Η υπέροχη ομιλία της Anna Wintour για τη δημοσιογραφία, τη μόδα και τα λάθη

Η Anna Wintour, είναι ένας από τους μεγαλύτερους μύθους στον χώρο της μόδας και της δημοσιογραφίας, αποτελώντας ένα μεγάλο κεφάλαιο στην επιτυχία της Vogue παγκοσμίως.

Η διευθύντρια περιεχομένου της Condé Nast και παγκόσμια διευθύντρια σύνταξης της Vogue, παρέδωσε ένα masterclass στους φοιτητές του πανεπιστημίου Bocconi, στο Μιλάνο, μιλώντας για τον χώρο της δημοσιογραφίας, τη μόδα και την «επόμενη μέρα» της πανδημίας, ενθουσιάζοντας το κοινό. Συνοδευόταν μάλιστα, από τον Edward Enniful, αρχισυντάκτη της βρετανικής Vogue και διευθυντή σύνταξης του τίτλου στην Ευρώπη, την Simone Marchetti, διευθύντρια του Vanity Fair Ιταλίας και διευθύντρια σύνταξης του τίτλου στην Ευρώπη και την Francesca Ragazzi, επικεφαλής συντακτικού περιεχομένου της Vogue Ιταλίας.

«Σας ευχαριστώ όλους που με καλέσατε σήμερα. Είναι υπέροχο να βρίσκεσαι κάπου μετά από σχεδόν δύο χρόνια στο Zoom», είπε ξεκινώντας την συγκινητική ομιλία της, αφού προηγήθηκε η παρουσίαση του masterclass από τον πρύτανη Gianmario Verona και τρεις καθηγητές του πανεπιστημίου.

«Η πανδημία άλλαξε πολλές πτυχές της ζωής μας, τις συνήθειες μας, τις ρουτίνες μας, τους τρόπους εργασίας μας. Έπρεπε να ξανασκεφτούμε όλα όσα κάποτε θεωρούσαμε δεδομένα και έγινε σαφές ότι η ξέφρενη ταχύτητα που είχαμε συνηθίσει πολλοί από εμάς απλά δεν είναι υγιής. Η επιβράδυνση είναι απαραίτητη. Όλοι πρέπει να δημιουργήσουμε πιο ουσιαστικούς δεσμούς στην επαγγελματική, προσωπική και δημιουργική ζωή μας. Και πρέπει να σκεφτούμε τι θα μπορούσαμε να αλλάξουμε καθώς επιστρέφουμε σε μια μορφή κανονικότητας», σημείωσε μεταξύ άλλων.

Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στον ρόλο του Condé Nast και την ανάγκη για αλλαγές, καθώς και στους μέντορες και την σημασία των νέων μέσων και πληροφοριών.

«Στο Condé Nast», είπε, «θέλουμε να δημιουργήσουμε κοινότητες όχι μόνο με τους συναδέλφους μας αλλά και το κοινό μας και σε αυτό παίζουν ρόλο οι καλές ιστορίες και η σωστή δημοσιογραφία. Το καλό, δημιουργικό, εμπνευσμένο, καινοτόμο και εκπληκτικό έργο δημιουργεί μια αίσθηση σύνδεσης: έναν δεσμό. Το κοινό θέλει να εντυπωσιαστεί και να ενθουσιαστεί με αυτό που διαβάζει και βλέπει και όταν συμβαίνει, αισθάνεται ότι εμπλέκεται και επιστρέφει για περισσότερα. Το κοινό είναι παγκόσμιο. Θέλει ιστορίες που μιλούν για τις ζωές που ζει. Αυτό που έχει σημασία είναι να πεις μια ιστορία. Στο εξώφυλλο του περιοδικού ή στο διαδίκτυο, σημασία έχει η ιστορία και ο τρόπος που την λες. Πρέπει να είσαι έντονος, άμεσος και σαφής. Τίποτα δεν είναι πιο εκνευριστικό για εμάς αλλά και το κοινό από ένα βίντεο, μια φωτογραφία ή ένα κομμάτι όπου δεν καταλαβαίνεις τι προσπαθεί να πει».

