Αν θα μας σώσει κάτι είναι αυτά τα παιδιά…
Ένα ποτάμι οργής που μόνο καλό μπορεί να κάνει...
Εκατομμύριο άνθρωποι χθες, από την Αυστραλία μέχρι τη Βραζιλία. Και φυσικά την Αθήνα. Στην πλειοψηφία τους παιδιά. Στους δρόμους του πλανήτη. Ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του Fridays for Future και της Γκρέτα Τούνμπεργκ. Την οποία ειρωνεύονταν μήνες τώρα διάφορα βολεμένα ανθρωπάκια από τα πληκτρολόγια της. Θεωρώντας την γραφική, υποκινούμενη, τυχάρπαστη.
Ευτυχώς οι γενιές που έρχονται μοιάζουν πιο ξύπνιες από τις προηγούμενες. Διαβάζουν, ενημερώνονται αστραπιαία και κυρίως συνειδητοποιούν: Ότι το δικό τους μέλλον κλέβουμε καταστρέφοντας τον πλανήτη. Ότι δεν μιλάμε πια για κλιματική αλλαγή, αλλά για κλιματική κρίση, για κλιματική έκτακτη ανάγκη.
Ότι αν υπάρχει τρόπος κάπως να σταματήσει η αντίστροφη μέτρηση, ή έστω να επιβραδυνθεί είναι η δική τους αντίδραση. Και ενώ όλοι εμείς προσπαθούμε ακόμα να λύσουμε το ζήτημα του αν θα βάλουμε ή όχι καλαμάκι στο φραπέ ή αν θα αυξήσουμε το νερό στον έρμο καταναλωτή όταν το 80% του παγκόσμιου νερού ξοδεύει φυσικά η βιομηχανία και οι επιχειρήσεις, χθες, μια Παρασκευή του Σεπτεμβρίου, εκείνοι βγήκαν στους δρόμους του πλανήτη. Σε μια σιωπηρή και παντοδύναμη συμμαχία. Χωρίς να τους ενώνει τίποτε εμφανές παρά μόνο ένα πράγμα: Το κοινό τους μέλλον στη γη. Σε 160 χώρες ταυτόχρονα.
”Είμαστε το μέλλον και μας αξίζει κάτι καλύτερο” φώναξαν. Το σίγουρο είναι ότι κάποιοι θα προσπαθήσουν να τους προσεταιριστούν και κάποιοι να τους απαξιώσουν. Χθες ένας 17χρονος μαθητής λυκείου από το Μπρούκλιν φόρεσε ένα μπλουζάκι με τη φράση: «η επιστήμη δεν είναι μια αριστερή θεωρία συνομωσίας».
