Άνδρας, γυναίκα και intersex

Σεβαστές οι απόψεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας που εμμένει στις παραδοσιακές θέσεις της περί φύλου, αρνούμενη ακόμη και την ομοφυλοφιλία. Δεν θα επικαλεστώ ό,τι ανέφερε ο Γιάννης Ραγκούσης περί ομοφυλόφιλων ιερέων για να αντικρούσω την υποκριτική στάση μητροπολιτών, που αρνούνται να προσεγγίσουν όχι μόνον την πραγματικότητα, αλλά και να ρίξουν μια ματιά στα του οίκου τους.

Ποιος δεν έχει συναντήσει ομοφυλόφιλους ρασοφόρους; Άλλοι τιμούν την πίστη και το ποίμνιό τους και άλλοι, εξαιτίας της σύγκρουσης πίστης και φύσης, του «φαίνεσθαι» και του «είναι» τους, οδηγούνται σε χυδαίες ακρότητες. Αυτά είναι γνωστά. Ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ, όμως, οφείλει να μην υποκύψει στον εκβιασμό της εκκλησιαστικής ηγεσίας και να μην αποκαλύψει ονόματα ιερέων, που είναι ομοφυλόφιλοι στο βαθμό που αφορά την προσωπική τους ζωή.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία, συμπεριλαμβανομένων των μοναστηριών οφείλουν να σεβαστούν το διαχωρισμό εκκλησίας κράτους, όπως ορίζεται από το Σύνταγμα, συνεπώς τη βούληση της πολιτείας να προχωρήσει σε μια νομοθετική ρύθμιση για την αλλαγή φύλου που δεν αφορά στην ομοφυλοφιλία. Η Εκκλησία οφείλει πάνω απ΄ όλα να σεβαστεί το δικαίωμα του κάθε ανθρώπου στον αυτοπροσδιορισμό, που δεν είναι μόνο θέμα σεξουαλικότητας, αλλά σηματοδοτεί κάτι ουσιαστικότερο: τη συνείδησή του, τις επιθυμίες του, το είναι και τα συναισθήματά του. Κοντολογίς αυτό που νιώθει.

Και το δικαίωμα στην αλλαγή φύλου δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Αν μη τι άλλο διότι το εν λόγω νομοσχέδιο θα θέσει ένα τέλος στο δράμα χιλιάδων ανθρώπων. Η δικαστική οδός, η συναίνεση των γονέων στην περίπτωση ανηλίκων, η γνωμάτευση ψυχιάτρων και η γνωμοδότηση ειδικής επιστημονικής επιτροπής, δηλαδή η εξέταση του αιτήματος του άμεσα ενδιαφερόμενου δημιουργεί, άλλωστε, ένα πλέγμα ασφαλείας που αποτρέπει «παραστρατήματα» και εκ των υστέρων αμφισβητήσεις.

Στη συντηρητική προτεσταντική Γερμανία από το Νοέμβριο του 2013 οι γονείς ενός παιδιού που γεννιέται μπορούν να μη γράφουν το φύλο του (άνδρας, γυναίκα). Ο νομοθέτης δέχθηκε ότι υπάρχει μια γκρίζα ζώνη ανάμεσα στην ταυτότητα ενός άνδρα και μιας γυναίκας. Κοντολογίς, το γερμανικό κοινοβούλιο στο οποίο, ως γνωστόν κυριαρχούν χριστιανοδημοκράτες, αποδέχθηκε όχι μόνον το δικαίωμα του κάθε ατόμου στον αυτοπροσδιορισμό, αλλά, στηριζόμενο στην επιστήμη, αποδέχθηκε ότι σε ορισμένους ανθρώπους μπορεί να υπάρξει μια ατυπική ανατομία, που προσδιορίζεται σημειολογικά με το γράμμα Χ. Ούτε Μ, ούτε F, αλλά απλά Χ.