«Σήμερα ο κόσμος της δημοσιογραφίας εξακολουθεί να έχει σημασία, αλλά έχει γίνει πολύ μεγαλύτερος. Και οι ευκαιρίες είναι πολύ πιο συναρπαστικές», σημείωσε κάνοντας μια αναφορά και στον πατέρα της, ο οποίος ήταν συντάκτης του Evening Standard.

Ο Edward Enninful είναι της ίδιας άποψης. «Στο παρελθόν είχαμε μόνο έναν τρόπο επικοινωνίας, ουσιαστικά το περιοδικό, τώρα υπάρχουν τόσες πολλές πλατφόρμες: το διαδίκτυο, τα κοινωνικά δίκτυα, τα βίντεο, ο ήχος. Σήμερα ο κόσμος είναι τόσο διαφορετικός και το περιεχόμενό μας ενισχύεται και πρέπει να προσαρμοστεί σε διαφορετικές πλατφόρμες. Όχι μόνο αυτό, είμαστε σε έναν νέο κόσμο. Πρέπει να δούμε τα πράγματα διαφορετικά. Πρέπει να κάνουμε χώρο για άτομα διαφορετικών ηλικιών, διαφορετικών μεγεθών. Αυτό που μας έχει διδάξει το κίνημα Back Live Matters και το Me Too είναι ότι πρέπει να γίνει πραγματική αλλαγή» υποστήριξε και πρόσθεσε πως: «Μια πληθώρα φωνών μπορεί να εξηγήσει καλύτερα τον κόσμο από ένα μόνο όραμα. Ακόμη και στη δουλειά, κάθε μέρα γίνεται μια συνεχής ανταλλαγή: διδάσκω τους συναδέλφους μου, την ομάδα μου, αλλά μαθαίνω επίσης πολλά από αυτούς».

Η Francesca Ragazzi, νέα επικεφαλής συντακτικού περιεχομένου στη Vogue Ιταλίας, πήρε τον λόγο εξηγώντας πόσο συναρπαστικό είναι να συνεργάζεσαι με διεθνείς ομάδες και πόσο σημαντικό είναι να «δημιουργείς περιεχόμενο αληθινό και γεμάτο νόημα. Εάν δεν ακούτε την αλήθεια, η ιστορία χάνει το νόημα και τη δύναμή της».

Η Simone Marchetti τόνισε επίσης πώς το Condé Nast ήταν πάντα ένας χώρος πρωτοπόρων και αυτό είναι το καθήκον τους σήμερα. «Νομίζω ότι σήμερα περισσότερο από ποτέ χρειαζόμαστε να είμαστε πρωτοπόροι. Όταν ήρθε η πανδημία, ένα πράγμα ήταν σαφές: όταν τα πράγματα είναι σε κακή κατάσταση, ο μόνος τρόπος για να γίνουν καλύτερα είναι να ονειρευτούμε περισσότερο». 

Στην ενδιαφέρουσα συζήτηση που πραγματοποιήθηκε στο Ιταλικό Πανεπιστήμιο, ακούστηκαν πολλές συμβουλές και ενθαρρυντικά λόγια. Ωστόσο μια φράση της Anna Wintour έμεινε σίγουρα χαραγμένη στο μυαλό των παρευρισκόμενων: «Όλοι κάνουμε λάθη, επειδή η ζωή δεν είναι τέλεια, αλλά μερικές φορές μαθαίνουμε περισσότερα από τα λάθη παρά τις επιτυχίες».

Ποια είναι η Anna Wintour

Η  Βρετανο-Αμερικανίδα Anna Wintour, γεννήθηκε στις 3 Νοεμβρίου του 1949. Για πρώτη φορά έγινε αρχισυντάκτρια στη Vogue το 1988.

Με το χαρακτηριστικό της κούρεμα και τα σκούρα γυαλιά ηλίου, η Wintour έχει γίνει μια από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του κόσμου της μόδας, ενώ μεγάλη είναι η επιρροή της στις τάσεις. Η Wintour θεωρείται συχνά ως η πιο ισχυρή γυναίκα στα ΜΜΕ και τη μόδα. Σύμφωνα με πληροφορίες, η μοναχική και απαιτητική προσωπικότητά της της χάρισε το ψευδώνυμο “Nuclear Wintour”, ενώ πολλοί λένε ότι η ταινία «Ο διάβολος φορούσε Prada» και ο ρόλος της Meryl Streep ήταν βασισμένος σε αυτή.

Ενδιαφέρθηκε για τη μόδα ως έφηβη. Η καριέρα της στη δημοσιογραφία μόδας ξεκίνησε σε δύο βρετανικά περιοδικά. Αργότερα, μετακόμισε στις Η.Π.Α., στη Νέα Υόρκη για να δουλέψει στο House & Garden. Επέστρεψε στο Λονδίνο και ήταν συντάκτρια της βρετανικής Vogue μεταξύ 1985 και 1987. Ένα χρόνο αργότερα, ανέλαβε τον έλεγχο του περιοδικού στην αμερικανική έκδοση. Η χρήση του περιοδικού για τη διαμόρφωση της βιομηχανίας της μόδας αποτέλεσε αντικείμενο συζήτησης σε πολλά «πηγαδάκια». Ακτιβιστές για τα δικαιώματα των ζώων της επιτέθηκαν για την προώθηση της γούνας, ενώ άλλοι κριτικοί την κατηγόρησαν ότι χρησιμοποίησε το περιοδικό για να προωθήσει ελιτίστικες απόψεις για τη θηλυκότητα και την ομορφιά, παλιότερα.

«Νομίζω ότι ο πατέρας μου πραγματικά αποφάσισε για μένα ότι πρέπει να δουλέψω στη μόδα», είχε πει στο ντοκιμαντέρ ”The September Issue”. Κανόνισε την πρώτη δουλειά της κόρης του, στην πασίγνωστη για την εποχή μπουτίκ Biba, όταν ήταν 15. Τον επόμενο χρόνο, άφησε το North London Collegiate και ξεκίνησε ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα στα ”Harrods”. Κατόπιν εντολής των γονιών της, παρακολούθησε επίσης μαθήματα μόδας σε κοντινό σχολείο. Σύντομα τα παράτησε, λέγοντας: «είτε ξέρεις μόδα, είτε δεν ξέρεις». Η πρώτη της εμπειρία στην παραγωγή περιοδικών, ήταν στο δημοφιλές και αμφιλεγόμενο Oz.

Το 1970, όταν το Harper’s Bazaar UK συγχωνεύθηκε με τη Queen για να γίνει Harper’s & Queen, η Wintour προσλήφθηκε ως ένας από τους πρώτους βοηθούς σύνταξης, ξεκινώντας την καριέρα της στη δημοσιογραφία μόδας. Έλεγε στους συναδέλφους της ότι ήθελε να δουλέψει στη Vogue. Ενώ ήταν εκεί, ανακάλυψε το μοντέλο Annabel Hodin, μια πρώην συμμαθήτρια της. Οι γνωριμίες της την βοήθησαν να εξασφαλίσει τοποθεσίες για καινοτόμα γυρίσματα από τους Helmut Newton, Jim Lee και άλλους κορυφαίους φωτογράφους μόδας.

Ακολούθησαν πολλά περιοδικά πριν καταλήξει στη Vogue την οποία ανέβασε στην κορυφή. Ακολούθησε σκληρή δουλειά, ανάδειξη νέων προσώπων και τάσεων, ενώ στις 15 Δεκεμβρίου 2020, ανέλαβε τις θέσεις που έχει σήμερα.

Με πληροφορίες από το Vanity Fair Ιταλίας

Δείτε επίσης