Χαράματα Τετάρτης στο αεροδρόμιο Ατατούρκ

Χαράματα Τετάρτης. Αεροδρόμιο Κεμάλ Ατατούρκ. Κωνσταντινούπολη. Έχουμε μερικές ώρες αναμονής ανάμεσα σε δυο πτήσεις. Έχουμε μόλις επιστρέψει από την Ταϊβάν, μετά από πρόσκληση της Turkish Airways που πετά σχεδόν σε όλο τον κόσμο. Απολαμβάνουμε τη φιλοξενία του lounge του αεροδρομίου. Απίστευτη άνεση και χλιδή. Στο αεροδρόμιο επικρατεί το αδιαχώρητο. Παρότι η ώρα είναι τόσο περασμένη κόσμος πάει και έρχεται διαρκώς. Την προηγούμενη ημέρα το αεροδρόμιο έσπασε κάθε ρεκόρ πτήσεων. 1400 προσγειώσεις και απογειώσεις σε μια και μόνο μέρα. Τίποτε δεν θυμίζει το τρομοκρατικό χτύπημα που συνέβη εδώ πριν δυο βδομάδες. Σε δυόμιση μέρες όλα είχαν διορθωθεί. Με εντολή Ερντογάν. Σαν μη συνέβη ποτέ.

Μερικά χιλιόμετρα πιο πέρα χτίζεται το νέο αεροδρόμιο της Πόλης. Θα είναι το μεγαλύτερο αεροδρόμιο του κόσμου. Θα παραδοθεί το 18, ενώ ήδη οι υποδομές που θα φτάνουν εκεί είναι σχεδόν έτοιμες. Γέφυρες, μετρό, συγκοινωνίες. Μια πραγματική υπερπαραγωγή.

Συζητάμε με το Μανώλη, δημοσιογράφος που ζει δεκαετίες στην Πόλη και έχει άριστες γνώσεις της τούρκικης πραγματικότητας. Είναι πιθανό ένα πραξικόπημα εναντίον του Ερντογάν τον ρωτάμε; Το θεωρώ απίθανο λέει, αν και στην Τουρκία ποτέ δεν ξέρεις. Οι Τούρκοι είναι ένας λαός που χρειάζονται πάντα έναν ισχυρό ηγέτη πάνω τους. Πριν το Ερντογάν ήταν οι στρατιωτικοί. Μετά από αυτόν ποιος ξέρει;

Ο Ερντογάν λοιπόν. Αυτή η αινιγματική προσωπικότητα. Που ξεκίνησε με άλλα σχέδια και ακολουθεί μια άλλη πορεία. Που κατάφερε στα χρόνια που κυβερνά να πετάξει έκτος παιχνιδιού όλους τους δυνητικούς του αντιπάλους, από τον Ιμάμη Φετούλαχ Γκιουλέν με τον οποίο ξεκίνησαν μαζί αλλά οι δρόμοι τους χώρισαν και έγιναν άσπονδοι εχθροί μέχρι τους Στρατιωτικούς που επιχείρησαν χθες το πραξικόπημα-οπερέτα. Σήμερα προσπαθεί να κλείσει σε όλο τον κόσμο τα σχολεία που άνοιξαν με τον Γκιουλέν και να ανοίξει δικά του σχολεία. Και πλάι σε κάθε σχολείο να και μια πτήση.

Ο Ερντογάν. Ο Σουλτάνος. Ένα πρόσωπο την αίγλη του οποίου εμείς αδυνατούμε να καταλάβουμε αλλά στην Τουρκία λατρεύουν και αποδέχονται. Ο άνθρωπος που εμφανώς καταπατά ανθρώπινα δικαιώματα, λογοκρίνει τα media, φυλακίζει αντιπάλους, ενισχύει με τρομακτικό τρόπο τις εξουσίες του και έχει βάλει πλώρη να επανισλαμοποιήσει τη χώρα μέχρι το 2023 στα πρότυπα των άρχων του προηγούμενου αιώνα. Ο άνθρωπος που ταυτόχρονα ευθύνεται για το οικονομικό θαύμα που συναντά κάνεις στην Πόλη σήμερα ή ακόμα και στις μακρινές επαρχίες που η βιομηχανική παραγωγή που τροφοδοτεί τις ασιατικές πρώην Σοβιετίες με τα ότι χρειάζονται έχει αλλάξει τη ζωή του μέσου Τούρκου.

