Είναι Aλλιώς να είσαι Parallaxi

Ήμουν έφηβος όταν έπιασα πρώτη φορά την Parallaxi στα χέρια μου, σε καφέ του κέντρου. Ας όψεται ο Κωνσταντίνος που έψαχνε καθετί έντυπο. Το σινεμά ήταν για μας τότε, στις αρχές του ΄90, μια πολύ συνηθισμένη (δι)έξοδος.

Είχε μερικά χρόνια που η Parallaxi είχε αρχίσει τις κινηματογραφικές προβολές σε διάφορα σινεμά της πόλης, ακόμη και μεταμεσονύκτιες, στις οποίες λόγω ηλικίας δεν μπορούσαμε φυσικά να πάμε. Μας ενημέρωνε κι εμείς φανταζόμασταν…

Η επόμενη επαφή μαζί της ήταν όταν ως φοιτητές, τέλη δεκαετίας ΄90 και αρχές ‘00, συχνάζαμε στα φοιτητικά στέκια και ψάχναμε τις ταινίες, αλλά και τα νέα της πόλης. Διάβαζες και βυθιζόσουν. «Τι προσέγγιση, τι διαφορετική δημοσιογραφική ματιά στα πράγματα. Τρομερή γραφή. Μακάρι να γράφω κι εγώ κάποτε έτσι».

Συγγραφείς, πανεπιστημιακοί, άνθρωποι των τεχνών και των επιστημών, όλοι έδιναν ραντεβού στην Parallaxi. Τιμή να μπει το κείμενό σου.

Η συνέχεια ήρθε και διαδικτυακά. Και η αντίληψη, πια, ακόμη πιο σαφής: Η δημοσιογραφία είναι αλλιώς στην Parallaxi. Και η Θεσσαλονίκη είναι Αλλιώς με την Parallaxi.

Το «Θεσσαλονίκη Αλλιώς» γεννήθηκε μέσα από την Parallaxi και τον Γιώργο Τούλα και την Κατερίνα Καραμφυλίδου, που παρά την κρίση, έδειξαν το δρόμο. Μέσα από τις δράσεις, την εξωστρέφεια, τη συνεργασία και τον εθελοντισμό μπορείς να αναγεννηθείς, να ανοίξεις τα φτερά σου, να γίνεις μεγάλος.

Η Θεσσαλονίκη μας έδειξε τη δυναμική της, αλλά και την δίψα της για να αφήσει πίσω το συντηρητισμό που ανέκαθεν την κρατούσε δέσμια.

Με την Parallaxi αλλάζεις την οπτική γωνία που βλέπεις τα πράγματα.

Καταλαβαίνεις πως ίσως είναι… αλλιώς και όχι όπως με ευκολία σου σερβίρονται. Προβληματίζεσαι. Σου δείχνει την αθέατη πλευρά. Κινητοποιεί τη σκέψη σου, σε βοηθά να μην είσαι παθητικός δέκτης. Σου ανοίγει το μυαλό. Σε φέρνει στον κόσμο του πολιτισμού και των τεχνών. Σου προβάλλει ιστορίες δημιουργικών ανθρώπων.

Στηλιτεύει τα κακώς κείμενα. Δίνει φωνή στον αδύναμο. Φωτίζει με μια διαφορετική ματιά τα τεκταινόμενα στον κόσμο. Ερευνά κάθε σημείο στην πόλη, παρουσιάζει τα εμβληματικά κτίρια, τους ανθρώπους της, τις ιστορίες τους.

Η Parallaxi είναι παρέμβαση στην πόλη. Δεν κάθεται με σταυρωμένα χέρια. Σκέπτεται, προτείνει, δρα, αφουγκράζεται.

Δίνει το λόγο σε σένα, γίνεσαι κι εσύ «μύστης».

Parallaxi λοιπόν. Αισθάνθηκα κι εγώ πως θέλω να αλλάξω τη θέση που βλέπω τα πράγματα, να καταγράψω από άλλη οπτική γωνία. Σε μία ιστορική στιγμή, στα 35 της χρόνια, στο peak της ωριμότητάς της και με το βλέμμα στο μέλλον. Μαζί με όλη την ομάδα, συμβάλλοντας σε μια τεράστια παρακαταθήκη ετών.

Σε μια δύσκολη, όσο και κομβική στιγμή για τη Θεσσαλονίκη, την Ελλάδα, αλλά και ολόκληρο τον κόσμο. Ο συντηρητισμός ελλοχεύει, ο φασισμός απειλεί.

Είναι αλλιώς να είσαι Parallaxi, μίστερ. Ευχαριστώ για την τιμή.