Αγαπημένη μου Μυρσίνη
Θα σε κρατώ σαν τα χελιδόνια στη ζωή μου, που έρχονται την Άνοιξη, στήνουν ζωές , φεύγουν, μα την επόμενη Άνοιξη ξανάρχονται και ξαναστήνουν ζωές.
Λέξεις: Σούλα Χρυσανίδου
Αγαπημένη μου Μυρσίνη,
ανταμώσαμε στο Στρασβούργο (τυχαίο 😉 ανταποκρινόμενες στο κάλεσμα του τότε ευρωβουλευτή Μιχάλη Παπαγιαννάκη (τυχαίο;).
Σμίξαμε όταν «με διάβασες» από τις πλαϊνές τρύπες των πράσινων παπουτσιών μου.
Πάντα έβρισκες παράθυρα επικοινωνίας, άλλοτε χρωματιστά, άλλοτε μυρωδάτα ,άλλοτε γευστικά, άλλοτε πολύβουα… … Σμίξαμε όταν πήραμε το τραίνο, σαν παλιές φίλες, για να πάμε στις Βρυξέλλες και βρεθήκαμε σε άλλο κράτος. Μας παρέσυρε η ποίηση βλέπεις!
Απτόητες όμως, με το χαμόγελο στα χείλη και με νοικιασμένο αυτοκίνητο οδηγηθήκαμε στις Βρυξέλλες . Μεσάνυχτα πια αντί να πάμε στο σπίτι που θα μας φιλοξενούσαν πήγαμε στις Ελληνικές καντίνες για σουβλάκια!! Σμίξαμε όταν τα μάτια μας γέμισαν δάκρυα βλέποντας την Pina Pausch να χορεύει καθαρίζοντας κρεμμύδια . Πολιτισμός της καθημερινότητας. Ενσυναίσθηση.
Σμίξαμε οριστικά και ανεπανόρθωτα όταν «στήναμε» και «στήσαμε» συστηματικά και με τεράστια αποτελέσματα το πιλοτικό και μακροχρόνιο πρόγραμμα φιλαναγνωσίας στο Νομό Έβρου (ΥΠ.ΠΟ., ΕΚΕΒΙ, Νομαρχία Έβρου, ΤΕΔΚΕ, 13 ΟΤΑ που διαχειρίζονταν Βιβλιοθήκες).
Πρωτόγνωρο για μας και για ολόκληρη την Ελλάδα, όνειρο και σχεδιασμός δικός σου, που ευτυχώς, πολύ σύντομα μου τα εμφύσησες με εμπιστοσύνη. «Πως μπορεί να κατανοήσει κάποιος την αξία της ανάγνωσης αν δεν διάβασε ποτέ;» αναρωτιόσουν.
Σύντομα βρήκαμε την απάντηση . Η συνεργασία ήταν άψογη. Συμμετοχή στο πρόγραμμα θα έχουν όλοι οι πολίτες και θα δημιουργούμε πολλαπλές ευκαιρίες αξιοποίησης των προσόντων τους . Έτσι θα μπορούν να διαβάζουν με τα μάτια, την ανάσα, τη γλώσσα, τα ενδιαφέροντα τους και ταυτόχρονα θα απελευθερώνουν το διπλανό τους. Η πολυποίκιλη δράση σου πάντα άνοιγε δρόμους . Απούσες οι διαταγές.
Λίγες βδομάδες πριν «φύγεις» σου τηλεφώνησα και ανάμεσα στα άλλα σου είπα: « Μυρσίνη μου έγινα μια άλλου τύπου ακτινογραφία. Οι καρκίνοι και οι επεμβάσεις μου έδωσαν μονοχρωμία στο οριοθετημένο σώμα μου με εξαίρεση τον εγκέφαλο, την καρδιά και το συκώτι που παρέμειναν λουλουδιαστά». Μου απάντησες, αν και ούτε το τηλέφωνο άντεχες να κρατήσεις ,ούτε να μιλήσεις «23 χρόνια με κέρδιζες Σούλα μου, τώρα νικήτρια είμαι εγώ!! Τα μόνα λουλούδια που έχω είναι αυτά που μου δίνεται εσείς τα Ανοιξιάτικα πουλιά μου». Ευγνώμων ως το τέλος. Παράδειγμα ζωής –δημιουργίας. Μου λείπεις αγαπημένη μου φίλη.
Θα σε κρατώ σαν τα χελιδόνια στη ζωή μου, που έρχονται την Άνοιξη, στήνουν ζωές , φεύγουν, μα την επόμενη Άνοιξη ξανάρχονται και ξαναστήνουν ζωές. Εξάλλου τέτοιες παρακαταθήκες πολιτισμού μας άφησες Μυρσίνη Ζορμπά αγωνίστρια ζωής.
Χρυσανίδου Σούλα