Άφταιγος είναι ο άπραγος
Μια νηφάλια φωνή της καθηγήτριας του ΑΠΘ, Ελένης Χοντολίδου, κοινοτικής Συμβούλου και μέλους της Πρωτοβουλίας, για τις αναταράξεις στη δημαρχιακή παράταξη.
«Άφταιγος είναι ο άπραγος»*
Το χτες και η αυριανή μέρα
Από χτες το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Θεσσαλονίκης έχει Πρόεδρο την Καλυψώ Γούλα μετά από πρόταση του δημάρχου να αντικατασταθεί ο Παναγιώτης Αβραμόπουλος. Στο μεταξύ ο Αβραμόπουλος αρνήθηκε τη θέση αντιδημάρχου Οικονομικών που του προτάθηκε από τον δήμαρχο, θέση δύσκολη, τιμητική και με κύρος.
Παρακολουθώ με ενδιαφέρον διάφορους από χτες στα social media να θρηνούν, να προβλέπουν την καταστροφή της Πρωτοβουλίας, να πέφτουν από τα σύννεφα και άλλα ακατανόητα. Η νομοθεσία για τους δήμους είναι δημαρχοκεντρική. Κακώς –κατά την άποψή μου– ο δήμαρχος αποφασίζει μόνος του ποιοι θα είναι οι εκάστοτε αντιδήμαρχοι και ο Πρόεδρος του Συμβουλίου. Συνεπώς, είναι γνωστό εξαρχής ότι κανένας δεν είναι μόνιμος στη θέση του. Αυτοί είναι οι κανόνες του παιχνιδιού. Κακού ή καλού, αυτοί είναι. Έγραψα και άλλοτε ότι δεν είναι δυνατόν οι θέσεις σου να είναι à la carte. Kαλός ο παντοδύναμος ηγεμών όταν αυτό βολεύει, κακός όταν δεν. Οι αντιδήμαρχοι και ο Πρόεδρος πρέπει να εκλέγονται από τους δημότες, εννοώ να κατεβαίνει ένας υποψήφιος δήμαρχος με συγκεκριμένους (έστω δύο υποψηφίους) για κάθε σώμα υπηρεσιών. Να ψηφίζουμε δηλαδή τον τάδε δήμαρχο με αυτούς τους αντιδημάρχους. Όλα τα άλλα, κατά την άποψή μου είναι υποκρισίες.
Τούτων δοθέντων να πω ότι έχω διαφωνήσει πολλές φορές με τον δήμαρχο για τις επιλογές προσώπων αλλά κυρίως για τις απομακρύνσεις άλλων με κυρίαρχο παράδειγμα αυτό του Αντρέα Κουράκη που ήταν και εκ των πρωτεργατών (όπως και ο Αβραμόπουλος) και πετυχημένος αντιδήμαρχος (όλα όσα έκανε η διοίκηση Μπουτάρη είναι έργα του Αντρέα Κουράκη). Δεν μπορώ να κατανοήσω τη στάση του Αβραμόπουλου που δεν δέχτηκε τη θέση του αντιδημάρχου για να προσφέρει στην πόλη και να στηρίξει τις παραλείψεις και τα λάθη που μέχρι τώρα (και ορθώς) υπογράμμιζε ιδιωτικά και δημόσια, πολλές φορές φέρνοντάς μας σε αμηχανία. Να ξεκαθαρίσω ότι τις περισσότερες φορές συμφωνούσαμε, βλ. τη μάχη του δημόσιου χώρου που μοιάζει να έχει χαθεί οριστικά.
Να υπογραμμίσω δε ότι δεν έχω κρύψει ποτέ τις διαφωνίες αυτές όπως δεν κρύβω και την περηφάνεια μου για όσα εκπροσωπεί ο δήμαρχος στον ιδεολογικό τομέα με τελευταίο κορυφαίο παράδειγμα το προσφυγικό. Άλλοι κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους…
Αλλά ποια είναι τα σχέδια που έχει ο δήμαρχος και που εξυπηρετούνται καλύτερα από την προεδρία της Καλυψώς Γούλα τα οποία γνωρίζει ο αποχωρήσας πρόεδρος; Ιδομεν! 2.5 χρόνια είναι πολύ λίγα για να αλλάξουν τα πράγματα σε σημαντικό βαθμό. Και ο «πάγκος» του δημάρχου με τον Κουράκη εκτός ακούσια και τον Αβραμόπουλο εκούσια δεν δίνουν, φοβούμαι, μεγάλες δυνατότητες.
Παραδοχές
Η όσμωση της «παλιάς Πρωτοβουλίας» με το όλον ΠΑΣΟΚ που ενέσκυψε στην Πρωτοβουλία το 2010 και μας χάρισε τη νίκη δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Το κλίμα της Πρωτοβουλίας δεν ασπάστηκαν ποτέ κάμποσοι δημοτικοί και κοινοτικοί σύμβουλοι στο σύντομο βιογραφικό των οποίων η λέξη ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται παραπάνω από δέκα φορές. Ίσως φταίμε και οι παλιοί που δεν κάναμε βήματα προσέγγισης. Πού δεν κατανοούμε τις κομματικές λογικές και πειθαρχίες. Να θυμίσουμε ότι η Πρωτοβουλία είναι η μόνη παράταξη που κράτησε και κρατήθηκε για 4 χρόνια ως αντιπολίτευση με κόπο και μεράκι από μια χούφτα ανθρώπους. Όταν νομίζαμε ότι μπορούμε να τα αλλάξουμε όλα στον δήμο.
Πρόταση
Είναι σαφές για όσους δεν εθελοτυφλούν ότι στην Πρωτοβουλία δεν υπάρχει δεύτερος και ότι εάν ο χώρος αριστερότερα της δεξιάς δεν θέλει να παραδώσει τον δήμο στη δεξιά παράταξη πρέπει να ενώσει προεκλογικά τις δυνάμεις του και να αναδείξει για τις επόμενες εκλογές ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής. Αποκλείεται να είναι τόσο αναγνωρίσιμο, λαμπερό και unicum όπως ο Μπουτάρης κι ίσως να είναι καλύτερα έτσι. Πρέπει να γίνει μία συμφωνία αρχών και προσώπων. Με διαδικασίες που υπερβαίνουν τον Καλλικράτη. Είμαστε αρκετά σοφοί πια…
«΄Aφταιγος είναι ο άπραγος». Όλοι κρινόμαστε από τις πράξεις μας, τις καταφάσεις και τις αρνήσεις μας, τον λόγο και την πολύτιμη σιωπή μας, κάποτε.
*Φράση από το Γκιάκ του Δημοσθένη Παπαμάρκου
*Η Ελένη Χοντολίδου είναι πρόεδρος της Πρώτης Δημοτικής Κοινότητας εκλεγμένη με την Πρωτοβουλία.