Είναι ένα τύραννος μου έλεγε πριν ενάμιση χρόνο ένα απόγευμα στο Βόσπορο η Ελτσίν, γνώριμη μου από ένα παλιό ταξίδι στη νέα Υόρκη που επέστρεψε και ζει στην γενέτειρα της. Ο αδερφός της κατείχε 17 κανάλια, ο Ερντογάν του έκλεισε τα περισσότερα μέσα σε μια νύχτα.

Είναι κοσμαγάπητος μου έλεγε στο ίδιο ταξίδι η Μαρία Εκμετσίογλου, η γνωστή μαγείρισσα της Πόλης που μου περιέγραφε πως στα ταξίδια της στην Ανατολία διαπιστώνει ότι ο μέσος Τούρκος που δεν είναι αστός της Πρωτεύουσας αλλά ζει σε μια άλλη πραγματικότητα και έχει δει τη ζωή του να βελτιώνεται δεν τον ψηφίζει απλά αλλά τον αποθεώνει.

Ο Ερντογάν είναι απέθαντος λέει με χιούμορ ένας άλλος φίλος γνώστης της τούρκικης πραγματικότητας. Έχει χτυπηθεί από τα πάντα, από καρκίνο μέχρι αποκαλύψεις για το ρόλο των παιδιών του στη σκοτεινή διακυβέρνηση της Τουρκίας και όμως επιβιώνει. Τώρα πια μετρά και ένα πραξικόπημα. Που φως φανάρι αντί να βάλει χαλινάρι στην πορεία του για την απόλυτη εξουσία μάλλον θα τον απελευθερώσει εντελώς. Άλλωστε αποδεικνύεται τρομερά ευπροσάρμοστος. Με sms και twit παρακινούσε το πλήθος να τον υπερασπιστεί, με λιντσαρίσματα στρατιωτών στους δρόμους μέχρι θανάτου απαντούσε το πλήθος.

Είναι πρόωρο να προσπαθήσει να καταλάβει κάνεις και να συμπεράνει αν επρόκειτο για μια κίνηση που πίσω της κρύβονταν ο ίδιος όπως διατείνονται μερικοί, αν η ισχυρή στρατιωτική εξουσία χθες βράδυ σώζοντας τον του στάθηκε για να την υπολογίζει, όπως είναι αφελές να πιστεύει κάνεις ότι η παύση του Νταβούντογλου δεν ήταν συμφωνημένη από πριν μαζί του.

Η πολιτική σκακιέρα της Τουρκίας δεν μοιάζει με καμία στον κόσμο. Όπως και η ψυχοσύνθεση του Τουρκικού λαού. Επί μια εβδομάδα βομβαρδίζαμε το Μανώλη με ερωτήσεις για να καταλάβουμε λίγο καλύτερα που πάει η Τουρκία σήμερα. Και όμως χρειάστηκε μόνο μια νύχτα, συγκεκριμένα 4 ώρες απόπειρας πραξικοπήματος, για να θολώσει η εικόνα που νόμιζα πως είχε ξεδιαλύνει στου μυαλό μου. Τρεις χιλιάδες στρατιωτικοί και 2700 δικαστικοί συλληφθέντες ή σε αργία, 170 νεκροί σε μια νύχτα, η συνταγματική μεταρρύθμιση που ετοιμάζει, είναι τα νέα πίξελς σε μια εικόνα που όσο απομακρύνεσαι από αυτή τόσο σε μπερδεύει.

Ο Ερντογάν, το μεγαλύτερο ερωτηματικό του κόσμου.