Δώστε και σώστε!

Άντε να σβήσουν και τα τελευταία εορταστικά λαμπάκια και να γλυτώσουμε επιτέλους απ’ αυτόν τον ορυμαγδό των «φιλάνθρωπων», που κατέκλυσαν τα κανάλια, για να απομυζήσουν «αυτές τις άγιες μέρες» και την τελευταία ρανίδα από τα όποια καλά αισθήματα και τις περισσευούμενες πενταροδεκάρες των καταταλαιπωρημένων νεοελλήνων. Αναρίθμητες επιχειρήσεις εκμετάλλευσης της ανθρώπινης ευαισθησίας και της θρησκευτικής πίστης, στελεχωμένες από επαγγελματίες της φιλανθρωπίας, αποθρασύνθηκαν για να μας καλέσουν μετ’ επιτάσεως, να βοηθήσουμε, να συντρέξουμε, να σπεύσουμε, να προστρέξουμε, να τείνουμε χείρα βοηθείας, να ενισχύσουμε, να παρασταθούμε, να συνεισφέρουμε, να συνεπικουρήσουμε, να ανακουφίσουμε, να προστατέψουμε, να στηρίξουμε αυτούς που «έχουν ανάγκη». Σ’ ένα ρεσιτάλ υποκρισίας χρησιμοποίησαν την πιο μελιστάλαχτη φωνή ηθοποιών, τηλεπαρουσιαστών, επαγγελματιών και εύπιστων εθελοντών για να ζητήσουν την έμπρακτη, υλική και κυρίως χρηματική ενίσχυση, συμπαράσταση, συνδρομή, υποστήριξη, προσφορά, δωρεά, αρωγή, επιχορήγηση, συνεισφορά, επικουρία, ευεργεσία, φιλανθρωπία, ελεημοσύνη, τον οβολό από το υστέρημα του καθενός. Ακόμη και το αίμα που δίνουν οι εθελοντές αιμοδότες συσχετίστηκε με τη φιλανθρωπία των ημερών. Με τις κάμερες κατά πόδας, που εξήραν την ευγενική προσφορά τους, «επώνυμοι» κάθε κατηγορίας, κοσμικές κυρίες, φιλόδοξοι αστέρες και αστερίσκοι, ενίσχυσαν το προφίλ τους αλωνίζοντας σε κάθε λογής ευαγή ιδρύματα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι περισσότερες εκκλήσεις αφορούσαν παιδιά, παιδιά ορφανά, μόνα, αβοήθητα, άρρωστα, ανίατα, με αναπηρίες… Μα πόσα είναι επιτέλους αυτά τα παιδιά στη χώρα με το ρεκόρ υπογεννητικότητας, η οποία ευτυχώς εδώ και πολλές δεκαετίες δεν έζησε πόλεμο; Πνίγοντας μέσα στον γενικό χαμό και τις όποιες σοβαρές προσπάθειες κοινωνικής μέριμνας, που ασφαλώς υπάρχουν και εργάζονται σιωπηλά, οι έμποροι της ανθρώπινης ευαισθησίας, οι επαγγελματίες ερανιστές, με πρωταγωνιστές τις παρεκκλησιαστικές οργανώσεις, ξεσπάθωσαν σε μια επίσημη ζητιανιά και ό, τι αρπάξουν…, μέχρι κάποια έρευνα να αποκαλύψει το θεάρεστο έργο των επιτροπών, που διοικούν παρόμοια «ιδρύματα», τις υπεξαιρέσεις και τις λαμογιές τους.

Και το χειρότερο, αυτοί οι ίδιοι «φιλάνθρωποι» είναι οι πρώτοι που γυρνούν την πλάτη στους αληθινά βασανισμένους, στους «παράνομους» μετανάστες, στους έγχρωμους, στους χειμαζόμενους ξένους, στους «άλλους»… Σ’ αυτούς η φιλανθρωπία δεν είναι ανταποδοτική! Ούτε απασχολεί τα κανάλια.