Χρειαζόμαστε διαφημίσεις που σπάνε τα στερεότυπα που μας δημιούργησαν

Έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε διαφημίσεις κενές, προβλεπόμενες, δεκαετίας πίσω, που υποσυνείδητα μας περνάνε στερεότυπα τα οποία θα έπρεπε να έχουν αλλάξει. Ειδικά όταν επρόκειτο για γυναικεία προϊόντα, όπως ένα σαμπουάν, ξανθιές ή μελαχρινές καλλίγραμμες γυναίκες με το πλούσιο αψεγάδιαστο μαλλί, το συγκλονιστικό πρόσωπο και την έκφραση του στιλ, “το μόνο που με προβληματίζει είναι να η υπέροχη μου μπούκλα”.

Δεν φταίνε οι εταιρίες, φταίει το γεγονός του ότι όλοι έχουμε συνηθίσει σε συγκεκριμένες πεπατημένες. Tα ερεθίσματα και τα πρότυπα που δεχθήκαμε από τις πρώτες ημέρες που παρακολουθήσαμε την μικρή οθόνη και χαζέψαμε στα περιοδικά είναι αυτά, ή μάλλον φυσικά και είναι αυτά. Θα έβλεπες εσύ μία ξεμαλλιασμένη και θα πήγαινες να αγοράσεις το συγκεκριμένο προϊόν; Η απάντηση είναι προφανώς και όχι.

Όμως θα έβλεπες, υπέροχ@ ανθρώπ@ που αισθάνονται απλά όμορφοι, να σου διηγούνται με μία πρόταση την ζωή τους και τους προβληματισμούς τους και να σου πασάρουν υποσυνείδητα το αψεγάδιαστο μαλλί; Αυτό έκανε η Pantene. Πριν περίπου δυο μήνες, η Lacta έκανε την αρχή κυκλοφορώντας ένα video-μπουνιά, 4 λεπτών το οποίο διηγούνταν πως φτάσαμε στις 17 μόλις γυναικοκτονίες, τώρα έπεται η συνέχεια από έναν ακόμη κολοσσό.

Ένα λεπτό και 10 δεύτερα, είναι ικανά να με κάνουν να χαμογελάσω και να ζηλέψω λίγη λάμψη μερικών ανθρώπων. Στα πρώτα δευτερόλεπτα βλέπουμε ένα μικρό αγόρι με μακρύ μαλλί που τρώει bullying από τους συμμαθητές του, μεγαλώνει, τον βλέπουμε να περπατά σίγουρο και να μας λέει πως κρατά μέχρι σήμερα, ανεξαρτήτως ψυχολογικού πόνου, το κεφάλι του ψηλά.

Επόμενη σκηνή μία διάβαση “ντυμένη” στα χρώματα του pride, κάποιους τους ενοχλεί η αγάπη από όπου κι αν προέρχεται, όχι όμως τον συγκεκριμένο κολοσσό. Επόμενη σκηνή μία γυναίκα με καρέ μαλλιά, μας εξηγεί πως έπρεπε να δούμε το πρώτο lockdown, την βλέπουμε να ανακατεύει τα μαλλιά της και να σκέφτεται φωναχτά πως στην δουλειά της, δεν είναι ο εαυτός της, με μία ατάκα που θα έπρεπε από ‘δω και στο εξής να την κρατήσουμε όλοι βαθιά μέσα μας: “στις δουλειές πρέπει να αλλάζουν τα ΜΥΑΛΑ και όχι τα μαλλιά”. Τέλος σκηνής, ένα γλυκό και παθιασμένο φιλί με την σύντροφο της.

Επόμενη σκηνή, μία ξανθιά αδύνατη γυναίκα με ένα λαμπερό πολύχρωμο, “παγετένιο” φόρεμα, μας διηγείται την δική της αλλαγή φύλλου σε μία πρόταση μερικών δευτερολέπτων και μας δίνει την οπτική των υποστηρικτών, προς το άτομο της, γονιών της. Αυτή είναι η κοινωνία που αποζητούμε το 2021, όχι η καταπίεση της αγάπης και των συναισθημάτων. Επόμενη σκηνή, ένα θεϊκό πρόσωπο βγαλμένο από τους queen γεμάτο tattoo, έντονο κραγιόν και λαμπερό σακάκι, μας πλησιάζει με δυναμικό περπάτημα και μας ξεκαθαρίζει πως τα μαλλιά και το στιλ δεν επιλέγονται βάσει φύλλου, και κλείνει με μία ακόμη ατάκα ζωής “έχω το δικαίωμα να υπάρχω με τρόπους πέρα από αυτούς που ορίζουν τα στερεότυπα.”

