Χρόνια πολλά στις γυναίκες που έγιναν οι μάνες όλων μας
Μάνες που μπορεί να είχαν ένα, δυο ή τρία παιδιά τη μια μέρα και την επόμενη απέκτησαν εκατοντάδες άλλα.
Μαμά, μάνα, μητέρα. Όπως και να αποκαλείς τη γυναίκα που σε έφερε στη ζωή, σήμερα είναι η μέρα της με τη «βούλα». Αν με ρωτάς η γιορτή της μητέρας για μένα είναι κάθε μέρα, γιατί δεν υπάρχει μέρα που να μη την κοιτάζω και να μην αισθάνομαι περήφανη γι’ αυτήν, ακόμα κι όταν δεν είμαστε στα καλά μας.
Ξέρω ότι δεν είμαι η μόνη που αισθάνεται έτσι. Είμαστε πολλοί που δε ξεχνούμε τις γυναίκες που μας χάρισαν τα πιο πολύτιμα δώρα, με πρώτο αυτό της ζωής. Ακούγεται κλισέ ίσως, αλλά εγώ δε θα σταματήσω ποτέ να θαυμάζω τις γυναίκες που επέλεξαν να γίνουν μάνες. Που θυσίασαν πράγματα και στιγμές, που αγωνίστηκαν για τα παιδιά τους από την πρώτη μέρα που έμαθαν ότι θα γίνουν μητέρες. Και είναι πολλές, αν όχι όλες, οι αγωνίστριες μάνες εκεί έξω.
Αγωνίζονται για τα παιδιά τους ζωντανά ή νεκρά. Αγωνίζονται για δικαίωση και για ίσες ευκαιρίες, όπως δε θα αγωνιζόταν κανένας άλλος. Μέσα από τον αγώνα τους, τις γνωρίσαμε κι εμείς κάποιες καλύτερα και έγιναν οι μάνες όλων μας. Το χρόνια πολλά είναι το λιγότερο που μπορούμε να πούμε…
Στη Μάγδα Φύσσα,
Που έγινε ένα σύμβολο κατά του φασισμού. Δε το επιδίωξε, ούτε το ονειρευόταν ποτέ. Όταν όμως έμαθε πως χρυσαυγίτες σκότωσαν τον γιό της, Παύλο, δε σταμάτησε να «φωνάζει» προκειμένου να αθωωθεί η ψυχή του. Και κατάφερε να μας ενώσει όλους, απ’ άκρη σ’ άκρη αυτή τη χώρα.
Στην Κούλα Τοπαλούδη,
Που έχασε το παιδί της αναίτια κι έζησε τη δολοφονία και τον βιασμό της, ξανά και ξανά στο δικαστήριο. «Όσες φορές ανατρέφουμε μάγκες, νταήδες, βαρύμαγκες, κάποιο σπίτι θα κλαίει μια Ελένη», είχε δηλώσει στην Καθημερινή. Μια μάνα που βροντοφώναξε για την Ελένη της και έκανε όλη την κοινωνία να συνειδητοποιήσει ότι η κουλτούρα του βιασμού είναι βαθιά χαραγμένη μέσα της.
Στην Μαρία Κοτρώτσου,
Που βλέπει τη Μυρτώ της καθηλωμένη στο κρεβάτι, μετά από τον βιασμό της και τη σωματική βία που υπέστη από το τέρας που την ακούμπησε τότε στην Πάρο. Μια ιστορία που μας συγκλόνισε, αλλά από κάποιους ξεχάστηκε σχετικά γρήγορα… όχι όμως κι από την ίδια. Η κα Κοτρώτσου πρόσφατα αποκάλυψε πως θα προσφύγει στο ΣτΕ και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, προκειμένου να λάβει αποζημίωση η κόρη της.
Στην Ελένη Φωτιάδου,
Που δε πίστεψε ποτέ ότι η κόρη της πέθανε από ναρκωτικά και κατάφερε να ξεσκεπάσει τους δολοφόνους της, υποδυόμενη την πόρνη σε πιάτσες της Θεσσαλονίκης. Η μάνα που απέδειξε ότι το λεγόμενο «μητρικό ένστικτό» δεν είναι ποτέ λάθος.
Στη Νατέλα Ιτσουαϊτζε,
Που έχασε ξαφνικά τον 11χρονο γιο της Άλεξ και δεν μπόρεσε καν να βρει το σώμα του, ώστε να ταφεί όπως του άξιζε. «Έτρεξε» την υπόθεση όσο πιο πολύ μπορούσε, ακόμα κι όταν τα σχόλια που δεχόταν για την καταγωγή της, ήταν κάτι παραπάνω από σκληρά.
Χιλιάδες γυναίκες ανάμεσα μας, που είναι πραγματικά ηρωίδες κι άλλες τόσες που δεν είναι πια εδώ. Μάνες που μπορεί να είχαν ένα, δυο ή τρία παιδιά τη μια μέρα και την επόμενη απέκτησαν εκατοντάδες άλλα.