Χαλκιδική 2015: Μπάτε σκύλοι αλέστε
Υπάρχει μια εικόνα φέτος το καλοκαίρι στις ακτές της Χαλκιδικής που δεν τιμά κανέναν. Ούτε αυτούς που την προκαλούν, ούτε εμάς που την ανεχόμαστε. Την ίδια στιγμή που έχει ξεκινήσει από πέρσι ένα κυνήγι για την παράνομη κατασκήνωση σε διάφορες περιοχές της Χαλκιδικής, της Σαμοθράκης και αλλού, με πρόστιμα, συλλήψεις κλπ κατασκηνωτών που έχουν στήσει […]
Υπάρχει μια εικόνα φέτος το καλοκαίρι στις ακτές της Χαλκιδικής που δεν τιμά κανέναν. Ούτε αυτούς που την προκαλούν, ούτε εμάς που την ανεχόμαστε. Την ίδια στιγμή που έχει ξεκινήσει από πέρσι ένα κυνήγι για την παράνομη κατασκήνωση σε διάφορες περιοχές της Χαλκιδικής, της Σαμοθράκης και αλλού, με πρόστιμα, συλλήψεις κλπ κατασκηνωτών που έχουν στήσει τις σκηνές τους σε σημεία που δεν επιτρέπεται το κάμπινγκ.
Στην Ελλάδα η κατασκήνωση εκτός οργανωμένων χώρων δεν επιτρέπεται όπως λέει ο νόμος 392/1976, (ΦΕΚ Α’ 199/1976), με τίτλο «Περί ιδρύσεως και λειτουργίας χώρων οργανωμένης κατασκηνώσεως (κάμπινγκ) και άλλων τινών διατάξεων», απαγορεύεται η εγκατάσταση σκηνών και η στάθμευση τροχόσπιτων σε αρχαιολογικούς χώρους, αιγιαλούς, παραλίες και γενικότερα κοινόχρηστους χώρους. Από το έτος 2012, και σύμφωνα με το αρ. 38 του Ν. 4055/2012 (ΦΕΚ Α’ 51/ 12.3.2012) εισήχθη τροποποίηση, η οποία προβλέπει ότι η ελεύθερη κατασκήνωση τιμωρείται με κράτηση (και όχι με φυλάκιση πλέον) έως έξι (6) μήνες ή με πρόστιμο έως τρεις χιλιάδες (3.000) ευρώ. Συνεπώς πλέον, για το ελεύθερο κάμπινγκ προβλέπεται μία διοικητική κύρωση (πρόστιμο 300 ευρώ) και μια ποινική (κράτηση έως 6 μήνες ή χρηματική ποινή έως 3.000 ευρώ), η οποία επιβάλλεται από τον δικαστή κατά τη συζήτηση της υπόθεσης.». Την ίδια λοιπόν στιγμή που υπάρχει ένα οργανωμένο από την πλευρά της Πολιτείας κυνηγητό των οργανωμένων κατασκηνωτών, εκατοντάδες επισκέπτες της χώρας από διαφορετικές χώρες της Ευρώπης έχουν σταθμεύσει τα τροχόσπιτα τους όχι σε οργανωμένους χώρους Κάμπινγκ ως όφειλαν αλλά πάνω σε ακτές, αμμουδιές ή ερημικά οικόπεδα δημιουργώντας μια εικόνα τριτοκοσμική και αφήνοντας πίσω τους, όταν αποχωρούν καμένη γη. Μεταφορικά (λόγω των σκουπιδιών) και κυριολεκτικά (λόγω των φωτιών που βάζουν για να ψήσουν).
Την ίδια στιγμή που στις Ευρωπαϊκές χώρες που έχουμε επισκεφτεί όλοι δεν συναντά κάνεις την ανομία του κάνω ότι θέλω και μόνο σε οργανωμένους χώρους κατασκήνωσης, σε δάση, ακτές ή ποτάμια συναντά κάνεις κατασκηνωτές, η αίσθηση ενός ξέφραγου αμπελιού στην Ελλάδα του 2015 κυριαρχεί.
Σε καταγγελίες που έγιναν τις τελευταίες δυο εβδομάδες για την παραλία του Αγίου Γιάννη στη Σιθωνία, από όπου είναι οι χθεσινές εικόνες που βλέπετε εδώ, η αστυνομία της περιοχής απάντησε στους καταγγέλοντες πως για τα τροχόσπιτα δεν ισχύει ότι για τις σκηνές διότι είναι μετακινούμενα και πως το μόνο πράγμα που μπορεί να κάνει η αστυνομία είναι συστάσεις. Όταν επιστρέφουμε την επόμενη μέρα λένε, έχουν απλά μετακινηθεί αλλού και μεις θα πρέπει να κάνουμε νέες συστάσεις αλλά δεν μας επιτρέπεται να βάλουμε πρόστιμα.
Η αίσθηση μιας χώρας ξέφραγο αμπέλι δεν τιμά κανέναν. Την ώρα που τα κάμπινγκ της χώρας στενάζουν φέτος οι παραλίες της γίνονται δωρεάν πάρκινγκ και σκουπιδότοποι.