Έφυγε ένας σπουδαίος δημοσιογράφος, ένας σπουδαίος άνθρωπος

Χειμώνας 1990. Εργάζομαι στο ραδιόφωνο του Παρατηρητή. Χτυπάει το τηλέφωνο κατά τη διάρκεια της εκπομπής. Απαντώ. Ονομάζομαι Λάζαρος Χατζηνάκος, είμαι διευθυντής στην εφημερίδα Θεσσαλονίκη και θέλω να σε συναντήσω. Ραντεβού το επόμενο απόγευμα στο τότε καφέ-Άλφα στην Πρίγκηπος Νικολάου. Ψάχνω νέους ανθρώπους για την εφημερίδα και μου αρέσουν όσα λες στο ραδιόφωνο. Εγώ έχω ένα τρέμουλο στη φωνή, του μιλάω και ντρέπομαι. Ήμουν 24 και πίστευα ότι αυτά δεν συμβαίνουν στα αλήθεια. Ότι ένας διευθυντής εφημερίδας μπορεί να προτείνει σε έναν νέο άνθρωπο να εργαστεί σε μια εφημερίδα χωρίς συστάσεις.  Για το Λάζαρο είχα ακούσει πολλά και κυρίως είχα αντιληφθεί παρακολουθώντας τις αλλαγές  που κάνει στην Θεσσαλονίκη πως είναι ένας δημοσιογράφος που φέρνει τον αέρα της αλλαγής.

Από κείνο το μακρινό απόγευμα του χειμώνα του 1990 οι δρόμοι μας αντάμωσαν πολλές φορές. Η Πρίγκηπος Νικολάου, τώρα πια Σβώλου, δεν είναι μόνο ο τόπος του σπιτιού του, ο δρόμος που κινούνταν,  ο δρόμος που πάλεψε για να αλλάξει και να ξαναγίνει γειτονιά. Είναι ο δρόμος που τον συναντούσα τα τελευταία χρόνια να περπατά, εξασθενημένος πια από τις ασθένειες και τους δαίμονες τους.

Ο Λάζαρος που όλοι αγαπούσαμε πολύ ήταν η γενναία  όψη της δουλειάς μας, ήταν ο άνθρωπος που προσπάθησε να βάλει τάξη στο χάος και στην παρακμή της, ήταν εκείνος που έδωσε μάχες να αλλάξει το κατεστημένο της Ένωσης, τις δυνάμεις εκείνες της αδράνειας της που την κράτησαν καθηλωμένη για δεκαετίες.

Ήταν ένας ονειροπόλος της δημοσιογραφίας. Ένας μαχητής. Ο απόλυτος μαχητής. Και τις μάχες του τις κέρδιζε με τον δικό του τρόπο. Εκείνον του Δον Κιχώτη. Θα τον αγαπάμε πάντα όσοι τον γνωρίσαμε, για την έμπνευση, το ήθος και το παράδειγμα που μας έδωσε πως να κάνουμε καλύτερα μια δουλειά τόσο παρεξηγημένη. Όρθιος μέχρι την τελευταία στιγμή, στο μπαλκόνι της Σβώλου, έδειχνε σε όλους τι σημαίνει μάχη, τι σημαίνει πίστη στη ζωή. Όταν πεθάνω θέλω να κάνετε πάρτι είχε πει πριν λίγες μέρες στα παιδιά του.

O Λάζαρος έφυγε το ξημέρωμα της Παρασκευής. Λίγες ώρες πριν είχε ολοκληρωθεί η συναυλία την ενίσχυση της δημιουργίας του πάρκου τσέπης στην γειτονιά της Σβώλου που τόσο είχε παλέψει. Σαν να περίμενε να τελειώσει…

Τα πιο θερμά μου συλλυπητήρια στη Μέη, τον Γιώργο και τον Περικλή που του στάθηκαν βράχοι στη μεγάλοι περιπέτεια.

Η κηδεία του θα τελεστεί αύριο Σάββατο, στις 11.30, στον Ιερό Ναό Νέας Παναγίας και σύμφωνα με επιθυμία του ίδιου, η οικογένειά του ενημερώνει πως αντί στεφάνων, επιθυμούν να κατατεθούν χρήματα υπέρ της ενίσχυσης του έργου του Φάρου του Κόσμου (Εurobank GR6002602030000880201707671).

