Ακόμη μια υπαίθρια τουαλέτα στο κέντρο της πόλης

Λέξεις: Απόστολος Φαρμακιώτης

Θα προσπαθήσω να περιγράψω αυτό που συμβαίνει με όση ευπρέπεια μπορώ, την τριτοκοσμική εικόνα μέρους του δημοσίου χώρου της Θεσσαλονίκης.

Στην γωνία Μακένζυ Κινγκ και Παύλου Μελά ένα βουνό περιττωμάτων εμφανίζεται κάθε πρωί για περισσότερο από ένα χρόνο.

Είναι φανερό ότι δεν προέρχεται από κάποιο δεσποζόμενο ή αδέσποτο ζωάκι αλλά το κάνουν άνθρωποι.

Είναι βέβαιο ότι την συγκεκριμένη κατάσταση την βλέπουν και άλλοι αλλά σωπαίνουν δεν αντιδρά κανείς.

Οι ειδικοί διατείνονται ότι η αδιαφορία έχει δυο όψεις στο ίδιο νόμισμα πάντα.

Η μια λέει αφήστε με δεν μπορώ να ασχοληθώ είμαι καταβεβλημένος από πολλά πράγματα, η άλλη όψη λέει μην ασχολείσαι με ό,τι δεν σε θίγει, άφησε τους να βουλιάξουν…

Η Θεσσαλονίκη ετοιμάζεται για ακόμα μια φορά να ακούσει τις ετήσιες παπάτζες της και τα ψέματα της ΔΕΘ, όλα όμως τα δεινά  λειτουργούν πλέον επάνω της αθροιστικά.

Έχουμε να κάνουμε με μια πόλη σε σημεία πενταβρώμικη, απολίτιστη, απελπιστική η οποία ρεζιλεύει και ρεζιλεύεται διαχρονικά.

Διαβάζω ότι μεταξύ Σουδάν και Τσαντ υπάρχει επιδημία χολέρας. Εδώ σε κάποια νησιά σε μια χώρα ανάλογης οργάνωσης με αυτή αφρικανικού κράτους έχουμε επιδημίες γαστρεντερίτιδας.

Επειδή δεν είμαστε μακριά και στην Θεσσαλονίκη από ανάλογα φαινόμενα και επειδή δεν μπορώ να φανταστώ που πηγαίνουν τα απόνερα του εν λόγω σημείου από τα νερά πλύσης του δήμου ή της βροχής, με δέκα επιχειρήσεις εστίασης γύρω γύρω, θεωρώ ότι χρειάζεται περισσότερη συμμετοχή από την παρουσία μας μια φορά κάθε πέντε χρόνια στις εκλογές.

*Οι παραπάνω απόψεις αποτελούν προσωπική γνώμη του καταγγέλλοντος.