Χάρη σε όλους μας η περιπέτεια τελειώνει
Πριν ένα μήνα δημοσιεύσαμε μια έκκληση για βοήθεια. Σήμερα, το όνειρο μιας οικογένειας γίνεται πραγματικότητα.
Ήταν 2 Δεκεμβρίου 2016 όταν δημοσιεύσαμε την έκκληση του φίλου Γιάννη Κουζηνού για βοήθεια ώστε να συγκεντρωθούν τα απαραίτητα χρήματα ώστε να καταφέρει να επιστρέψει με την οικογένεια του πίσω στη Θεσσαλονίκη από την εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση που βιώνει τα τελευταία χρόνια στη Βενεζουέλα. Ο στόχος επιτεύχθηκε. Συνολικά συγκεντρώθηκαν, χάρη στις δωρεές των ανθρώπων συνολικά 10.300 δολάρια και τώρα το ταξίδι του γυρισμού είναι πλέον εφικτό. Στο τέλος, σχεδόν αυτής της μεγάλης περιπέτειας ο Γιάννης μας απευθύνει ένα ευχαριστώ. Χάρη στη δύναμη των ανθρώπων το όνειρο θα γίνει πραγματικότητα.
Όλη νύχτα το στριφογύριζα στο μυαλό μου. Με ποια λόγια να ευχαριστήσω όλους αυτούς τους ανθρώπους που από το υστέρημα τους,σε καιρούς βαθιάς κρίσης,επέλεξαν με ανθρωπιά,κατανόηση και αγάπη να βοηθήσουν μια οικογένεια να βγει από μια πολύ δύσκολη κατάσταση και να επιστρέψει σε μια φυσιολογική ζωή.Την οικογένεια μου. Τα λόγια όμως ακόμα και της δυνατότερης ” πένας ” θα είναι φτωχά για να περιγράψουν συναισθήματα τόσο δυνατά όσο αυτά που γεννήθηκαν μέσα μας από την στιγμή που ξεκίνησε όλη αυτή η διαδικασία. Η μάλλον πιο σωστά,από την στιγμή που ο κύριος Ηλίας Παπανικολάου,αφιερώνοντας πολύ από τον πολύτιμο προσωπικό του χρόνο,με μόνο κίνητρο την ανιδιοτελή προσφορά,έπεισε έναν ψωροπερήφανο σαν εμένα να δεχτεί επιτέλους ότι έφτασε η στιγμή που είναι απαραίτητο να δεχτεί βοήθεια. Δύσκολα και με μεγάλο άγχος ξεπέρασα το πρώτο συναίσθημα της ντροπής μπροστά στην ήττα.Αυτό όμως είναι και το μοναδικό συναίσθημα που θα αφήσω πίσω μου όταν φτάσουμε στο τέλος αυτής της περιπέτειας. Θα κρατήσω για πάντα μέσα μου την ζεστασιά που με γέμισε το βράδυ που ο κύριος Ηλίας ανέβασε για πρώτη φορά την σελίδα με το fundraising.Την τεράστια έκπληξη και συγκίνηση που νιώσαμε με το τσουνάμι αγάπης που ακολούθησε τις επόμενες ώρες.Οι προσφορές και τα μηνύματα στήριξης γεμάτα ανθρωπιά πλημμύρισαν τον “τοίχο” μου,το inbox μου αλλά και τα μάτια μας αμέτρητες φορές με δάκρυα ευγνωμοσύνης.
Αυτή την στιγμή που σας γράφω,τα σημαντικότερα συναισθήματα που νιώθουμε,λίγο πριν το ταξίδι της επιστροφής,αποτέλεσμα της δική σας προσφοράς και αγάπης,είναι η ελπίδα και η αισιοδοξία. Και επειδή μπροστά σε αυτά τα συναισθήματα ένα απλό ευχαριστώ,που έτσι και αλλιώς το έχω γράψει και θα το γράψω αμέτρητες φορές,είναι εξαιρετικά φτωχό,νομίζω ότι ο καλύτερος τρόπος να σας ευχαριστήσω είναι με το να σας διαβεβαιώσω καλοί μου άνθρωποι,αγαπημένοι φίλοι,ότι η προσφορά σας έπιασε πραγματικά τόπο. Κάθε προσφορά και με κάθε τρόπο.Με χρήματα,με ένα μήνυμα στήριξης με ένα share του σκοπού μας… Ευχαριστώ ακόμα και τους ανθρώπους που εγκλωβισμένοι στον μικρόκοσμο των προβλημάτων τους και αποκλεισμένοι από την ανθρωπιά τους έγραψαν επιθετικά,αρνητικά μηνύματα προσπαθώντας να διαβάλουν την προσπάθεια μας. Τους ευχαριστώ γιατί άθελά τους έγιναν το μέτρο σύγκρισης και ανάμεσα στην δική σας ανιδιοτελή προσφορά και την παράλογη επιθετικότητα τους,έγινε ξεκάθαρο μέσα μου τι άνθρωπος θέλω να είμαι για το υπόλοιπο της ζωής μου.
Κύριε Thanasis Mavridis από το Liberal,Giorgos Toulas από το Parallaxi Magazine,Άρη Δημοκήδη από το Lifo,Dimitris Rigopoulos και Selana Vronti από την Καθημερινή και Thodoris Chondrogiannos από το Vice Greece,ένα τεράστιο ευχαριστώ για την προβολή της περιπέτειας μας και την προώθηση του σκοπού μας.
Αυτά για την ώρα καλοί μου άνθρωποι και κλείνω με την υπόσχεση ότι το επόμενο ευχαριστώ θα συνοδεύεται από πολλές φωτογραφίες και πολλά βίντεο από την άφιξη μας στον τόπο της νέας μας ζωής.Μέχρι τότε,σταυρώστε τα δάκτυλα σας να κυλήσουν όλα ήρεμα,έστω και για τα δεδομένα της παράνοιας που επικρατεί στην χώρα της υποχρεωτικής επανάστασης και του σοσιαλισμού με το στανιό…
*O Γιάννης Κουζηνός, σπούδασε σινεμά στην parallaxi, έφυγε από τη Θεσσαλονίκη και πήγε μετανάστης στη Βενεζουέλα πριν μερικά χρόνια για μια καλύτερη ζωή. Από τον περασμένο Μάιο, τα γράμματά του από το Καράκας σοκάρουν. Με την κατάσταση να είναι πλέον εκτός ελέγχου ο Γιάννης κάνει ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό για να καταφέρει να απεγκλωβίσει την οικογένειά του και να φύγουν από την Βενεζουέλα.
