρι που τελικά πρότεινε στην κυβέρνηση τη μερική δημοσιοποίηση «χωρίς λεπτομέρειες σχετικές με τα πειράματα και χωρίς τα δεδομένα μετάλλαξης που θα επέτρεπαν την αναπαραγωγή των πειραμάτων.» Η απόφαση ήταν ασαφής ως προς το τι ακριβώς απαγορευόταν να δημοσιευτεί. Για την ακρίβεια η μερική απαγόρευση ήρθε από το αμερικανικό κράτος, αφού ο ρόλος της Επιτροπής ήταν συμβουλευτικός. Όπως θα δούμε παρακάτω, όλα αυτά λίγη σημασία έχουν. Όλα αυτά γίνονται στα τέλη του 2011.

Η επίσημη δικαιολογία της μερικής απαγόρευσης ήταν ότι τα στοιχεία της μελέτης θα μπορούσαν να γίνουν γνωστά σε βιοτρομοκράτες (“bioterrorists”). Στην περίπτωση αυτή θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή βιολογικών όπλων, όπως π.χ. ο σημερινός κορωνοϊός, με απρόβλεπτα αποτελέσματα. Το ίδιο κράτος των ΗΠΑ όχι μόνο δεν είχε απαγορεύσει τέτοιες επικίνδυνες μελέτες, αλλά τις είχε χρηματοδοτήσει κιόλας. Το κράτος των ΗΠΑ δε θεωρούσε πιθανούς βιοτρομοκράτες τον εαυτό του, το αμερικανικό Κεφάλαιο και τους συμμάχους του.

Με την απόφαση αυτή διαφώνησαν αρκετοί μεγαλογιατροί, ακαδημαϊκοί, πολιτικοί, επιχειρηματίες και εκδότες. Ειδικά οι πρώτοι, που έβγαζαν πολλά λεφτά από τέτοια βιολογικά πειράματα μετάλλαξης ιών και που είχαν στήσει μία μεγάλη μπίζνα με τα αντίστοιχα προϊόντα. Σχεδόν όλοι ήταν και είναι καθηγητές σε ιδιωτικά και κρατικά πανεπιστήμια και κολέγια και μέχρι σήμερα μονοπωλούν την τεχνογνωσία στον τομέα αυτό. Οικονομικά και πολιτικά είναι πλήρως ελεγχόμενοι από το αμερικανικό Κράτος και Κεφάλαιο, υπηρετώντας πειθήνια τα συμφέροντά τους και διδάσκοντας ότι η γνώση είναι ουδέτερη και ότι η παραγωγή αυτών των βιολογικών όπλων είναι μονόδρομος.

Ένας από αυτούς που αντέδρασαν στη μερική απαγόρευση ήταν ο Bruce Alberts, βιοχημικός, καθηγητής και ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, συνιδρυτής του Science, ενός από τα μεγαλύτερα επιστημονικά περιοδικά παγκοσμίως, πρόεδρος της National Academy of Sciences των ΗΠΑ για 13 χρόνια, ειδικός επιστημονικός απεσταλμένος των ΗΠΑ στο Πακιστάν και στην Ινδονησία, και ένας από τους εκδότες του επιστημονικού περιοδικού Molecular Biology of the Cell, βασικό εγχειρίδιο βιοχημείας σε πολλά πανεπιστήμια. Ο Alberts και τα αφεντικά του πίεσαν την αμερικανική κυβέρνηση να θεσπίσει ένα είδος επιστημονικού αποθετηρίου, στο οποίο θα είχαν πρόσβαση κάποιοι επιλεγμένοι γιατροί-ερευνητές που διευθύνουν τέτοια επικίνδυνα πειράματα παγκοσμίως, έτσι ώστε να ανταλλάσουν απρόσκοπτα δεδομένα για τις μελέτες τους.

Ένας άλλος ήταν ο Steffen Mueller, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Stony Brook και συνιδρυτής της Codagenix, μεγάλης εταιρείας συνθετικής βιολογίας που ασχολείται με τέτοιου είδους μεταλλάξεις. Ο Mueller σχολίασε την απόφαση της μερικής απαγόρευσης των δημοσιεύσεων με την εξής κυνική δήλωση: “Προτιμώ να αντιμετωπίζω ένα διάολο που γνωρίζω από ένα διάολο που δε γνωρίζω”. Η δήλωση αυτή αντανακλά τις ιδέες ενός αρκετά μεγάλου μέρους της αμερικανικής κοινωνίας, και όχι μόνο αυτής. Όλα αυτά τα «καταξιωμένα» μέλη της διεθνούς επιστημονικής «κοινότητας», τα πιστά «σκυλιά» τους και τα ακόμα πιο γνωστά αφεντικά τους τα ενδιαφέρει πιο πολύ το κέρδος παρά οι συνέπειες των επικίνδυνων πειραμάτων τους. Το 2011 ο ίδιος θα κάνει μία ακόμα δήλωση, ακόμα πιο κυνική και ανατριχιαστική: “Όχι μόνο θα πρέπει να δημοσιεύονται όλα τα στοιχεία, αλλά και τα πειράματα θα πρέπει να συνεχιστούν. Οι επιστήμονες θα πρέπει να κινηθούν προς δύο κατευθύνσεις: Να προετοιμάζουν (τον πληθυσμό) και για έναν επικείμενο βιολογικό όλεθρο και για τις επιθέσεις της ίδιας της Φύσης”.

Ο Ian Lipkin (θυμηθείτε και αυτό το όνομα), διευθυντής του Center for Infection and Immunity του Πανεπιστημίου της Columbia των ΗΠΑ, εναντιώθηκε στη μερική απαγόρευση δηλώνοντας: “δεν έχουμε λόγους να υποθέσουμε ότι οι μεταλλάξεις που προέκυψαν στα πειράματα του Fοuchier θα είναι αυτές που θα προκύψουν έξω, στον πραγματικό κόσμο”. Ο Lipkin όμως θεωρητικά δε γνωρίζει το περιεχόμενο των πειραμάτων του Fοuchier. Μάλλον το είπε αυτό επειδή τα πειράματα του Fοuchier έγιναν σε ζώα. Εικάζει ότι στους ανθρώπους δε θα συμβεί το ίδιο. Η πραγματικότητα τον διέψευσε. Το δεύτερο μέρος της δήλωσης του Lipkin είναι ακόμα πιο ανησυχητικό, σχεδόν προφητικό: “Από την άλλη, η δημοσιοποίηση αυτών των πληροφοριών θα έδινε στους ανθρώπους ένα χάρτη πορείας (roadmap) για τη δημιουργία ιών-Φρανκεστάιν”. Το 2011 ο Lipkin αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να δημιουργηθεί τεχνητά ένας νέος θανατηφόρος ιός. Ας το κρατήσουμε αυτό.

Αυτό που φοβούνται μερικοί είναι μήπως τα δημοσιευμένα στοιχεία των πειραμάτων αποτελέσουν μία αφετηρία, μία βάση για τη μετατροπή του Η5Ν1 σε βιολογικό όπλο, προσθέτοντας μεταλλάξεις σε αυτές που ο Fοuchier είχε ήδη δημιουργήσει. Αυτοί οι φόβοι εκφράζονται σε πολλά άρθρα της εποχής εκείνης. Άρα οι αξιότιμοι κύριοι της επιστημονικής «κοινότητας» δεν έπεσαν από τα σύννεφα με τον σημερινό κορωνοϊό. Τόσα χρόνια όμως δεν έκαναν απολύτως τίποτα για να αποτρέψουν την εμφάνισή του. Το χρήμα έπεφτε και εξαγόρασε την σιωπή τους. Και τώρα κάνουν πως δεν ξέρουν και μιλάνε για θεωρίες συνωμοσίας και για τις κακές νυχτερίδες.

Οι υπέρμαχοι της δημοσίευσης των στοιχείων υποστηρίζουν ότι ποντάρουν στο ότι οι «κακοί» δεν έχουν την τεχνογνωσία των «καλών». Όσο τα πειράματα παραμένουν στο επίπεδο των ζώων, δεν απαιτείται υψηλή τεχνολογία. Αν το πράγμα περάσει στο ανθρώπινο επίπεδο, απαιτείται τεχνολογία που οι «κακοί» δεν έχουν, λένε. Προς το παρόν. Επίσης, λένε ότι οι «κακοί» δε θα τολμήσουν κάτι τέτοιο επειδή στην περίπτωση αυτή οι πρώτοι που θα κολλήσουν τον ιό θα είναι αυτοί που θα διεξάγουν τα πειράματα.

Ο Wimmer πιστεύει ότι το πουλάκι έχει πετάξει. Υποστηρίζει ότι τα κύρια σημεία της μελέτης έχουν ήδη δημοσιευτεί. “Αν κάποιος κακόβουλος (villain) έχει τα χρήματα, μπορεί να κάνει ένα ανάλογο πείραμα. Οπότε η δημοσίευση ή μη λεπτομερειών της μελέτης των Ολλανδών είναι άνευ σημασίας”, λέει.

Αφήσαμε τελευταίο (last but not least) τον Anthony Fauci, διευθυντή του Εθνικού Ινστιτούτου Αλλεργικών και Μεταδοτικών Ασθενειών (National Institute of Allergic and Infectious Diseases) των ΗΠΑ. Αυτός τάχθηκε φυσικά υπέρ των πειραμάτων κα της δημοσίευσης όλων των στοιχείων και αποτελεσμάτων τους και δήλωσε ότι η Επιτροπή δεν έχει καμία νομική ισχύ για να περιορίσει τα πειράματα.

Ακριβώς ίδια ήταν η θέση του λεγόμενου Διεθνούς Οργανισμού Υγείας (World Health Organization), οποίος ονόμασε την Επιτροπή «ανεξάρτητη και συμβουλευτική». Στην ίδια γραμμή ήταν οι δηλώσεις σχεδόν όλων των γνωστών βιολόγων και βιοχημικών. Αυτό ήταν αναμενόμενο αφού οι παχυλοί μισθοί τους και οι ακόμα πιο παχυλές επιχορηγήσεις τους (βλ. παρακάτω) προέρχονται από το ιδιωτικό και κρατικό Κεφάλαιο, κυρίως «αμερικανικό» (σε εισαγωγικά η λέξη, γιατί ως γνωστόν το Κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα). Αυτοί οι έγκριτοι επιστήμονες τάχθηκαν σχεδόν στο σύνολο τους υπέρ της «προόδου» και της «ανάπτυξης», ταυτιζόμενοι με την ιδεολογία των αφεντικών τους και υποστηρίζοντας πλήρως τα τρελά και επικίνδυνα σχέδια τους για επεμβάσεις στη Φύση και για γενετικές τροποποιήσεις και ανακαλύψεις νέων ιών.

Λίγες εβδομάδες μετά εκείνη τη μερική απαγόρευση ο Fοuchier και ο Kawaoka στέλνουν στους αμερικάνους «αναθεωρημένες εκδόσεις» των δημοσιεύσεων που είχαν σκοπό να κάνουν. Στις 30 Μαρτίου 2012 το Συμβούλιο ξανασυνεδριάζει και αποφασίζει να προτείνει την πλήρη δημοσίευση αυτών των «αναθεωρημένων εκδόσεων». Στην περίπτωση του Kawaoka η απόφαση ήταν ομόφωνη με ψήφους 18-0. Στην περίπτωση του Fοuchier πάρθηκε με ψήφους 12-6. H ανακοίνωση μιλά για πρόσθετες πληροφορίες (additional information) και νέα στοιχεία (new evidence): «Ενώ η δημοσίευση πληροφοριών σε αυτά τα κείμενα εξακολουθεί να ενέχει ανησυχίες σχετικά με τη διπλή χρήση (που αυτές θα μπορούσαν να έχουν), οι πρόσθετες πληροφορίες (additional information) άλλαξαν την εκτίμηση του Συμβουλίου σχετικά με τη σχέση κινδύνου-οφέλους (που θα έχει η δημοσίευση τους)”. Επίσης, έκανε το καθήκον του και έδωσε και συμβουλές: “Θα ήταν χρήσιμη η δημοσίευση μόνον των σημαντικών πληροφοριών και η απόκρυψη των δυνητικά επικίνδυνων στοιχείων, τα οποία θα επέτρεπαν την αναπαραγωγή των πειραμάτων από ανθρώπους που επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν τους ιούς για βιοτρομοκρατία”.

Καμία ιστοσελίδα ή εφημερίδα δεν μπήκε στον κόπο να αναρωτηθεί ποια είναι αυτά τα νέα στοιχεία. Ελάχιστες σχολίασαν την μη δημοσίευση τους. Οι λίγες που το σχολίασαν, το έκαναν με απολύτως λιτό και ουδέτερο τρόπο: “To Συμβούλιο δεν ανέφερε τα νέα στοιχεία”… Και πολλά που είπαν. Αυτά στη «χώρα της ελευθερίας» και στους δορυφόρους της, τον «πολιτισμένο κόσμο»…

Για λίγο καιρό Επιστημονική Συμβουλευτική Επιτροπή των ΗΠΑ για τη Βιοασφάλεια έπαιξε το μικρό ρόλο της «ανεξάρτητης Αρχής» και μετά το νερό μπήκε στο αυλάκι. Λίγες μέρες αργότερα, στις 27 Απριλίου 2012, η ολλανδική κυβέρνηση, μέσω του Υπουργού Γεωργίας Henk Bleker, ανακοίνωσε την απόφαση της να επιτρέψει στον Fouchier τη δημοσίευση της μελέτης του. Στο σχετικό ανακοινωθέν αναφέρεται ότι η κυβέρνηση έλαβε υπ’ όψιν της την απόφαση της Επιτροπής και της αμερικανικής κυβέρνησης. Ο Fouchier δήλωσε ότι δεν τον ξάφνιασε η απόφαση της κυβέρνησης. Πράγματι, η απόφαση αυτή ήταν αναμενόμενη ύστερα από την απόφαση των Αμερικάνων. Οι Ολλανδοί περίμεναν την απόφασή τους για να βγάλουν τη δική τους. Δε μας εκπλήσσει αυτό. Λίγες μέρες μετά, Fouchier και Kawaoka δημοσιεύουν ολόκληρο το περιεχόμενο των πειραμάτων τους στο Science και στο Nature αντίστοιχα.

Αυτή η παρωδία κατέδειξε σε όσους έχουν μάτια να το δουν ποιος είναι το μεγάλο αφεντικό (Κεφάλαιο), ποιος είναι ο χειριστής-εκτελεστής των αποφάσεων του (κυβερνήσεις) και ποια είναι τα τσιράκια του (επιστήμονες, mass media και ανώτεροι υπάλληλοι πολυεθνικών εταιρειών και υπερεθνικών κρατικών οργανισμών). Το θέμα είναι ότι όλα αυτά πέρασαν σχεδόν απαρατήρητα από τη μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού του πλανήτη.

Λίγους μήνες αργότερα, τον Αύγουστο του 2012, δύο ερευνητές από τις ΗΠΑ δημοσιεύουν ένα κείμενο με τον τίτλο “Η απαράδεκτη επικινδυνότητα μιας ανθρωπογενούς πανδημίας”. Πρόκειται για τους Lynn Klotz και Edward Sylvester. Ο Klotz είναι πρώην καθηγητής στο Harvard, συγγραφέας και ανώτερος επιστημονικός συνεργάτης στο Κέντρο Ελέγχου και Μη Διάδοσης Όπλων και για πολλά χρόνια μέλος της Ομάδας Εργασίας των Επιστημόνων για τα Χημικά και Βιολογικά Όπλα. Ο Sylvester είναι δημοσιογράφος ειδικευμένος σε επιστημονικά θέματα, συγγραφέας και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Arizona State. To άρθρο αναφέρεται προφανώς στα πρόσφατα πειράματα με σκοπό τη δημιουργία τεχνητών ιών, με βάση τους ιούς της ισπανικής γρίπης H1N1, τον SARS και τον Η5Ν1.

Πιο καθαρά δεν θα μπορούσαν να ειπωθούν τα πράγματα: “Αυτοί οι πιθανοί πανδημικοί παθογόνοι οργανισμοί, (pandemic pathogens, PPPs), ενέχουν έναν κίνδυνο που ξεπερνά τις δυνατότητες άλλων επικίνδυνων μικροβίων που έχουν εμφανιστεί ως τώρα. Οι ΡΡΡs είναι εξαιρετικά θανατηφόροι, εξαιρετικά μεταδοτικοί (ή δυνητικά εξαιρετικά μεταδοτικοί) στον άνθρωπο και το γεγονός ότι δεν υπάρχουν σήμερα στον ανθρώπινο πληθυσμό σημαίνει ότι θα ήταν καταστροφική η εισαγωγή τους σε αυτόν”.

Αναφερόμενοι στο βαθμό ασφαλείας των εργαστηρίων στα οποία διεξάγονται τα πειράματα αυτά, παρατηρούν ότι σε παγκόσμιο επίπεδο αυτά είναι χαμηλότερου επιπέδου ασφαλείας από το ανώτερο, δηλαδή το BSL-4 (Biosafety Level 4). Κάνουν τη παραδοχή ότι η πιθανότητα διαρροής από ένα τέτοιο εργαστήριο είναι 0,3%, αυτή δηλαδή που αποδέχεται ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Σχολιάζουν όμως ότι αυτό το ποσοστό είναι μικρό αν λάβουμε υπ’ όψιν μας τις επίσημες κυβερνητικές εκτιμήσεις και την πρακτική εμπειρία. Δεδομένου ότι εκείνη την εποχή επισήμως 42 εργαστήρια έκαναν τέτοια πειράματα “η πιθανότητα να γίνει διαρροή σε τουλάχιστον ένα από αυτά τα επόμενα 12,8 χρόνια είναι 80%. Αυτό το επίπεδο επικινδυνότητας είναι απλά απαράδεκτο”. Παρατηρούν επίσης ότι έχει γίνει διαρροή του ιού SARS από εργαστήρια τρεις φορές από το 2003 (ως το 2012 που γράφτηκε το άρθρο τους) με αρκετές δευτερογενείς λοιμώξεις και ένα θάνατο. Σημειώνουν ότι ο SARS έχει τετραπλάσιο ποσοστό θνησιμότητας από την ισπανική γρίπη, περίπου 40%, και ότι με τις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις, σε μία περίπτωση νέας πανδημίας θα μπορούσε να προσβληθεί το 15% του παγκόσμιου πληθυσμού, δηλαδή περίπου 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι, ενώ οι θάνατοι θα έφταναν τα 100 εκατομμύρια.

Θα ήταν όμως η λύση να γίνονταν όλα τα πειράματα σε εργαστήρια με το ανώτερο επίπεδο ασφαλείας; Σύμφωνα με τους ερευνητές δε θα άλλαζε κάτι, αφού έχουν γίνει ήδη τρεις γνωστές διαρροές από εγκαταστάσεις BSL-4 από το 1990 μέχρι το 2012, μία στη Ρωσία, μία στην Αγγλία και μία στην Ταϊβάν.