Τελευταία ιστορία-σκηνή, καμαρίνι μία queer, βάζει το φιλέ της στα μαλλιά και ετοιμάζεται για show, βάζει χρυσόσκονη, και μεταμφιέζεται στην απόλυτη star, λέγοντας μας με απόλυτα σαγηνευτικό τρόπο, “ίσως κάποιοι να νομίζουν πως έτσι κρύβομαι, αλλά εγώ έτσι εκφράζομαι. Και δεν θα απολογηθώ γι αυτό που είμαι.” Κρατώ την τελευταία πρόταση και την στέλνω σε όλους εκείνους που φοβούνται να εκδηλωθούν μέχρι σήμερα. Όλ@ μαζί υπέροχ@, γελαστ@, μόλις μας είπαν τις ιστορίες τ@ς και συνεχίζουν την ζωή που επέλεξαν, αυτή είναι η απόλυτη ευτυχία της διαφήμισης, το αίσθημα τις ελευθερίας της τελικής σκηνής.

Μία φωνή γεμάτο νόημα, σιγοψιθυρίζει, “ό,τι μαλλιά κι αν ονειρεύεσαι είμαστε δίπλα σου”. Συμπληρώνω πως μέσα στο προηγούμενο ένα λεπτό μας έχουν περάσει υποσυνείδητα, χιλιάδες διαφορετικά μηνύματα και είμαι στην φάση, απέναντι από την οθόνη μου, που ναι!, με έχεις πείσει να πάρω προϊόν από εσέναμ και ξέρεις γιατί; Γιατί μου υπενθύμισες πως η αγάπη είναι αγάπη αλλά και το ότι ο κόσμος σου είναι πιο όμορφος από αυτόν που ζω εγώ.

Είδα το spot πάνω από 10 φορές, ο λόγος; Εργάζομαι στον χώρο του media και ομολογουμένως ζήλεψα την ευρηματικότητα του δημιουργού, αβίαστα με προβλημάτισε, αβίαστα με στήριξε, αβίαστα με έκανε να χαμογελάσω. Το έχω ξαναγράψει και φυσικά το έχω ξαναπεί, το marketing και τα social media, πια – όπως κάθε μέρα βλέπουμε- είναι η πιο ηχηρή φωνή όλης της κοινωνίας, μήπως λοιπόν οι διαφημίσεις που θα κυκλοφορούν από ‘δω και στο εξής, να κλοτσούν όλα εκείνα που έχουμε χτίσει τα τελευταία χιλιάδες χρόνια και δεν λένε να φύγουν από πάνω μας;

https://www.youtube.com/watch?v=Aj5Sk8yRbRw

Μήπως ήρθε η ώρα του Marketing Revolution, το οποίο θα σου περνά σε ένα λεπτό, τα μαθήματα που θα έπρεπε να έχεις λάβει εδώ και καιρό; Μήπως τα spot-ακια θα έπρεπε να σου θυμίζουν πως οφείλεις να είσαι εκειν@ που θέλεις και το προϊόν, η υπηρεσία, ο χώρος θα είναι δίπλα σου; Μήπως αυτές είναι οι διαφημίσεις που χρειαζόμαστε για να ξυπνήσουμε από το απόλυτο σκοτάδι που μας σκεπάζει ειδικά τον τελευταίο καιρό;

Προβληματίζομαι από την μία που βλέπουμε εξωπραγματική την συγκεκριμένη διαφήμιση, διότι θα έπρεπε να είναι αυτονόητη, αλλά από την άλλη λες, ίσως είναι η αφορμή να ξυπνήσουμε όλοι.

Υ. Γ. Φυσικά και θα βρεθούν ορισμένοι να χλευάσουν, να βωμολοχήσουν, να προσβάλλουν το διαφημιστικό της Pantene, είναι που έχουν κολλήσει στον δικό τους μικρόκοσμο και που δεν βλέπουν πέρα από τον βαλτωμένο χάρτη της στενόμυαλης ζωής τους.

Υ.Γ. 2 Η ρατσιστική, προσβλητική και βαθιά φασιστική αντίδραση της Αφροδίτης Λατινοπούλου δείχνει πόσο πολύ ενοχλούν τέτοιες διαφημίσεις έναν σκοτεινό κόσμο που καιροφυλακτεί δίπλα μας…