Από την Υποθαλάσσια στο Μετρό
Της Ελεάννας Ιωαννίδου Η πόλη έχει πολλά πρόσωπα, πολλές παραδόσεις, κάποιες από αυτές μπορεί να φτάνουν και στα όρια της κατάρας, αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το Μετρό είναι ένα έργο που έχει κυριολεκτικά στοιχειώσει την Θεσσαλονίκη, έχοντας μπει “στις καρδιές” μας ήδη πάνω από σαράντα χρόνια. Με τις γνωστές τραγελαφικές περιπέτειες […]
Της Ελεάννας Ιωαννίδου
Η πόλη έχει πολλά πρόσωπα, πολλές παραδόσεις, κάποιες από αυτές μπορεί να φτάνουν και στα όρια της κατάρας, αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Το Μετρό είναι ένα έργο που έχει κυριολεκτικά στοιχειώσει την Θεσσαλονίκη, έχοντας μπει “στις καρδιές” μας ήδη πάνω από σαράντα χρόνια. Με τις γνωστές τραγελαφικές περιπέτειες στην διαδρομή της ιστορίας του, δρομολογήθηκε ουσιαστικά την προηγούμενη δεκαετία, χωρίς κανείς να μπορεί πλέον να προβλέψει σε ποια θα ολοκληρωθεί. Σήμερα το έργο είναι ουσιαστικά παγωμένο, η βιώσιμη κινητικότητα ένα σύντομο ανέκδοτο, ο όρος “μετρόπληκτοι” έχει μπει στην καθημερινότητα μας, ενώ για τους απασχολούμενους στο έργο, νυν και πρώην, άστο καλύτερα. Μια τρύπα, που είχε κάποτε γίνει ανέκδοτο, είναι γραφικότητα, πολλές όμως είναι πληγή στο σώμα, στην καρδιά της πόλης.
Η υποθαλάσσια αρτηρία υπήρξε κι αυτή μια τρύπα στο νερό. Εξαγγέλθηκε με αντίστοιχες μεγαλοστομίες, ομοίως δίχως διαβούλευση και παρά τις αντιρρήσεις οικολόγων, πολιτών και φορέων. Αντίστοιχα επίσης σχεδιάστηκε με πλημμέλεια, ώστε αργότερα και μετά την προσφυγή μας στη δικαιοσύνη, το έργο απορρίφθηκε για τις ελλείψεις στη μελέτη του. Επανήλθε στην επικαιρότητα με την απόφαση να ξεκινήσει η αποπληρωμή του ποσού των 70 περίπου εκατομμυρίων μέσα από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Κανείς και ποτέ δεν έχει αναλάβει την πολιτική ευθύνη για το γεγονός ότι πετάξαμε το ισόποσο της κατασκευής 20 σχολείων, όπως διάβασα κάπου, στην ποδιά των εργολάβων. Ελπίζω ο εισαγγελέας διαφθοράς που κινητοποιήθηκε να βρει τις ποινικές, αν υπάρχουν τέτοιες. Αν κάποτε γίνει μια Επιτροπή Ελέγχου του Δημόσιου Χρέους, η υποθαλάσσια είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση από αυτές, με τις οποίες θα έπρεπε να ασχοληθεί.
Οι πρόσφατες εξελίξεις σε αυτά τα δυο έργα δεν δείχνουν να απασχολούν, όσο θα έπρεπε, τον δημόσιο προεκλογικό διάλογο. Το επείγον θέμα του χρέους, κεντρικό διακύβευμα των εκλογών, δεν αφήνει χώρο για πολλές άλλες συζητήσεις, όμως αν ξανασκεφτούμε τα αίτια της σημερινής κρίσης, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το πόσο έχει στοιχίσει στην εθνική οικονομία όλη αυτή η προφανής σπατάλη. Απίστευτα χρήματα πετάχθηκαν και πετιούνται, ενώ απουσιάζουν στοιχειώδεις δομές, που θα μπορούσαν να ανακουφίσουν την πόλη και να δυναμώσουν την προοπτική της. Κι αυτό έγινε σε όλη την χώρα, απλά εδώ, για μια σειρά λόγους, τα αποτελέσματα ήταν χειρότερα.
Με όλα αυτά στο μυαλό, στην δημοτική κίνηση “Γειτονιές σε δράση” αποφασίσαμε να καλέσουμε τα κόμματα, ενόψει των εκλογών, να πάρουν θέση, ειδικά για το τι θα πράξουν για αυτά τα δύο ζητήματα, αλλά και γενικότερα για το θέμα των δημοσίων επενδύσεων. Ποια έργα προκρίνουν ως προτεραιότητα για την Θεσσαλονίκη και τι θα αλλάξουν στον τρόπο διαβούλευσης και σχεδιασμού τους;
Η συζήτηση γίνεται την Κυριακή 18 Ιανουαρίου στις 6.00 μ.μ. στην αίθουσα Πολλαπλών Χρήσεων του Δημαρχείου και συντονίζει η δημοσιογράφος Σοφία Χριστοφορίδου.
Συμμετέχουν:
Νέα Δημοκρατία: Στράτος Σιμόπουλος, πρώην Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων. Υποψήφιος βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης ΣΥΡΙΖΑ: Γιάννης Γρηγοριάδης, Υπεύθυνος Οικολογίας Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης. Το Ποτάμι: Σπύρος Πέγκας, πρώην Αντιδήμαρχος και Δημοτικός Σύμβουλος. Υποψήφιος Α’ Θεσσαλονίκης ΠΑΣΟΚ: Χρόνης Μακρίδης, Γραμματέας Νομαρχιακής Οργάνωσης ΠΑΣΟΚ Θεσσαλονίκης. Το Κίνημα: Δόμνα Μανταζή, Αρχαιολόγος, Υποψήφια Α’ Θεσσαλονίκης Πράσινοι/Δημοκρατική Αριστερά: Βενετία Γαζίλα, εκπαιδευτικός/καλλιτέχνης. Υποψήφια Α’ Θεσσαλονίκης. ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΜΑΡΣ: Σαββας Τσελεπίδης, αρχιτέκτονας- μηχανικός, γεν.γραμματέας Συλλόγου Αρχιτεκτονων Θεσ/νικης, Υποψηφίος Βουλευτης Χαλκιδικής
Facebook event: https://www.facebook.com/events/702582909859235/