Στην Ελλάδα του 2012 έχει πέσει πηχτό σκοτάδι

Στην Ελλάδα εκείνη την εποχή ήμασταν σε προεκλογική περίοδο. Τα νέα για τις εκλογές και για το ποιος θα διαχειριστεί το δεύτερο μνημόνιο μονοπωλούσαν το ενδιαφέρον των μίντια. Δύο χρόνια πιο πριν, το 2010, είχαν εμφανιστεί τα πρώτα κρούσματα ενός άλλου ιού, του λεγόμενου ιού του Δυτικού Νείλου. Ο ιός στην Ελλάδα είχε μία έξαρση την περίοδο 2010-2014 με 624 δηλωμένα συμπτωματικά κρούσματα και 79 δηλωμένους νεκρούς, εξαφανίστηκε την περίοδο 2015-2016 και επανήλθε το 2017 με 587 δηλωμένα συμπτωματικά κρούσματα και 89 δηλωμένους νεκρούς την περίοδο 2017-2019. Παρενθετικά αναφέρουμε πως το πρώτο γνωστό κρούσμα του ιού εμφανίστηκε στην Αφρική το 1937 και θέρισε τη δεκαετία του ’50. Μέχρι το 1997 που εμφανίστηκε στην Ευρωπαϊκή ήπειρο και το 1999 που εμφανίστηκε στη Β. Αμερική, ο «πολιτισμένος» κόσμος πολύ λίγο ενδιαφέρθηκε για τον ιό αυτό. «Μακριά από τον κώλο μας και όπου θέλει ας μπει». Κάπως έτσι σκεφτόταν ο κόσμος και στα τέλη του 2019 όταν εμφανίστηκε ο κορωνοϊός στην Κίνα. Τα πράγματα όμως στη βαρβαρότητα του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού δεν λειτουργούν έτσι.

Ούτε ο ιός αυτός με τα αρκετά θύματα που άφησε λειτούργησε στην Ελλάδα έστω σαν ερέθισμα ή σαν αφορμή για μια ελάχιστη ευαισθητοποίηση πάνω στο θέμα της γενετικής τροποποίησης του άλλου ιού. Οι αποβλακωμένες μάζες είχαν τυφλή εμπιστοσύνη στους «ειδικούς» επιστήμονες που «ξέρουν περισσότερα» και είχαν αναθέσει τις ζωές τους σε κάποιους άλλους «ειδικούς». Το μόνο που τις ενδιέφερε ήταν να βγούμε γρήγορα από τα μνημόνια για να γεμίσουμε τα στομάχια μας, να αγοράσουμε κανένα καινούργιο ρούχο και να πάμε διακοπές στη Μύκονο για να έχουμε φωτογραφίες να δημοσιεύουμε στα antisocial media.

Το θέμα της δημοσίευσης του περιεχομένου των επικίνδυνων πειραμάτων πέρασε σχεδόν στα ψιλά, σε κάποια δημοσιεύματα που χάθηκαν μέσα στην πληθώρα της από- και υπερ-πληροφόρησης. Τα μέσα μαζικής προπαγάνδας πέρασαν την είδηση με θετικό πρόσημο, χωρίς πολλά πολλά. Το παρουσίασαν ως ένα επιστημονικό επίτευγμα που θα μπορούσε να συνεισφέρει στην προετοιμασία μας ενάντια σε μια πανδημία, με αναφορές στις απόψεις μελών της Επιτροπής, του ΠΟΥ, του Fοuchier, του Kawaoka, του διευθυντή του Νature και γενικά όλων των εκφραστών της κυρίαρχης άποψης περί βιοτεχνολογίας. Όλα τα δημοσιεύματα εκείνης της περιόδου αναφέρουν ότι υπάρχει κίνδυνος “τα στοιχεία αυτά να πέσουν στα χέρια βιοτρομοκρατών”, αντιγράφοντας κατά λέξη τα γραφόμενα στα αμερικανικά και αγγλικά μέσα παραπληροφόρησης. Δεν είχαν ιδέα πόσο σημαντικό ήταν το θέμα που έθιγαν με τόση ελαφρότητα. Δεν είναι καθόλου αμέτοχα τα μίντια για όσα θα συνέβαιναν σε μερικά χρόνια.

Κάπου δημοσιεύτηκε και μία δήλωση εναντίωσης, αυτή του Τom Inglesby, διευθυντή και διευθύνοντα συμβούλου στο “Κέντρο για την Βιοασφάλεια” του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ: «Είναι πολύ κακή ιδέα να παίρνουν οι επιστήμονες έναν θανατηφόρο ιό και να τον μετατρέπουν σε ένα θανατηφόρο και εξαιρετικά μεταδοτικό ιό. Και είναι εξίσου κακή ιδέα το να δημοσιεύουν πώς το έκαναν, έτσι ώστε να μπορεί όποιος θέλει να αντιγράψει τη διαδικασία».

2014: Επιλεκτικό μορατόριουμ της κυβέρνησης των ΗΠΑ στη χρηματοδότηση πειραμάτων δημιουργίας στο εργαστήριο επικίνδυνων ιών

Το 2014 σε ένα κυβερνητικό εργαστήριο στην Ατλάντα έγινε διαρροή βακτηρίων ενεργού άνθρακα. Δεκάδες, ίσως εκατοντάδες, άνθρωποι μολύνθηκαν. Σύμφωνα με τους υπευθύνους του εργαστηρίου η διαρροή οφειλόταν σε παραβίαση των πρωτοκόλλων ασφαλείας. Η ιστορία αυτή είναι πιο σκοτεινή απ’ όσο φαίνεται. Η αμερικανική κυβέρνηση έχει δώσει στη δημοσιότητα ελάχιστα στοιχεία μέχρι τώρα. Δε γνωρίζουμε πόσοι άνθρωποι μολύνθηκαν, εκτός των ερευνητών του εργαστηρίου, τι δευτερεύουσες λοιμώξεις ανέπτυξαν, πόσοι από αυτούς πέθαναν εξ’ αιτίας του άνθρακα και μέχρι που έφτασε η διαρροή. Γνωρίζουμε όμως ότι το αμερικανικό κράτος χρησιμοποίησε τις επιθέσεις αυτές για να επιβάλλει στη συνέχεια ένα ακόμα πιο σκληρό, ολοκληρωτικό καθεστώς καταστολής και παρακολούθησης.

Τα δείγματα είχαν προετοιμαστεί σε εργαστήριο Βιασφάλειας επιπέδου 3, το ανώτατο επίπεδο εκείνη την εποχή ανάμεσα στα εργαστήρια των Κέντρων Ελέγχου Ασθενειών (CDC) στην Ατλάντα, δηλαδή του κρατικού φορέα στον οποίο ανήκε το εργαστήριο. Έπειτα από την ιστορία αυτή, η αμερικανική κυβέρνηση επέβαλε μορατόριουμ στην ομοσπονδιακή χρηματοδότηση ανάλογων ερευνών που αφορούν στη γρίπη Η1Ν1, στο SARS και στο συγγενικό ιό του MERS.

Το θέμα όμως δεν είναι τόσο απλό. Δε γνωρίζουμε αν συνεχίστηκαν τα πειράματα με άνθρακα. Επίσης, εάν το θέμα είχε τις διαστάσεις που του έδωσαν η κυβέρνηση των ΗΠΑ και τα μέσα μαζικής προπαγάνδας, τότε δε δικαιολογείται μια τέτοια απόφαση. Με άλλα λόγια, το θέμα της διαρροής και της επακόλουθης μόλυνσης θα πρέπει να είχε πάρει πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις για αν αναγκαστεί η κυβέρνηση των ΗΠΑ να πάρει μια τέτοια απόφαση.

Όμως, ήταν ένα μορατόριουμ με εξαιρέσεις. Άφηνε απ’ έξω τα μεγάλα ερευνητικά κυβερνητικά προγράμματα σχετικά με τις μολυσματικές ασθένειες. Επίσης, εκείνη την περίοδο «έτρεχε» ένα παρόμοιο πρόγραμμα που είχε ξεκινήσει πριν από την επιβολή του μορατόριουμ. Εξαιρέθηκε και αυτό. Είναι το πρόγραμμα για το οποίο έγινε πρόσφατα τόσος ντόρος στο ίντερνετ.

Στην Ελλάδα κάποιοι το 2020 ξέθαψαν ένα μεμονωμένο δημοσίευμα εκείνης της εποχής που μιλούσε για τη δημιουργία ενός τεχνητού ιού εργαστηριακά στις ΗΠΑ το 2014. Όπως προαναφέραμε, η ιστορία με τους επικίνδυνους ιούς είχε ξεκινήσει το 2011 και συνεχίζεται δυστυχώς μέχρι σήμερα. Έχοντας παντελή άγνοια για το θέμα, βρήκαν στο Google ένα άρθρο του Nature του 2015, και το δημοσίευσαν αυτούσιο. Ούτε καν μπήκαν στον κόπο να ανατρέξουν στις απαρχές της ιστορίας, να δουν τι είχε γίνει πριν από το πείραμα αυτό και τι επακολούθησε. Στη συνέχεια θα αναφερθούμε συνοπτικά στα πειράματα που εξαιρέθηκαν από το μορατόριουμ χρηματοδότησης της αμερικανικής κυβέρνησης.

Στις 9 Νοεμβρίου 2014 ο Ralph Baric, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας, συνδυάζοντας τμήματα του ιού του SARS και ενός στελέχους του κορωνοϊού με την ονομασία SHC014 (ο οποίος έχει ξενιστή ένα είδος νυχτερίδας στην Κίνα) κατασκεύασε εργαστηριακά ένα καινούργιο ιό. Ο υβριδικός αυτός ιός που προέκυψε εργαστηριακά είναι ικανός να μολύνει ποντίκια και κύτταρα του ανθρώπινου αναπνευστικού συστήματος. Ο νέος αυτός κορωνοϊός ονομάστηκε μεταφορικά «χιμαιρικός» από επιστήμονες που διείδαν τότε σε αυτόν τον κίνδυνο μιας φονικής πανδημίας σε ενδεχόμενη διαρροή του στο ανθρώπινο περιβάλλον.

Τώρα πια ο κίνδυνος της πανδημίας ήταν ακόμα πιο ορατός. Οι φωνές εναντίωσης είχαν αυξηθεί. Ο Simon Wain-Hobson, διευθυντής της μονάδας Μοριακής Ρετροϊολογίας του Ινστιτούτου Παστέρ (Institut Pasteur) στη Γαλλία, εναντιώθηκε στην εξαίρεση των πειραμάτων της ομάδας του Baric από το μορατόριουμ. “Αν ο ιός αποδράσει, κανείς δεν θα μπορούσε να προβλέψει τις εξελίξεις” προειδοποιεί στο δικτυακό τόπο του Nature.

Ο Richard Ebright, μοριακός βιολόγος στο Πανεπιστήμιο Rutgers στο Piscataway, New Jersey, δήλωσε στο Nature: “Ο μόνος αντίκτυπος (αποτέλεσμα) αυτής της εργασίας είναι η δημιουργία, σε ένα εργαστήριο, ενός νέου, μη φυσικού κινδύνου”.

O Peter Daszak, πρόεδρος της EcoHealth Alliance, ενός πολυεθνικού ερευνητικού οργανισμού με έδρα τη Νέα Υόρκη,, ο οποίος-εκτός των άλλων-κάνει δειγματοληψίες ιών από ζώα και ανθρώπους που έχουν ασθενήσει σε πρωτοεμφανιζόμενες ασθένειες, σε όλον τον πλανήτη, κυρίως σε περιοχές επιρρεπείς στο ξέσπασμα επιδημιών, δήλωσε στο Nature: “Τα αποτελέσματα του πειράματος μετατρέπουν αυτόν τον ιό από ένα υποψήφιο αναδυόμενο παθογόνο παράγοντα σε έναν σαφή και υπαρκτό (σημερινό) κίνδυνο”.

Στις 23 Ιανουαρίου 2015, λίγους μήνες μετά το μορατόριουμ και την ανακοίνωση της εργαστηριακής δημιουργίας του νέου «χιμαιρικού» κορονοϊού, δύο ερευνητές, ο Marc Lipsitch (καθηγητής επιδημιολογίας και διευθυντής του Center for Communicable Disease Dynamics at the Harvard) και ο Thomas Inglesby (επιδημιολόγος, καθηγητής σε διάφορα πανεπιστήμια των ΗΠΑ και διευθυντής του Johns Hopkins Center for Health Security) δημοσιεύουν στην ιστοσελίδα της Αμερικανικής Εταιρείας Μικροβιολογίας (American Society for Microbiology) ένα άρθρο στο οποίο απαντούν κυριολεκτικά σε όλους τους ισχυρισμούς του Fοuchier ως προς τη μελέτη και τα πειράματα του σε πειραματόζωα για την δημιουργία ενός νέου ιού. Το κείμενο αποτελεί μία ολομέτωπη επίθεση στις θεωρητικές αυθαιρεσίες που υποστήριζε ο Fouchier. Με άρτιο και δομημένο λόγο και με σαφή επιστημονική επιχειρηματολογία, αποδομούν τα φληναφήματα του Fouchier ένα προς ένα. Οι Lipsitch και Inglesby κάνουν ολοκληρωμένα αυτό που δεν είχε κάνει άλλος με αυτόν τον τρόπο από το 2012.

Μεταξύ των άλλων, στο άρθρο τους εκφράζουν την πλήρη διαφωνία τους με τον τρόπο με τον οποίο ο Fouchier εκτίμησε το βαθμό επικινδυνότητας που μπορεί να έχουν τέτοιου είδους πειράματα. Αναφέρουν ότι εργαστηριακές λοιμώξεις λόγω των τεχνητών ιών έχουν καταγραφεί αρκετές φορές σε εργαστήρια επιπέδων ασφαλείας BSL-3 και BSL-4, στην Κίνα, τη Σιγκαπούρη, το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Ρωσία και την Ταϊβάν. Στην επιστημονική βιβλιογραφία που επισυνάπτουν αναφέρεται ότι η Ολλανδία, χώρα στην οποία έκανε τα πειράματά του η ομάδα του Fouchier, έχει δεχθεί αιτιάσεις για ανεπαρκή μέτρα παρακολούθησης και μη αναφορά εργαστηριακών λοιμώξεων σε πειράματα που έχουν γίνει σε τέτοια εργαστήρια στην επικράτεια της.

Γενικά, σε παγκόσμια κλίμακα, το 2014 τα Κέντρα Ελέγχου Ασθενειών των ΗΠΑ (CDC) είχαν αναφέρει μία σειρά δυνητικά σοβαρών περιστατικών εργαστηριακών λοιμώξεων, χωρίς κανένα από αυτά να εμφανίζεται στις επίσημες στατιστικές. Τα περιστατικά αυτά αφορούσαν σε μονάδες επιπέδου ασφαλείας BSL-3. Στις περιπτώσεις του άνθρακα και του ιού Ebola θεωρήθηκε λανθασμένα ότι το υλικό που διέρρευσε εκτός εργαστηρίου δεν ήταν μολυσματικό, ενώ στην περίπτωση του ιού της γρίπης θεωρήθηκε ότι το εργαστήριο δεν περιείχε υλικό υψηλής παθογονικότητας. Αυτά υποστηρίζουν οι ερευνητές, βασιζόμενοι στα δημοσιευμένα στοιχεία που… παρέβλεψε ο Fouchier. Εμείς θα πούμε ότι μας φαίνεται πολύ περίεργο να έχει συμβεί κάτι τέτοιο, δηλαδή σε κάποια τέτοιου επιπέδου εργαστήρια να θεωρήθηκε ότι ο ιός με τον οποίο έκαναν πειράματα δεν ήταν μολυσματικός ή δεν ήταν υψηλής παθογενικότητας. Τόσο ηλίθιοι ήτανε; Και αν ήτανε, τι κάνανε οι επιβλέποντες; Εμείς θα πούμε αυτό που δεν μπορούν οι ερευνητές ευθέως: Τα ξέρανε πολύ καλά, απλά τους ξέφυγε. Το συμπέρασμα πάντως είναι το ίδιο: “Υπό αυτές τις συνθήκες, ακόμη και τα πιο λειτουργικά μηχανήματα και το καλύτερα εκπαιδευμένο προσωπικό στο εργαστήριο πηγής δεν μπορούν να αποτρέψουν τα ατυχήματα στο εργαστήριο προορισμού.”.

Ο Fouchier υποστηρίζει ότι ο εμβολιασμός των εργαζομένων στο εργαστήριο του «μειώνει τον κίνδυνο» της μόλυνσής τους. Μπορεί να τον μειώνει, αλλά δεν τον εξαλείφει. Όσο για το μειωμένο κίνδυνο, με πολύ ευρηματικό και κομψό τρόπο του καταλογίζουν “ασυνεπή χρήση αριθμητών και παρανομαστών για να ευνοηθούν οι χαμηλές πιθανότητες (ατυχήματος)”. Εξάλλου, λένε οι ερευνητές, αυτά τα μέτρα δεν προλαμβάνουν μολύνσεις στο προσωπικό του εργαστηρίου-προορισμού, όπως στην περίπτωση των διαρροών που αναφέρθηκαν παραπάνω. Λένε επίσης το αυτονόητο: Δεν μπορούν να υπάρξουν εγγυήσεις ούτε για τη διαθεσιμότητα, αλλά κυρίως ούτε για την αποτελεσματικότητα αυτών των αντιϊικών εμβολίων, δεδομένου ότι οι ιοί που προκύπτουν σε τέτοια πειράματα είναι τεχνητοί-υβριδικοί, δηλαδή καινούργιοι. Για τον ίδιο λόγο, λέμε εμείς, θα ήταν από εξαιρετικά αμφίβολη ως μηδενική η αποτελεσματικότητα της πρότασης του Rippuoli, πριν από μία πανδημία οφειλόμενη σε έναν τέτοιο ιό να εμβολιαστεί μαζικά ο πληθυσμός με αντιϊικό εμβόλιο που χρησιμοποιείται για παλιούς ιούς. Συγκρίνουμε τους ισχυρισμούς Fouchier και Rappuoli, γιατί και στις δύο περιπτώσεις μπαίνει το κέρδος πάνω από την ανθρώπινη ζωή με τον ίδιο ξετσίπωτο τρόπο.

Δεν έχουν να πουν πολλά οι δύο ερευνητές για την επικινδυνότητα αυτού του ιού. Τα λέει όλα η δήλωση του ίδιου του Fouchier: “έχουμε δημιουργήσει πιθανώς έναν από τους πιο επικίνδυνους ιούς που μπορεί να δημιουργηθεί». Τα λόγια του Paul Keim, Προέδρου της Επιτροπής είναι εξίσου διαφωτιστικά: «Δεν μπορώ να σκεφτώ άλλο παθογόνο οργανισμό που να είναι τόσο τρομακτικός όσο αυτός».

Παραθέτουν αποσπάσματα από δηλώσεις ιολόγων του CDC ότι οι μεταλλάξεις του ιού δείχνουν ότι μπορεί να μολύνει τον ανθρώπινο οργανισμό. Επίσης, παραθέτουν μία γραπτή δήλωση του Michael Imperiale, μέλους της Επιτροπής. Ο Imperiale σχολίασε ότι σε μία επιστημονική συνάντηση της Αμερικανικής Εταιρείας Μικροβιολογίας o Fouchier είχε υποστηρίξει προφορικά ότι τα πειραματόζωα που εισέπνευσαν τον ιό δεν πέθαναν και ότι ο ιός δε θα μεταδιδόταν με τον αέρα. “Αυτό που λέει ο Ron (Fouchier) τώρα δεν είναι αυτό που διαβάσαμε στa γραπτά του (in the paper). Το γραπτό κείμενο μας οδήγησε να πιστέψουμε ότι η μετάδοση μέσω της αναπνευστικής οδού είναι επίσης θανατηφόρος.”. Oι δύο ερευνητές χρησιμοποιούν τον επιεική όρο «υπόθεση» για αυτό που έκανε ο Fouchier: Δηλαδή άλλα να πει στην επιστημονική συνάντηση και άλλα να προκύπτουν από τα γραπτά του. Τον σφάζουν με το γάντι στο άρθρο τους λέγοντας ότι είναι απαράδεκτο να χρησιμοποιείται μία υπόθεση σε μία επιστημονική ανάλυση επικινδυνότητας. Αλήθεια, κάνουν οι επιστήμονες τέτοια πράγματα; Και πως τον εμπιστεύονται και τον χρηματοδοτούνε οι Αμερικάνοι τον Fouchier ύστερα από αυτό;

Τέλος, καταγράφουμε ένα από τα συμπεράσματα του άρθρου: “Οι παραδοχές (από τον Fouchier) της αποτελεσματικότητας των αντιϊικών φαρμάκων και εμβολίων, καθώς και αυτή της μικρής μεταδοτικότητας και λοιμοτοξικότητας των επιλεγμένων στελεχών (του υβριδικού ιού) στον άνθρωπο κυμαίνονται από αβέβαιες (στην περίπτωση ενός μεγάλου μέρους της δημοσιευμένης εργασίας) έως άγνωστες (στην περίπτωση πειραμάτων που δεν έχουν γίνει ακόμη) και ψευδείς (στην περίπτωση της αναφερόμενης χαμηλής λοιμοτοξικότητας και της διαθεσιμότητας του εμβολίου σε παραδείγματα όπως ο ιός H7N1)”.

Ας κάνουμε κι εμείς μία υπόθεση. Μας δίνεται η αίσθηση ότι οι δύο ερευνητές στο άρθρο του διατυπώνουν με έμμεσο και επιστημονικό τρόπο αυτό που εικάζουμε ότι θα του έλεγαν με άλλα λόγια, αν το επέτρεπαν οι συνθήκες: «Κομμένες οι μαλακίες σου, σε μας δεν περνάνε αυτά».

Δεν ήταν μόνο οι οι Lipsitch και Inglesby οι μόνοι που είχαν ενστάσεις στη δημοσιοποίηση μέρους ή όλης της μελέτης του Fouchier. Πιο κάτω παραθέτουμε αποσπάσματα από γραπτές δηλώσεις μερικών από τα μέλη της Επιτροπής. Σημειώνουμε πάντως ότι η συντριπτική πλειοψηφία των επιστημόνων με ειδικότητα σχετική με το θέμα δε ζήτησε την παύση τέτοιου είδους πειραμάτων και μελετών. Τότε κάποιοι από αυτούς ζήτησαν τη μη δημοσιοποίηση τους ή ενός μέρους τους. Θα ήταν ενδιαφέρον να ερευνηθεί αν τώρα, εν μέσω πανδημίας, έχουν ακόμα την ίδια γνώμη. Επίσης, σχεδόν κανένας δεν ανέδειξε την κοινωνική και πολιτική διάσταση του θέματος. Μιλάμε για ξένους επιστήμονες, κυρίως βορειοαμερικάνους και δυτικοευρωπαίους. Στην Ελλάδα, οι δικοί μας, στην καλύτερη περίπτωση κοιμόντουσαν τον ύπνο του δικαίου.

Ο David Relman, καθηγητής Ιατρικής, Μικροβιολογίας και Ανοσολογίας στο Πανεπιστήμιο του Stanford της Καλιφόρνια, γράφει: “Για μένα το πιο σημαντικό ζήτημα σχετικά με τις μελέτες (του Fouchier) πάνω στη μεταδοτικότητα (του ιού) στα κουνάβια είναι η άμεση σύγκριση του αρχικού στελέχους (H5N1 άγριου τύπου) και του εργαστηριακώς κατασκευασμένου στελέχους του ή στελεχών του. Το τελευταίο είναι πιο μεταδοτικό μέσω της αναπνευστικής οδού από ό, τι το πρώτο. Το έγγραφο του Kawaoka παρείχε κι αυτό σαφή καθοδήγηση σχετικά με τον τρόπο ενίσχυσης της μεταδοτικότητας των ιών H5N1, ενώ άλλα θέματα, όπως η μολυσματικότητα και η θνησιμότητα, ήταν λιγότερο σημαντικά.”. Πόσο πιο καθαρά να το πει ο άνθρωπος; Στα παλιά του τα παπούτσια του Kawaoka αν θα μολυνθούν και θα πεθάνουν άνθρωποι.

H Susan Ehrlich, συνταξιούχος καθηγήτρια στο Τμήμα Μικροβιολογίας & Ανοσολογίας του Πανεπιστημίου του Τέξας, σημειώνει: “O H5N1 είναι ασφαλώς ένας επικίνδυνος ιός, και τώρα έχει γίνει ακόμα περισσότερο επικίνδυνος. Το φάσμα των ξενιστών του έχει επεκταθεί. Η έρευνα για τον τροποποιημένο ιό διεξήχθη στο ίδιο επίπεδο βιοασφάλειας με αυτό στην έρευνα για τον γονικό ιό. Αυτές οι ανησυχίες διέπουν τις σκέψεις μου σχετικά με τη δημοσιοποίηση αυτής της έρευνας. Αν γίνει αυτό η Επιτροπή ( NSAΒΒ) θα έχει ευθύνη απέναντι στο κοινό σε περίπτωση ατυχήματος (bioerror) ή περιστατικού σκόπιμης κακής χρήσης (bioterror), και γι ‘αυτό θέλω να συνεχίσουμε με προσοχή».

Ο Arturo Casadevall, Πρόεδρος στο Τμήμα Λοιμωδών Νοσημάτων του Κολλεγίου Ιατρικής Albert Einstein της Νέας Υόρκης είναι ιδιαίτερα δηκτικός για τον Fouchier: «Αυτός ο ιός έχει την ικανότητα να ανασυνδυάζεται και δεν έχουμε ιδέα τι μπορεί να προκύψει από αυτό». (Ο Fouchier) Θεωρεί τη μολυσματικότητα και τη θνησιμότητα των νέων ιών τεχνητής προέλευσης ως «δευτερεύουσες συζητήσεις» (mini–debates) που είναι λιγότερο σημαντικές. Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί, έχουμε να κάνουμε με έναν οργανισμό που γνωρίζουμε ότι μπορεί να προκαλέσει πανδημίες και μπορεί να σκοτώσει πολλούς ανθρώπους. Και γνωρίζουμε ότι δεν έχουμε ανοσία στον ιό H5. Συνιστώ να είμαστε προσεκτικοί”. Το ίδιο λέει και αυτός: Mini–debate η ζωή των ανθρώπων για τους επιστήμονες-εμπόρους θανάτου…

2017: Άρση του μορατόριουμ από την κυβέρνηση των ΗΠΑ

Στις 19 Δεκεμβρίου 2017 τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (National Institutes of Health, NIH) ανακοίνωσαν ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ και όλοι οι οργανισμοί της θα χρηματοδοτούσαν εκ νέου προγράμματα κατασκευής γενετικά τροποποιημένων ιών. Με το επιλεκτικό μορατόριουμ του 2014 είχαν σταματήσει 21 προγράμματα. Τα ΝΙΗ είχαν επιτρέψει τότε τη διεξαγωγή 10 προγραμμάτων. Η νέα νομοθεσία μετά τις 19 Δεκεμβρίου 2017 έθεσε ένα πλαίσιο το οποίο θα όφειλαν να σεβαστούν όσοι θα διεξήγαγαν νέα προγράμματα ή θα επανεκκινούσανε τα παλιά. Αλλά και στο πλαίσιο αυτό υπήρξαν εξαιρέσεις.

Ο Samuel Stanley, πρόεδρος της Επιτροπής και πρύτανης του Πανεπιστημίου Stony Brook της Νέας Υόρκης, δεν έκρυψε την ευχαρίστηση του για την άρση και έκανε μία από τις πιο κυνικές δηλώσεις που έχουν γίνει πάνω στο θέμα αυτό: «Πιστεύω ότι η Φύση είναι ο απόλυτος βιοτρομοκράτης (ultimate bioterrorist) και πρέπει να κάνουμε ό, τι μπορούμε για να είμαστε πάντα ένα βήμα μπροστά (από αυτήν)». Αυτό που εννοούσε είναι ότι η Φύση είναι ο δημιουργός όλων αυτών των φονικών ιών με τις φυσικές μεταλλάξεις που υπόκεινται σε αυτήν, και ο Άνθρωπος θα πρέπει να είναι σε ένα συνεχή ανταγωνισμό μαζί της, δημιουργώντας νέους ιούς με εργαστηριακές μεταλλάξεις για να μπορεί να προλαμβάνει τις συνέπειες της διάδοσης τους. Ο Stanley εκ των προτέρων έριξε το φταίξιμο στη Φύση για την επικείμενη πανδημία, που όλοι βλέπανε να έρχεται. Δυστυχώς αυτήν την άποψη-κοσμοθεωρία την ενστερνίζονται σχεδόν όλοι οι επιστήμονες που εμπλέκονται στο θέμα αυτό. Απλώς ο Stanley είπε με ξεδιάντροπο τρόπο αυτό που αυτοί λένε έμμεσα. Σε μία πρόταση χώρεσε όλη η απάνθρωπη και δολοφονική κοσμοθεωρία του καπιταλιστικού μοντέλου, που έχει βαλθεί να ξεπαστρέψει τον πλανήτη και ό,τι ζωντανό υπάρχει σε αυτόν. Αυτό το μοντέλο έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την αντίληψη ότι οφείλουμε να σεβόμαστε τον πλανήτη που μας φιλοξενεί και να προσαρμόζουμε τη ζωή μας στις δικές του αρχές και ισορροπίες. Αυτό το μοντέλο είναι ο ultimate bioterrorist. H σημερινή πανδημία το απέδειξε για άλλη μία φορά.

Ενώ ο Kawaoka δήλωσε ότι θα συνεχίσει ακάθεκτος τα πειράματα του, ο Marc Lipsitch προειδοποίησε άλλη μια φορά για την επερχόμενη πανδημία: «(τα πειράματα αυτά) δεν έχουν συνεισφέρει σχεδόν τίποτα στη βελτίωση του επιπέδου ετοιμότητάς μας για τις πανδημίες. Ωστόσο διακινδύνεψαν να δημιουργήσουν με ακούσιο τρόπο μια πανδημία». Όσο αφορά στα ίδια τα πειράματα, είναι η πρώτη φορά που ένας γνωστός επιστήμονας δήλωσε άμεσα ότι “δε θα έπρεπε να γίνονται καθόλου”. Στη δήλωση του όμως υπάρχει ένα «αλλά»: “Αλλά αν η κυβέρνηση πρόκειται να τα χρηματοδοτήσει, είμαι ικανοποιημένος από το γεγονός ότι θα υπάρξει ένα επιπλέον επίπεδο ελέγχου”.

Στην Ελλάδα το πηχτό σκοτάδι που λέγαμε πιο πριν συνεχίζει να καλύπτει τον ουρανό πάνω από τα κεφάλια των ελλήνων «επιστημόνων» και «ερευνητών».

Η περίεργη ιστορία της ανακάλυψης του κορωνοϊού ΜΕRS

Ας επιστρέψουμε στο 2012. Το Μάρτιο του έτους αυτού στις ΗΠΑ η Επιτροπή Εθνικής Συμβουλευτικής Επιτροπής Επιστημόνων για τη Βιοασφάλεια επιτρέπει τη δημοσιοποίηση των στοιχείων των πειραμάτων του Kawaoka. Τον Απρίλιο κάνει το ίδιο και η ολλανδική κυβέρνηση για τον Fouchier. Όλοι πια, ήδη από το 2011, μιλάνε για έναν νέο επικίνδυνο εργαστηριακής προέλευσης. Στις 20 Ιουνίου 2012 δημοσιεύεται η μελέτη του γνωστού και μη εξαιρετέου Rappuoli, στην οποία προτείνει το μαζικό εμβολιασμό μας με τα παλιά εμβόλια.

Ακριβώς σε εκείνη τη συγκυρία έρχεται να σκάσει η ιστορία της ανακάλυψης ενός νέου ιού, του ονομαζόμενου ΜΕRS-CoV (Middle East respiratory syndrome coronavirus). Πιο συγκεκριμένα, της πρώτης ταυτοποίησης του ιού, γιατί τα δύο πρώτα κρούσματα είχαν εμφανιστεί λίγο πιο πριν, τον Απρίλιο του 2012 στην Ιορδανία. Στην ιστορία αυτή βρήκαμε μερικά σκοτεινά σημεία που κινούν υποψίες. Η πιο αναλυτική παρουσίαση της ιστορίας είναι μία συνέντευξη που έδωσε ο Σαουδάραβας ιολόγος Ali Mohamed Ζaki στο Nature της Μέσης Ανατολής στις 2 Ιουνίου 2014, δύο χρόνια αφότου συνέβησαν τα γεγονότα που εξιστορεί. Ας δούμε την ιστορία του.

Στις 13 Ιουνίου 2012, ένας 60χρονος άντρας εισάγεται σε ένα ιδιωτικό νοσοκομείο στη Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας. Ο ασθενής αυτός είχε για 7 ημέρες πυρετό, βήχα με απόχρεμψη και δύσπνοια. Δεν ήταν καπνιστής, δεν έπαιρνε φάρμακα και δεν είχε ιατρικό ιστορικό κάποιας καρδιακής, νεφρικής ή πνευμονικής νόσου, ή κάποιας άλλης σοβαρής πάθησης.

Η ιδιωτική κλινική δίνει δείγματα αίματος και σάλιου στο επίσης ιδιωτικό εργαστήριο του Ali Mohamed Zaki, με το οποίο συνεργάζεται. Ο Ζaki αναλύει τα δείγματα, δεν ανιχνεύει κάποιο γνωστό ιό και ο ασθενής πεθαίνει 11 μέρες μετά. Τότε ο Zaki υποστηρίζει ότι παρέδωσε τα δείγματα και τα αποτελέσματα των εξετάσεων στο Υπουργείο Υγείας, όπως ακριβώς ορίζει ο νόμος της Σαουδικής Αραβίας. Μετά από αυτές τις εξελίξεις ο Ζaki υποστηρίζει ότι η επιστημονική του περιέργεια τον οδήγησε να κάνει επιπλέον αναλύσεις. Πουθενά όμως δε διευκρινίζει που βρήκε δείγματα για τις αναλύσεις αυτές, αφού όπως ο ίδιος είχε πει, τα είχε παραδώσει στο Υπουργείο Υγείας. Τρία είναι τα πιθανά ενδεχόμενα: Ή είχε κρατήσει παράνομα ένα μέρος των δειγμάτων, ή για κάποιο λόγο του επιστράφηκαν με κάποιο τρόπο, ή αυτά που λέει είναι παραμύθια.

Σύμφωνα με την ιστορία του επειδή είχε αποκλείσει σχεδόν όλες τις πιθανές αιτίες, σκέφτηκε κάποιους ιούς που είχαν συσχετιστεί με τις νυχτερίδες. Ανέτρεξε στη βιβλιογραφία για να βρει κάποιους εκκινητές και εκεί ότι ανακάλυψε ότι οι συγκεκριμένοι εκκινητές που έψαχνε είχαν σχεδιαστεί από το εργαστήριο του…Fouchier στην Ολλανδία. Έτσι, σύμφωνα με την αφήγηση του, ήρθε σε επαφή με τους Ολλανδούς.

Όταν έκανε τις εξετάσεις ανακάλυψε πως ο ασθενής είχε προσβληθεί από κάποιο νέο κορωνοϊό. Χρειαζόταν μία δεύτερη γνώμη αλλά από την άλλη ανησυχούσε μήπως χάσει τα πνευματικά δικαιώματα αυτής της ανακάλυψης: “Επίσης, ανησυχούσα ότι θα μπορούσα να χάσω τα πνευματικά μου δικαιώματα αν είχε συνεχίσει να κυκλοφορεί το δείγμα μου από δω και από εκεί με δική μου ευθύνη”. Παραδέχεται ότι γνώριζε πως αν μαθευόταν ότι είχε βγάλει από τη χώρα τα δείγματα, θα έχανε τη δουλειά του.

Στέλνει τα δείγματα στην Ολλανδία, αλλά παράλληλα κατοχυρώνει τα πνευματικά δικαιώματα της ανακάλυψης στέλνοντας ένα μέιλ σε ένα δίκτυο ειδοποιήσεων για έκτακτα ιατρικά συμβάντα. Το Σεπτέμβριο δημοσιεύεται η είδηση για το νέο κορωνοϊό στο New England Journal of Medicine (NEJM) Ο Zaki κατηγορήθηκε για παράνομη εξαγωγή δειγμάτων από τη χώρα και το νοσοκομείο έκλεισε το εργαστήριο του. Πέντε μέρες μετά την απαγγελία κατηγοριών εναντίον του, παίρνει ένα αεροπλάνο και διαφεύγει στο Κάιρο.

Ο Saeed Al-Amoudi, περιφερειακός διευθυντής των ιατρικών εργαστηρίων και των τραπεζών αίματος της Τζέντα, τον κατηγόρησε ότι από το δικό του εργαστήριο διέρρευσε στο εξωτερικό περιβάλλον ο ιός MERS (Middle East Respiratory Syndrome) λόγω ανεπαρκών συνθηκών φύλαξης σε αυτό. Θυμίζουμε ότι ο ιός αυτός πρωτοεμφανίστηκε στην Ιορδανία αλλά η μεγάλη διάδοση του έγινε στη Σαουδική Αραβία.

Το Νοέμβριο του 2012 ο Zaki, o Fouchier και άλλοι τρεις Ολλανδοί δημοσιεύουν την πρώτη μελέτη σχετική με τον MERS στο επιστημονικό περιοδικό New England Journal of Medicine. Στη μελέτη αυτή ο Zaki εμφανίζεται με την (πρώην) ιδιότητα του ως συνεργάτης του νοσοκομείου «Dr Soliman Fakeeh» στη Τζέντα. Ο ίδιος, δύο χρόνια μετά, στη συνέντευξή του στο Nature δήλωσε σχετικά με την επαγγελματική του ιδιότητα: “ Είμαι πίσω στην αρχική μου ακαδημαϊκή θέση ως καθηγητής μικροβιολογίας στο Πανεπιστήμιο Ain Shams (Κάιρο, Αίγυπτος) ”.

Οι δημοσιευμένες μελέτες του στις οποίες υπάρχουν στοιχεία για την επαγγελματική του ταυτότητα πριν από το 2012 είναι τρεις: το 1997, το 2006 και το 2008. Και στις τρεις αναφέρεται η ιδιότητα του στο εργαστήριο του νοσοκομείου στη Τζέντα. Το ίδιο ισχύει και για τη δημοσίευση του από κοινού με τους Ολλανδούς. Αυτό σημαίνει ότι από το 1997 ως το 2012 δεν ήταν πανεπιστημιακός. Άρα σε ποια ακριβώς ακαδημαϊκή θέση επέστρεψε, σύμφωνα πάντα με αυτά που ο ίδιος είπε στη συνέντευξη;

Στην ιστοσελίδα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου «Ain Shams» εμφανίζεται ένας Ali Zaky ως ομότιμος (επίτιμος) καθηγητής στο Τμήμα Μικροβιολογίας και Ανοσολογίας, χωρίς κανένα άλλο στοιχείο (βιογραφικό, έρευνα, δημοσιεύσεις, διδακτική εμπειρία, κλπ). Το πανεπιστήμιο αυτό έδωσε την τιμητική θέση του ομότιμου (επίτιμου) καθηγητή σε κάποιον που διώκεται από το Υπουργείο Υγείας της χώρας του και που (τουλάχιστον) για τα προηγούμενα 20 χρόνια δεν είχε ακαδημαϊκή θέση. Αυτό μας φαίνεται αρκετά περίεργο. Δε λέμε ότι δε συνέβη, λέμε ότι μας ξενίζει.

Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αν η παραπάνω ιστορία είναι αληθινή ή όχι (εν μέρει ή ολόκληρη). Η κατάληξη της ήταν πάντως να έχει νόμιμα στα χέρια του ο Fouchier τον κορωνοίό SARS, και κυρίως να μπορεί με τη ιστορία αυτή να δικαιολογεί την προέλευση του και τη διαδρομή μέχρι το εργαστήριο του.