Γεννημένος το 1957 στη Θεσσαλονίκη, σπούδασε αρχικά πολιτικός μηχανικός στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, αλλά από το 1977 άρχισε να τον κερδίζει η Δημοσιογραφία. Ανέλαβε το 1992 τη διεύθυνση της εφημερίδας «ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ» και ένα χρόνο αργότερα εξέδωσε το περιοδικό «ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ – Η Οικονομία στα Βαλκάνια».

Τον Αύγουστο του 1995 συντόνισε ομάδα συντακτών και τεχνικών που δημιούργησαν την πρώτη ιστοσελίδα ελληνικής εφημερίδας στο διαδίκτυο: makthess.gr. Δίδαξε Δημοσιογραφία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και έχει εκδώσει μια σειρά από τεχνικά περιοδικά (ΤΕΧΝΟΓΡΑΦΗΜΑ, ΚΤΙΡΙΟ) και πολιτιστικά έντυπα (ΕΞΩΣΤΗΣ).

Το 1997 ανέλαβε ως Γενικός Διευθυντής την επανέκδοση των εφημερίδων «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», «ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ» και του περιοδικού «ΕΠΙΛΟΓΕΣ». Την περίοδο 2001-2004 ήταν προϊστάμενος του Γραφείου Τύπου του υπουργείου Ανάπτυξης στην Αθήνα, ενώ από τον Σεπτέμβριο του 2004 και μέχρι τον Φεβρουάριο του 2012 εργάστηκε στην Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Μακεδονίας – Θράκης, όπου πραγματοποίησε μεταξύ άλλων δύο καινοτόμες έρευνες για την Τουριστική Ανάπτυξη Ελλάδος και Βουλγαρίας.

Οι έρευνες αυτές παρουσιάστηκαν σε δεκάδες συζητήσεις και στο κεντρικό κτίριο της Κομισιόν Berlaymont στη βελγική πρωτεύουσα. Συνέχισε καθημερινά να αρθρογραφεί στο διαδίκτυο με ποσοστό αναπηρίας 88%, καθώς από το 2013 διαγνώστηκε με καρκίνο οισοφάγου και πνευμόνων. Συνεργασίες του έχουν φιλοξενηθεί στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο», την «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» και άλλες εφημερίδες πανελλαδικής εμβέλειας.

Από τον Μάρτιο του 2016 με ορμητήριο το Νότιο Πήλιο εργάστηκε για την Τοπική Ανάπτυξη στον άξονα των τεσσάρων ορεινών χωριών: Μηλιές – Βυζίτσα – Πινακάτες – Άγιος Γεώργιος Νηλείας. Οργάνωσε στις 2 Ιουλίου μια «Παρέλαση Ανθρωπιάς» με θέμα ΖΩΑ & ΑΝΘΡΩΠΟΙ: Μας θεραπεύουν! Συντόνισε επίσης την άτυπη Διεπιστημονική Πρωτοβουλία Ελληνικές ΟΑΣΕΙΣ. Για το έργο του έχει βραβευθεί από τους Πρόεδρους της Δημοκρατίας της Ελλάδος Κάρολο Παπούλια και της Κύπρου Γλαύκο Κληρίδη.

Έχει συνεργαστεί στενά με τον σημερινό Εκπρόσωπο Τύπου της Κομισιόν (Επιτροπή Γιούνκερ) κ. Μαργαρίτη Σχοινά στις Βρυξέλλες. Στις 21 Δεκέμβριου του 2013 δημιούργησε την Πρωτοβουλία Γειτονιάς της Αλεξάνδρου Σβώλου, η οποία απέκτησε σταδιακά τα χαρακτηριστικά ενός νέου αστικού κινήματος. Το όραμα του για την Πρωτοβουλία στοχεύει στη δημιουργία άμεσων κοινωνικών δομών αλληλεγγύης και συμμετοχής με επίκεντρο την βιωματική οικειοποίηση των γειτονιών της πόλης.

Πίστεψε σε μία κοινωνία μοντέρνα που, όμως, θα έχει κρατήσει μέσα της την αθωότητα των παλαιών χρόνων. Μια κοινωνία που θα βασίζεται στην αλληλοϋποστήριξη και την σύνδεση των ανθρώπων στον χώρο που λέγεται γειτονιά και προσπάθησε να δημιουργήσει μία αλυσιδωτή αλλαγή στον τρόπο σκέψης και δράσης τους μέσα από την αλληλεγγύη, τον πολιτισμό, τη διαφορετικότητα και την κοινωνική συνοχή του πεζοδρομίου.