Άλλο αποσυμφόρηση κι άλλο απαγόρευση
Δυο λόγια για τη νέα τάξη πραγμάτων στα δημόσια Πανεπίστημια.
Η νέα τάξη πραγμάτων έχει φέρει σε δυσμένεια τα δημόσια Πανεπιστήμια. Όχι πως νωρίτερα ζήσαμε εποχές που τρώγαμε με χρυσά κουτάλια, αλλά η κατάσταση καθημερινά γίνεται ολοένα και χειρότερη. Χρήματα για αναλώσιμα και συντήρηση δεν υπάρχει. Τα τμήματα είναι υποστελεχωμένα κι όλα μαθηματικά οδηγούν στην παρακμή. Είναι προφανές πως κάτι τέτοιο συμφέρει το σχέδιο που έχει το Υπουργείο Παιδείας για εξίσωση τον ανώτατων εκπαιδευτικών μας ιδρυμάτων με Κολέγια και στο βάθος δείχνει τον δρόμο για τα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια.
Αυτό που με έκανε να γράψω είναι η έλλειψη αντίδρασης από το φοιτητικό κίνημα, που βρίσκεται πλέον εκτός Συγκλήτου και κανείς δε συγκινείται. Φυσικά δε βλέπω και τις “μονάδες” να κάνουν αντίλογο με επιχειρήματα. Μέσα σε όλα ανάμεσα σε Ευρωεκλογές κι Εθνικές εκλογές είχαμε και την ανάδειξη νέου Πρύτανη, με τον κ.Παπαϊωάννου να αναλαμβάνει τα ηνία του ταλαίπωρου ΑΠΘ.
Έκτοτε η πανεπιστημιούπολη έχει μετατραπεί σε ένα μέρος που ξεκινούν επιφανειακά βελτιωτικά έργα και φυσικά μένουν στην μέση, δημιουργώντας περισσότερα προβλήματα απ΄ότι η πρότερη κατάσταση.
Πρόσφατα κοινοποιήθηκε μάλιστα σε όλους τους φοιτητές, όλων των βαθμίδων πως εξαιρούνται από το προνόμιο στάθμευσης εντός της πανεπιστημιούπολης μέχρι τις 3 μ.μ με πρόσχημα τις εργασίες που αναφέρθηκαν παραπάνω.
Τα αυτοκίνητά τους θα φιλοξενούνται πλέον στον ρημαγμένο χώρο ενός κτιρίου επί της Αγίου Δημητρίου που έβαλε κάποτε θεμέλια για να φιλοξενήσει παραπληγικούς ασθενείς. Έμεινε όμως στην μέση και τώρα με ελλιπή φύλαξη και συνθήκες που παραπέμπουν σε χώρες του τρίτου κόσμου είπαν να τον αξιοποιήσουν με αυτόν τον τρόπο. Δεν ακούστηκε διαμαρτυρία, δε έγινε θέμα. Δεν είχαμε ενστάσεις κι εντάσεις. Οι νέοι αποδέχθηκαν ακόμα μία καθημερινή “ήττα” παθητικά.
Και φυσικά δεν είναι η ΜΟΝΟ η απόσταση. Αν είσαι στο Πολυτεχνείο ή στο Παιδαγωγικό είναι κοντά, αν όμως είσαι Χημικός, Φυσικός, Μαθηματικός, στη Νομική; Ουδείς ενδιαφέρεται. Σε ποιον όμως τέλος πάντων ανήκει το Πανεπιστήμιο; Δεν είναι το σπίτι των φοιτητών; Eίναι κάτι εντελώς διαφορετικό η αποσυμφόρηση (καθηγητές και παιδιά έχετε κι αυτήν την επιλογή) και κάτι εντελώς διαφορετικό πάλι η ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ. Παρ΄ότι έχετε το ειδικό σήμα που δικαιούστε είσοδο, με παρέμβαση άνωθεν δεν μπαίνετε μέσα μέχρι τις 15:00 τέλος.
Σαν να μην έφτανα όλα αυτά τα “κωμικοτραγικά” που περιγράφω ο νέος χώρος στάθμευσης κλείνει στις 20:00. Aν εσύ έχεις μάθημα, εργασία, θέλεις να μελετήσεις στη βιβλιοθήκη, έχεις μία υποχρέωση στο κέντρο της πόλης είσαι υποχρεωμένος και πάλι να το μετακινήσεις και να το φέρεις στην πανεπιστημιούπολη μετά τις 3. Κι όμως αυτή είναι η διαμορφωθείσα πραγματικότητα. Ένιωσα χρέος μου να γράψω γι΄αυτό. Είναι ακόμα ένα σημάδι που δείχνει πολλά για το που βαδίζουμε και τι στόχο έχουν για τη νέα γενιά. Τον κοιμώμενο γίγαντα που δε θέλουν να ξυπνήσει και να ζητήσει, να διεκδικήσει, να απαιτήσει όσα αξίζει. Σε κανέναν τομέα, σε κανένα κομμάτι. Δέκα χρόνια (της κρίσης) έμαθε με τα λίγα.
” Έως 31/01/2020 (κατά τις εργάσιμες ημέρες, 07:00-15:00), δεν θα επιτρέπεται η είσοδος και η στάθμευση των οχημάτων των φοιτητών στο χώρο που βρίσκεται δυτικά του κύριου άξονα της Πανεπιστημιούπολης (βόρεια Αγ. Δημητρίου και νότια Εγνατίας). Από 01/02/2020 (κατά τις εργάσιμες ημέρες, 07:00-15:00), δεν θα επιτρέπεται η είσοδος στον κύριο άξονα και η στάθμευση των οχημάτων των φοιτητών στην Πανεπιστημιούπολη.
Οι φοιτητές, κατά τις παραπάνω μέρες και ώρες, θα μπορούν να σταθμεύουν τα οχήματά τους στους τρεις ορόφους του κτιρίου Παραπληγικών, στην οδό Κ. Μάτση όπισθεν του ΑΧΕΠΑ, καθώς και στον ανοιχτό χώρο στάθμευσης της οδού 3ης Σεπτεμβρίου. Οι χώροι του κτιρίου των Παραπληγικών και της 3ης Σεπτεμβρίου θα είναι ανοιχτοί από 07:00 έως 20:00″. Φτάσαμε στις 7 του Φλεβάρη, αντίδραση καμία, φωνή καμία. Καμία διάθεση για “πάλη”, για αγώνα και δικαίωση …
*Γραμμένο από φοιτητή του ΑΠΘ που θέλει να κρατήσει την ανωνυμία του
