Το μέλλον των Φεστιβάλ μπορεί να είναι ακόμα λαμπρό

Η ομάδα κλεισίματος της Συνόδου Κορυφής της Ζυρίχης επικεντρώθηκε στο μέλλον των φεστιβάλ ταινιών και των αγορών ταινιών σε αυτήν τη νέα εποχή. Η πρώτη ερώτηση που έθεσε ο συντονιστής του πάνελ, Wendy Mitchell, ήταν πώς αυτή η παύση στις εκδηλώσεις θα αλλάξει τη νοοτροπία των φεστιβάλ.

Ο Paolo Moretti , Εκπρόσωπος του Γενικού Διευθυντή των Fortnight των Διευθυντών των Καννών, δήλωσε ότι είναι ακόμη απαραίτητο να ακολουθήσουμε τις ίδιες διαδικασίες όπως και πριν. Ήταν μια απογοητευτική και σκοτεινή στιγμή που οι Κάννες ακυρώθηκαν, αλλά εργάζονται ήδη στην έκδοση του επόμενου έτους. Ο Carlo Chatrian, συν-διευθυντής του Berlinale, ανέφερε ότι το κοινό στη Ζυρίχη ήταν μια απάντηση: «Μπορούμε να κάνουμε ροή, αλλά ο ανθρώπινος παράγοντας είναι σημαντικός. Θέλουμε οι άνθρωποι να μοιράζονται συναισθήματα.

Από την πλευρά της, η Λίλι Χίνστιν, πρώην καλλιτεχνική σκηνοθέτης στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λοκάρνο, ανέφερε ότι η Βενετία ήταν μια σημαντική τόνωση, καθώς η ατμόσφαιρα και η προσέλκυση ταινιών στο φεστιβάλ για να παρουσιάσουν το έργο τους στον κόσμο δημιουργεί μια απαράμιλλη εμπειρία. Η Salma Abdalla, Διευθύνων Σύμβουλος της Autlook Filmsales, υπογράμμισε: «Χρειαζόμαστε σίγουρα τα φεστιβάλ για να κυκλοφορήσουμε μια ταινία. Δεν μπορούμε να αντικαταστήσουμε τις φυσικές συναντήσεις με διαδικτυακές συναντήσεις και ειδικά σε μικρές περιοχές όπως η Αυστρία, πρέπει να ταξιδέψουμε στο εξωτερικό για να συναντήσουμε ανθρώπους».

Όσον αφορά τα υβριδικά γεγονότα, ο Chatrian υποστήριξε ότι δεν είναι ακόμα «δημοκρατικοί» όπως φαίνεται. Συμμετείχαν από τους ίδιους ανθρώπους που συνήθως πηγαίνουν στις αγορές, οπότε το αποτέλεσμα ήταν πιο γεμάτο διαδικτυακά γεγονότα με χαμηλότερες δυνατότητες να κάνουν αξιοπρεπή δουλεία, ειδικά χωρίς τόσους νεοφερμένους όπως αναμενόταν, ή τουλάχιστον όχι ακόμα. Ο Moretti ήταν επίσης έντονα αρνητικός στις διαδικτυακές εκδόσεις, χωρίς να είναι αντίθετος, αλλά ο σκληρός κινηματογραφικός χαρακτήρας του Director Fortnight, καθώς και η αρνητική στάση των δικαιούχων απέναντι στην επιλογή, καθιστούσαν αδύνατο να εξετάσει μια ψηφιακή έκδοση. Πρόσθεσε επίσης ότι είχαν μόνο δύο επιβεβαιωμένες ταινίες, καθώς όλοι περίμεναν να δουν τι θα συνέβαινε, οπότε ήταν αδύνατο να κυκλοφορήσει μια λίστα της επιλογής.

Ο Abdalla εξήγησε ότι ένα διαδικτυακό φεστιβάλ είναι πρακτικά μια συμφωνία SVoD (subscription video on demand, ελλ μτφ: Κατ’ απαίτηση βίντεο), οπότε μπορεί να λειτουργήσει για μικρότερες περιοχές, αλλά σε χώρες όπως η Γαλλία, όπου η έκταση της διανομής είναι πολύ μεγαλύτερη και ορισμένες ταινίες έχουν ακόμη και φεστιβάλ σε εθνικό επίπεδο, τότε μπορεί να μην είναι αποτελεσματική για την πορεία μιας ταινίας. Σκέφτηκε επίσης ότι οι διαδικτυακές αγορές κάνουν ήδη τους επαγγελματίες κουρασμένους και μπορεί να λειτουργούν μόνο για μεγαλύτερες εκδηλώσεις, υπογραμμίζοντας ότι μια υβριδική έκδοση θα πρέπει να οργανωθεί με έξυπνο τρόπο για να προσελκύσει περισσότερους ανθρώπους, και ίσως ίσως νέοι παίκτες να εγγραφούν.