Ως υστερόγραφο να πούμε ότι τα λεγόμενα του Zaki τα προβάλλουν τόσο οι Kινέζοι όσο και το Nature, δηλαδή όσοι είναι υπέρ των πειραμάτων εργαστηριακής δημιουργίας νέων υβριδικών φονικών ιών.

Το ταξίδι του MERS από την Ολλανδία στον Καναδά

Για 8 περίπου μήνες, από το Σεπτέμβριο του 2012 ως το Μάιο του 2013, το εργαστήριο του Fouchier στην Ολλανδία φτιάχνει αλληλουχίες του νέου ιού, προφανώς για να έχει καβάντζες. Το Μάιο του 2013 στέλνει δείγματά του στον Καναδά και συγκεκριμένα στο Εθνικό Ινστιτούτο (Εργαστήριο) Μικροβιολογίας (National Microbiology Laboratory) του Winnipeg. Πρόκειται για το καλύτερα εξοπλισμένο εργαστηριακό κέντρο παραγωγής βιολογικών όπλων στη χώρα, με τον ανώτερο βαθμό βιοασφάλειας (BSL-4). Είναι το Fort Detrick του Καναδά. Η αποστολή φτάνει στον Καναδά στις 4 Μαΐου. Ο λόγος της καθυστέρησης της άφιξης, εκτός από την παρασκευή αλληλουχιών που κράτησε πολύ χρόνο, ήταν οι διαπραγματεύσεις για τη σύναψη ενός συμβολαίου μεταξύ των δύο εργαστηρίων (Μaterial Τransfer Αgreement, MTA), στο οποίο, όταν συμφωνήθηκε, αναφερόταν ρητά ότι το καναδικό εργαστήριο δεν έχει το δικαίωμα να εξάγει τον ιό από το εργαστήριο.

Ο Frank Plummer, επιστημονικός διευθυντής του Εθνικού Μικροβιολογικού Ινστιτούτου (Εργαστηρίου) του Winnipeg από το 2000, σε μία συνέντευξη που έδωσε τότε στο CBC ενέπλεξε και τις ΗΠΑ στις διαπραγματεύσεις: «’Έγιναν πολλές διαπραγματεύσεις και πολλοί δικηγόροι εμπλέκονταν τόσο με εμάς όσο και με τους Αμερικανούς και άλλους σε ολόκληρο τον κόσμο, γεγονός που επιβράδυνε αρκετά τα πράγματα.» Απ’ όσο γνωρίζουμε είναι ο μόνος που αναφέρθηκε στην εμπλοκή των ΗΠΑ στο θέμα, χωρίς να αναφερθεί σε λεπτομέρειες. Για ποιο λόγο όμως συμμετείχαν στις διαπραγματεύσεις εκπρόσωποι της κυβέρνησης (ή άλλων κρατικών υπηρεσιών) των ΗΠΑ σε μία διαπραγμάτευση μεταξύ Ολλανδών και Καναδών; Το ερώτημα είναι μάλλον ρητορικό. Σημειώστε όμως την επίσημη δήλωση για τη συμμετοχή των ΗΠΑ στην ιστορία αυτή.

Σύμφωνα με τα μίντια ο λόγος της αποστολής των δειγμάτων από την Ολλανδία στον Καναδά ήταν η επιτάχυνση της επιστημονικής έρευνας πάνω στο νέο αυτόν ιό που εκείνη την εποχή είχε αρχίσει να εξαπλώνεται και εκτός αραβικών χωρών. Τότε γιατί οι Ολλανδοί τον έδωσαν μόνο στον Καναδά; Αν τον είχαν παραδώσει και σε άλλα εργαστήρια, θα είχε επιταχυνθεί η πολυπόθητη επιστημονική έρευνα. Αυτό ήταν και το «παράπονο» του Plummer. Δεν διευκρίνισε όμως με ποια κριτήρια επιλέχθηκε το συγκεκριμένο εργαστήριο από τον Fouchier. Ποτέ κανένας δημοσιογράφος δεν τον ρώτησε κάτι τέτοιο…

Ο Plummer έκανε και μία ακόμα δήλωση που με μία πρώτη ανάγνωση ξενίζει: «Είναι ξεκάθαρα παρανόηση ότι το Erasmus (το εργαστήριο του Fouchier) έχει την ιδιοκτησία του ιού. Μόνο συγκεκριμένες εφαρμογές που σχετίζονται με αυτό, όπως εμβόλια και φάρμακα, μπορούν να κατοχυρωθούν».

Η παραλαβή των δειγμάτων από τους Καναδούς έγινε στις 4 Μαΐου 2013 και η επίσημη ανακοίνωση της 10 μέρες αργότερα, στις 14 Μαΐου 2013. Ο άνθρωπος που παρέλαβε τα δείγματα του ιού MERS και που έκανε την ανακοίνωση της άφιξης τους στο Winnipeg ήταν ο ίδιος ο Plummer, ο οποίος ήταν ένας από τους κορυφαίους ερευνητές του ιού του AIDS (HIV). Ήταν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Manitoba στον Καναδά, αλλά το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του το είχε περάσει στην Κένυα, συνεργαζόμενος με το Πανεπιστήμιο του Ναϊρόμπι σε μελέτες για την εύρεση ενός εμβολίου ενάντια στον ιό HIV. Σε μία από τις μελέτες του είχε ασχοληθεί με το ανοσοποιητικό σύστημα και τα γονίδια πολλών κενυατισσών γυναικών που παρότι είχαν κάνει σεξ χωρίς προφυλάξεις δεν είχαν κολλήσει AIDS. Για να συνεχίσει το έργο του αυτό το 2005 ο Bill Gates του έδωσε επιχορήγηση 8,3 εκατομμυρίων δολαρίων μέσω του «Bill and Melinda Gates Foundation».

Το συγκεκριμένο εργαστήριο έχει παρελθόν στο θέμα της εξαγωγής επικίνδυνου βιολογικού υλικού από αυτό. Το Μάιο του 2019 ο Konan Michel Yao, ένας πρώην ερευνητής του εργαστηρίου συνελήφθη από πράκτορες του FBI στα σύνορα Καναδά-ΗΠΑ με 22 ογκομετρικές φιάλες με γενετικό υλικό του ιού Ebola στην κατοχή του. Ο Yao είχε γεννηθεί και μεγαλώσει στην Ακτή του Ελεφαντοστού, αλλά ήταν Καναδός υπήκοος. Μάλλον το FBI του την είχε στημένη γιατί ο έλεγχος δεν έγινε από απλούς συνοριοφύλακες. Ο Yao ισχυρίστηκε ότι είχε κλέψει το υλικό αυτό στις 21 Ιανουαρίου 2019, την τελευταία μέρα της εργασίας του στο εργαστήριο και ότι πήγαινε το υλικό στo νέο χώρο εργασίας του, στο Ινστιτούτο (Εργαστήριο) Biodefense Research Laboratory , στην πόλη Bethesda του Maryland, στις ΗΠΑ. Το εργαστήριο αυτό ανήκει στο στρατό των ΗΠΑ. Ο λόγος που επικαλέστηκε ήταν ότι ήθελε να έχει γενετικό υλικό να δουλέψει στην νέα του δουλειά: “για να μην αρχίσω τη μελέτη από το μηδέν”.

Για πάνω από 4 μήνες το εργαστήριο του Winnipeg δεν είχε δηλώσει την απώλεια του υλικού αυτού στις Αρχές. Θυμίζουμε ότι επιστημονικός υπεύθυνος του εργαστηρίου ήταν ο Plummer. Τι είπε ο Plummer για το γεγονός; Ότι το γενετικό υλικό που κλάπηκε δεν ήταν ενεργό και ότι οι συνεργάτες του εργαστηρίου υπογράφουν μία υπεύθυνη δήλωση ότι γνωρίζουν τους κανόνες και ότι δε θα βγάλουν τίποτα εκτός του εργαστηρίου… Για το ότι δεν είχε δηλωθεί η απώλεια δεν είπε το παραμικρό και κανένας ποτέ δε του ζήτησε το λόγο γι’ αυτό. Ο Οργανισμός Δημόσιας Υγείας του Καναδά δήλωσε ότι δεν υπήρξε ποτέ κίνδυνος για τη δημόσια υγεία (από αυτό το γενετικό υλικό), ότι ο Yao δεν είχε πρόσβαση στα παθογόνα υψηλού επιπέδου επικινδυνότητας και ότι είχε εργαστεί μόνο με μη μολυσματικό υλικό… Σε δίκη που έγινε στις ΗΠΑ ο Yao καταδικάστηκε σε 17 ημέρες φυλάκιση και πρόστιμο 500 δολαρίων. Ναι, δεν κάνουμε λάθος: 500 δολάρια πρόστιμο για κλοπή και παράνομη εξαγωγή επικίνδυνου γενετικού υλικού του ιού του Ebola. Μάλιστα, ούτε καν μπήκε φυλακή, γιατί οι 17 μέρες φυλάκιση που του επέβαλλε το δικαστήριο συμψηφίστηκαν με τις μέρες που είχε παραμείνει σε κρατητήριο μέχρι να γίνει η δίκη.

Οι σχέσεις Καναδά-Κίνας-ΗΠΑ

Σημειώνουμε ότι το καναδικό εργαστήριο (ινστιτούτο) του Winnipeg είχε πολύ καλές σχέσεις με την Κίνα και τους αντίστοιχους Kινέζους επιστήμονες. Το 2009 είχε στείλει στην Κίνα δείγματα του ιού Η1Ν1 από τις πρώτες κιόλας μέρες της πανδημίας. Τότε οι Kαναδοί είχαν καταφέρει να συνθέσουν εργαστηριακά τον ιό αυτό βασισμένοι και σε δεδομένα γενετικών αλληλουχιών που είχε μοιραστεί η Κίνα με όλους τους επιστήμονες, καταθέτοντας τα στη διεθνή τράπεζα δεδομένων για τους ιούς της γρίπης, GISAID.

Τον Απρίλιο του 2013 το εργαστήριο του Plummer ζήτησε από την Κίνα δείγματα του ιού Η7Ν9. Οι Kινέζοι απάντησαν θετικά στους Kαναδούς μόλις 2 ώρες αφότου έλαβαν το μέιλ. Τα δείγματα έφτασαν στον Καναδά μερικές εβδομάδες αργότερα. Επίσης, σημειώνουμε ότι αρκετοί Kινέζοι ερευνητές έχουν εργαστεί στο εργαστήριο αυτό. Τα περιστατικά αυτά είναι ενδεικτικά των καλών σχέσεων Winnipeg-Wuhan.

To Φεβρουάριο του 2014 οι ιολόγοι ερευνητές του Εθνικού Μικροβιολογικού Ινστιτούτου(Εργαστηρίου) του Winnipeg Xiangguo Qiu και Gary Kobinger ανακοινώνουν ότι ανακάλυψαν ένα φάρμακο (Ζmapp) που καταπολεμά τον ιό Ebola. Θα το δοκιμάσουν σε δύο ασθενείς στη Λιβερία με θετικά αποτελέσματα. Η Qiu είναι Κινέζα που ζει και εργάζεται στον Καναδά. Είχε σπουδάσει στη χώρα αυτή και είχε βραβευτεί πολλές φορές για το έργο της. Μεταξύ των βραβεύσεων ξεχωρίζει το Βραβείο Καινοτομίας που της απονεμήθηκε από την κυβερνήτη της επαρχίας του Winnipeg το 2018 για τη συμβολή της στην ανακάλυψη του Zmapp. Τα δικαιώματα του φαρμάκου τα είχε η αμερικανική φαρμακευτική εταιρεία Mapp Biopharmaceutical Inc. Όμως, η Qiu και ο Kobinger δημοσιοποίησαν στοιχεία της έρευνας, τα οποία χρησιμοποίησε η Κινέζικη φαρμακευτική εταιρεία MabWorks, η οποία ανήκει στον κινέζικο στρατό. Η εταιρεία αυτή παρασκεύασε το φάρμακο και το διένειμε «δωρεάν» σε χώρες της Αφρικής. Βάλαμε το δωρεάν σε εισαγωγικά, γιατί η κινέζικη κυβέρνηση σύναψε τότε πολλά συμβόλαια με της χώρες αυτές “για τη βελτίωση των υποδομών τους”. Με τον τρόπο αυτό το κινέζικο κεφάλαιο εισέρχεται για τα καλά στην Αφρική, κάνοντας αυτό που κάνουν οι Αμερικάνοι εδώ και πολλά χρόνια σε όλον τον κόσμο. Ζημιωμένοι από αυτήν την ιστορία βγαίνουν οι Αμερικάνοι. Οι Κινέζοι τους πληρώνουν με ίδιο τους το νόμισμα.

Δύο μήνες αργότερα, τον Απρίλιο του 2014, το Εθνικό Μικροβιολογικό Ινστιτούτο (Εργαστήριο) του Winnipeg ξαφνικά και σε χαμηλούς τόνους ανακοινώνει τη λύση της συνεργασίας του με τον επιστημονικό του διευθυντή Frank Plummer, ύστερα από 14 χρόνια συνεργασίας.

Τον Ιούλιο του 2014 η κυβέρνηση του Καναδά κατηγορεί την Κίνα για κυβερνοεπιθέσεις στο Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας του Καναδά. Η Κίνα απαντά ότι δεν ήταν αυτή πίσω από τις επιθέσεις, ότι είχε διατηρήσει καλές σχέσεις με τον Καναδά και ότι οι δύο χώρες πρέπει να εργαστούν από κοινού για να διατηρήσουν ασφαλή τον κυβερνοχώρο. Είναι σα να λέει στον Καναδά «κάποιοι άλλοι το κάνανε για να κατηγορήσουν εμάς και να διαταράξουν τις καλές μας σχέσεις». Δε νομίζουμε ότι χρειάζεται να διευκρινίσουμε ποιους εννοούσαν οι Κινέζοι.

Το Δεκέμβριο του 2018 η Αστυνομία του Καναδά ύστερα από αίτημα των ΗΠΑ συλλαμβάνει στο Βανκούβερ την Meng Wanzhou, υψηλό στέλεχος της κινεζικής εταιρείας τηλεπικοινωνιών Huawei. Οι Αμερικανοί την κατηγορούσαν για παραβίαση του εμπάργκο στο Ιράν. Αυτή τουλάχιστον ήταν η επίσημη κατηγορία. Η Κίνα αντιδρά και συλλαμβάνει τρεις Καναδούς υπηκόους στο έδαφός της, κατηγορώντας τους δύο για κατασκοπεία και καταδικάζοντας τον τρίτο σε θάνατο για διακίνηση ναρκωτικών.

Τον Απρίλιο του 2019 οι Καναδοί έστειλαν δείγματα δύο ιών (Ebola και Henipah) στην Κίνα με πτήση της Air Canada. Οι ιοί Ebola και Henipah είναι ιδιαίτερα μολυσματικοί. Είναι ταξινομημένοι ως παράγοντες βιοτρομοκρατίας κατηγορίας Α και C αντίστοιχα από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ. Επίσης, κατηγοριοποιούνται ως παθογόνα της ομάδας κινδύνου 4, πράγμα που σημαίνει ότι θεωρητικά μπορούν να εκτεθούν μόνο σε εργαστήριο με το υψηλότερο επίπεδο ελέγχου βιοασφάλειας (BSL-4). Το εργαστήριο και φυσικά ο τότε επιστημονικός του υπεύθυνος Frank Plummer γνώριζαν πολύ καλά τι έστελναν στους Κινέζους. Ο Καναδάς κατηγορήθηκε για την αποστολή αυτή ότι παρέδωσε στην Κίνα δύο φονικούς ιούς. Σύμφωνα με το αμερικανικό δίκτυο παραπληροφόρησης CBC, η Υπηρεσία Δημόσιας Υγείας του Καναδά δήλωσε ότι ακολουθήθηκαν όλες οι ομοσπονδιακές πολιτικές της χώρας, ότι τηρήθηκαν όλα τα πρωτόκολλα, όμως “υπάρχουν ερωτήματα σχετικά με το αν η αποστολή του φορτίου αυτού αποτελεί μέρος μίας συνεχιζόμενης έρευνας από την καναδική αστυνομία ”. Ο Eric Morrissette, εκπρόσωπος τύπου της Υπηρεσίας δήλωσε ότι “είναι «ρουτίνα» για το Εργαστήριο να μοιράζεται δείγματα παθογόνων και τοξινών με συνεργάτες σε άλλες χώρες για να προωθεί την επιστημονική εργασία παγκοσμίως”.

Σύμφωνα με την τοπική εφημερίδα Winnipeg Free Press “η αποστολή του φορτίου αυτού δεν είχε την κατάλληλη «συμφωνία μεταφοράς υλικού» (“material transfer agreement”), με άλλα λόγια η αποστολή αυτού του επικίνδυνου φορτίου ήταν παράνομη. Επίσης, όλοι εστιάσανε στο εάν το φορτίο είχε τηρήσει όλα τα πρωτόκολλα αποστολής ή όχι. Λίγοι αναρωτήθηκαν για ποιους λόγους έγινε αυτή η αποστολή, γιατί δε δημοσιοποιήθηκε και κυρίως πόσο επικίνδυνη ήταν. Ούτε η Καναδική κυβέρνηση αλλά ούτε και η Αστυνομία του Καναδά έδωσαν συνέχεια στο θέμα…

Από τις 25 Μαϊου μέχρι τα τέλη Ιούλιου του 2019 οι ΗΠΑ εξαπολύουν επίθεση εναντίον των Κινέζων επιστημόνων και φοιτητών που ζουν και εργάζονται στη χώρα. Τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (NIH) δηλώνουν ότι “ορισμένοι υπότροφοι δεν έχουν γνωστοποιήσει τους δεσμούς τους με την Κίνα και άλλα έθνη ή ότι έχουν βγάλει από τις ΗΠΑ με αθέμιτα μέσα εμπιστευτικές πληροφορίες”. Πολλά πανεπιστήμια αποβάλλουν φοιτητές και απολύουν ερευνητές που είναι Κινέζοι ή είχαν σχέσεις με την Κίνα και επιστρέφουν τις υποτροφίες τους στα NIH.

Ακριβώς εκείνη την περίοδο της επίθεσης των ΗΠΑ, τον Ιούλιο του 2019, το Εθνικό Μικροβιολογικό Ινστιτούτο αποβάλλει την Xiangguo Qiu, τον Κινέζο σύζυγό της (επίσης ερευνητή-επιστημονικό συνεργάτη του Ινστιτούτου) και 4 Κινέζους φοιτητές που εργάζονταν σε αυτό, κατηγορώντας τους για λαθραία εξαγωγή δειγμάτων του κορωνοϊού στην Κίνα. Την αποβολή ακολουθεί η διάλυση της ερευνητικής ομάδας τους και η επιβολή περιοριστικών όρων σε όλους τους. Μέχρι σήμερα δεν έχουν δοθεί στη δημοσιότητα τα στοιχεία βάσει των οποίων κατηγορούνται.

Η Υπηρεσία Δημόσιας Υγείας του Καναδά, στην οποία υπάγεται το εργαστήριο, χαρακτήρισε το θέμα «διοικητικής φύσεως», δήλωσε ότι το παρέπεμψε στην Καναδική Αστυνομία, και ότι δεν θα δώσει στη δημοσιότητα πρόσθετες λεπτομέρειες λόγω ανησυχιών για την προστασία της ιδιωτικής ζωής (των κατηγορουμένων). Η Καναδική Αστυνομία ανακοινώνει ότι θα κάνει ελέγχους για παράνομες αποστολές γενετικού υλικού στην Κίνα από το 2006 ως το 2018, αφήνοντας όμως απ’ έξω από την έρευνα αυτή το 2019, έτος κατά το οποίο το ίδιο το Ινστιτούτο έστειλε μολυσματικό γενετικό υλικό ιών στην Κίνα. Τότε, η εξαγωγή αυτή είχε ονομαστεί «συνήθης επιστημονική πρακτική».

Μία ινδική ιστοσελίδα που αναπαράγει την πολιτική γραμμή του ινδικού κράτους δημοσιεύει ότι στο προηγούμενο διάστημα η Qiu είχε πραγματοποιήσει 5 ταξίδια στην Κίνα και συγκεκριμένα στην Wuhan, όπου βρίσκεται η έδρα του Εθνικού Ινστιτούτου Βιοασφάλειας, χωρίς να τεκμηριώνει την «πληροφορία» αυτή και χωρίς να αναφέρει την πηγή της πληροφορίας. Αμέσως, τα παγκόσμια μίντια αναπαράγουν την είδηση και βγάζουν συμπεράσματα για κινέζικη κατασκοπεία. Στη Ελλάδα, τα παπαγαλάκια που αφθονούν στο ίντερνετ κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα: Κάνουν copy paste την είδηση και την αναπαράγουν άκριτα.

Πάρα πολλοί επιστήμονες, κυρίως στον Καναδά, παίρνουν το μέρος των κινέζων ερευνητών. Καταλαβαίνουν αυτό που πολλοί που διαβάζουν μέχρι σήμερα την είδηση δεν καταλαβαίνουν και δεν αναρωτιούνται γι’ αυτό: Tην έλλειψη στοιχείων για την αποβολή των κινέζων και τη μη ανακοίνωση των κατηγοριών που εκκρεμούσαν σε βάρος τους. Επίσης, το γεγονός ότι το ίδιο το Ινστιτούτο έκανε αποδεδειγμένα αυτό για το οποίο χωρίς αποδείξεις κατηγορεί τους Κινέζους.

Ο Kobinger, πρώην συνεργάτης της Qiu στην ανακάλυψη του φαρμάκου ενάντια στον ιό Ebola, την υποστηρίζει, λέγοντας ότι δεν πιστεύει ότι έκανε κάτι παράνομο. Ο πρώην επιστημονικός διευθυντής (υπεύθυνος) του Ινστιτούτου, Frank Plummer λέει ότι το εργαστήριο αυτό δεν αποτελεί στόχο για ακαδημαϊκή ή βιομηχανική κατασκοπεία: “Δεν υπάρχει τίποτα άκρως απόρρητο εκεί, όλα τα έργα δημοσιεύονται στην ελεύθερα προσβάσιμη βιβλιογραφία. Δεν ξέρω τι θα μπορούσε να κερδίσει κάποιος με την κατασκοπεία”. Λίγους μήνες αργότερα, τον Ιούλιο του 2019, ο Plummer θα πεθάνει με ξαφνικό και μυστήριο τρόπο στην Κένυα, όπου βρισκόταν σε επιστημονική αποστολή. Τα αίτια του θανάτου του μέχρι σήμερα παραμένουν ανεξιχνίαστα.

Η Qiu είχε συνεργαστεί στο παρελθόν με διάφορους κινέζικους ιατρικούς οργανισμούς και εταιρείες χωρίς κανείς στον Καναδά να της καταλογίσει τίποτα. Επίσης, το 2018 συνεργάστηκε με τρεις ερευνητές από το Ιατρικό Ερευνητικό Κέντρο του αμερικανικού στρατού Medical Research Institute of Infectious Diseases, στο Maryland των ΗΠΑ σε μία μελέτη πάνω στους ιούς Ebola και Marburg, χρηματοδοτούμενη από τον λεγόμενο Οργανισμό για την Άμυνα και τη Μείωση των Απειλών (DTRA). Τότε κανείς δεν την κατηγόρησε στον Καναδά για εξαγωγή στοιχείων εκτός της χώρας ή για κατασκοπεία σε όφελος των ΗΠΑ. Στο ίδιο ερευνητικό κέντρο είχε υποστηρίξει ότι θα εργαζόταν ο Konan Michel Yao το 2009 όταν τον έπιασε στα σύνορα Καναδά-ΗΠΑ το FBI με 22 ογκομετρικές φιάλες με γενετικό υλικό του ιού Ebola στην κατοχή του, κλεμμένο από το Winnipeg…

Τον Οκτώβριο του 2019 πραγματοποιήθηκε στο «Κέντρο Ιατρικής Ασφάλειας» Johns Hopkins η άσκηση προσομοίωση πανδημίας Event 201. Η άσκηση πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (World Economic Forum) και το ίδρυμα του Bill Gates «Bill & Melinda Gates Foundation». Ο Gates είναι παρών παντού. Είναι γνωστές οι δηλώσεις του για τα οφέλη από τη δραστική μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού και εξίσου γνωστό είναι το πόσο στενά παρακολουθεί και χρηματοδοτεί τα τεκταινόμενα στους κλάδους της βιοϊατρικής και επιδημιολογίας.

Event 201: Mία άσκηση προσομοίωσης πανδημίας που πέρασε απαρατήρητη

Το Event 201 είναι μία άσκηση που έγινε τον Οκτώβριο του 2019 προσομοιώνοντας το ξέσπασμα πανδημίας λόγω ενός καινούργιου κορωνοϊού ζωικής προέλευσης, ο οποίος μετά από διάφορες μεταλλάξεις καταφέρνει να μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο. Ο κορωνοιός αυτός και η πανδημία που θεωρητικά προκαλεί, στην προσομοίωση μοντελοποιήθηκαν χρησιμοποιώντας στοιχεία από τη μεταδοσιμότητα και θνησιμότητα του SARS και της λεγόμενης γρίπης των χοίρων. Η πανδημία κρατά 18 μήνες και έχει προκαλέσει 65 εκατομμύρια θανάτους. Ουσιαστικά μειώνεται δραστικά ο βαθμός θνησιμότητας της όταν κολλήσει πάνω από το 80% του παγκόσμιου πληθυσμού και αφού έχουν «θυσιαστεί» 65 εκατομμύρια ζωές. Στην προσομοίωση δεν υπάρχει πιθανότητα να υπάρξει εμβόλιο τον πρώτο χρόνο της επιδημίας (εκτός βέβαια αν αυτό έχει προετοιμαστεί σε κάποιο βαθμό εκ των προτέρων…). Ένας από τους διοργανωτές του Event 201 ήταν ο Bill Gates. Ένας από τους συμμετέχοντες ήταν ο Chris Elias, πρόεδρος του «προγράμματος παγκόσμιας ανάπτυξης» του ιδρύματος «Bill και Melinda Gates».

Δε λέμε σε καμία περίπτωση πως η σημερινή πανδημία είναι αυτό που προσομοιώθηκε τότε. Υπάρχουν βέβαια αρκετές ομοιότητες. Λέμε πως το Event 201 είναι άλλη μία απόδειξη πως οι παγκόσμιοι εξουσιαστές θεωρούσαν βέβαιη την επερχόμενη πανδημία. Το γεγονός ότι δεν έκαναν τίποτα για να την εμποδίσουν είναι άκρως διαφωτιστικό για το ποιοι μας κυβερνάνε και ποιο είναι το ζοφερό μέλλον που μας επιφυλάσσουν. Σημειώνουμε ότι το Event 201 δεν ήταν η μυστική συνάντηση κάποιων υψηλά ιστάμενων ανά τον κόσμο. Ήταν μία δημόσια άσκηση ετοιμότητας, που προαναγγέλθηκε και καλύφθηκε από τα mass media. Δεν είναι η πρώτη φορά που γινόταν μία τέτοιου είδους άσκηση. Είχε προηγηθεί το καλοκαίρι του 2019 το Clade X και το 2005 Atlantic Storm. Όλες τους σχεδόν πέρασαν απαρατήρητες μέσα στον ωκεανό της υπερπληροφήρησης.

Τρεις διαφορετικές ιστορίες με κοινό παρανομαστή μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι από τις ΗΠΑ

Τον Ιανουάριο του 2020 απαγγέλλονται κατηγορίες στις ΗΠΑ σε έναν Αμερικανό καθηγητή πανεπιστημίου και δύο Κινέζους υπηκόους για τρεις ξεχωριστές μεταξύ τους υποθέσεις, με κοινό παρανομαστή την Κίνα. Εκτός των άλλων περίεργων δεδομένων στις ιστορίες των τριών κατηγορουμένων, είναι περίεργη η συγκυρία-εν μέσω πανδημίας-που επέλεξαν οι ΗΠΑ για να απαγγείλουν κατηγορίες την ίδια μέρα για τρεις διαφορετικές παρελθοντικές ιστορίες σχετιζόμενες με την Κίνα. Επίσης, το γεγονός ότι οι ΗΠΑ τις τσουβάλιασαν και τις ανακοίνωσαν μαζί δεν περνά απαρατήρητο. Μάλιστα μία από αυτές δεν έχει να κάνει με ιούς και βιολογικούς πολέμους.

Ο Charles Lieber, Πρόεδρος του Τμήματος Χημείας και Χημικής Βιολογίας του Πανεπιστημίου του Harvard, κατηγορείται από τις ΗΠΑ για απόκρυψη στοιχείων σχετικών με τη συμμετοχή του σε πρόγραμμα στρατολόγησης επιστημόνων της Κίνας από το 2012 ως το 2017, καθώς και για απόκρυψη της συνεργασίας του, από το 2018 ως το 2019, με το Wuhan University of Technology (WUT) της Κίνας. Ο Lieber έπαιρνε μία πολύ μεγάλη αμοιβή από τους Κινέζους για τις υπηρεσίες του, ενώ παράλληλα είχε λάβει πάνω από 15 εκατομμύρια δολάρια από τους Αμερικάνους, συγκεκριμένα από το National Institutes of Health (NIH) and Department of Defense (DOD) των ΗΠΑ.

Η Yanqing Ye, κατηγορήθηκε από τις ΗΠΑ για απόκρυψη στοιχείων σχετικών με τη σχέση της με κινέζικους κυβερνητικούς οργανισμούς, κατασκοπεία, συνωμοσία και εξαγωγή απόρρητων στρατιωτικών πληροφοριών στη Κίνα. Σύμφωνα με το επίσημο κατηγορητήριο, ανακρίθηκε από το FBI στις 20 Απριλίου 2019 σε αεροδρόμιο των ΗΠΑ, την έπιασαν να λέει ένα σωρό ψέματα για σημαντικές υποθέσεις στρατιωτικής κατασκοπείας, αλλά δεν τη συνέλαβαν… Διάφορα μέσα μαζικής παραπληροφόρησης αναφέρουν, χωρίς να αναφέρουν τις πηγές τους, ότι αυτή τη στιγμή βρίσκεται στη Κίνα, πράγμα που είναι ιδιαίτερα παράξενο. Το FBI έβγαλε ένταλμα σύλληψης στις 28 Φεβρουαρίου 2020, περίπου ένα χρόνο μετά την ανάκρισή της… Από τη σύλληψή της (20 Απριλίου 2019) μέχρι τις 20 Φεβρουαρίου 2020 δεν υπήρξε το παραμικρό δημοσίευμα γι’ αυτήν.

Ο Zaosong Zheng, Κινέζος μεταπτυχιακός φοιτητής ιατρικής στις ΗΠΑ, συνελήφθη στις 9 Δεκεμβρίου 2019 στο αεροδρόμιο της Βοστώνης με 21 ογκομετρικές φιάλες με γενετικό υλικό μολυσματικών ιών, ενώ περίμενε πτήση για την Κίνα σε αεροδρόμιο των ΗΠΑ. Κατηγορείται για πολλά και διάφορα, μεταξύ των οποίων κατασκοπεία, συνωμοσία και παράνομη εξαγωγή μολυσματικού βιολογικού υλικού.

Η προέλευση του κορωνοϊού και η βιομηχανία μαζικής παραπληροφόρησης

Όταν ξέσπασε η πανδημία του Covid-19 ανέκυψαν πολλά ζητήματα σχετικά με το νέο αυτόν ιό. Στην ανάρτηση αυτή θα θίξουμε μόνο αυτό που σχετίζεται με την προέλευση του. Σε επόμενες αναρτήσεις θα ασχοληθούμε και με άλλα κορωνοζητήματα, επιστημονικής αλλά κυρίως κοινωνικής και πολιτικής φύσης.

Θα ήταν άσκοπο να αναφέρουμε εδώ ένα προς ένα τα χιλιάδες δημοσιεύματα στα μέσα μαζικής παραπληροφόρησης που φωνασκούν υπέρ της φυσικής του προέλευσης. Όλα τα παπαγαλάκια λένε πάνω κάτω τα ίδια. Θα ασχοληθούμε εδώ με το δημοσίευμα του περιοδικού Forbes. Πρώτον επειδή ήταν ένα από τα πρώτα δημοσιεύματα αυτού του είδους στα mass media (με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό), δεύτερον επειδή κρίνουμε ότι προσφέρεται για κριτική και για εξαγωγή συμπερασμάτων, και τρίτον επειδή το Forbes είναι ένας όμιλος με διασυνδέσεις και εξουσία στις ΗΠΑ και συνεπώς σε παγκόσμια κλίμακα.

Το Forbes είναι ένα αμερικανικό περιοδικό και ιστοσελίδα μαζικής προπαγάνδας. Ασχολείται κυρίως με την οικονομία, τη βιομηχανία και το εμπόριο, αλλά και με τομείς όπως η τεχνολογία και η επιστήμη. Κάθε χρόνο μας κάνει την τιμή να μας ενημερώνει για τους πλουσιότερους Αμερικανούς και τις πλουσιότερες επιχειρήσεις παγκοσμίως. Το μότο του περιοδικού τα λέει όλα για το τι πρεσβεύει: The Capitalist Tool (το καπιταλιστικό εργαλείο). Η οικογένεια Forbes τον 19ο αιώνα έκανε εμπόριο και λαθρεμπόριο οπίου και τσαγιού μεταξύ Κίνας και Βορείου Αμερικής. Ο όμιλος Forbes ακόμα έχει εμπορικές σχέσεις με το κινέζικο κεφάλαιο. Εδώ και πολλές δεκαετίες τα μέλη της οικογένειας βρίσκονται πίσω από Αμερικανούς πολιτικούς, προωθώντας τα συμφέροντα των επιχειρήσεων τους με διάφορους τρόπους.

Στις 17 Μαρτίου 2020 δημοσίευσε ένα άρθρο με ένα βαρύγδουπο τίτλο, πληροφορώντας μας με περίσσεια σιγουριά ότι ο κορωνοϊός δεν έχει εργαστηριακή προέλευση και διαφημίζοντας τη μελέτη που το αποδεικνύει. Το κείμενο υπογράφεται από τον Bruce Lee (καμία σχέση με το γνωστό), καθηγητή Διαχείρισης Υγείας και Management στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, το οποίο βρίσκεται πολύ κοντά στην έδρα του ομίλου. Στο κείμενο είναι προφανής η φτηνή ειρωνεία με περιπαικτική διάθεση με την οποία αντιμετωπίζει όσους «ανόητους» διαδίδουν ότι ο Covid-19 είναι φτιαγμένος στο εργαστήριο. Δεν παραλείπει να κάνει χρήση του όρου «θεωρίες συνωμοσίας» αρκετές φορές, ακολουθώντας κατά γράμμα τη γραμμή της εξουσίας εδώ και μερικά χρόνια. Παράλληλα, φαινομενικά έχει κάποια δόση σοβαροφάνειας και επιστημοσύνης αφού παραπέμπει σε μελέτες «σοβαρών» και «έγκριτων» επιστημόνων που υποστηρίζουν το αντίθετο, δηλαδή ότι ο ιός έχει φυσικότατη προέλευση, οπότε ο ανυποψίαστος και άσχετος με το θέμα αναγνώστης ψαρώνει και πείθεται για την ορθότητα των γραφομένων, θεωρώντας ότι έχει διαβάσει ένα σοβαρό και τεκμηριωμένο κείμενο. Ειδικά αν είσαι Αμερικάνος, δε θέλει και πολύ να τσιμπήσεις. Εμείς, επειδή δεν είμαστε αμερικανάκια, το ψάξαμε λίγο πιο πολύ.

Επειδή το άρθρο απευθύνεται πρωτίστως στο αμερικανικό κοινό, στην αρχή αναφέρεται στον ρεπουμπλικάνο γερουσιαστή Tom Cotton, οποίος ήταν ένας από τους πολιτικούς των ΗΠΑ που μίλησε ανοιχτά για τη μεγάλη πιθανότητα ο ιός να έχει προέλθει από το εργαστήριο του Wuhan στην Κίνα, αν και μετά τα μάζεψε και δήλωσε ότι εννοούσε ότι μπορεί να έχει 4 πιθανές πηγές προέλευσης. Του απαντά ο Lee ότι το εργαστήριο στην Wuhan έχει τον ανώτερο βαθμό ασφάλειας και γι’ αυτό δε θα μπορούσε να έχει γίνει διαρροή από εκεί. Μάλιστα, αυτό είναι ατράνταχτο επιχείρημα. Ας του υπενθυμίσει κάποιος πόσες διαρροές μολυσματικού υλικού έχουν γίνει με διάφορους τρόπους σε τέτοια εργαστήρια σε όλον τον κόσμο, μεταξύ αυτών και στη χώρα που ζει (δε λέμε πατρίδα του γιατί ο άνθρωπος λόγω καταγωγής μπορεί να αισθάνεται Kινέζος). Θυμίζουμε ότι τα αφεντικά του Lee ακόμα έχουν ακόμα εμπορικές σχέσεις με την Κίνα.

Ας κάνουμε μία παρένθεση. Ο William Schaffner, ειδικός στις μεταδοτικές ασθένειες, ερευνητής στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Vanderbilt των ΗΠΑ, απάντησε στον Cotton τα εξής, καταλογίζοντας του έλλειψη “στέρεων αποδείξεων”: “δεν υπάρχει κανένα στέρεο στοιχείο (solid information) που να στηρίζει αυτή τη θεωρία.”. Ας δούμε τώρα με ποια «στέρεα επιχειρήματα» αυτός ο επιστήμονας και «ειδικός» στο θέμα τεκμηριώνει την άποψή του «Όλοι αυτοί με τους οποίους έχω μιλήσει ή που (άρθρα τους) έχω διαβάσει πιστεύουν ότι προέρχεται από φυσική πηγή, όπως και ο ιός SARS, όπως και ο ιός MERS. Και οι δύο αυτοί ήταν επίσης κορωναϊοί σε ζωικούς πληθυσμούς που μεταπήδησαν στο ανθρώπινο είδος στο φυσικό περιβάλλον. Έως τώρα διάφοροι επιστήμονες σε όλο τον κόσμο έχουν εξετάσει αυτόν τον ιό και δεν έχει προκύψει τίποτα ειδεχθές». Ε, αφού όλοι αυτοί με τους οποίους έχει μιλήσει ο κύριος καθηγητής, το λένε, εμείς πάμε πάσο. Αυτά, γιατί πολλοί εδώ, στη μικρή επαρχία της αυτοκρατορίας, έχουν αυταπάτες για το επίπεδο των επιστημόνων του κέντρου της.

