Εδώ παπάς, εκεί παπάς…

Τράπουλα στο τραπέζι, χαρτιά με σύμβολα και πίσω από κάθε χαρτί, ένας ρόλος - Ο Κ. Παρζιάλης γράφει με αφορμή την επίσκεψη του Κ. Μητσοτάκη στο Άγιον Όρος

Κώστας Παρζιάλης
εδώ-παπάς-εκεί-παπάς-1345460
Κώστας Παρζιάλης

Διαβάζουμε ότι ο πρωθυπουργός πέρασε τις πύλες του Αγίου Όρους, με ένα κονδύλι εκατό εκατομμυρίων ευρώ και έγινε δεκτός με τιμές, από μοναχούς και ηγούμενους.

Όχι βέβαια από όλους… Εννιά από τις είκοσι μονές δεν παραβρέθηκαν.

Κάποιοι μίλησαν για συμβολισμό.

Μερικές φορές το μυαλό, παίρνει περίεργη τροχιά και κάπως έτσι, πήγε από τα καλογερικά στα εκλογικά.

Μοιάζει λίγο με εκείνο το ποσοστό των τελευταίων εκλογών, 41% με αποχή 50%.

Η σκέψη δεν σταμάτησε εκεί. Το μυαλό πήγε ακόμα πιο πίσω, σε εκείνο το παλιό παιχνίδι.

«Εδώ παπάς, εκεί παπάς, πού είναι ο παπάς;»

Πάμε να θυμηθούμε τους κανόνες σε λίγο πιο εξελιγμένη μορφή.

Τράπουλα στο τραπέζι, χαρτιά με σύμβολα και πίσω από κάθε χαρτί, ένας ρόλος.

Το πρώτο χαρτί, είναι αυτό της αριστείας.

Με αυτό το χαρτί κάνεις απευθείας αναθέσεις εκατομμυρίων.

Επιτρέπεις, μεσολαβείς και τελικώς καταφέρνεις να δηλώσεις τριάντα στρέμματα καλλιέργειας ρόκας σε μια κορυφή ηφαιστειογενούς νησιού.

Έχεις τη δυνατότητα να διανείμεις κονδύλια εκατομμυρίων μέσω voucher, για ψηφιακά εργαλεία που επιβάλλονται και ψηφιακές εκπαιδεύσεις άνευ περιεχομένου. Η πραγματικότητα είναι η επιδοτούμενη κατανάλωση σε δύο ή τρεις προεπιλεγμένους προμηθευτές.

Με αυτό το χαρτί διορίζεις την ηγεσία του ανώτατου δικαστηρίου της χώρας. Δηλαδή, ως πολιτικό σύστημα επιλέγεις εκείνους που θεωρητικά θα σε ελέγξουν.

Με αυτό το χαρτί, έχεις τη δυνατότητα να πλουτίσεις από τη διαχείριση κόκκινων δανείων, για τα οποία κατηγορείσαι ότι αγόρασες στο ένα δέκατο πέμπτο της αξίας τους,την ώρα που οι δανειολήπτες παλεύουν με πλειστηριασμούς.

Έχεις τη δυνατότητα να συμμετέχεις στην πολιτική ζωή του τόπου ενώ παράλληλα συμμετέχεις σε υποθέσεις καρτέλ.

Έχεις τη δυνατότητα να τροποποιήσεις το νομοθετικό πλαίσιο έτσι ώστε τα συγγενικά σου πρόσωπα, να μπορούν να συμμετέχουν σε εταιρείες offshore.

Με αυτό το χαρτί έχεις τη δυνατότητα να παρακολουθείς και να καταγράφεις υπουργούς και στρατηγικά σχέδια.

Εκτός των άλλων έχεις τη δυνατότητα να παρακολουθείς τα κακουργήματα συνεργατών σου και ταυτόχρονα να μην τιμωρείται ή να μην παραιτείται κανένας.

Επιπλέον, έχεις τη δυνατότητα να υποβαθμίσεις τη δημόσια υγεία και εκπαίδευση και να μεθοδεύσεις την ιδιωτικοποίηση.

Με αυτό το χαρτί έχεις τη δυνατότητα να εμφανίζεσαι ανερυθρίαστα και να δηλώνεις ότι το πρόβλημα της οικονομίας είναι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και να αποζητάς το κλείσιμο τους.

Επίσης, να μην ξεχνάμε ότι έχεις τη δυνατότητα να δημιουργήσεις κομματικό χρέος πεντακοσίων εκατομμυρίων ευρώ.

Τέλος, με αυτό το χαρτί έχεις τη δυνατότητα να μπαζώσεις, να ξεμπαζώσεις, να συγκαλύψεις, να αλλοιώσεις δεδομένα, να θάψεις ευθύνεςκαι να λοιδορήσεις τους συγγενείς των θυμάτων του μεγαλύτερου εγκλήματος.

Το δεύτερο χαρτί, οι σιωπηλοί

Είναι οι ουδέτεροι, οι θεσμικοί που επιλέγουν να μην ανακατεύονται.

Η σιωπή τους δεν είναι από φόβο ούτε από αθωότητα. Είναι συνειδητή πράξη. Είναι ο τρόπος με τον οποίο αποφεύγουν κάθε σύγκρουση με την απευθείας πρόσβαση. Ένα εξίσου επικίνδυνο χαρτί, που μπορεί να ανατρέψει το παιχνίδι. Οι επίσημες οδηγίες του παιχνιδιού είναι σαφείς, όποιος δεν τοποθετείται απέναντι στο άδικο, έχει ήδη σταθεί δίπλα του.

Το τρίτο χαρτί, οι «μίζεροι» ή και «γραφικοί»

Έτσι τους αποκαλούν οι δύο προηγούμενες κατηγορίες φύλλων. Είναι εκείνοι που επιμένουν να μιλούν για αξιοκρατία, δημόσιο συμφέρον και τιμιότητα. Που ζητούν κανόνες, όρια, και μια πολιτεία μακριά από την ανυποληψία.

Το τέταρτο και τελευταίο χαρτί

Είναι οι σοβαροί, οι αξιόλογοι, εκείνοι με τους οποίους πρέπει να είμαστε πιο θυμωμένοι από ποτέ. Γιατί δεν έχουν βγει μπροστά και έχουν αφήσει να κυριαρχήσει η ασυδοσία των αρίστων. Το τέταρτο και τελευταίο χαρτί κουβαλά την πιο βαριά ευθύνη. Και όμως μόνο αυτό το χαρτί μπορεί να ανατρέψει το παιχνίδι.

Εδώ παπάς εκεί παπάς…

Μόνο που τώρα δεν είναι τραπουλόχαρτο. Είναι η αλήθεια, η τιμιότητα και η δικαιοσύνη, εκείνες οι έννοιες, που εξαφανίζονται κάθε φορά που πάμε να τις πιάσουμε.

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα