Χρυσάφι πιάνουν, σκατά γίνεται

του Γιώργου Τούλα

Ως ένα ακόμα δείγμα της ιλαροτραγωδίας που λέγεται λουκέτο ΕΡΤ κρίνω τη σημερινή διαφωνία και απόσυρση της συζήτησης της περίφημης πια πράξης νομοθετικού περιεχομένου. Η διαφωνία του ΠΑΣΟΚ με τους χειρισμούς της ΝΔ έφερε τη σημερινή εξέλιξη. 

Η υπόθεση του λουκέτου στην ΕΡΤ εξελίσσεται πραγματικά στο μεγαλύτερο παράδειγμα δημόσιου αυτοσχεδιασμού και έλλειψης σοβαρότητας που έχει γνωρίσει η χώρα τις τελευταίες δεκαετίες. Από την πρώτη στιγμή ήταν φανερό πως δεν υπήρχε κανένα απολύτως σχέδιο που να συνόδευε την πρωτοφανή και παγκοσμίως πλέον καταδικασμένη από κάθε σώφρονα άνθρωπο απόφαση της 11ης Ιουνίου. Οι δηλώσεις μόνο που ακολούθησαν ένα μήνα σε πείθουν για του λόγου το αληθές. Ο Σίμος Κεδίκογλου παραδέχτηκε και πως δεν γνώριζε τα σχέδια του πρωθυπουργού και πως διαφωνούσε με το λουκέτο. Το αποδέχτηκε όμως για να μην εκτροχιαστεί η χώρα! Ο Γιάννης Στουρνάρας έχει μιλήσει για προσωρινή επαναλειτουργία με είκοσι εργαζόμενους, με 600 εργαζόμενους, με 2000 εργαζόμενους! Ο Παντελής Κάψης λέει ότι το μαγαζί θα ανοίξει και πάλι πιθανά σε 3 μήνες, πιθανά και όχι!

Για να δούμε όμως τι κοστίζει το κλείσιμο της ΕΡΤ. Τριακόσια εκατομμύρια, τουλάχιστον, σε αποζημιώσεις εργαζομένων, εταιριών που έχουν συμβάσεις, δικαιωμάτων μεταδόσεων και άλλων συμφωνιών που δεν τηρήθηκαν. Συν τις επαναπροσλήψεις στη ΔΤ, για δυο, τρεις μήνες, έξι μήνες ή όσο χρειαστεί και να τους απολύσουν και πάλι. Νέες προσλήψεις με ΑΣΕΠ για το νέο φορέα. Αδιευκρίνιστο κόστος. Ακόμα λογαριασμοί νερού, ρεύματος παλαιών κτιρίων, άλλα τόσα για τα νέα κτίρια, νέα σκηνικά και βέβαια αποζημειώσεις και επαναπροσλήψεις. 

Στη διάρκεια του καλοκαιριού ένα μέρος των εργαζομένων της πρώην ΕΡΤ έκανε την αίτηση επαναπρόσληψης. Και επαναπροσλήφθηκαν με μισθούς 700 ευρώ, με συμβάσεις εξαιρετικά απαξιώτικές και χωρίς οι περισσότεροι από αυτούς να έχουν ακόμα αντικείμενο. Όσοι εμφανίζονται στο γυαλί πάντως το κάνουν με την προστασία της αστυνομία που φυλά τα κτίρια που χρησιμοποιούν ως κόρη οφθαλμού και περίπου σαν οι πρώην εργαζόμενοι που αρνήθηκαν να κάνουν αίτηση να είναι τρομοκράτες. Στην πραγματικότητα όσοι δεν έκαναν αίτηση ήταν περισσότεροι από αυτούς που έκαναν. 

Το δορυφορικό πρόγραμμα της ΕΡΤ, το ERTWorld, πριν το κλείσιμο της ΕΡΤ, μεταφερόταν δορυφορικά σε όλες τις ηπείρους. Για τη μεταφορά του, μετά από διεθνή διαγωνισμό η ΕΡΤ είχε συνάψει τριετή σύμβαση με εταιρεία. Η σύμβαση είχε ημερομηνία έναρξης την 4η/9/2012 και το ετήσιο κόστος που πλήρωνε η ΕΡΤ ήταν 1.100.000 € συμπ. ΦΠΑ ετησίως. Η αιφνίδια διακοπή του σήματος ERTWorld, πέρα από το γεγονός του μαύρου στους ομογενείς, δίνει το δικαίωμα στην εταιρεία που παρείχε την υπηρεσία να διεκδικήσει το συμβατικό τίμημα αφού δεν υπήρξε καταγγελία της σύμβασης με προηγούμενη προειδοποίηση.

Το πλεόνασμα που εμφανίζει η κυβέρνηση θα λέει ήταν υψηλότερο, αν δεν είχε κλείσει την ΕΡΤ, διότι έχει απώλειες από το λουκέτο της, ύψους 70-80 εκατ. ευρώ, ενώ καλείται να πληρώσει και 125 εκατ. ευρώ. σε αποζημειώσεις. Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της φιάσκου, η ΕΡΤ το 2012 θα έκλεινε με τζίρο κοντά στα 260 εκατ. ευρώ, χωρίς να επιβαρύνει τον προϋπολογισμό, καθώς πληρωνόταν απευθείας από τα νοικοκυριά!