Μετά τον Cotton, και πριν περάσει στην επίθεση, ο Lee κάνει αναφορά στον Steven Mosher, o οποίος σε ένα άρθρο του στη New York Post μας προτρέπει να μη φάμε το παραμύθι των Κινέζων σχετικά με την προέλευση της κορώνας. Τον κατηγορεί για μεροληψία και εμπάθεια με την Κίνα, λόγω του βιβλίου του “Bully of Asia: Why China’s ‘Dream’ Is the New Threat to World Order”. Επίσης, λέει ότι ο Mosher δεν είναι ειδικός, καθότι δεν έχει σχέση με τις βιοϊατρικές επιστήμες. Δεν είναι τυχαίο, πιστεύουμε, ότι ο συντάκτης του κειμένου (ή τουλάχιστον ο υπογράφων το κείμενο…) επιλέγει ένα ρεπουμπλικάνο γερουσιαστή και έναν ακροδεξιό λομπίστα ως υποστηριχτές μίας άποψης που έχει αναλυθεί και υποστηριχθεί πολύ καλύτερα από άλλους πιο σχετικούς με το θέμα. Τους ειρωνεύεται μάλιστα, αυτός ο «ειδικός», για την έλλειψη στοιχείων που τεκμηριώνουν τους ισχυρισμούς τους. Αυτός, που κάνει κατάχρηση του «ίσως» και του «φαίνεται ότι», από τους άλλους ζητά τρανταχτές αποδείξεις. Και στις δηλώσεις αυτών των δύο αντιπαραθέτει δύο επιστημονικές μελέτες. Τις συνηθίζουν τέτοιου είδους «πουστιές» όμως τα μίντια, ειδικά στις ΗΠΑ.

Αναφέρει ότι η περίπτωση του Trump, όταν αποκάλεσε τον κορωνοϊό «κινέζικο ιό» δε σημαίνει ότι ο ιός προήλθε από το εργαστήριο της Wuhan. O Trump, λέει ο Lee, το είπε σε απάντηση σε όσους ισχυρίστηκαν ότι ο κορωνοϊός είναι δημιούργημα της αμερικανικής στρατιωτικής βιομηχανίας. Τον υπερασπίζεται γιατί αυτό επιτάσσουν τα συμφέροντα των αφεντικών του.

Σχετικά με τον Trump υπάρχει κάτι που αδυνατούμε να εξηγήσουμε. Από τότε που παρουσιάστηκαν τα πρώτα κρούσματα στην Κίνα, το Δεκέμβριο του 2019 μέχρι και το Φεβρουάριο του 2020 ο Trump φαινόταν να έχει υποτιμήσει τον ιό. Σε ένα βίντεο φαίνονται οι διαδοχικές του δηλώσεις, από τις 30 Ιανουαρίου ως και το Φεβρουάριο, στις οποίες αστειεύεται, ειρωνεύεται, κοροϊδεύει και καθησυχάζει ότι θα περάσει γρήγορα χωρίς σοβαρές συνέπειες. Όμως, στις 29 Ιανουάριου 2020, ο Trump φτιάχνει μία ομάδα εργασίας (White House Coronavirus Task Force) για την αντιμετώπιση του κορωνοϊού και βάζει πρόεδρο της τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ. Πως είναι δυνατόν από τη μία να προετοιμάζεται για την αντιμετώπιση ενός τόσο σοβαρού κινδύνου και από την άλλη για ένα μήνα να βγαίνει και να κάνει καραγκιοζιλίκια; Κανένας από τους σοβαρούς δημοσιογράφους εκείνη την εποχή δε βγήκε να τον ρωτήσει γιατί έφτιαξε αυτήν την Task Force με πρωτοκλασάτα στελέχη αφού θεωρούσε ότι ο ιός δεν θα ήταν απειλή για τις ΗΠΑ. Εκπρόσωπο τύπου τοποθετεί τον… Anthony Fauci, επειδή, σύμφωνα με ένα γερουσιαστή πιστό στον Trump, “έχει αξιοπιστία, ο λόγος του έχει αυθεντία και έχει το σεβασμό της ιατρικής κοινότητας”. Όπως είδαμε πιο πριν ο Fauci ήταν για πολλά χρόνια Διευθυντής του Tμήματος Mολυσματικών Aσθενειών των Ινστιτούτων Υγείας των ΗΠΑ, κύριου χρηματοδότη των επικίνδυνων πειραμάτων γενετικής τροποποίησης ιών του Kawaoka, και σε πολλές του δηλώσεις είχε ταχθεί υπέρ των πειραμάτων αυτών. Ο Fauci είναι ο τύπος που στις δημόσιες δηλώσεις του Trump για την πανδημία στέκεται πάντα πίσω του.

Στη συνέχεια αναφέρει ως επιχείρημα της φυσικής προέλευσης του ιού ένα σύντομο θεωρητικό άρθρο που δημοσιεύτηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2020 στο επιστημονικό περιοδικό New England Journal of Medicine. Ο Lee δεν το ονομάζει ούτε μελέτη, ούτε έρευνα, επειδή πολύ απλά δεν είναι. Το ονομάζει “perspective piece”. Στην ξύλινη επιστημονική γλώσσα το “perspective piece” είναι ένα κείμενο στο οποίο κατατίθεται μία προσωπική άποψη πάνω σε ένα θέμα, κάτι σαν ανασκόπηση των απόψεων που έχουν κατατεθεί πάνω σε ένα ζήτημα στο παρελθόν. Συνήθως, πρόκειται για σύντομα κείμενα που αποσκοπούν στην αναθεώρηση ή επιβεβαίωση απόψεων πάνω σε ένα συγκεκριμένο τομέα, πάντα με υποκειμενικό τρόπο, δηλαδή βάσει της προσωπικής αξιολόγησης του ζητήματος από το συγγραφέα .Το συγκεκριμένο είναι ένα θεωρητικό γενικόλογο κείμενο, που δεν εμπεριέχει καμία εργαστηριακή μελέτη ή πείραμα, με συμπεράσματα που κατά την ταπεινή μας γνώμη είναι από αυθαίρετα ως ατεκμηρίωτα. Δεν κάνουν ανασκόπηση όλων των απόψεων πάνω στο θέμα, αλλά μόνο αυτών της επικρατούσας, δηλαδή αυτής που θέλουν να προβάλλουν οι συγγραφείς του. Καταπατούν, έτσι, τα δικά τους επιστημονικά κριτήρια, αλλά όπως λένε και στη χώρα τους: «who cares?».

Το άρθρο έχει τίτλο “Ξεφεύγοντας από το κουτί της Πανδώρας – Ένας άλλος νέος κορωναϊός” και υπογράφεται από τρεις «ερευνητές». Ας δούμε ένα μικρό μέρος του βιογραφικού τους. Έχουμε μελετήσει διεξοδικά πολύ περισσότερα στοιχεία και γι’ αυτούς και για τους υπόλοιπους που αναφέρονται στο κείμενο αυτό. Χαθήκαμε μέσα σε έναν ωκεανό δολαρίων, εταιρειών και διαπλοκής. Κάποια στιγμή ίσως δημοσιεύσουμε τα στοιχεία αυτά πιο αναλυτικά σε άλλη ανάρτησή μας.

Ο πρώτος είναι ο David Morens. Ο Morens είναι ψυχολόγος, γιατρός εργασίας προληπτικής ιατρικής και πρώην επιστημονικός συνεργάτης του Tμήματος Mολυσματικών Aσθενειών των Ινστιτούτων Υγείας των ΗΠΑ για κάποια χρόνια επί προεδρίας Fauci. H έδρα του βρίσκεται στην πόλη Bethesda του Maryland. Είναι εκεί που πήγαινε να δουλέψει ο Konan Michel Yao, όταν τον έπιασαν με 22 ογκομετρικές φιάλες με κλεμμένο γενετικό υλικό ιών από το εργαστήριο στο Winnipeg… Τελικά ο κόσμος είναι πολύ μικρός. Όλοι μια παρέα είμαστε… Επίσης παρακολούθησε κύκλο μεταπτυχιακών σπουδών στο Epidemic Intelligence Service, από το οποίο βγαίνουν, όπως λένε οι ίδιοι οι Αμερικάνοι, «disease detectives», είναι δηλαδή η CIA των επιδημιών. Είναι επίσης ο ένας από τους δύο συγγραφείς μίας «μελέτης» για την επιδημία που έπεσε στην Αθήνα στον Πελοποννησιακό Πόλεμο, και την οποία καλύτερα να μη σχολιάσουμε εδώ.

Ο δεύτερος είναι ο Peter Daszak, ζωολόγος και παρασιτολόγος, μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Ιατρικής των ΗΠΑ (National Academy of Medicine) και πρόεδρος της ΜΚΟ EcoHealth Alliance. Η οργάνωση αυτή δηλώνει μη κερδοσκοπική, αλλά το 2013 έλαβε το μη κερδοσκοπικό ποσό των 2 εκατομμυρίων δολαρίων από την Αμερικανική Υπηρεσία Διεθνούς Ανάπτυξης (United States Agency for International Development, USAID). Ο Daszak και άλλοι τρεις συνεργάτες του έλαβαν από την ίδια Υπηρεσία το επίσης μη κερδοσκοπικό ποσό των 75 εκατομμυρίων δολαρίων. Έχει τα έξοδά της η επιστημονική έρευνα…

Ο τρίτος είναι ο Jeffery Taubenberger, γιατρός και βιολόγος γερμανικής καταγωγής. Ο πατέρας του ήταν στρατιωτικός και δούλευε στο Πεντάγωνο. Ο ξάδελφος του, Alfred Taubenberger, είναι μεγαλοεπιχειρηματίας, πρώην γερουσιαστής και νυν δημοτικός σύμβουλος με το ρεπουμπλικανικό κόμμα. Έχει εργαστεί –κι αυτός- στο Τμήμα Μολυσματικών Ασθενειών των Ινστιτούτων Υγείας των ΗΠΑ στην πόλη Bethesda του Maryland. Όλα τα καλά παιδιά από εκεί έχουν περάσει… Έφτασε να γίνει πρόεδρος στο Τμήμα Μοριακής Παθολογίας του Ινστιτούτου Παθολογίας των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ. Και αυτός προέβλεψε ότι “είναι πολύ πιθανό ότι μία ακόμα πανδημία είναι επικείμενη”. Ας κρατήσουμε και τη δήλωση του ότι “η παρασκευή ενός αντιϊκού εμβολίου διαρκεί τουλάχιστον 6 μήνες”.

Συνδυάζοντας τη χρονική στιγμή της δημοσίευσης και το περιεχόμενο της μελέτης, αναρωτιόμαστε ποιους επιστημονικούς σκοπούς εξυπηρετεί, και αν οι σκοποί της δημοσίευσης της είναι καθαρά επιστημονικοί. Ο Lee παρουσιάζει το άρθρο στο κείμενο του στο Forbes, λέγοντας ότι “σοβαρές ενδείξεις (strong clues) προέκυψαν (για την προέλευση του κορωνοϊού) στις 26 Φεβρουαρίου 2020 όταν ένα perspective piece δημοσιεύτηκε….”. Είναι δυνατόν να προκύψουν σοβαρές ενδείξεις από ένα κείμενο τέτοιου είδους; Ακόμα και να είναι κάτι τέτοιο δυνατό, από το συγκεκριμένο πολύ δύσκολα. Άκου strong clues…

Ας δούμε μερικά ενδιαφέροντα αποσπάσματα από το άρθρο τους, το οποίο γράφτηκε σχεδόν στην αρχή της πανδημίας για τη Ευρώπη και τη Αμερική, στις 26 Φεβρουαρίου 2020. Τo ενδιαφέρον του κειμένου δεν βρίσκεται στον επιστημονικό του χαρακτήρα, αλλά στη χρησιμότητα που μπορεί να έχει για την εξαγωγή συμπερασμάτων.

“Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι στο συνωστισμένο κόσμο μας των 7,8 δισεκατομμυρίων ανθρώπων, ένας συνδυασμός μεταβαλλόμενων συμπεριφορών στον άνθρωπο, περιβαλλοντικές αλλαγές και ανεπαρκείς παγκόσμιοι μηχανισμοί δημόσιας υγείας μετατρέπουν εύκολα τους «σκοτεινούς» ζωικούς ιούς σε υπαρκτές απειλές για τον Άνθρωπο… Χρειάστηκαν 8 εκατομμύρια χρόνια για να εξελιχθεί το γονιδίωμα του ανθρώπινου είδους κατά 1%. Πολλοί ζωικοί RNA ιοί μπορούν να εξελιχθούν περισσότερο από 1% σε λίγες ημέρες. Δημιουργήσαμε ένα παγκόσμιο οικοσύστημα που εξουσιάζεται από τον Άνθρωπο και λειτουργεί ως χώρος για την εμφάνιση και τη μετάλλαξη των ιών που έχουν ζώα ως ξενιστές, ιδίως των γενετικά επιρρεπών ιών RNA”.

Εδώ ρίχνουν την ευθύνη στον υπερπληθυσμό και όχι στην ανθρώπινη παρέμβαση στο οικοσύστημα και στον τρόπο που το σημερινό οικονομικό σύστημα το διαχειρίζεται. Δεν εξηγείται γιατί αυτό το «πειραγμένο» οικοσύστημα λειτουργεί ως χώρος μετάλλαξης ιών, ούτε καν αν η λύση που προτείνεται είναι να βρούμε ένα άλλο μοντέλο ζωής και αρμονικής συνύπαρξης μαζί του παρά να συνεχίζουμε τις επεμβάσεις στο οικοσύστημα αυτό, δημιουργώντας τεχνητούς ιούς μέχρι αυτό να μας βαρεθεί και να μας ξεράσει. Δεν ακούγεται πολύ επιστημονικό αυτό το τελευταίο, αλλά μέσα σε όλο αυτό τον υποκριτικό καθωσπρεπισμό κάποιος πρέπει να πει τα πράγματα με το όνομα τους.

Ο κόσμος δεν είναι καθόλου συνωστισμένος. Το κοινωνικό και οικονομικό σύστημα που έχει επικρατήσει στον πλανήτη και που υπηρετεί πιστά ο συρφετός των «επιστημόνων» έχει εντείνει όλες αυτές τις απειλές. Αν (υπόθεση εργασίας) ζούσαμε χωρίς να κατασπαταλούμε τους φυσικούς πόρους, μια χαρά χωράμε. Ας επιλέξουμε: Καπιταλισμό ή επιβίωση. Και με τα δύο μάλλον δε τη βγάζουμε για πολύ ακόμα. Προς το παρόν συνεχίζουμε με τον καπιταλισμό. Η πλειοψηφία όμως του πληθυσμού ενδιαφέρεται μόνο για την επιστροφή στη μίζερη κανονικότητα της, αναμένοντας στωικά να περάσει κι αυτό το κακό που τη βρήκε. Για την πλειοψηφία αυτή η πανδημία είναι ένα κακό που ήρθε τυχαία από το πουθενά. Μιας που μιλάμε για τύχη, ας δούμε πως πιστεύουν οι μορφωμένοι επιστήμονες, συγγραφείς του άρθρου, ότι θα τελειώσει όλο αυτό.

“Με τη βοήθεια της τύχης, τα μέτρα ελέγχου της δημόσιας υγείας μπορεί να είναι ικανά να βάλουν τους δαίμονες πίσω στο βάζο”. Και λίγο από μεταφυσική έχει το μενού των θετικών επιστημόνων: Επιζητούν την Τύχη για να ξορκιστούν οι δαίμονες και να ξαναμπούν στο κλουβί τους. Δεν είναι θέμα τύχης, είναι θέμα πολιτικής. Όσο καλή και να είναι η δημόσια υγεία, δεν επαρκεί όσο οι κύριοι αυτοί φτιάχνουν στα εργαστήρια «δαίμονες». Ο επίλογος του άρθρου δείχνει με ανάγλυφο τρόπο το επίπεδο και κυρίως το βαθμό επικινδυνότητας των ερευνητών αυτού του είδους. Ή μας δουλεύουν ή είναι ηλίθιοι ή και τα δύο μαζί. Σε όλες τις περιπτώσεις είναι άκρως επικίνδυνοι για το ανθρώπινο είδος και για τον πλανήτη.

Το δεύτερο άρθρο το οποίο επικαλείται ο Lee για να υποστηρίξει τη φυσική προέλευση του κορωνοϊού έχει τίτλο «Η εγγύς προέλευση του SARS-CoV-2». Δημοσιεύτηκε σε επιστημονικό περιοδικό το Φεβρουάριο του 2020, αλλά ο Lee μας λέει ότι δημοσιεύτηκε στο Nature, δίνοντας μας το σχετικό λινκ. Στο Nature επαναδημοσιεύτηκε στις 17 Μαρτίου 2020, την ίδια μέρα που δημοσιεύτηκε το άρθρο του Lee στο Forbes. Αν το διάβασε στο Nature όπως λέει, τότε έγραψε και δημοσίευσε το δικό του άρθρο την ίδια μέρα στο Forbes. Κάτι δεν πάει καλά εδώ. Γιατί μας λέει ότι το διάβασε στο Nature, και δε δίνει την πηγή; Πολλά μπορεί να υποθέσει κανείς. Στην Ελλάδα τα μεγάλα μέσα παραπληροφόρησης, επιστημονικά ή μη, και οι παραφυάδες τους δημοσίευσαν αποσπάσματα του άρθρου αυτού, υποστηρίζοντας ότι βάζει τέλος στη συνωμοσία περί κατασκευής του.

Το άρθρο υπογράφεται από τρεις ερευνητές. Ας δούμε μερικά στοιχεία για αυτούς, γιατί είναι καλό να ξέρουμε ποιος είναι αυτός που γράφει αυτά που διαβάζουμε, “who is talking” που λένε και οι αγγλοσάξονες.

Ο πρώτος ονομάζεται Kristian Andersen (καμιά σχέση με το γνωστό). Ο Andersen ως βιολόγος συνεργάζεται με το μεγάλο ιδιωτικό ερευνητικό κέντρο Scripps, το οποίο είναι μία “μη κερδοσκοπική αμερικανική ιατρική ερευνητική μονάδα που επικεντρώνεται στην έρευνα και την εκπαίδευση στις βιοϊατρικές επιστήμες”. Σύμφωνα με το Nature, to Scripps είναι το ερευνητικό κέντρο με τη μεγαλύτερη επιρροή απ’ όλα τα ερευνητικά κέντρα του κόσμου («influential»).

To 2018 o Andersen, ως ένας από τους δύο διευθυντές του Κέντρου Βιολογίας Ιολογικών Συστημάτων του Scripps, έλαβε τη μη κερδοσκοπική επιχορήγηση των 15 εκατομμυρίων δολαρίων για μελέτες πάνω στους ιούς μέσω των επιζώντων προηγούμενων επιδημιών. Τα χρήματα τα έδωσε το Τμήμα Μολυσματικών Ασθενειών των Ινστιτούτων Υγείας των ΗΠΑ. Εκεί που ήταν πρόεδρος για πολλά χρόνια ο Fauci… Eκεί που δούλευε ο Morens, o συγγραφέας του άλλου άρθρου που επικαλείται ο Lee…Τελικά ο κόσμος είναι πολύ μικρός.

Στις 29 Ιανουαρίου 2020 το Scripps ανακοίνωσε πως έλαβε άλλα 50 εκατομμύρια (μη κερδοσκοπικά) δολάρια από το ίδρυμα του –πανταχού παρόντα- Bill Gates «Bill & Melinda Gates Foundation» για έρευνες πάνω στην ελονοσία, τη φυματίωση, την αντιμετώπιση των πανδημιών και την ανακάλυψη νέων εμβολίων. Στο διάστημα 2014-2024 ο Gates θα δώσει συνολικά 135 εκατομμύρια δολάρια στο Scripps. Καμιά σχέση με κερδοσκοπία όλα αυτά.

