Άλλη μία παράβαση της κοινής λογικής

Λέξεις: Θωμάς Σιώμος

Άλλη μια παράβαση της κοινής λογικής από όσους ευθύνονται για τα όσα έγιναν προχθές στο ΑΠΘ μιλάνε για «εξωπανεπιστημιακούς» επικαλούμενοι στοιχεία από τη 2η ενημερωτική επιστολή των Πρυτανικών αρχών με βάση την οποία μόνο οι 12 από τους συλληφθέντες είναι φοιτητές του ΑΠΘ.

Βέβαια η επιστολή δεν αναφέρει πως και οι υπόλοιποι είναι φοιτητές αλλά άλλων ιδρυμάτων είναι όμως σίγουρα φοιτητές!

Το ότι κάποιοι φοιτητές προέρχονται από άλλο ίδρυμα δεν τους κάνει παρείσακτους ούτε “εξωπανεπιστημιακούς”, δηλαδή ξένους προς την πανεπιστημιακή κοινότητα.

Οι φοιτητές των άλλων ιδρυμάτων παραμένουν φοιτητές όπως και οι καθηγητές παραμένουν καθηγητές σε όποιο ίδρυμα και να πάνε για διδασκαλία, Σαββατιανή άδεια, έρευνα κτλ…

Φοιτητές, δάσκαλοι και εργαζόμενοι αποτελούν μια κοινότητα, την ακαδημαϊκή. Οι “δάσκαλοι” που αναφέρονται στον όρο “εξωπανεπιστημιακοί” ξεχνούν πως η ακαδημαϊκή κοινότητα, η πανεπιστημιακή κοινότητα είναι μια.

Για αυτό υπάρχει η Σύνοδος των Πρυτάνεων, για αυτό υπάρχουν οι μεταγραφές, η κοινή ακαδημαϊκή ταυτότητα, οι κοινές βιβλιοθήκες, ο κοινός «Eύδοξος», κοινό ΕΚΤ, κοινό πλαίσιο λειτουργίας και τόσα άλλα κοινά…

Ακόμη και σε χαμηλότερες βαθμίδες, ένας μαθητής δημοτικού που παίζει μπάλα στο γήπεδο ενός γειτονικού σχολείου δεν είναι εξωσχολικός, παραμένει μαθητής…

Το πανεπιστήμιο δεν είναι πρωτίστως κτίρια, δεν είναι ο χώρος, που στεγάζονται (λειτουργούν με επιτυχία ακόμη και μέσω zoom). Το πανεπιστήμιο είναι κοινότητα και τα κτίρια είναι εργαλεία που εξυπηρετούν τα μέλη της κοινότητας, ανήκουν εξίσου στους δασκάλους, τους φοιτητές, τους εργαζόμενους, που όλα τα χρόνια έδωσαν κοινούς αγώνες, γιατί είναι εταίροι της ίδιας κοινότητας και καθορίζουν από κοινού την μοίρα της.

Δεν υπάρχει Έλληνας φοιτητής (που να είναι “εξωπανεπιστημιακός” σε κανένα πανεπιστήμιο της Ελλάδας για να μη πω και του εξωτερικού. Ένας φοιτητής Εράσμους είναι “εξωπανεπιστημιακός”;

Για να το ξεκαθαρίσουμε: Τα αιτήματα των φοιτητών είναι καθολικά και οριζόντια, αφορούν την μόρφωση τους, ο νόμος που την καθορίζει δεν μπορεί να ενδιαφέρει μόνο τους φοιτητές του ενός πανεπιστημίου και να αφήνει αδιάφορους τους φοιτητές των άλλων.

Η τιμαριοποίηση της ακαδημαϊκής κοινότητας μπορεί να βολεύει κάποιους αλλά οι φοιτητές δεν την ακολουθούν, δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν μεταξύ τους, απεναντίας έχουν τόσα πολλά να μοιραστούν. Μεταξύ αυτών τα όνειρα και τους αγώνες τους…

ΥΓ: Στις συνθήκες πανδημίας τα πανεπιστήμια όλης της χώρας είναι κλειστά, οι φοιτητές που νοιάζονται και βρίσκονται μακριά από το ίδρυμα τους θα πάνε να διαμαρτυρηθούν στο πανεπιστήμιο της πόλης που ζουν! Κοινή λογική που διαφεύγει των πρυτανικών αρχών.