52ο ΦΚΘ: Μιλώντας για ταινίες…

Ρωτήσαμε τη νέα γενιών σκηνοθετών, αυτή που ήρθε για να παρουσιάσει τα πρώτα δείγματα γραφής της στο Φεστιβάλ της πόλης μας και να λάβει μέρος στο Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα, ποια κατα τη γνώμη τους είναι τα κύρια χαρακτηριστικά μιας καλής ταινίας. Αυτές είναι οι απαντήσεις τους.

Μαρκ Τζάκσον – Without / Χωρίς, Η.Π.Α.

Να με κάνει να γελάω και να κλαίω..

Νόα Μπέρμαν Χέρζμπεργκ, σεναριογράφος – Mabul / Η Πλημμύρα, Ισραήλ

Παρόλο που απολαμβάνω μια ευρεία γκάμα ταινιών – με μεγάλη διαφορά προτιμώ αυτές που θα «κολλήσουν» στο μυαλό μου, στην καρδιά μου ή στο στομάχι μου, με τέτοιο τρόπο ώστε να εξακολουθώ να τις «βλέπω» ακόμα και μετά το πέρας της προβολής. Είτε αυτό γίνεται λόγω της ιστορίας είτε λόγω ενός χαρακτήρα είτε ενός διαλόγου, ενός συναισθήματος, μιας πράξης ακόμα και λόγω μιας εικόνας που με εντυπωσίασε –χρειάζεται να περάσει το τεστ του «επόμενου πρωινού» και καμιά φορά και μια μεγαλύτερη χρονική απόσταση.

Μπριγκίτε Μαρία Μπερτέλε – Der Brand / Η Φωτιά, Γερμανία

Μια δυνατή ταινία πρέπει να σου αφήνει χώρο να σκεφτείς, να αισθανθείς, να εκνευριστείς, να αμφιβάλλεις, να γελάσεις, να κλάψεις και να ονειρευτείς – όχι μόνο παρακολουθώντας την ταινία αλλά και μετά τη θέασή της. Στα μάτια μου η μεγαλύτερη «αμαρτία» στην οποία μπορεί να υποπέσει ένας δημιουργός είναι να κάνει το κοινό να βαρεθεί. Πάντα προσπαθώ σκληρά να προσεγγίσω αυτό το ιδανικό σε κάθε μου δουλειά.

Μιχάλε Μπογκάνιμ – Terre outragée / Η χώρα της λήθης, Γαλλία-Γερμανία-Πολωνία-Ουκρανία

Μ΄αρέσουν όλα τα είδη ταινιών, από τα χολιγουντιανά μέχρι τα πιο σκοτεινά πειραματικά φιλμ. Βεβαίως έχω μια αδυναμία στα ντοκιμαντέρ αλλά γενικά είμαι πολύ καλός θεατής και δεν νιώθω πιο κοντά σε κανένα συγκεκριμένο είδος.

Τζον Μακίλνταφ – Behold the Lamb / Ιδού ο αμνός, Μ. Βρετανία

Προσωπικά εκτιμώ τις ταινίες που εξερευνούν τον τρόπο που μπορείς να αφηγηθείς κινηματογραφικά μια ιστορία. Θέλω να προσφέρω μια οπτική απόλαυση στα μάτια μου όταν πηγαίνω στο σινεμά. Θέλω να εκπλήττομαι από χρώματα, κάδρα, κινήσεις της κάμερας αλλά φυσικά αυτή είναι μια πολύ λεπτή γραμμή και εγώ ξέρω καλά σαν κινηματογραφιστής ότι όλα εξαρτώνται από το να βρεις την σωστή εικόνα που να ταιριάζει με την ιστορία την οποία αφηγείσαι. Είμαι μεγάλος θαυμαστής του Ζακ Οντιάρ. Πιστεύω ότι αυτός περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον «κεντά» την οπτική των ταινιών του σε σχέση με το θέμα του χωρίς να υποπίπτει σε διδακτισμούς και υπερβολικό «καλλιτεχνισμό».