Ο Andersen ήταν επίσης υπότροφος στο Pew Charitable Trusts, μία ΜΚΟ-κολοσσό με ενεργητικό 6 δισεκατομμύρια δολάρια. Το 2018 είχε έσοδα 480 εκατομμύρια δολάρια και έξοδα 356 εκατομμύρια δολάρια. Μπορεί να δηλώνει μη κυβερνητική αλλά ήταν χρηματοδότης με 4,7 εκατομμύρια δολάρια του υπερσυντηρητικού think tank (δεξαμενή σκέψεων) Texas Public Policy Foundation, ενώ το 2017 χρηματοδότησε γενναιόδωρα και την υποψηφιότητα του Trump. Mία «μη κυβερνητική οργάνωση», υποτίθεται με περιβαλλοντικές ευαισθησίες, χρηματοδοτεί ένα από τους αρνητές της κλιματικής αλλαγής… Επίσης, μία «μη κυβερνητική οργάνωση» χρηματοδοτεί τον Trump…

Ο δεύτερος είναι ο Andrew Rambaut, καθηγητής Μοριακής Εξέλιξης στο Τμήμα Εξελικτικής Βιολογίας του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου στη Σκωτία. Έχει σπουδάσει ζωολογία αλλά τον τράβηξε η ιολογία και η μοριακή και εξελικτική βιολογία. Όπως σχεδόν όλοι, η μεταπήδηση του στους ερευνητικούς αυτούς τομείς πρέπει να έγινε για καθαρά επιστημονικούς –και όχι οικονομικούς- λόγους. Στο λογαριασμό του στο Twitter γράφει ότι πάνω από 3 εκατομμύρια άνθρωποι διάβασαν το άρθρο τους και τα 2 εκατομμύρια από αυτούς έστειλαν μήνυμα στον Andersen για να του εκφράσουν την απογοήτευση τους. Ο ίδιος έχει δηλώσει ότι “είναι δύσκολο αν όχι αδύνατο να γνωρίζουμε την ακριβή προέλευση του νέου κορωναϊού.”. Έχει διάφορους χρηματοδότες των ερευνών του. Λεφτά υπάρχουν. Μόνο από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας το διάστημα 2017-2022 έλαβε επιχορήγηση 1,8 εκατομμύρια ευρώ.

Ο τρίτος είναι ο Ian Lipkin. Τον συναντήσαμε πιο πριν μέσω κάποιων δηλώσεων του για το νέο κορωνοϊό, τον οποίο αποκάλεσε ιό-Φρανκεστάιν. Υπέρμαχος των πειραμάτων του Fouchier και της δημοσιοποίησης των στοιχείων τους, έλεγε ότι δεν έχουμε λόγους να πιστεύουμε ότι οι μεταλλάξεις των ιών εργαστηριακά θα επαναληφθούν στο εξωτερικό περιβάλλον. Έπεσε έξω στις προβλέψεις του αυτός ο ανθρωπολόγος (cultural and medical anthropologist) που τον κέρδισε και αυτόν η μοριακή βιολογία για χάρη της οποίας άφησε την ανθρωπολογία. Μάλιστα οι όμοιοι του τον αποκαλούν “κυνηγό μεγάλων ιών” και τον θεωρούν αυθεντία στη χρήση μοριακών μεθόδων για την ανακάλυψη παθογόνων οργανισμών. Ήταν επιστημονικός σύμβουλος στην ταινία Contagion, στην οποία εμφανίζονται κάποια στοιχεία παρόμοια με αυτά της σημερινής πανδημίας. Πρόσφατα προσβλήθηκε από τον κορωνοϊό, πιθανώς λόγω του πρόσφατου ταξιδιού του στην Κίνα για να βοηθήσει τους Κινέζους στην αρχή της πανδημίας. Ο Lipkin είναι ένας από τους δυτικούς που έχουν στενές σχέσεις με την Κίνα. Έχει δουλέψει σε βιοϊατρικά κέντρα στη χώρα αυτή και είναι επίτιμος πρόεδρος του Κέντρου Μεταδοτικών Ασθενειών του Πεκίνου.

Πριν από μερικές μέρες, σε μία συνέντευξή του δήλωσε ότι από την πανδημία μάθαμε ότι η δημόσια υγεία δε θα πρέπει να παραμεληθεί ξανά στο μέλλον. Για την ουσία του ζητήματος της πανδημίας δεν είπε κουβέντα. Τώρα ενδιαφέρθηκε ξαφνικά η δημόσια υγεία, αυτόν και όλους αυτούς τους επιστήμονες με τους παχυλούς μισθούς και τις ακόμα πιο παχυλές επιχορηγήσεις και χορηγίες. Τόσα χρόνια δε λέγανε λέξη για το δημόσιο χαρακτήρα της Υγείας όταν είχε ιδιωτικοποιηθεί μέχρι εκεί που δεν πάει. Τώρα τους έπιασε ο πόνος. Τα λένε αυτά αυτοί που δουλεύουνε για ιδιωτικά πανεπιστήμια, για ιδιωτικά νοσοκομεία, για ιδιωτικά ερευνητικά κέντρα, που είναι υπέρμαχοι της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας», της ελεύθερης αγοράς και του καπιταλισμού. Αυτοί που συνέβαλλαν στην απαξίωση της. Αυτοί που με τα πειράματα τους συνεισέφεραν τα μέγιστα στη δημιουργία υβριδικών ιών.

Μίλησε επίσης για την ανάγκη μεγαλύτερων επενδύσεων στην… «επιστήμη». Πόσα πιο πολλά λεφτά θέλουν ακόμα; Δεν το έκανε συγκεκριμένο, δηλαδή δε διευκρίνισε για ποιους σκοπούς θα πρέπει να δοθούν περισσότερα χρήματα, αλλά τώρα πια δεν είναι δύσκολο να το υποθέσουμε: για νέα πειράματα για νέα εμβόλια και αντιϊικά φάρμακα μέχρι την επόμενη πανδημία…

Ο τέταρτος είναι ο Edward Holmes. Το ίδιο σενάριο κι εδώ. Και αυτός σπούδασε ανθρωπολογία και ζωολογία και μετά ειδικεύτηκε στη μοριακή εξέλιξη των πρωτευόντων θηλαστικών. Αυστραλός, εργάζεται στο Ινστιτούτο Μεταδοτικών Ασθενειών κα Βιοασφάλειας Marie Bashir του Πανεπιστημίου του Σύδνεϋ. Στο βιογραφικό του, δημοσιευμένο στην ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου, κυριολεκτικά ζαλιστήκαμε μετρώντας τα ποσά των δημοσιευμένων επιχορηγήσεων που έχει πάρει. Το 2017 μόνο από το Ίδρυμα Υποτροφιών Australian Laureate Fellowships πήρε 3,4 εκατομμύρια δολάρια. Τα δημοσιευμένα ποσά των επιδοτήσεων και χορηγιών του μας δίνουν μια αμυδρά ιδέα για τον πακτωλό που θα πρέπει να έχει μπει στις τσέπες των αντίστοιχων αμερικάνων ερευνητών.

Ο πέμπτος της πολυεθνικής αυτής παρέας είναι ο Robert Garry, καθηγητής στο Τμήμα Μικροβιολογίας και Ανοσολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Νέας Ορλεάνης στις ΗΠΑ. Σπούδασε βιοεπιστήμες, χημεία και μικροβιολογία και μετά έκανε μεταπτυχιακό στην ιολογία. Εκτός από τα καθηγητικά του καθήκοντα, ο Garry είναι συνιδρυτής της εταιρείας βιοτεχνολογίας Zalgen Labs, η οποία σε κάποιες πηγές φέρεται να έχει ιδρυθεί από τον Οργανισμό Οικονομικής Ανάπτυξης του Maryland (MEDCO). H εταιρεία εμπορεύεται διαγνωστικά τεστ για ιούς αιμορραγικού πυρετού (προς 1.600 δολάρια το ένα) και αντιδραστήρια για διαγνωστικά τεστ για ένα συγκεκριμένο ιό αιμορραγικού πυρετού (σε αντίστοιχες τιμές). Τα προϊόντα της πωλούνται σε διάφορους πελάτες ανά τον κόσμο. Μεταξύ των δημοσιευμένων πελατών στην ιστοσελίδα της εταιρείας βρίσκονται το Κυβερνητικό Νοσοκομείο Kenema στη Σιέρρα Λεόνε, και πανεπιστήμια και νοσοκομεία στη Νιγηρία, καθώς και διάφορα άλλα νοσοκομεία στη Δυτική Αφρική.

Η βασική ιδέα της μελέτης είναι ότι ο νέος κορωνοϊός “δεν μπορεί να είναι μια τεχνητή δημιουργία, επειδή η δομή του διαφέρει ουσιαστικά από εκείνη των ήδη γνωστών κορωναϊών και μοιάζει περισσότερο με τους σχετικούς ιούς που βρέθηκαν σε νυχτερίδες και παγκολίνους». Κατά τη γνώμη μας η εκτίμηση που κάνουν δεν αποτελεί τεκμηριωμένο συμπέρασμα. Έχουμε κάποιες αμφιβολίες βέβαια και για το πρώτο σκέλος της εκτίμησης. Αυτές τις λεπτομέρειες όμως ίσως έχουμε την ευκαιρία να τις αναλύσουμε σε μεταγενέστερες αναρτήσεις.

Κατά τη δική μας εκτίμηση, περισσότερο ενδιαφέρον από τις εκτιμήσεις των επιστημόνων έχουν τα acknowledgements (ευχαριστίες), που ακολουθούν το κείμενο. Εκεί βλέπουμε τους σπόνσορες των ερευνητών, δηλαδή τα ιδρύματα, εταιρείες και οργανισμούς που χρηματοδότησαν προγράμματα τους στα οποία εντάσσεται η μελέτη αυτή: The Pew Charitable Trusts, the US National Institutes of Health, the European Research Council, the Wellcome Trust, and an ARC Australian Laureate Fellowship. Μιλάμε για παγκόσμιους κολοσσούς που έχουν χρηματοδοτήσει εκατομμύρια προγράμματα, πειράματα, υπερσυντηρητικά think tanks (π.χ. μεταξύ 2011 και 2015 4,7 εκατομμύρια δολάρια στο Texas Public Policy Foundation), προεκλογικές εκστρατείες και υποψηφιότητες για την Προεδρία των ΗΠΑ (π.χ. αυτή του Trump) και που ελέγχουν την έρευνα και τις επιστημονικές και πολιτικές εξελίξεις σε όλον τον κόσμο.

Το ζήτημα της προέλευσης του κορωνοϊού έξω από τα στενά πλαίσια της παραπληροφόρησης

Θεωρούμε πως υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις για τη μη φυσική προέλευση του Covid-19 και για την κατασκευή του εργαστηριακά, όπως και για άλλους ιούς. Οι «συμπτώσεις» είναι πολλές. Δεν ξέρουμε αν το θέμα αυτό είναι το πιο σημαντικό. Όταν μιλάμε για προέλευση εννοούμε τα 1-2 τελευταία βήματα που έκανε ο ιός πριν φτάσει στον άνθρωπο. Όμως, πριν από τα στάδια αυτά είχαν προηγηθεί πολύ περισσότερα. Τα περισσότερα πιστεύουμε ότι τα περιγράψαμε στο κείμενο αυτό. Τα στάδια της εξέλιξης που μας έφεραν στη σημερινή κατάσταση είναι απολύτως ανθρώπινα. Η εξέλιξη αυτή, για μας, είναι πολύ πιο σημαντική από το τελευταίο ή προτελευταίο στάδιο της. Αυτά είναι το δέντρο. Η εξέλιξη, η συνολική πορεία μέχρι εδώ που είμαστε, είναι το δάσος.

Στη συνέχεια θα αναφερθούμε σε μερικές από αυτές τις ενδείξεις ή αποδείξεις που έχουν προκύψει μέχρι σήμερα για τη μη φυσική προέλευση του ιού, εστιάζοντας στο γενικό τους πλαίσιο.

Ο Francis Boyle είναι καθηγητής Διεθνούς Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Illinois, στις ΗΠΑ. Σχεδίασε τη νομοθεσία εφαρμογής των ΗΠΑ για τη Σύμβαση Βιολογικών Όπλων, γνωστή ως Αντιτρομοκρατικός Νόμος περί Βιολογικών Όπλων του 1989, που εγκρίθηκε ομόφωνα από τα δύο σώματα του αμερικανικού Κογκρέσου και έγινε νόμος των ΗΠΑ επί προεδρίας George Bush. Έχει ασχοληθεί με το θέμα της παραγωγής βιολογικών όπλων και με το ευρύτερο θέμα της βιοϊατρικής, της φαρμακευτικής βιομηχανίας και των αντίστοιχων λόμπυ. Όλο αυτό το βρώμικο κύκλωμα το έχει ονομάσει Big Pharma. Πρόκειται για μία πολιτική προσέγγιση ενός σημαντικού θέματος, την οποία η βιομηχανία μαζικής προπαγάνδας έχει ονομάσει «θεωρία συνωμοσίας», επειδή πολύ απλά δεν πιστεύει στο παραμύθι της ότι οι καπιταλιστές, και ειδικότερα η φαρμακευτική βιομηχανία, εργάζονται για το κοινό καλό.

Ο Boyle δε λέει κάτι καινούργιο. Λέει πράγματα που ξέραμε, αλλά που ενοχλούν το αμερικανικό κατεστημένο. Λέει ότι το Fort Detrick στις ΗΠΑ και το Winnipeg στον Καναδά είναι εργοστάσια κατασκευής «βιολογικών όπλων». Ο βαθμός βιοασφάλειας σε αυτά είναι ο μέγιστος, BSL-4. Δεν είναι τα μόνα. Οι Αμερικάνοι έχουν εγκαταστήσει κι άλλα στην Αφρική και φυσικά στην αμερικανική ήπειρο. Oι Κινέζοι έχουν και αυτοί τα δικά τους. Οι Ρώσοι επίσης. Μία από τις κινέζικες μονάδες, ίσως η μεγαλύτερη, είναι αυτή που βρίσκεται στην επαρχία Wuhan. Ο Boyle υποστηρίζει ότι γενετικό υλικό ιών έφυγε από τον Καναδά και έφτασε στην Κίνα, και από εκεί και πέρα με τον έναν ή τον άλλο τρόπο (συνειδητά ή από ατύχημα) το υλικό αυτό διέρρευσε από το εργαστήριο στη Wuhan με τα γνωστά αποτελέσματα.

Πέρα από τα γνωστά στοιχεία, ο Βoyle είναι ένας από τους λίγους ερευνητές που συστηματικά, μέσα από τα βιβλία του ή από συνεντεύξεις, θέτει το θέμα της βιομηχανίας παραγωγής βιολογικών όπλων. Για το λόγο αυτό όλα τα αμερικανικά mass media και τα αντίστοιχα διεθνή που ελέγχονται από το αμερικανικό κεφάλαιο τον έχουν αποκλείσει. Επειδή έχει τρία πτυχία από το Harvard και επειδή είναι πολύ γνωστός στην Αμερική, η αντιμετώπιση τους προς αυτόν είναι μεν εχθρική, αλλά γενικά κρατώντας τα προσχήματα. Συχνά πυκνά προσφεύγουν στην αγαπημένη τους φράση «θεωρία συνωμοσίας» για να τον μειώσουν και για να σπιλώσουν στο συλλογικό υποσυνείδητο οτιδήποτε αντιτίθεται στη δική τους βάρβαρη και απάνθρωπη κουλτούρα και ιδεολογία.

Ο Boyle αναφέρει ότι στις ΗΠΑ 13.000 επιστήμονες δουλεύουν στη βιομηχανία αυτή. Τους ονομάζει υποτιθέμενους επιστήμονες στον τομέα των βιολογικών επιστημών/βιοεπιστημών (“alleged life science scientists”). Μόνο το 2015 οι ΗΠΑ διέθεσαν 100 δισεκατομμύρια δολάρια για τη βιομηχανία αυτή. Σύμφωνα με τον Boyle, από τη χρονιά εκείνη το ποσό αυτό αυξάνεται περίπου κατά 5 δισεκατομμύρια κάθε χρόνο. Και φυσικά λέει το αυτονόητο: “Όλοι γνωρίζουν ποιοι κάνουν τέτοιες μελέτες. Έτσι λοιπόν, (ο Covid-19) ήταν μια αναμενόμενη καταστροφή”. Για τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας δε μας λέει κάτι που δεν ξέραμε. Έχει πολύ καλές σχέσεις με τους Κινέζους και δεν είναι αξιόπιστος σε αυτά που λέει, γιατί στηρίζει τα συμφέροντα της παγκόσμιας φαρμακοβιομηχανίας και καλύπτει πλήρως τη βιομηχανία κατασκευής όπλων βιολογικού πολέμου. Το 50% των εισόδων του προέρχεται από τις φαρμακευτικές βιομηχανίες.

Για την πιθανή προέλευση του ιού λέει: “Σίγουρα δεν είναι οι νυχτερίδες, αυτό είναι γελοίο. Κατασκεύασαν το ίδιο επιχείρημα στην περίπτωση του ιού Ebola στη Δυτική Αφρική. Το κατέρριψα σε μία συνέντευξή μου online”. Επιμένει ότι ο δείκτης μεταδοτικότητας 83% και ο δείκτης θνησιμότητας 15% (στοιχεία του επιστημονικού περιοδικού Lancet) είναι ενδείξεις της εργαστηριακής προέλευσης του ιού, μαζί φυσικά με όλη την προϊστορία επικίνδυνων πειραμάτων που υπάρχει από πίσω του.

Στις 5 Φεβρουαρίου 2020 σε μία συνέντευξή του στην ινδική ιστοσελίδα Greatgameindia ο Boyle είπε ότι ένα από τα εργαστήρια που έχει το εμβόλιο για το νέο κορωνοϊό είναι το Ινστιτούτο Pirbright στη Μεγάλη Βρετανία. Σύμφωνα με τον ίδιο, εκεί βρίσκεται το κέντρο του προγράμματος βιολογικού πολέμου της χώρας αυτής και από εκεί βγήκε ο ιός του αφθώδους πυρετού που έπληξε χιλιάδες βοοειδή πριν από μερικά χρόνια. Υπέδειξε το εργαστήριο αυτό ως ένα από τα μέρη που έχουν στην κατοχή τους το εμβόλιο για το νέο ιό. Το βρετανικό αυτό εργαστήριο έχει στενούς δεσμούς με το Fort Detrick στις ΗΠΑ και το Fort Detrick έχει ακόμα πιο στενές σχέσεις με το Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων των ΗΠΑ. Στις 25 Μαρτίου 2020 το Ebright ανακοίνωσε ότι αρχίζει τους ελέγχους νέων εμβολίων κατά του Covid-19 σε πειραματόζωα… Οι μελέτες επιχορηγήθηκαν από τη βρετανική κυβέρνηση με το ποσό των 20 εκατομμυρίων λιρών στα πλαίσια ενός προγράμματος «ταχείας ερευνητικής απάντησης» (στον Covid-19). Η ίδια κυβέρνηση που για μήνες τον υποτιμά με δημόσιες δηλώσεις και αρνείται πεισματικά να πάρει μέτρα προστασίας ενάντια στον ιό, την ίδια περίοδο δίνει 20 εκατομμύρια λίρες για εμβόλια κατά του ιού. Δεν είναι λίγο οξύμωρο αυτό;

Ο Boyle αναφέρει ως επιπρόσθετες ενδείξεις ότι ζούμε ένα επεισόδιο ενός βιολογικού πολέμου τη διεξαγωγή του Event 201 και τη στάση του Bill Gates, και τονίζει την αναγκαιότητα του άμεσου κλεισίματος όλων των μονάδων παραγωγής όπλων βιολογικού πολέμου.

Εκτός από τον Boyle, και η ινδική ιστοσελίδα έχει δεχτεί διάφορες επιθέσεις. Μετά τη δημοσίευση ενός άρθρου στο οποίο ανέφερε τον κορωνοϊό ως ένα νέο βιολογικό όπλο, το Facebook έκλεισε το λογαριασμό της. Επίσης, το Twitter κατέβασε το λογαριασμό του «μπλογκ εναλλακτικών ειδήσεων» Zero Hedge, μετά τη δημοσίευση της είδησης που θα αναλύσουμε παρακάτω ότι ινδοί επιστήμονες βρήκαν στοιχεία που ενισχύουν τις ενδείξεις ότι ο κορωνοϊός Covid-19 δεν έχει φυσική προέλευση.

