Αλλάζει ο κόσμος όταν φιλιούνται δυο;;;
Η ανθρωπότητα αναδιατάσσεται….
Αλλάζει ο κόσμος όταν φιλιούνται δυο;;; (Η ανθρωπότητα αναδιατάσσεται….)
Κατ’ αρχήν, μη μπερδευτούμε, Πιστεύω απόλυτα στην επιστήμη. Και δεν έχω άλλη επιλογή από το να πιστεύω και στους αρμόδιους και στα κάθε φορά, προτεινόμενα μέτρα.
Ωστόσο, παρατηρώ, με όση απόσταση μπορώ συναισθηματικής κρίσης, τι συμβαίνει αυτό το διάστημα και ποιες, μάλλον δυσοίωνες προοπτικές το μέλλον μας επιφυλάσσει. Πρώτη παρατήρηση: Ο ιός προσβάλλει μεν πάσες και πάντες αλλά στατιστικά, νικά μέχρι θανάτου τους: υπέργηρους, ηλικιωμένους με υποκείμενα νοσήματα, ευπαθείς ομάδες (με καρκίνους, καρδιοπάθειες, σακχαρώδη διαβήτη, αυτοάνοσα, νεφροπαθείς) και νεότερους πάλι με υποκείμενα νοσήματα, ιδίως: Υπέρταση. Επίσης παχύσαρκους. Επίσης στατιστικά, περισσότερο τους άνδρες (ήμουν σίγουρος γι’ αυτό…).
Δλδη, περίληψη: Γέροντες, πάσχοντες, αδύναμους ( άλλοι με επίκτητη κάποια αδυναμία, άλλοι εκ γενετής) εξαρτημένους/ χρήστες συγκεκριμένων ουσιών (καπνιστές, υπερφάγους, χρόνιους πότες) πάνω- κάτω τους «άχρηστους» που ζουν με επιδόματα και συντάξεις ή δεν παράγουν και πολλά – πολλά, αν εργάζονται.
Δεύτερη παρατήρηση: Οι νεότεροι πληθυσμοί – κατά κανόνα απείραχτοι- ως φορείς και μεταδότες του ιού, υποχρεώνονται, μαζί με το σύνολο, σε απαγόρευση κυκλοφορίας κι εγκλεισμό. Επιβιώνουν φυσικά σε συντριπτικά ποσοστά, ωστόσο αποδέχονται νέες συνθήκες ελευθερίας (;) και εργασίας (απαγορευμένη/ ελεγχόμενη κυκλοφορία στη διασκέδαση, τις βόλτες, τον λεγόμενο ελεύθερο χρόνο, τηλεεργασία, απολύσεις, ανεργία, υποτίμηση της εργασίας τους συνολικά, μισές αμοιβές κ.λπ. κ.λπ.).
Τρίτη παρατήρηση: Δεν έχουμε πλήρη στοιχεία της εμφάνισης- διασποράς του ιού για τις υπό ανάπτυξη και περισσότερο για τις φτωχές χώρες. Το βέβαιο – στατιστικά, επαναλαμβάνω- είναι ότι εμφανίζεται και εξαπλώνεται στις πλέον ισχυρές οικονομικά χώρες- περιοχές και με πολύ πληθυσμό: Κίνα, Ν. Κορέα, Ευρώπη, Η.Π.Α.
Τέταρτη παρατήρηση: Οι μεγάλοι του κόσμου, για πρώτη φορά σε περίοδο μη Παγκόσμιου Πολέμου (ή μήπως αυτό που ζούμε είναι ο Τρίτος;) άλλος νωρίς, άλλος αργότερα, αποφασίζουν περιοριστικά μέτρα απίστευτα για άλλους καιρούς, υποστέλλουν- αναστέλλουν παραγωγή και εργασία σε εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις και εκατομμύρια εργαζόμενους. Διαθέτουν υπέρογκα, αστρονομικά θεωρούμενα ως μόλις χτες, κεφάλαια για την στήριξη της οικονομίας. Ποιας; Η μικρο-οικονομία εξαφανίζεται. Παραδοσιακοί οικονομικά κολοσσοί δείχνουν να καταρρέουν, ποιοι νέοι άραγε ωφελούνται κι αναδύονται; Πόσο αυτοκαταστροφικός μπορεί να είναι ο καπιταλισμός στην συνεχή του μετάλλαξη;
Πέμπτη παρατήρηση: Η φοβική μας συμπεριφορά της υπερσυσσώρευσης τροφίμων και φαρμάκων, η αδυναμία μας να αξιοποιήσουμε τον χρόνο που μας δίνεται σε μόρφωση, άσκηση, καλλιέργεια δημιουργικών δράσεων, «χαμένων» ταλέντων, ξεχασμένων ασχολιών, η απορρόφηση του είναι μας από την τηλεοπτική εικόνα, η υποταγή μας στην διαδικτυακή ζωή (VR). Η αδυναμία μας τελικά, να (αυτό) διαχειριστούμε στοιχειωδώς ψυχολογικά την πρωτόγνωρη κατάσταση φόβου και εγκλεισμού
Έκτη παρατήρηση (αυστηρά ελληνική) Τον εκνευρισμό εντείνει …ο Σπύρος Παπαδόπουλος.
Έβδομη παρατήρηση: Έγραφα προ ημερών, πάλι στην parallaxi: «Οι κρίσεις αναδεικνύουν leaders, όσοι το νιώθουν να το κάνουν, δεν είναι όλοι το ίδιο δυνατοί μέσα σε μια ομάδα, οι κρίσεις χρειάζονται τους ηγέτες να το αποδεικνύουν με γενναιότητα και φυσικά με σωστές, ψύχραιμες αποφάσεις». Δεν είχα καθόλου φανταστεί ότι στην παρούσα φάση leader στην ελληνική κοινωνία, ο «ο δικός μας άνθρωπος» έχει προσόντα την επιστημοσύνη του και επί πλέον ηρεμία και ανθρωπιά. Μόρφωση και ενσυναίσθηση.
Για τον Σωτήρη Τσιόδρα ο λόγος… Να δείχνει περίτρανα ότι οι ήρωές μας σήμερα δεν είναι Ράμπο, ούτε και Τσε, ούτε φυσικά, περσόνες του life style, του star system.
Η ανθρωπότητα (δείχνει να) αναδιατάσσεται…
