To project μιας Θεσσαλονικιάς που θα μας κάνει να δούμε τους κάκτους με άλλο τρόπο

Ένα νέο project από την αυτοδίδακτη Θεσσαλονικιά, Γιούλη Μπέλλου έρχεται να «ταράξει» τον δημιουργικό κόσμο της εικονογράφησης στην Ελλάδα. Μικρά κακτάκια και φυτά σε έντονους χρωματισμούς, δημιουργώντας αντιθέσεις με τον περιβάλλοντα χώρο κυριαρχούν στο project της. «Είναι αφιερωμένο σε ανθρώπους που αγαπούν τους κάκτους και τα φυτά σε όλο τον κόσμο, με σκοπό να διοχετεύει την χαρά των απλών πραγμάτων και τη σύνδεση με την φύση μέσα σε μια αστική πραγματικότητα γεμάτη με πυρετώδεις και αγχωτικούς ρυθμούς.»

Η ίδια έχοντας σπουδάσει στο Προσχολική Αγωγή στο Α.Π.Θ αποφάσισε να κάνει στροφή στα επαγγελματικά της και να ασχοληθεί με την φωτογραφία και την εικονογραφία. Το “Cacttone by Ulee” ξεκίνησε όταν μέσα στην καραντίνα ένας φίλος της, ως δώρο γενεθλίων της έδωσε μία γραφίδα. «Μέσα στον εγκλεισμό του σπιτιού, ο κόσμος του cacttone ξεκίνησε να φυτρώνει αργά και σταθερά. Όλα μου τα σχέδια είναι ζωγραφισμένα ψηφιακά με την πολύτιμη μου γραφίδα. Μου αρέσει αυτό το μέσο γιατί μου δίνει πολλές δυνατότητες γρήγορα και πιο άμεσα να δοκιμάζω ποικίλες τεχνικές και να παίζω με διαφορετικές βούρτσες και παλέτες, μέχρι να έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα» εξηγεί στην Parallaxi η εικονογράφος.

Η επιλογή του φυτού δεν ήταν τυχαία καθώς ο κάκτος για την ίδια αποτελεί ένα σύμβολο αλτρουισμού. «Δεν χρειάζεται πολύ νερό, ούτε άπειρο φως και η διάρκεια ζωής του είναι μεγαλύτερη από άλλα φυτά. Οι κάκτοι δεν χρειάζονται πολύ φροντίδα, και ομορφαίνουν το χώρο μας αβίαστα. Η μόνη τους άμυνα είναι τα αγκάθια τους για να αποφύγουν τους «εχθρούς», τα οποία είναι φανερά και άμεσα, συνεπώς ένας κάκτος δε θα προσποιούταν ποτέ ότι δεν θα σε πληγώσει αν τον αγγίξεις. Οι κάκτοι είναι ζεν, είναι χαριτωμένοι, είναι αυτάρκεις. Δεν αποζητούν την αγάπη, για αυτό και είναι τόσο αξιαγάπητοι.»

Μέσα από τα έργα της θέλει να διοχετεύει την χαρά των απλών πραγμάτων και να ευαισθητοποιήσει σχετικά με το περιβάλλον. «Γενικά στη ζωή μου εκτιμώ την οργάνωση και την καθαριότητα. Αποτελούν στοιχεία αρχοντιάς τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο. Μπορεί να φαίνεται απλοϊκή η σύνδεση, αλλά έτσι όπως αντιμετωπίζουμε το σώμα μας και το σπίτι μας, με παρόμοιο τρόπο θεωρώ ότι είναι καλό να αντιμετωπίζουμε τη γειτονιά, τα πάρκα, τις παραλίες, τις πόλεις και τα χωριά μας. Κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει μέσω της δημόσιας παιδείας και κατ’ επέκταση της τέχνης. Η οικολογική συνείδηση και η προστασία του περιβάλλοντος ξεκινά από τον κάθε άνθρωπο ως μονάδα και αν οι περισσότεροι σκέφτονται με αυτό τον τρόπο ίσως στο μέλλον να επιτευχθεί η αειφορική ανάπτυξη που έχουμε τόση ανάγκη. Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη που χρειάζεται έντονα το πράσινο στοιχείο, και παράλληλα ανθρώπους που θα το φροντίσουν, θα το εκτιμήσουν και θα το αγαπήσουν.»

Συνεχίζουμε την κουβέντα μας την Γιούλη και μου εξηγεί πώς η τέχνη την καθοδηγούσε πάντα στη ζωή της. «Η τέχνη είναι μια διέξοδος από την πραγματικότητα. Δημιουργεί ιστορίες από εικόνες, και νοητικές εικόνες από ιστορίες. Η πραγματικότητα πολύ συχνά μας δυσκολεύει, ειδικά σε αυτή την περίοδο που διανύουμε. Προσωπικά αποφεύγω τις ειδήσεις και την τηλεόραση. Από έφηβη μου άρεσε να διαβάζω λογοτεχνία και ποίηση, να ζωγραφίζω με μολύβια, να φωτογραφίζω, να επισκέπτομαι μουσεία τέχνης, εκθέσεις και γκαλερί. Όλα τα παραπάνω με έχουν ορίσει και θέλω να συνεχίσω σε αυτή την πορεία καθώς μεγαλώνω, μέσα στο πολύχρωμο σύννεφο της καθημερινότητάς μου.»

Παρατηρώντας τα έργα της αυτό που ξεχωρίζει αρχικά είναι οι έντονες χρωματικές αντιθέσεις, μου εξηγεί πώς είναι η Funky αισθητική είναι μία από τις αγαπημένες της. «Σε όλα τα σχέδια μου, μ’ αρέσει να χρησιμοποιώ συγκεκριμένες χρωματικές παλέτες με συνδυασμό έντονων χρωμάτων που ταιριάζουν αρμονικά. Μου αρέσει πολύ η funky αισθητική. Το χρώμα είναι σημαντικό στοιχείο και επηρεάζει τον θεατή τόσο αισθητικά όσο και ψυχολογικά. Οι παλέτες που επιλέγω εκπέμπουν αισιοδοξία και πρόσχαρη διάθεση. Όταν κάποιος/α βλέπει τα σχέδια μου θέλω να νιώθει χαρούμενος/η.»

«Έμπνευση για μένα είναι η καθημερινότητα. Αντλώ έμπνευση από τα αγαπημένα μου αντικείμενα, από τη vintage αισθητική, από τις όμορφες διακοσμήσεις, από την φωτογραφία, τις ταινίες, από την λογοτεχνία και από τα έργα άλλων καλλιτεχνών που προέρχονται από ποικίλων ειδών τέχνης. Για παράδειγμα, έχω εικονογραφήσει ένα σχέδιο με έμπνευση την αντι-πολεμική ταινία Tangerines (2013) γιατί με είχε επηρεάσει έντονα. Ή αντίστροφα έχω γράψει ένα ποίημα χαϊκού με έμπνευση από μια ζωγραφιά μου.

Έμπνευση είναι η απλότητα του Kertész, η ονειροπόληση και το παράλογο του Lynch, η κυνικότητα του Camus, οι γραφομηχανές του Croneberg, τα αρχετυπικά μοτίβα του Shel Silverstein, το χιούμορ στις ιστορίες του Jon Klassen.

Με ενδιαφέρει έντονα η δημιουργική διαδικασία, το πώς μπορεί να προκύψει και που μπορεί να σε οδηγήσει. Είναι σαν ένα αναπάντεχο ταξίδι με θετικές και αρνητικές εκβάσεις. Όσο πιο πολύ προσπαθείς να εκφραστείς δημιουργικά, τόσο πιο πιθανό είναι κάποια αποτελέσματα να μην σου αρέσουν. Και αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό.»

Όπως μου εξηγεί ο κόσμος έχει αντιμετωπίσει θετικά τα έργα της. «Το όνειρό μου για το μέλλον είναι τα έργα μου να βρίσκονται εκτυπωμένα σε περιοδικά, κρεμασμένα μέσα σε όμορφα κάδρα στους τοίχους πολλών σπιτιών, και γιατί όχι να συνοδεύουν ασυνήθιστες ιστορίες για μικρούς και μεγάλους!»

Λίγα λόγια για την Γιούλη…

Η Γιούλη Μπέλλου (1990), είναι αυτοδίδακτη εικονογράφος και φωτογράφος με βάση την Θεσσαλονίκη. Έχει σπουδάσει Προσχολική Αγωγή στο Α.Π.Θ., φωτογραφία στο ΙΕΚ ESP, και έχει ολοκληρώσει τις μεταπτυχιακές της σπουδές στην Δημιουργική Γραφή. Ξεκίνησε το Cacttone project το φθινόπωρο του 2020 και αποτελεί μια συλλογή εικονογραφήσεων με κάκτους, φυτά και καθημερινά αντικείμενα με πολύχρωμους πειραματισμούς. Είναι αφιερωμένο σε ανθρώπους που αγαπούν τους κάκτους και τα φυτά σε όλο τον κόσμο, με σκοπό να διοχετεύει την χαρά των απλών πραγμάτων και τη σύνδεση με την φύση μέσα σε μια αστική πραγματικότητα γεμάτη με πυρετώδεις και αγχωτικούς ρυθμούς.

Βρείτε τα έργα της: Instagram  Website Cluster London Alternative Fair 2021