Πρόσφατα η ινδική κυβέρνηση ξεκίνησε έρευνες σχετικά με μία μελέτη που είχε γίνει to 2017 από Ινδούς, Κινέζους και Αμερικανούς επιστήμονες στη ΒΑ επαρχία της Ινδίας Nagaland σε νυχτερίδες και σε ανθρώπους (κυνηγούς νυχτερίδων) των οποίων ο οργανισμός (σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης) είχε αναπτύξει αντισώματα στους ιούς σαν τον Ebola. Το περίεργο είναι ότι η περιοχή δεν έχει ιστορικό κρουσμάτων από τον ιό Ebola. Επίσης, αντισώματα στον ιό είχαν αναπτύξει και οι νυχτερίδες. Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύτηκαν τον περασμένο Οκτώβριο στο περιοδικό PLOS Neglected Tropical Diseases, το οποίο ιδρύθηκε από το ίδρυμα του Gates «Bill και Melinda Gates Foundation». To 2017 o Gates είχε προειδοποιήσει ότι ήταν πολύ πιθανό τα επόμενα 10-15 χρόνια ένας θανατηφόρος ιός να προκαλούσε το θάνατο περισσοτέρων από 30 εκατομμυρίων ανθρώπων. Η μελέτη του 2017 αναφέρει ότι οι ιοί των νυχτερίδων δεν είναι ακριβή αντίγραφα των ιών που έχουν προκαλέσει διάφορες επιδημίες τα τελευταία χρόνια.

Οι Ινδοί ανέσυραν από τα αρχεία και μία ξεχασμένη από πολλούς ιστορία του 1994. Τότε μία επιδημία προκάλεσε το θάνατο 52 ανθρώπων στις πόλεις Surat και Beed, ενώ περίπου το ¼ του πληθυσμού της πρώτης την εγκατέλειψε για να μη μπει σε καραντίνα. Ο R. Prasannan, διευθυντής του Γραφείου του περιοδικού The Week στο Νέο Δελχί είχε δηλώσει ότι επιστήμονες είχαν βρει τότε ότι τα σπόρια που είχαν προκαλέσει την επιδημία είχαν ένα επιπλέον πρωτεϊνικό δακτύλιο, απόδειξη του ότι είχαν τεχνητή προέλευση. Τότε οι Ινδοί είχαν υποδείξει το εργαστήριο του Κέντρου Ελέγχου Ασθενειών στην Ατλάντα των ΗΠΑ ως χώρο διεξαγωγής τέτοιων πειραμάτων.

Πρόσφατα το επιστημονικό περιοδικό Lancet δημοσίευσε μία μελέτη Κινέζων επιστημόνων σύμφωνα με την οποία αμφισβητείται βάσιμα η υπόθεση ότι η εξάπλωση του Covid-19 έγινε στην αγορά θαλασσινών της Wuhan. Το πρώτο γνωστό κρούσμα του ιού έγινε γνωστό την 1 Δεκεμβρίου 2019 δεν σχετιζόταν με την αγορά αυτή. Επίσης, αυτό το πρώτο κρούσμα, επιδημιολογικά δε σχετιζόταν με τα υπόλοιπα 40 που εξετάστηκαν. 13 από τους 41 πρώτους ασθενείς στον ιό δεν είχαν καμία σχέση με την αγορά της Wuhan. Ο Daniel Lucey, ειδικός στις μεταδοτικές ασθένειες, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Georgetown των ΗΠΑ θεωρεί ότι αυτό το ποσοστό (13 στους 41) είναι μεγάλο και σημαντικό για να αγνοηθεί.

Οι πρώτες αναφορές των κινεζικών αρχών ανέφεραν ότι το πρώτο κρούσμα είχε παρουσιαστεί στις 8 Δεκεμβρίου 2019 και ότι τα περισσότερα από τα πρώτα κρούσματα είχαν κάποια σχέση με την αγορά της Wuhan. Αργότερα οι Κινέζοι τα μάζεψαν και μετέθεσαν την αρχή της επιδημίας στην 1η Δεκεμβρίου. Με τα μέχρι τώρα στοιχεία για την ημερομηνία παρουσίασης του πρώτου κρούσματος, συμπεραίνουμε ότι η μετάδοση του κορωνοϊού στους ανθρώπους έγινε το Νοέμβριο του 2019 στην επαρχία Wuhan, ίσως και σε άλλες περιοχές. Ο Bin Cao, πνευμονολόγος και καθηγητής στο Capital Medical University του Πεκίνου, ως ένας από τους συγγραφείς του άρθρου που είχε δημοσιευτεί στο Lancet, έστειλε ένα μέιλ στο επιστημονικό περιοδικό ScienceInsider στο οποίο εκ μέρους των συνεργατών του δήλωνε ότι «εκτιμούμε την κριτική» του Lucey και πως «τώρα φαίνεται ότι είναι σαφές ότι η αγορά θαλασσινών της Wuhan δεν είναι η μόνη προέλευση του ιού. Αλλά για να είμαστε ειλικρινείς, ακόμα δεν ξέρουμε από πού ήρθε ο ιός».

Σοβαρές ενδείξεις για τη μη φυσική προέλευση του Covid-19 σε μελέτη ινδών επιστημόνων

Τον Ιανουάριο του 2020 μία ομάδα Ινδών επιστημόνων της Σχολής Βιολογικών Επιστημών Kusuma του Πανεπιστημίου του Δελχί κάνουν μία προδημοσίευση μίας μελέτης τους στον ιστότοπο bioRxiv, μία ηλεκτρονική υπηρεσία αρχειοθέτησης και διανομής προδημοσιεύσεων μελετών στον τομέα των βιοεπιστημών. Το θέμα της μελέτης αφορούσε σε μία «παράξενη (uncanny) ομοιότητα» που παρατηρήθηκε σε ενθέματα πρωτεϊνών του νέου κορωνοϊού Covid-19 και του ιού του ΑΙDS HIV-1. Μερικές γενικές πληροφορίες πριν αναφερθούμε στο περιεχόμενο της μελέτης.

Οι πρωτεΐνες είναι σύνθετα βιομόρια . Είναι το κύριο συστατικό των κυττάρων. Σε ένα κύτταρο υπάρχουν χιλιάδες είδη πρωτεϊνών. Κάποιες είναι κοινές και κάποιες έχουν ένα εξειδικευμένο ρόλο στη λειτουργία του κυττάρου (ας το συγκρατήσουμε αυτό). Οι πρωτεΐνες αποτελούνται από αμινοξέα. Με άλλα λόγια, οι πρωτεΐνες είναι αλυσίδες αμινοξέων. .Η σειρά με την οποία είναι ενωμένα τα αμινοξέα σε μία πρωτεΐνη ονομάζεται αμινοξική ακολουθία ή αλληλουχία. Κάθε μία από τις αλυσίδες των αμινοξέων έχει διαφορετικές ιδιότητες. Αυτές καθορίζουν τη δομή και τη λειτουργία των πρωτεΐνών. Με άλλα λόγια η αμινοξική αλληλουχία περιέχει όλες τις πληροφορίες για τη δομή της κάθε πρωτεΐνης.

Στο άρθρο αναφέρεται ότι οι γνώσεις μας γι’ αυτό το νέο κορωνοϊό είναι περιορισμένες και αφορούν στις γονιδιακές του αλληλουχίες και σε λίγα-προς το παρόν-επιδημιολογικά και κλινικά δεδομένα. Η ανάλυση των γονιδιακών του αλληλουχιών μπορεί να μας δώσει χρήσιμες πληροφορίες γι’ αυτόν. Στη συνέχεια παρουσιάζουμε κάποια στοιχεία της μελέτης. Όλες οι υπογραμμίσεις είναι δικές μας.

Οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι ο Covid-19 έχει μεγάλη σχέση-ομοιότητα με τον SARS. Επίσης, μελέτησαν μία συγκεκριμένη πρωτεΐνη του Covid-19, η οποία είναι πολύ σημαντική στη λειτουργία του ιού, επειδή η λειτουργία της σχετίζεται με το φάσμα των ξενιστών του, με τον τροπισμό των ιστών και κυρίως με την ανάπτυξη του ιού. Επίσης, βοηθάει τον ιό να «αναγνωρίσει» τον κατάλληλο ξενιστή και να προσκολληθεί σε αυτόν. Η πρωτεΐνη αυτή περιέχει 4 ενθέματα. Αυτά περιέχονται σε όλες τις αλληλουχίες του Covid-19 και σε κανέναν από τους προηγούμενους κορωνοϊούς που γνωρίζουμε: “Αυτό είναι εντυπωσιακό καθώς είναι μάλλον απίθανο ένας ιός να έχει αποκτήσει τέτοια μοναδικά ενθέματα με φυσικό τρόπο σε μικρό χρονικό διάστημα”’. Από το γεγονός της μοναδικότητας των ενθεμάτων συμπέραναν ότι αυτά εφοδίασαν τον ιό με το πλεονέκτημα της μεγαλύτερης επιβίωσης και μολυσματικότητας. “Επίσης, βρήκαν ότι τα ενθέματα αυτά υπάρχουν σε όλα τα δείγματα κορωνοϊού που προέρχονταν από την περιοχή της Wuhan εκτός από αυτόν που είχε ξενιστή νυχτερίδες.

Οι ερευνητές θέλησαν να εξηγήσουν αυτήν την ιδιαιτερότητα των ενθεμάτων και προχώρησαν στη μελέτη της προέλευσης τους. Στα πειράματα που ακολούθησαν αυτήν την παρατήρηση βρήκαν ότι τα ενθέματα αυτά ευθυγραμμίζονται πλήρως («κουμπώνουν») με τμήματα πρωτεϊνών του ιού HIV-1 με σημαντικό ρόλο στην αλληλεπίδραση ιού-ξενιστή. Σύμφωνα με τους ερευνητές, το γεγονός ότι έχουν την ίδια αμινοξική ταυτότητα ή έχουν ομοιότητα με πρωτεΐνες του HIV-1 “υποδηλώνει ότι αυτό δεν αποτελεί τυχαίο και συμπτωματικό εύρημα”.Οι ερευνητές εικάζουν ότι τα ενθέματα αυτά διευκολύνουν ή ενισχύουν την αλληλεπίδραση αυτή, δηλαδή διευκολύνουν τον ιό να προσβάλλει τον ξενιστή. Επιπλέον, η μεταλλαγή αυτή “μπορεί επίσης να έχει αυξήσει το εύρος των κυττάρων-ξενιστών που μπορεί να μολύνει o Covid-19”. Μας λένε δηλαδή ότι με αυτά τα ενθέματα που απέκτησε ο ιός μπόρεσε να πλήξει τον άνθρωπο. Στα συμπεράσματα οι Ινδοί επιστήμονες επαναλαμβάνουν ότι “Αυτή η ασυνήθιστη-παράξενη (uncanny) ομοιότητα των νέων αυτών ενθεμάτων στην πρωτεΐνη του Covid-19 με αυτά του HIV-1 είναι απίθανο να είναι τυχαία.”.

Με δύο λόγια οι ερευνητές ανακάλυψαν πως κάποια κομμάτια της δομής του Covid-19 είναι ακριβώς τα ίδια με τα αντίστοιχα της δομής του HIV-1. Από όλους τους κορωνοϊούς, τα κομμάτια (τμήματα) αυτά τα έχει μόνο ο Covid-19. Χάρις σε αυτά ο ιός απέκτησε σε μικρό χρονικό διάστημα μεγαλύτερη ικανότητα να προσβάλλει τους ξενιστές του, μεγαλύτερη μολυσματικότητα και μεγαλύτερη ανθεκτικότητα, καθώς και τη δυνατότητα να πλήξει τον άνθρωπο. Ο συνδυασμός όλων αυτών των δεδομένων είναι τουλάχιστον παράξενος (uncanny) και είναι απίθανο να είναι τυχαίος.

Λίγες μέρες μετά την προδημοσίευση της μελέτης ο ιστότοπος ενημέρωσε ότι οι Ινδοί επιστήμονες εθελοντικά την απέσυραν λέγοντας: “δεν είναι πρόθεση μας να δώσουμε τροφή σε θεωρίες συνωμοσίας… Εκτιμούμε την κριτική… Θα επανέλθουμε με μία αναθεωρημένη έκδοση (της μελέτης)”. Το άρθρο παρέμεινε όμως για μερικές μέρες ακόμα στον ιστότοπο με την ένδειξη «μελέτη που έχει αποσυρθεί», μέχρι που κατέβηκε. Δημοσιεύτηκε όμως σε αρκετές ιστοσελίδες, όπου και παραμένει δημοσιευμένο μέχρι σήμερα. Ολόκληρη τη μελέτη στα αγγλικά μπορείτε να τη διαβάσετε στη δική μας ιστοσελίδα εδώ.

Μερικές μέρες μετά μία ομάδα Κινέζων επιστημόνων δημοσιεύει μία απάντηση στους Ινδούς, αρνούμενοι τα συμπεράσματα τους. Είναι τουλάχιστον… «uncanny» η ταχύτητα με την οποία οι Κινέζοι πραγματοποίησαν μέσα σε λίγες μέρες μία πλήρη μελέτη, βασισμένη πάνω στη μελέτη των Ινδών. Δεν είναι όμως καθόλου ασυνήθιστη η ταχύτητα με την οποία το διαδίκτυο πλημμύρισε με άρθρα, αναρτήσεις, κείμενα κάθε είδους και tweets, ενάντια στη μελέτη των Ινδών επιστημόνων, καταλογίζοντας τους ανευθυνότητα επειδή δημοσίευσαν μία επιστημονική μελέτη με συμπεράσματα που δε συνέφεραν την κυρίαρχη προπαγάνδα. Δεν είναι ασυνήθιστο γιατί αυτή η βιομηχανία προπαγάνδας είναι πολύ καλά οργανωμένη. Έχει από πίσω της ανεξάντλητους οικονομικούς πόρους να τη χρηματοδοτούν, υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις για τα πειράματα της και μία κάθετα ιεραρχημένη δομή με δημοσιογράφους, συγγραφείς, «διανοούμενους», πολιτικούς, τεχνοκράτες, επιστήμονες, να δουλεύουν με συντονισμένο τρόπο για τους σκοπούς της. Απέναντι της έχει τις σποραδικές, μεμονωμένες και μη οργανωμένες/συντονισμένες προσπάθειες κάποιων ανεξάρτητων ερευνητών και ανθρώπων που εναντιώνονται ακόμα στη βαρβαρότητα, με ελάχιστους οικονομικούς πόρους αλλά με περίσσεια τόλμη. Το παράδοξο είναι ότι ενώ οι πρώτοι είναι πολύ καλά οργανωμένοι, κάνουν ότι μπορούν για να μας πείσουν ότι «καθένας μας είναι διαφορετικός», ότι δε χρειάζεται οργάνωση και ότι το «η ισχύς εν τη ενώσει» ήταν για κάποιες άλλες εποχές. Προς το παρόν οι χειραγωγημένες μάζες έχουν καταπιεί αμάσητο το δόλωμα.

Αντί επιλόγου

Πιο πάνω γράφαμε ότι το θέμα της φυσικής ή μη προέλευσης του ιού είναι δευτερεύον σε σχέση με τις αιτίες της εξέλιξης των πραγμάτων μέχρι τη σημερινή κρίσιμη και ζοφερή συγκυρία. Η ευθύνη βαρύνει αυτούς που επέλεξαν το δρόμο της μη φυσικής και επικίνδυνης αυτής πορείας μέχρι εδώ και πιθανώς μέχρι το ακόμα πιο ζοφερό μέλλον: Οι παγκόσμιοι εξουσιαστές, οι παγκόσμιες πολιτικές και οικονομικές ελίτ, οι επιστήμονες, ερευνητές, γραφειοκράτες, τεχνοκράτες, επιστημονικά περιοδικά και όλο το ιατρικό/επιστημονικό κύκλωμα που δουλεύει πειθήνια γι’ αυτές και ζει σαν παράσιτο από την εξέλιξη αυτή, οι αντίστοιχοι οργανισμοί, εταιρείες και ιδρύματα που το υπηρετούν, η βιομηχανία μαζικής προπαγάνδας και παραπληροφόρησης, καθώς και όλοι όσοι με τη ενεργή τους στάση, με την απάθειά τους ή με την ένοχη σιωπή τους επέτρεψαν ή και συνεισέφεραν στην επικίνδυνη αυτή εξέλιξη να φτάσει στη φάση που ζούμε, αποδεχόμενοι τις καπιταλιστικές φενάκες περί κέρδους, ανάπτυξης και προόδου. Θαρρούμε πως η σημερινή πανδημία είναι ένα από τα συμπτώματα της ίδιας ασθένειας: της βίαιης ανθρώπινης επέμβασης-έως και βιασμού- στο οικοσύστημα που μας φιλοξενεί και του οποίου πάει καιρός πολύς που έχουμε πάψει να είμαστε οργανικό κομμάτι.

Θα ήταν αντιδιαλεκτική υπεραπλούστευση να αποδώσουμε μονολεκτικά στον καπιταλισμό την ευθύνη, χωρίς να το προσδιορίσουμε ειδικότερα και χωρίς να επιμερίσουμε τις ευθύνες. Δε θεωρούμε ότι ο καπιταλισμός είναι κάτι που απλά έχουν επιβάλλει βίαια οι από πάνω στους από κάτω και πως αρκεί μία αλλαγή στις υλικές-αντικειμενικές συνθήκες για να εξεγερθούν οι υλικά καταπιεσμένοι και να τον ανατρέψουν. Η ιστορία και η καθημερινότητα μας έχουν δείξει ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Υπάρχουν πολλές μεταβλητές σε αυτήν την εξίσωση. Οι απαθείς και λοβοτομημένες μάζες έχουν σχεδόν στο σύνολο τους αποδεχτεί και εσωτερικεύσει τα καπιταλιστικά ιδεολογήματα που προαναφέραμε. Οπότε, αν υποθέσουμε ότι στο προσεχές μέλλον με κάποιον τρόπο βγούμε από τη δίνη της σημερινής πανδημίας (και της οικονομικής «κρίσης» που πιθανώς την ακολουθήσει), οι πρακτικές που μας οδήγησαν μέχρι εδώ και που πηγάζουν από την καρδιά της καπιταλιστικής λογικής –η οποία είναι πολιτική και δευτερευόντως οικονομική- θα συνεχίσουν το μακάβριο ταξίδι τους στην ίδια πορεία προς την απόλυτη βαρβαρότητα, πολιτική, κοινωνική και οικολογική. Οπότε, για μας το θέμα είναι πρωτίστως πολιτικό. Θα προσθέταμε και τη λέξη κοινωνικό, αν δεν είχε απαξιωθεί πλήρως ο όρος αυτός στη σημερινή εποχή της ιδιώτευσης και εξατομίκευσης. Ακούγεται μακάβριο αλλά αν η πανδημία του 2020 είναι ένα καμπανάκι για το τέλος που έρχεται, αν αυτό το καμπανάκι δεν το ακούσουμε και αν δεν αλλάξουμε πορεία, είναι νομοτελειακά βέβαιο ότι θα έχουμε το τέλος που μας ταιριάζει. Προς το παρόν δεν υπάρχουν ενδείξεις αλλαγής πορείας. Τότε μάλλον αυτό που περιγράψαμε εδώ δεν είναι το χρονικό ενός προαναγγελθέντος ιού ή μιας προαναγγελθείσης πανδημίας αλλά το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου.