Αναγνώριση Παλαιστίνης: Η ιστορία γράφεται στο Λονδίνο και η Αθήνα… τον χαβά της

Λέξεις: Παναγιώτης Κοντογιώργος

«Την 21η Σεπτεμβρίου 2025, η Μεγάλη Βρετανία μαζί με τον Καναδά και την Αυστραλία προχώρησαν σε μια απόφαση που θα μείνει στην Ιστορία: αναγνώρισαν επίσημα το Κράτος της Παλαιστίνης.

Δεν είναι απλώς μια διπλωματική πράξη. Είναι μια σεισμική δόνηση στο διεθνές πολιτικό σκηνικό.

Γιατί η Βρετανία – ο παλιός αποικιακός «παίκτης» στη Μέση Ανατολή, η χώρα που το 1948 είχε καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία του Ισραήλ – τώρα αναγνωρίζει το δικαίωμα των Παλαιστινίων σε κράτος, σε ζωή, σε ελευθερία.

Τι σημαίνει για την Παλαιστίνη

Για τον παλαιστινιακό λαό, αυτή η αναγνώριση δεν είναι μόνο χαρτί και υπογραφή.

•  Είναι ελπίδα ότι το όνειρο των δύο κρατών δεν έχει σβήσει.
•  Είναι νομιμοποίηση μπροστά σε όλο τον κόσμο: η Παλαιστίνη δεν είναι απλώς «περιοχή», είναι κράτος με υπόσταση.
•  Είναι διπλωματική ασπίδα απέναντι σε ένα Ισραήλ που συνεχίζει να βομβαρδίζει, να επεκτείνει εποικισμούς, να αρνείται την ύπαρξη του άλλου.

Η φωνή της Παλαιστίνης ακούγεται πλέον πιο δυνατά στα διεθνή φόρα, στις πρεσβείες, στα Ηνωμένα Έθνη. Δεν είναι πια ο «αόρατος λαός». Είναι ένας λαός που έχει πατρίδα.

Η Χαμάς και η διπλωματία της βίας

Η αναγνώριση της Παλαιστίνης από τη Μεγάλη Βρετανία συνοδεύτηκε από ξεκάθαρη δήλωση: η Χαμάς δεν μπορεί να είναι αποδέκτης αυτής της αναγνώρισης εφόσον συνεχίζει τη βία και τη τρομοκρατία.

Δεν πρόκειται για επίθεση στο παλαιστινιακό κράτος – πρόκειται για σαφή διάκριση ανάμεσα στον λαό που υποφέρει και στους πολιτικούς ή στρατιωτικούς φορείς που εκμεταλλεύονται τον πόνο του.

Η Χαμάς, με τις στρατιωτικές επιθέσεις και την εκμετάλλευση του πληθυσμού της Γάζας, δυσχεραίνει την ίδια την υπόθεση της Παλαιστίνης. Η διεθνής κοινότητα αναγνωρίζει ότι η Παλαιστίνη δεν είναι ένα άθροισμα οργανώσεων, αλλά ένας λαός με δικαίωμα σε κράτος και ειρήνη.

Η βρετανική αναγνώριση στέλνει μήνυμα: η διπλωματία και η νομιμοποίηση υπερισχύουν της βίας, και η Χαμάς πρέπει να σταθεί απέναντι στις ευθύνες της, αν θέλει να γίνει μέρος της ειρηνευτικής διαδικασίας.

Και η Ελλάδα;

Κι ενώ η Ιστορία γράφεται, στην Αθήνα έχουμε μια κυβέρνηση που όχι μόνο αρνείται να αναγνωρίσει την Παλαιστίνη, αλλά έχει το θράσος να ισχυρίζεται ότι ο όρος «γενοκτονία» είναι… υπερβολικός.

Υπερβολή είναι οι χιλιάδες νεκροί;

Υπερβολή τα παιδιά που πεθαίνουν στα συντρίμμια;

Υπερβολή οι γυναίκες που θάβονται ζωντανές;

Υπερβολή τα μωρά χωρίς γάλα και φάρμακα;

Όχι. Αυτό που είναι υπερβολικό είναι η υποτέλεια μιας κυβέρνησης που βάζει πάνω από την αλήθεια την εύνοια της Ουάσινγκτον και τα χειροκροτήματα των ισχυρών.

Ιστορική καμπή

Η Μεγάλη Βρετανία, που κάποτε χάραξε σύνορα με μολύβι και αίμα, έκανε τώρα το πρώτο βήμα να τα διορθώσει.

Κι εμείς;

Η Ελλάδα, που ξέρει από ξεριζωμό, από Κατοχή, από προσφυγιά, μένει σιωπηλή. Αυτή η σιωπή δεν είναι ουδετερότητα. Είναι συνενοχή.

 Στη σωστή πλευρά της Ιστορίας

Η αναγνώριση της Παλαιστίνης από τη Μεγάλη Βρετανία είναι ένα μήνυμα ελπίδας και ταυτόχρονα μια καταδίκη για όσους μένουν αδρανείς. Η Ιστορία θα θυμάται: όταν ένας μεγάλος παίκτης άλλαξε στάση, η ελληνική κυβέρνηση κοίταξε αλλού.

Και το ερώτημα παραμένει:

• Θα συνεχίσουμε να ζούμε με τη ντροπή της σιωπής;
•  Ή θα υψώσουμε τη φωνή μας για δικαιοσύνη και ειρήνη, δίπλα στον παλαιστινιακό λαό;

Γιατί η Ιστορία δεν περιμένει. Κι όταν γραφτεί, κανείς δεν ξεπλένει τη συνενοχή στη γενοκτονία.” *χτες και η Πορτογαλία αναγνώρισε το Παλαιστινιακό κράτος.

*Ο Παναγιώτης Κοντογιώργος είναι δημοσιογράφος και δάσκαλος yoga.