Δεν φταίμε όλοι μαζί
Γιατί η λογική ότι ο πολίτης ως ψηφοφόρος φέρει εν τέλει την ευθύνη είναι παράλογη
Είτε το λέει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, είτε το λέει ο σκηνοθέτης Τσαφούλιας είτε το λένε οι γνωστοί δημοσιογράφοι.
Φταίνε πολλοί κι αυτοί οι πολλοί θα πρέπει να εντοπιστούν και να τους αποδοθούν οι ευθύνες που αναλογούν στον καθένα, πολιτικές, διοικητικές, ποινικές.
Η λογική ότι ο πολίτης ως ψηφοφόρος φέρει εν τέλει την ευθύνη είναι παράλογη.
Πρώτον, γιατί δεν υφίσταται προς το παρόν νοημοσύνη που να μη γνωρίζει όρια και να έχει γνώση και συνείδηση των πάντων. Ακόμα και η τεχνητή νοημοσύνη συναντά όρια. Ο ψηφοφόρος δεν είναι, λοιπόν, ένα υπερβατικό ον που μπορεί να γνωρίζει τα πάντα και να μπορεί να κρίνει αλγοριθμικά υπολογίζοντας κάθε στοιχείο.
Δεύτερον, γιατί δεν υπήρξε ποτέ κανένας μηχανισμός λογοδοσίας και ανάκλησης των πολιτικών στο πολιτικό σύστημα. Ίσα ίσα έχει υποστηριχθεί η όλο και πιο μεγάλη απελευθέρωση του πολιτικού, η ελαστικοποίηση της σχέσης πολιτικού και ψηφοφόρου, η ιδέα ότι ο πολιτικός πρέπει να πηγαίνει κόντρα στη λαϊκή βούληση και να μην υπολογίζει το πολιτικό κόστος.
Τρίτον, γιατί εκτός από το πολιτικό σύστημα, το κράτος διαθέτει ένα σύστημα δημόσιας διοίκησης με υπηρεσίες και οργανισμούς (δημόσιες υπηρεσίες, εποπτικούς φορείς κ.ο.κ.). Σε αυτό το σύστημα, η πολιτεία επιλέγει διοικήσεις -με διαφόρους τρόπους που επίσης πρέπει να κριθούν- και αναθέτει καθήκοντα, ευθύνες και υποχρεώσεις για να κάνουν μια συγκεκριμένη δουλειά.
Τέταρτον, γιατί υπάρχει και δικαστική εξουσία που πιθανώς αδράνησε όταν εργαζόμενοι προχωρούσαν σε καταγγελίες. Μετά το δυστύχημα διατάχθηκε εισαγγελική έρευνα όταν ακούστηκαν καταγγελίες για τη φωτοσήμανση στον προαστιακό. Πριν;
Πέμπτον, γιατί υπάρχει και μια δημοσιογραφία που -με ελάχιστες εξαιρέσεις εναλλακτικών, κριτικών μέσων- δεν φρόντισε να δώσει την αναγκαία προσοχή και προβολή στο ζήτημα και δεν ερεύνησε ποτέ την κατάσταση. Η αξιόπιστη και έγκυρη ενημέρωση του πολίτη είναι προαπαιτούμενο μιας υγιούς και λειτουργικής δημοκρατίας.
Δεν φταίμε όλοι μαζί που καμία εξουσία που έπρεπε να ελέγχει την εκτελεστική εξουσία δεν λειτούργησε.
Δεν φταίμε όλοι μαζί που πολιτικοί έλεγαν συνειδητά ψέματα ή έστω απέκρυπταν την αλήθεια (βλέπε δήλωση κ. Γεωργιάδη).
Δεν φταίμε όλοι μαζί που διαφόρων λογής συμφέροντα εμποδίζουν και καθυστερούν διαχρονικά την ολοκλήρωση των έργων, με το σχηματισμό καρτέλ, τη διαφθορά και τους ανταγωνισμούς τους.
Δεν φταίμε όλοι μαζί που κάποιοι αποδεικνύονται -στην καλύτερη περίπτωση- ανεπαρκείς στη δουλειά τους, σε όλες τις βαθμίδες της ιεραρχίας των εμπλεκόμενων οργανισμών.
Δεν φταίμε όλοι μαζί.
Όταν όλοι αυτοί που προσπαθούν με κάθε τρόπο να αποκλείσουν ή να μειώσουν τη συμμετοχή και την παρέμβαση του πολίτη, του λαού στην πολιτική, θυμούνται ξαφνικά ότι ο πολίτης ψηφίζει άρα έχει ευθύνη μάλλον δεν το κάνουν γιατί θέλουν να αποκαταστήσουν τον ρόλο του δήμου στη δημοκρατία.