25η Μαρτίου. Ψάχνοντας την χαμένη υπερηφάνεια

Παρελάσεις, διαγγέλματα, συνεντεύξεις, διαδηλώσεις, συμπλοκές και δηλώσεις για ανάταση της εθνικής υπερηφάνειας από ποιους;

Ακόμα μια ημέρα υποκρισίας. Μαθήματα «υπερηφάνειας» και ψευτοπατριωτισμού από τους κλεφτοκοτάδες της πολιτικής, Επαναστατικοί κενοί λόγοι από αυτούς που θα έπρεπε ήδη να είχαν πάει σπίτια τους αν είχαν λίγη ευθιξία .Και σαν να μην έφτανε όλο αυτό το θέατρο προστέθηκε και λίγο Hollywood με ξύλο, τραμπουκισμούς και ψευτομαγκιές φυσικά με πρόσχημα πάντα την υπεράσπιση της δημοκρατίας και της χώρας. Υπεράσπιση της δημοκρατίας με ξύλο έχοντας σαν δικαιολογία την αγανάκτηση της υπερηφάνειας!!!

Υπερηφάνεια; Μα υπερηφάνεια νιώθει κάποιος που μπορεί να νιώσει ντροπή. Αυτός που έχει πουλήσει την «ψυχή του» στο χρήμα, τις αξίες του για το ατομικό συμφέρον, τους νόμους για να κάνει την δουλειά του ΟΧΙ δεν μπορεί να νιώσει υπερηφάνεια! Δεν του επιτρέπω να νιώσει υπερήφανος. Δεν του επιτρέπω να μου κάνει μαθήματα ιστορίας. Δεν του επιτρέπω ΚΑΝ να τολμήσει να με κοιτάξει στα μάτια. Πως μπορούν όμως ακόμα και κοιμούνται ήσυχοι; Πως ακόμα βγαίνουν στους δρόμους με ψηλά το κεφάλι; Υποκριτές..

Καταντήσαμε ένα έθνος ατομικής υπερηφάνειας. Ο καθένας για την πάρτι του. Αυτοί τα μεγάλα πάρτυ εμείς τα μικρά δικά μας. Ο καθένας την τσέπη του. Να νιώσει υπερηφάνεια ο πολιτικός, ο δικαστικός, ο δήμαρχος, ο νομάρχης, ο Γιατρός, ο δημόσιος υπάλληλος, ο Τελωνειακός, ο εφοριακός που για να κάνει το λειτούργημα του ήθελε το φακελάκι του; Να νιώσει υπερήφανος ο αγρότης, ο συνταξιούχος, ο μετανάστης, ο «ανήμπορος» που εξαπατούσε το κράτος για να καρπώνεται επιδοτήσεις, συντάξεις, βοηθήματα χωρίς να τα δικαιούται; Ντροπή σε όλους μας. Ακόμα και σε αυτούς που δεν κλέψανε κανέναν. Γιατί ενώ έπρεπε να τους “φτύσουμε” στα μούτρα και να τους αποβάλλουμε τους αφήναμε εκεί. Τους κάναμε πρότυπα. Γιατί να νιώσω ακριβώς υπερήφανος;

Πλέον όλοι τους ξέρουμε. Όλοι σχεδόν ξεγυμνώθηκαν. Στο χέρι μας είναι πια να αλλάξουμε δρόμο. Στο χέρι όλων μας είναι να αποδείξουμε πως η «χαμένη γενιά» έχει αξιοπρέπεια και μπορεί να κάνει θαύματα. Πως μπορεί να δημιουργήσει ανάμεσα στην σαπίλα και τελικά να την αποβάλλει. Και ναι τότε θα μπορέσω να νιώσω υπερήφανος. Τότε θα υπάρχει ένας λόγος για να φωνάξω τελικά ότι η χαμένη γένια δεν είναι η τωρινή αλλά αυτή που μας έφερε ως εδώ…

Καληνύχτα Υπερήφανοι…

Υ.Γ. 1. Τσαμπουκάδες , Τραμπουκισμοί και βία είναι οι αξίες που τώρα προβάλλονται σαν λύση στο αξιακό μας πρόβλημα. Συγνώμη άλλα έχω μάθει να το παλεύω αλλιώς. Άλλωστε αυτοί που χρησιμοποιούν την βία σαν λύση ανήκουν στο ίδιο τσουβάλι με τους “υπερήφανους” της χώρας.

2. Ήρθε λοιπόν η ώρα να κάνουμε και εμείς την δική μας ειρηνική επανάσταση. Ο καθένας στο μικρόκοσμο του. Μόνο έτσι μπορεί να αλλάξει η χώρα . Ελπίδα υπάρχει. Άλλωστε μην ξεχνάτε πως κάποιοι «τρελοί» υπερήφανοι το 1821 φτιάξανε και γράψανε την δική μας ιστορία…

3.και στο φινάλε «κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου, μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες…». (Κωνσταντίνου Καβάφη )

*Η φωτογραφία είναι του Γιώργου Κουρτίδη