Η ΕΡΤ είχε καταθέσει πρόταση στο ΕΣΠΑ για την ανάπτυξη του αρχείου της, την ευρύτερη διάδοσή του στους πολίτες και τη δημιουργία Οπτικοακουστικού Μουσείου στις εγκαταστάσεις της Κατεχάκη. Το έργο είχε προεγκριθεί για συνολική χρηματοδότηση 9.800.000 €. Η τελική έγκριση αναμενόταν αυτό τον μήνα για 3 από τα 5 υποέργα ύψους 5,8 εκ. €, ενώ για τα υπόλοιπα δύο υποέργα ύψους 4 εκ. € αναμενόταν τον Σεπτέμβριο του 2013. Η διάλυση της ΕΡΤ ακυρώνει ουσιαστικά τη συμμετοχή της στο ΕΣΠΑ. Ακόμα και αν επαναλειτουργήσει είναι σχεδόν βέβαιο ότι η χρονική καθυστέρηση που προκλήθηκε με τη διάλυσή της θα αποβεί μάλλον μοιραία. Η ζημία των 9,8 εκ. € δεν αποτελεί απώλεια μόνον για την ΕΡΤ, αλλά και για το κράτος που είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα απορροφήσει τα χρήματα αυτά. Το eurobasket για πατράδειγμα, που θα μετέδιδε η ΕΡΤ μαζί με όλα τα έσοδα από τις διαφημίσεις πήγε στον Αντέννα. Για να μη μιλήσουμε για τις ψηφιακές άδειες… 

Όμως η Ιστορία δεν τελειώνει εδώ. Η καταστροφή που επιχειρείται αυτή τη στιγμή στην έτσι και αλλιώς πληγωμένη ελληνική οπτικοακουστική βιομηχανία είναι πρωτοφανής. Ο κλάδος που γνωρίζει εδώ και χρόνια έναν πρωτοφανή μαρασμό λόγω της κρίσης στα ιδιωτικά κανάλια που σταμάτησαν τις παραγωγές τους οδηγώντας δεκάδες εταιρίες σε χρεοκοπία και απόγνωση, τώρα με τη διακοπή των συνεργασιών της ΕΡΤ, του μόνο αξιόπιστου μέχρι σήμερα εταίρου ελληνικών παραγωγών ενός επιπέδου. Άνθρωποι που είχαν υπογράψει συμβόλαια και είχαν παράξει εκπομπές, ντοκιμαντέρ, σειρές κλπ που δεν είχαν προβληθεί, αλλά και άλλοι που είχαν καταθέσει προτάσεις και περίμεναν τις εγκρίσεις του Σεπτεμβρίου μένουν κυριολεκτικά στο δρόμο. Χιλιάδες άνθρωποι με τις οικογένειες τους.

Παράλληλα ο ελληνικός κινηματογράφος που είχε συμπαραγωγό την ΕΡΤ, μαζί με ξένα κανάλια που φυσικά αποσύρουν τώρα τη συμμετοχή τους, οι εκατοντάδες  χρηματοδοτήσεις από ευρωπαϊκά προγράμματα που παγώνουν και ο διεθνής διασυρμός στους εταίρους των παραγωγών αυτών μαζί με την απώλεια ενός ιστορικού brand name που υπάρχει από τη δεκαετία του 30 και που δεν θα υπάρχει πια και θα πρέπει να ξαναχτιστεί από την αρχή, αποδεικνύει πως οι άνθρωποι που χειρίζονται την τύχη αυτής της χώρας είναι απλά ερασιτέχνες.

Το άνοιγμα του μεταβατικού φορέα είναι κωμικό. Στο μεταξύ η ΔΤ λειτουργεί περίπου με ερασιτεχνικό προφίλ, χωρίς πρόγραμμα χωρίς λογική που επέλεξαν οι άνθρωποι του εκκαθαριστή σύμφωνα με τον υπουργό(!) οι οποίοι το κάνουν αφιλοκερδώς(!), οι δηλώσεις του περιφερόμενου στα κανάλια υπουργού απερίγραπτες και το σκηνικό του μέλλοντος άγνωστο. Παράλληλα διορίζεται και Δ.Σ. για τη ΝΕΡΙΤ που κανείς δεν γνωρίζει πότε θα λειτουργήσει. Έχει όμως πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο! Στο μεταξύ οι μήνες παιρνούν, τα σκάνδαλα για τις νέες προσλήψεις δίνουν και παίρνουν και ο τηλεοπτικός χειμώνας βρίσκει το κράτος στη πιο αδύναμη στιγμή της ιστορίας του. 

Οι τελευταίες μέρες της επέμβασης των ΜΑΤ στο ραδιομέγαρο θυμίζουν εποχές άλλες. Η ”δημοκρατία” επιβλήθηκε δια της βίας. Τώρα μένει να δούμε τη συνέχεια…

Στο μεταξύ επειδή όλοι καταλαβαίνουμε ότι η ασθένεια είναι μεταδοτική ή καλά προσχεδιασμένη ήρθε η ώρα και των άλλων αδύναμων κρίκων. Στην Ισπανία η Βαλένθια είναι η πρώτη πόλη στην οποία πεθαίνει με τον ίδιο τρόπο της ΕΡΤ η δημόσια ραδιοτηλεόραση, απολύοντας χίλιους ανθρώπους. Τις πρώτες μέρες των ελληνικών εκτρόπων, τον Ιούνιο του 2011, Ιταλοί και Ισπανοί έγραφαν και έλεγαν πως έρχεται η δική τους σειρά. Τώρα απλά ήρθε...