Another Round: Από τη ζοφερότητα της απόστασης στην άνθιση της εγγύτητας

Παραφράζοντας έναν άλλο διάσημο κινηματογραφικό τίτλο, ο σπουδαίος Σκανδιναβός δημιουργός Τόμας Βίντερμπεργκ σκηνοθετεί την «απρόσμενη αρετή της μέθης» και βρίσκει στο πρόσωπο του Μαντς Μίκελσεν τον ιδανικό Νιτσεϊκό ήρωα της απόλυτης διονυσιακής έκστασης

Τέσσερις καθηγητές της μέσης εκπαίδευσης στη Δανία της ευημερίας, των καταστρατηγημένων συναισθημάτων, της ανάπτυξης, της κατάθλιψης και του αλκοολισμού, αποφασίζουν για «επιστημονικούς σκοπούς» να διατηρούν μόνιμα ένα υψηλό επίπεδο αλκοόλ στο σώμα τους για να δουν τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει αυτό στην καθημερινότητά τους. Ξαφνικά η ζωή αποκτά νέο νόημα, γίνονται αγαπητοί, καλύτεροι στη δουλειά τους, πιο κατανοητικοί σύζυγοι, ζουν κάθε ημέρα με νέα όρεξη και κουράγιο. Ώσπου αναπόφευκτα όλα αρχίζουν να παίρνουν την κάτω βόλτα. Ή μήπως όχι;

Ο έτερος μεγάλος Δανός σκηνοθέτης Τόμας Βίντερμπεργκ (πρώτος μάλλον έρχεται ο κατα δέκα χρόνια μεγαλύτερός του, Λαρς φον Τρίερ), συναντιέται για ακόμη μια φορά με όλο το επιτελείο – αλλά κυρίως με το ερμηνευτικό του άλτερ έγκο Μαντς Μίκελσεν – που του χάρισε μια από τις καλύτερες ταινίες της καριέρας του (το εκπληκτικό «Κυνήγι» του 2012) και βασισμένος πάνω σε ένα θεματικά απλό αλλά ταυτόχρονα νοηματικά πολύπλοκο σενάριο το οποίο συνυπογράφει μαζί με τον Τομπίας Λίντχολμ, κατασκευάζει μια μεγαλοφυή τραγικωμωδία πάνω στις αυταπάτες της νιότης, την σωματική και συναισθηματική ισοπέδωση που φέρνει ο χρόνος, αλλά και πάνω στη «διονυσιακή» έκσταση της συνεύρεσης και της συλλογικής χαράς, της γιορτής, της αποδοχής και της ανάγκης ενός ανθρώπου να αγαπηθεί, να αναγνωριστεί, να νιώσει μέλος κάτι πολύ μεγαλύτερου από αυτόν. Να συνειδητοποιήσει την ασημαντότητα των προσωπικών προβλημάτων μπροστά στο μεγαλείο και την ομορφιά της ζωής

Παρότι ακούγεται πλήρως αντιφατικό, ακριβώς έτσι μοιάζει να χτίζεται και το ίδιο το καλλιτεχνικό οικοδόμημα του ευφυή Σκανδιναβού. Ένα φιλμ που κινείται σχεδόν στα άκρα του φάσματος των συναισθημάτων, από την απόλυτη απάθεια και την απαξίωση στην υστερική ανάγκη να αγκαλιάσεις όλον τον κόσμο. Από τον αδιέξοδο αποκλεισμό στην αφόρητη, σχεδόν εμμονική επιθυμία να ανήκεις κάπου.

Από τη ζοφερότητα της απόστασης στην άνθιση της εγγύτητας. Κι αν όλα αυτά φαίνονται αδύνατα ή ασύμβατα, εντούτοις βρίσκουν δίοδο έκφρασης και καταφέρνουν να αποτυπωθούν σε ένα μόνο βλέμμα. Ένα υγρό, μελαγχολικό βλέμμα ενός από τους σπουδαιότερους Ευρωπαίους ηθοποιούς που κοσμούν αυτή τη στιγμή την οθόνη. Ο Μίκελσεν (δικαίως βραβευμένος ως ο καλύτερος Ευρωπαίος ηθοποιός του 2020) χαρίζει μια παράσταση ζηλευτή, ένα ερμηνευτικό παραλήρημα στον κεντρικό ρόλο του Μάρτιν, καθηγητή ιστορίας που κυριολεκτικά έχει πιάσει πάτο, κατορθώνοντας να ενσωματώσει την ανάγκη για γιορτή, την σχεδόν τρομακτική ευφορία αλλά και την αδυναμία της εξάρτησης. Την υποχρέωση στον καθωσπρεπισμό και ταυτόχρονα την επιβεβλημένη υποχρέωση να ξεφύγεις από αυτόν.

Να ξεσπάσεις σε ένα ντελιριακό πανηγύρι, να βουτήξεις στις αγκαλιές των άλλων, να ανοίξεις διάπλατα προς τον κόσμο, προς τη θέωση, προς το υπαρξιακό άγνωστο, χωρίς φόβο και αναστολές. Μπορεί λίγο πριν το φινάλε το φιλμ να δίνει την αίσθηση ότι τελικά υποκύπτει στις πιέσεις και οδηγείται στη συμβατικότητα, κανείς δεν περιμένει όμως τι πρόκειται να ακολουθήσει. Και αυτό τελικά είναι που το κάνει σπουδαίο. Αυτό είναι που κάνει τον Μίκελσεν ιδανικό χαρακτήρα στο σαρκαστικά επίκαιρο όραμα του Βίντερμπεργκ. Αυτό είναι που κάνει το «Another round», βραβευμένο με Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσης ταινίας, ήδη μια από τις καλύτερες κινηματογραφικές δημιουργίες της χρονιάς.

4/5 αστέρια

Another Round

Σκηνοθεσία: Thomas Vinterberg Ηθοποιοί: Mads Mikkelsen, Thomas Bo Larsen, Magnus Millang