Άνθρωποι και ζώα

Λέξεις: Φώτης Βαρελόπουλος

Η μοναξιά βαδίζει ακάθεκτη, η ανθρώπινη επικοινωνία ανύπαρκτη, ο χρόνος κουραστικός και λίγος, τα προβλήματα πολλά.

Πολλοί συνάνθρωποι στρέφονται στα κατοικίδια ζώα, για να καλύψουν τα ψυχικά κενά που απορρέουν, από τον σύγχρονο τρόπο ζωής.

Ο καταξιωμένος Milan Kundera, στην Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι, γράφει για την αγάπη ενός άνδρα και μιας γυναίκας, ως κάποιο είδος κατώτερο από την αγάπη μεταξύ ανθρώπων και ζώων, την οποία χαρακτηρίζει άδολη, εκούσια, καθαρή, ελεύθερη, ειδυλλιακή.

Σε άλλα κείμενα, εμφανίζεται μια αγάπη στα ζώα, βασισμένη στην τιμιότητα, στην σιγουριά, στην τελειότητα, στην σταθερότητα, στην εμπιστοσύνη, στην μηδενική αμφιβολία.

Η ανθρώπινη εξέλιξη είναι ένα στοιχείο που χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή και στενή παρακολούθηση. Εδώ είναι και το λεπτό σημείο της όλης σκέψης. Οι άνθρωποι εξελίσσονται συνέχεια, μαθαίνουν, γνωρίζουν, όμως ένας σκύλος από το Βυζάντιο και μια γάτα από την αρχαία Αίγυπτο, είναι ζώα ίδια με τα σημερινά. Γέννηση, επιβίωση, αναπαραγωγή, θάνατος.

Ο ανθρώπινος αγώνας, ενάντια στην εξέλιξη, μέσω του έρωτα, της προσπάθειας του ενός να μπει στην ψυχή του άλλου, της ανιδιοτέλειας, της απλότητας, της συγχώρεσης, της υπομονής, μπορούν να φέρουν αποτελέσματα απροσδόκητα όμορφα.

Τα μεγάλα κενά της επικοινωνίας, της συντροφικότητας, του βολέματος, της ανασφάλειας, της οικονομικής κρίσης, της έλλειψης ερωτικής διάθεσης, του αγγίγματος, αντικαθίστανται από ένα λουρί που στην άλλη άκρη του είναι δεμένο ένα ζωάκι.

Βγάζεις βόλτα το σκυλάκι, του μιλάς, το χαϊδεύεις, το ταΐζεις, το κάνεις μπάνιο, το κρατάς αγκαλιά, πράγματα που κάνοντας τα στον άνθρωπο σου, θα έδιναν μια «άλλη» χαρά, μια απογείωση στην σχέση.

Όμως, δεν τον έχεις, είσαι μόνος, εγωιστικά κλεισμένος στον εαυτό σου, στην επιβίωση σου.

Την πέφτεις λοιπόν στα ζωάκια που στόμα έχουν και μιλιά δεν έχουν, τα πηγαίνεις όταν και όπου θέλεις εσύ, βασανιστικά προσαρμόζεις την ζωή τους σύμφωνα με την δική σου και επειδή έχουν το χάρισμα να γνωρίζουν το αφεντικό τους, νοιώθεις κυρίαρχος, άρχοντας.

Μα μόνο αυτό ξέρουν να κάνουν, εδώ και χιλιετίες. Έχετε δει ζευγάρι να βγάζει βόλτα το κατοικίδιο τους;

Όλα φτιάχνονται όπως ορίζουν κάποιοι. Τοποθετούν τα πιόνια στην σκακιέρα, εξαφανίζουν αυτά που δεν τους κάνουν και δημιουργούν κανόνες μιας δικής τους καλής συμπεριφοράς.

Ο Άργος περίμενε είκοσι χρόνια, το αφεντικό του τον Οδυσσέα, να γυρίσει στην Ιθάκη να τον δει. Τον αντίκρυσε και μετά ξεψύχησε. Παρόμοια γεγονότα έχουν συμβεί και με ανθρώπους.

Σίγουρα έχετε διαβάσει κάτι.

Μύθος το ένα;

Μύθος το άλλο;

Μύθος και τα δύο;

Πηγή Εικόνας: pexels / lumn