14 χρόνια μετά κι είμαστε ακόμα στο μηδέν

Λέξεις: Άγγελος Πλιάκος

Η απόπειρα ανθρωποκτονίας (περί τέτοιας πρόκειται μιας και σχηματίστηκε σχετική δικογραφία σε βάρος του αστυνομικού) του 16χρονου από άνδρες της αστυνομίας προκάλεσε την οργή, όχι μόνο φίλων και συγγενών του θύματος, αλλά και πλήθους κόσμου που αντέδρασε στην αστυνομική βία.  Κι όλα αυτά μία μέρα πριν τη μαύρη επέτειο της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από αστυνομικό στα Εξάρχεια.

Να πάρουμε όμως το στόρι της υπόθεσης απ’την αρχή.

Ο 16χρονος σταματάει στο βενζινάδικο για να βάλει βενζίνη στο όχημά του. Φεύγει από το βενζινάδικο χωρίς να πληρώσει, ενημερώνεται η αστυνομία και ξεκινάει την καταδίωξη.

Η καταδίωξη καταλήγει με μία σφαίρα σφηνωμένη στο κεφάλι του 16χρονου και το αμάξι του καρφωμένο με μανία σε τοίχο.

Προχωράμε στην ανακοίνωση της αστυνομίας, απόσπασμα της οποίας σάς παραθέτω: «Ενόψει του άμεσου κινδύνου, οι αστυνομικοί έκαναν χρήση όπλου (πραγματοποιώντας δύο βολές) επιχειρώντας να ακινητοποιήσουν το όχημα, με αποτέλεσμα ο οδηγός να χάσει τον έλεγχο αυτού, να προσκρούσει σε τοιχίο και να διακομισθεί σοβαρά τραυματισμένος στο εφημερεύον Νοσοκομείο με σταθμό του ΕΚΑΒ».

Τι μας λέει το δελτίο τύπου της αστυνομίας δηλαδή; Ότι ο οδηγός έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου και έπεσε σε τοίχο. Αυτό. Θα μπορούσε, λοιπόν, διαβάζοντας κανείς μόνο την ανακοίνωση της αστυνομίας να συμπεράνει ότι πρόκειται για τροχαίο; Ασφαλώς και θα μπορούσε, μιας και ΟΥΔΕΜΙΑ αναφορά γίνεται στο γεγονός ότι ο 16χρονος (του οποίου η ηλικία, σημειωτέον, επίσης δεν αναφέρεται στην ανακοίνωση της αστυνομίας) πυροβολήθηκε στο κεφάλι από τους αστυνομικούς και μετά έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου.

Όπως καταλαβαίνει και ο πιο αδαής, είναι προφανής η προσπάθεια απόκρυψης της αλήθειας στο σημείο της ανακοίνωσης που ΔΕΝ γίνεται αναφορά στο γεγονός ότι οι βολές της αστυνομίας πέτυχαν τον 16χρονο και μάλιστα στο κεφάλι, καθώς επίσης και στη σύνδεση του πυροβολισμού με την πρόσκρουση του αυτοκινήτου. Ο 16χρονος δεν βρίσκεται στο νοσοκομείο γιατί προσέκρουσε στον τοίχο.

Χαροπαλεύει γιατί η αστυνομία τον πυροβόλησε στο κεφάλι. Τελεία. Αυτό αποκρύπτεται εντέχνως (ή και όχι) στην ανακοίνωση της αστυνομίας.

Όπως, το αυτό δεν τονίζεται και σε πολλά μέσα ενημέρωσης, με πρώτο και κύριο τον τηλεοπτικό σταθμό του ΣΚΑΪ.

Αυτό ήταν το σούπερ στις ειδήσεις του ΣΚΑΪ αρκετές ώρες μετά το περιστατικό.

(via Yannis Androulidakis/Facebook)

Θα μου πείτε τι πιο σύνηθες να συμβεί. Χρειάζεται να σας θυμίσω τι έγραφε ο ΣΚΑΙ, περίπου 10 χρόνια πριν, για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από το μέλος της εγκληματικής οργάνωσης, «Χρυσή Αυγή», Ρουπακιά;

Υ.Γ.: Έχω μεγάλες ενστάσεις για τον τρόπο που λειτουργεί η αστυνομία έτσι κι αλλιώς, το παραδέχομαι. Αλλά, μπορεί να μου λύσει κάποιος την εξής απορία: τι είδους πυρά ακινητοποίοησης του οχήματος, όπως αναφέρει η ανακοίνωση, είναι αυτά που στοχεύουν στο κεφάλι του δράστη;

Υ.Γ. 2: Συμπληρώνονται 14 χρόνια απ’ τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από αστυνομικό. Τον Ιούνη του 2020 ο Βασίλειος Μάγγος χτυπήθηκε βάναυσα από αστυνομικούς με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του λίγες ημέρες αργότερα. Πριν από 1 περίπου χρόνο δολοφονήθηκε, επίσης από χέρια αστυνομικών, ο Νίκος Σαμπάνης στο Πέραμα. Και πόσες ακόμη περιπτώσεις ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους μετά από δολοφονικές επιθέσεις της αστυνομίας σε βάρος τους. Αλήθεια, μήπως η συστηματική ατιμωρησία των αστυνομικών δυνάμεων όλα αυτά τα χρόνια (με απειροελάχιστες εξαιρέσεις) «υποθάλπτει διαρκώς τον νέο Κορκονέα»*;

Υ.Γ.3: 14 χρόνια μετά τη δολοφονία Γρηγορόπουλου, η ελληνική αστυνομία φαίνεται να κατέχει την ίδια θέση του «τιμωρού» στην ελληνική κοινωνία. Ο τίτλος του άρθρου είναι επιεικής. Υπό του μηδενός βρισκόμαστε και πέφτουμε ακόμα.

*(από Αλέξανδρος Λιτσαρδάκης/Facebook)