Tο μοντέλο του οποίου η ιστορία μοιάζει με παραμύθι
Νατάλια Βοντιάνοβα: Το μοντέλο που μιλάει για την ευτυχία.
Το ψευδώνυμο Supernova υπολείπεται για αυτό το μοντέλο του οποίου η ιστορία μοιάζει με παραμύθι, αφού καμία άλλη ιστορία δεν έχει το «φωτοστέφανο» ενός παραμυθιού. Η Νατάλια Βοντιάνοβα (Nizhny Novgorod, Ρωσία, 1982) πορεύτηκε από τη φτώχεια στη λάμψη της μόδας στην ηλικία των 17 χρόνων.
Αν και τα φώτα της λάμψης θα μπορούσαν να την τυφλώσουν αυτή ποτέ δεν ξέχασε αυτά που πέρασε στην παιδική της ηλικία και οι μνήμες από το παρελθόν την ενθάρρυναν και την ώθησαν ώστε να εδραιωθεί στη βιομηχανία της μόδας και να μετατρέψει την επιτυχία, τη δόξα και τα χρήματα σε ένα εφαλτήριο για κάτι μεγαλύτερο.
Στα 22 της χρόνια ίδρυσε την φιλανθρωπική οργάνωση Naked Heart και πλέον ως πρόσωπο του γαλλικού οίκου Guerlain μπορεί απερίσπαστη να συνεχίσει το έργο της.
Όπως λέει η σχέση της με τον γαλλικό οίκο μόδας είναι μακροχρόνια και μία από τις πιο σημαντικές, επισημαίνοντας ότι στηρίζει το φιλανθρωπικό της ίδρυμα από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του.
To Naked Heart ιδρύθηκε το 2004 με στόχο, όπως λέει το 36χρονο μοντέλο, να δώσει φωνή σε άτομα με αναπηρίες.
«Έχουμε δύο παιδιά το ένα με καρκίνο και το άλλο με αυτισμό. Για τους περισσότερους είναι πιο εύκολο και πιο λογικό να βοηθήσουμε το πρώτο. Η ελπίδα ότι θα γίνει καλά και θα επανενταχθεί στην κοινωνία είναι ισχυρή. Ο αυτισμός δεν είναι ασθένεια και δεν θεραπεύεται. Αυτή είναι και η πηγή της εξήγησης της αξίας της βοήθειας του παιδιού με αυτισμό. Το φάσμα του αυτισμού είναι ευρύ. Ένα μικρό ποσοστό θα υποφέρει και θα χρειάζεται βοήθεια για όλη τη ζωή του. Μερικά από τα παιδιά με τη βοήθεια των ειδικών και σωστή αγωγή μπορούν να προχωρήσουν και να συμβάλουν στο κοινωνικό σύνολο όπως κάθε παιδί», επισημαίνει σε συνέντευξη που έδωσε η Νατάλια στο περιοδικό της Le Pais, S Moda.
H Νατάλια πιστεύει ακόμα ότι η Ευρώπη χρειάζεται να διανύσει πολύ δρόμο σε ό,τι αφορά τις πολιτικές που αφορούν τα άτομα με αναπηρία. Όπως λέει οι χώρες της Ευρώπης έχουν συναισθηματική και θεωρητική άποψη βρίσκονται πολύ μπροστά όχι όμως και από πρακτική.
«Ας σκεφτούμε την αγορά εργασίας. Μεταξύ ενός νέου ατόμου με κανονικό πρόγραμμα σπουδών και ενός άλλου με ειδικές ανάγκες, ποιο θα επιλεγεί; Το δεύτερο μπορεί να είναι ιδιοφυΐα, αλλά είναι αντικοινωνικό και πιθανώς δεν ταιριάζει στην εταιρική δομή. Δεν είναι εύκολο. Αυτό γίνεται δυσκολότερο αν μιλάμε για ψυχικές διαταραχές. Με αυτή την έννοια, δεν έχουμε σημειώσει πρόοδο. Ούτε στην Ευρώπη», λέει.
Η Νατάλια επισημαίνει ακόμα ότι η ζωή την έχει διδάξει ότι πρέπει να κάνει συμβιβασμούς, αυτό όμως, τονίζει, δεν σημαίνει ότι πρέπει να προδώσεις τις αρχές σου.
«Όταν έχει ζήσει με τα λίγα, τότε ξέρεις ότι μπορείς να επιβιώσεις», λέει και προσθέτει αναφερόμενη στα τέσσερα παιδιά της «το πιο πολύτιμο δώρο που μπορώ να τους δώσω είναι η αγάπη, να δουλέψω σκληρά και να αγωνιστώ για αυτό που πιστεύουν. Εάν επιμείνουν, θα πετύχουν. Δεν τους μιλάω ποτέ για χρήματα. Τους μιλάω για την ευτυχία».
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ ΜΠΕ
