Desert Flower

της Ελισάβετ Σεργιάδου

«Η μαμά μου έδεσε τα μάτια με ένα ύφασμα. Το επόμενο πράγμα που ένιωσα ήταν να με σκίζουν. Άκουγα τη λεπίδα να κόβει τη σάρκα μου. Ο πόνος ανάμεσα στα πόδια μου ήταν τόσο έντονος που ήθελα να πεθάνω».

Η Waris Dirie γεννήθηκε σε οικογένεια νομάδων στην έρημο της Σομαλίας κοντά στα σύνορα με την Αιθιοπία το 1965. Στα πέντε της την εξανάγκασαν να υποβληθεί σε ακρωτηριασμό των γεννητικών της οργάνων.

Σε ηλικία 13 ετών την πάντρεψαν με έναν άνδρα που ήταν αρκετά μεγάλος ώστε να είναι παππούς της. Η Waris κατάφερε να αποδράσει κι ύστερα από πολλές δοκιμασίες έφτασε στο Λονδίνο όπου αρχικά βρήκε απασχόληση ως οικιακή βοηθός και αργότερα σε κατάστημα McDonald’s.

Στα 18 της, την ανακάλυψε ο κορυφαίος Βρετανός φωτογράφος μόδας, Terence Donovan και γρήγορα απέκτησε διεθνή φήμη ως μοντέλο.

Το 1997 εξέδωσε τη βιογραφία της στη Νέα Υόρκη με τίτλο ‘Desert Flower’. Το βιβλίο έγινε διεθνές bestseller και μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη από την Sherry Hormann. Το 2002 ίδρυσε το ‘Waris Dirie Foundation’, το οποίο το 2010 μετονομάστηκε σε ‘Desert Flower Foundation’ (http://www.desertflowerfoundation.org/en/). Στόχος του είναι η καταπολέμηση της πρακτικής του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων παγκοσμίως.

Ακρωτηριασμός γυναικείων γεννητικών οργάνων

O ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων ή αλλιώς κλειτοριδεκτομή ορίζεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ως «όλες οι διαδικασίες που αφορούν τη μερική ή ολική αφαίρεση των εξωτερικών γυναικείων γεννητικών οργάνων ή πρόκληση άλλης βλάβης στα γυναικεία γεννητικά όργανα για μη ιατρικούς λόγους» .

Εκτιμάται ότι περίπου 100 έως 140.000.000 Αφρικανές έχουν υποστεί κλειτοριδεκτομή σε όλο τον κόσμο. Οι περισσότερες από αυτές ζουν σε χώρες της Αφρικής, κάποιες στη Μέση Ανατολή και την Ασία, ενώ όλο και περισσότερες στην Ευρώπη, την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία, τις ΗΠΑ και τον Καναδά. Ο ακρωτηριασμός γίνεται παραδοσιακά από κάποια ηλικιωμένη γυναίκα, η οποία δεν έχει ιατρική κατάρτιση. Συνήθως δεν χρησιμοποιείται αναισθησία κι αντισηπτικό ενώ η πρακτική διεξάγεται χρησιμοποιώντας βασικά εργαλεία όπως μαχαίρια, ψαλίδια, νυστέρια, κομμάτια γυαλιού και λεπίδες ξυρίσματος. Ιώδιο ή μίγμα βοτάνων συχνά τοποθετείται πάνω στην πληγή για να σταματήσει την αιμορραγία.

Η ηλικία κατά την οποία πραγματοποιείται ο ακρωτηριασμός ποικίλλει από λίγο μετά τη γέννηση της γυναίκας μέχρι και τη γέννηση του πρώτου της παιδιού. Η πιο συχνή ηλικία είναι μεταξύ τεσσάρων και δέκα.

Συνέπειες

Ανάλογα με το βαθμό του ακρωτηριασμού, η κλειτοριδεκτομή μπορεί να έχει τραγικές επιπτώσεις στην υγεία της γυναίκας όπως έντονο πόνο και σοκ, λοίμωξη, κατακράτηση ούρων, θανατηφόρα αιμορραγία, εκτεταμένες βλάβες του αναπαραγωγικού συστήματος, κύστεις και νευρινώματα, επιπλοκές στην εγκυμοσύνη και τη γέννηση του παιδιού, ψυχολογική βλάβη, σεξουαλική δυσλειτουργία και δυσκολίες στην έμμηνο ρύση.

Οι ρίζες της κλειτοριδεκτομής δεν είναι δυνατό να προσδιοριστούν. Οι δικαιολογίες που δίνονται πάντως είναι ποικίλες και αντανακλούν την ιδεολογία και την ιστορία των κοινωνιών στις οποίες εφαρμόζεται η κλειτοριδεκτομή.

Συνήθως οι λόγοι έχουν να κάνουν με έθιμα και παράδοση, την πεποιθηση ότι είναι θρησκευτική απαίτηση, τη διατήρηση παρθενίας/αγνότητας, την αύξηση της σεξουαλικής ευχαρίστησης για το αρσενικό και την τιμή της οικογένειας. Τέλος, σε κάποιες κοινωνίες θεωρείται προαπαιτούμενο για τον γάμο.