Χρειάζονται τα παιδιά εξωτερικά κίνητρα;
«Αν κάνεις αυτό θα...» - Το στοίχημα δεν είναι να επιλέξουμε εμείς για τα παιδιά μας, αλλά να τα βοηθήσουμε σε ό,τι αποφασίσουν να γίνουν στη ζωή τους να είναι οι καλύτεροι
Λέξεις: Νικόλαος – Θεολόγος Παπαδόπουλος
Ούτε τα παιδιά, ούτε οι ενήλικες πρέπει να επενδύουν τα όνειρα και τους στόχους τους σε εξωτερικά κίνητρα. Όλα ξεκινούν από τη συνειδητότητα.
Ποιος είμαι; Τι θέλω; Ποια είναι η αξία που αφήνω στο τραπέζι; Πολύ συχνά ακούμε τόσο από γονείς όσο και από αρκετούς δασκάλους να τάζουν στα παιδιά ή στους μαθητές τους για να εξασφαλίσουν ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Ο λόγος που αυτή η στρατηγική είναι λάθος κρύβεται σε όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που ξεχωρίζουν τον άνθρωπο από τον πίθηκο. Δεν χρειάζονται μπανάνες τα παιδιά για να γίνουν μαθητές αξίας.
Παιδεία χρειάζονται και την κατάλληλη εκπαίδευση αξιών για να μπορέσουν σταδιακά να προτεραιοποιήσουν τις ανάγκες τους και να βρουν τα δικά τους εσωτερικά κίνητρα ώστε να μην μεγαλώνουν κουβαλώντας δεσμά και εξαρτήσεις που αφορούν τα απωθημένα άλλων και όχι τα θέλω τα δικά τους.
Αντί λοιπόν να ακολουθούμε μια χειριστική εκπαιδευτική πολιτική, βασισμένη στις δικές μας εγωιστικές ανάγκες, μπορούμε να επενδύσουμε σε μια στρατηγική που προωθεί την ανάδειξη ελεύθερων και υπεύθυνων μαθητών.
Αντί να καθοδηγούμε δηλαδή τα παιδιά σε προκαθορισμένους σκοπούς, αξίζει να απλώσουμε μπροστά τους επιλογές προσανατολισμού σύμφωνα με τα ενδιαφέροντα και τις ανησυχίες τους. Αυτό θα επιτευχθεί, περνώντας ποιοτικό χρόνο μαζί τους, στο διάλειμμα, στις ήσυχες στιγμές εκτός τάξης, στεκόμενοι δίπλα τους ως ενεργοί ακροατές και όχι ως παθητικοί αποδέκτες όσων λένε.
Για να είμαστε σε θέση είτε ως γονείς είτε ως δάσκαλοι να τους δώσουμε την ευκαιρία να είναι σε θέση να εξελίσσονται μέσα από προσωπικά κίνητρα που θα δίνουν οι ίδιοι στον εαυτό τους, θα πρέπει να τους πλησιάσουμε με ταπεινότητα και να τους επιτρέψουμε να μας ανοίξουν την καρδιά τους. Σε δεύτερο χρόνο, οφείλουμε να υπερασπιστούμε τις ιδέες τους και να ενθαρρύνουμε τον ενθουσιασμό και την παιδική άγνοια κινδύνου που τους διακατέχει ώστε να το πετύχουν.
«Κυρία θέλω να γίνω παρουσιάστρια στην τηλεόραση και να έχω την δική μου εκπομπή.»
Άκουσα αυτά τα λόγια χθες από ένα μικρό κορίτσι σε ένα πάρκο όταν μιλούσε σε μια άγνωστη κυρία για το τι θέλει να γίνει όταν μεγαλώσει.
Ήταν τόσο χαρούμενη όσο μιλούσε γι’ αυτό. Η μαμά της όταν την άκουσε, έσπευσε να την διορθώσει λέγοντας χαρακτηριστικά: «Μην την ακούτε, μικρή είναι. Γιατρός θα γίνει όταν μεγαλώσει».
Το στοίχημα δεν είναι να επιλέξουμε εμείς για τα παιδιά μας αλλά να τα βοηθήσουμε με την εμπειρία μας σε ό,τι αποφασίσουν να γίνουν στη ζωή τους να είναι οι καλύτεροι.
Αν λοιπόν το παιδί σου θέλει να γίνει η επόμενη Φαίη Σκορδά, μην το αποθαρρύνεις. Πείσε την μόνο να την ξεπεράσει!
*Ο Νικόλαος – Θεολόγος Παπαδόπουλος είναι εκπαιδευτικός