Όσον αφορά το Berlinale του 2021, ο Chatrian ανέφερε ότι, δεδομένου ότι είναι ακόμη αδύνατο να προγραμματιστεί κάτι για τον επόμενο μήνα, είναι δύσκολο να πούμε κάτι για τον Φεβρουάριο. Αυτός και η ομάδα του θα ήθελαν πολύ να διοργανώσουν ένα θεατρικό φεστιβάλ, καθώς έχουν τη δέσμευση να μοιραστούν την επιλογή τους με το κοινό τους, αλλά τόσα πολλά από τα διάφορα στοιχεία αλλάζουν συνεχώς. Ανησυχεί επίσης για το τι μπορεί να κάνει ένα φεστιβάλ για μια ταινία και το μέλλον της, καθώς αυτό είναι όλα μέρος της ίδιας αλυσίδας, συμπεριλαμβανομένης της διανομής. Ο Hinstin ανέφερε την ειδική έκδοση του «For the Future of Films» του Λοκάρνο, η οποία επικεντρώθηκε σε αυτήν την αλυσίδα προκειμένου να προσδιορίσει ακριβώς τι μπορεί να κάνει ένα φεστιβάλ και πώς μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι νέο, ειδικά λαμβάνοντας υπόψη τον τεράστιο αριθμό έργων που έχουν υποβληθεί.

Σχετικά με την ποικιλία των επιλογών ταινιών, ο Chatrian ανέφερε ότι το Berlinale ήταν πάντα γνωστό για τον κοινωνικοπολιτικό του χαρακτήρα και θα συνεχίσει στον ίδιο δρόμο. Το φεστιβάλ έχει συμβούλους ποικιλομορφίας και σαφή σύνδεση με μια πολυπολιτισμική πόλη, το Βερολίνο, οπότε κάθε ταινία γίνεται πολιτική. «Είναι σημαντικό να είμαστε ένα παράθυρο που λειτουργεί και από τις δύο πλευρές», έτσι ώστε η κοινωνία να μπορεί να δει τον εαυτό της. Τόνισε επίσης ότι είναι σαφέστερο να σχηματιστεί μια επιλογή με βάση την εθνική καταγωγή ή το φύλο, αλλά όταν πρόκειται για την κοινωνία, ο κινηματογράφος έχει χάσει τη δύναμή του να μιλήσει σε διαφορετικές κοινωνικές τάξεις, και αυτό πρέπει να αλλάξει. «Η πλατφόρμα είναι δημοκρατική. το περιεχόμενο δεν είναι», οπότε οι άνθρωποι πρέπει να αισθάνονται ευπρόσδεκτοι στο φεστιβάλ. Ο Hinstin συμφώνησε με αυτό και ανέφερε ότι τα φεστιβάλ έχουν τεράστια ευθύνη να αντανακλούν την κοινωνία στην οποία βρίσκονται και να παραβιάζουν ορισμένους κανόνες.

Όσο για το πώς μπορούν να εμφανιστούν ξανά τα φεστιβάλ, ο Abdalla πιστεύει ότι μια ευέλικτη κοινότητα θα τους βοηθήσει να επανέλθουν στο φυσιολογικό, ενώ ο Moretti ανέφερε τον περιβαλλοντικό παράγοντα και έκρινε ότι η μείωση των περιττών ταξιδιών θα ήταν το μέλλον, παρατηρώντας ότι φέτος ήταν οι Κάννες ήταν πιο φιλικές προς το περιβάλλον. Ο Hinstin είπε ότι πρέπει να έχουμε κατά νου ότι η μικρή οθόνη μπορεί επίσης να φιλοξενήσει τον κινηματογράφο, αλλά χρειαζόμαστε την εξειδικευμένη επιμέλεια των φεστιβάλ για να ανακαλύψουμε πρώτα νέες φωνές. Τέλος, ο Chatrian, εστιάζοντας στην ενότητα συναντήσεων του Berlinale, που επιτρέπει στο κοινό να γνωρίσει νέους γνωριμίες εξερευνώντας διαφορετικές φωνές, ανέφερε ότι αυτά τα γεγονότα είναι επίσης μέρη όπου μπορείτε να πάτε για να συναντήσετε κάποιον. Είναι σημαντικό το φεστιβάλ να επιτρέψει στους ανθρώπους να συναντηθούν και αυτό έχει αλλάξει στον κόσμο στον οποίο ζούμε

Με πληροφορίες από cineuropa του Vassilis Economou