Οντίν Σαλασάρ Φλόρες – Burros / Γάιδαροι, Μεξικό

Μια καλή ταινία οφείλει να είναι ικανή να αγγίξει την καρδιά του κοινού. Οφείλει να επικοινωνεί το συναίσθημα , είτε πρόκειται για κωμωδία είτε για δράμα είτε για ταινία δράσης, οφείλει να τραβά την προσοχή του κοινού και μετά να βρίσκει το δρόμο για την καρδιά του. Και μετά να μένει εκεί για αρκετό χρόνο.

Τολγκά Καρατσελίκ – Gise memuru / Διόδια, Τουρκία

Μια καλή ταινία πρέπει να σε εκπλήττει, να σου δείχνει κάτι που δεν το περιμένεις. Να είναι ειλικρινής ως προς τις προθέσεις του δημιουργού της. Μπορεί να είναι τολμηρή, αλλά και «άσχημη». Μπορεί να είναι αισθητικά άψογη, αλλά μπορεί να είναι και επώδυνη, μπορεί να μην είναι καν «καλοφτιαγμένη» αλλά πρέπει να έχει μια ειλικρινή πρόθεση και να θέλει να πει κάτι. Πρέπει να σου δίνει να καταλαβαίνεις γιατί την έφτιαξε ο δημιουργός της.

Σεμπαστιέν Πιλότ – Le Vendeur / Ο πωλητής, Καναδάς

Υπάρχουν καλές ταινίες που θα μπορούσα να αναφέρω σαν παραδείγματα. Το «Ημέρες Παραδείσου» του Τέρενς Μάλικ, τον «Ελαφοκυνηγό», την «Πύλη της Δύσης» του Τσίμινο, όλες τις ταινίες του Καναδού Μισέλ Μπρολ και του ντοκιμαντερίστα Πιερ Περό.

Βάτσλαβ Κάντρινκα – Osmdesát dopisů / Ογδόντα γράμματα, Σλοβακία

Αγαπώ τις ταινίες όπου συνδυάζονται η αισθητική με τον ουμανισμό και την προσωπική εμπειρία.

Αλεχάντρο Λάντες – Porfirio / Πορφίριο, Κολομβία, Ισπανία, Ουρουγουάη, Αργεντινή, Γαλλία

Μ΄αρέσουν οι ταινίες που σε κάνουν να αισθάνεσαι λιγότερο μόνος. Αυτές είναι ταινίες όπου μπορείς να δεις ότι υπάρχει ένα όραμα- ο τρόπος κάποιου να βλέπει και να βιώνει τον κόσμο γύρω του. Να αισθάνεσαι ότι συμμετέχεις στο όραμά του, τουλάχιστον στη διάρκεια των 90 λεπτών που διαρκεί η ταινία του να έχεις μια παρεϊστικη αίσθηση.

Αντζελίνα Νικόνοβα – Portret v sumer kakh / Πορτρέτο στο λυκόφως, Ρωσία

Είναι τόσα πολλά τα στοιχεία που ορίζουν μια «καλή» ταινία. Ένα είναι το σενάριο, το κύριο στοιχείο για μένα. Μετά έρχεται το casting, καθοριστικό επίσης. Πολύ σημαντικό είναι επίσης για ένα σκηνοθέτη και παραγωγό να έχει ανοικτό μυαλό κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων και του μοντάζ. Μια ταινία, βλέπετε, γράφεται τρεις φορές: κατά τη συγγραφή του σεναρίου, κατά τη διάρκεια της παραγωγής και μετά κατά τη διαδικασία του μοντάζ. Είναι τρία εξίσου σημαντικά στάδια όπου μπορούν να συμβούν θαύματα. Πρέπει απλώς να μπορείς να τα «δεις» και να τα ενσωματώσεις στην τελική κόπια.