Εκλογές-Γαλλία: Επισημάνσεις και προβληματισμοί για τον δεύτερο γύρο

Λέξεις: Στέφανος Γραβάνης

Μετά την Κυριακή του πρώτου γύρου των εκλογών της 10ης Απριλίου και με την ανάδειξη του Εμμανουέλ Μακρόν και της Μαρίν Λεπέν ως των δύο υποψηφίων για την γαλλική προεδρία, η απογοήτευση και η περίσκεψη είναι τα αισθήματα που εξωτερικεύουν οι Γάλλοι ψηφοφόροι με προτίμηση σε άλλους υποψήφιους.

Σε παλαιότερες δημοσκοπήσεις στις αρχές του Α’γύρου ένα ποσοστό του 70% του εκλογικού σώματος δεν ήταν ιδιαίτερα θερμό να ξαναδεί το δίδυμο αυτών των υποψηφίων ως τελικούς διεκδικητές της προεδρίας.

Παράλληλα, η Λαϊκή Ενότητα (ο πολιτικός συνασπισμός με κεντρικό άξονα την Ανυπότακτη Γαλλία του Ζαν Λυκ Μελενσόν), αναδείχτηκε τρίτη δύναμη, αρκετά αναπάντεχα και παρά τις προβλέψεις, εκφράζοντας τα λαϊκά/εργατικά στρώματα, τη νεολαία και διάφορα κοινωνικά και πολιτικά κινήματα. Είναι χαρακτηριστικό πως ήρθε πρώτη στις προτιμήσεις των νέων, στις ηλικίες 18-24 ετών, δίνοντας ελπίδα για μια άλλη κοινωνικοπολιτική θεώρηση των πραγμάτων.

Ήδη, από την πρώτη μέρα μετά την πρώτη Κυριακή των εκλογών, οι δύο υποψήφιοι προσπαθούν να τους προσεταιριστούν, παρά τις ιδεολογικές και κοινωνικοπολιτικές τους διαφορές.

Όπως διαφαίνεται, ο δεύτερος αυτός γύρος δε θα είναι ίδιος με αυτόν του 2017.Ο Ε.Μακρόν, άκαμπττος σε πολλά ζητήματα ως προς τη κοινωνική πολιτική και και ενώ εξήγγειλε την αύξηση των συνταξιοδοτικών ορίων στα 65 έτη, στην πρώτη μόλις συνέντευξή του στο BFMTV, δήλωσε ότι είναι πρόθυμος να συζητήσει κάποιες αλλαγές στην πολιτική του πρόταση για το συνταξιοδοτικό. Σε μια προσπάθεια να αναστρέψει το κλίμα, επισκέφτηκε βιομηχανικές περιοχές της Βορειοανατολικής Γαλλίας, στη Mulhouse και στο Στρασβούργο, όπου υπήρξαν και αποδοκιμασίες.

Η Μαρίν Λεπέν από την πλευρά της προσπαθεί να εμφανίσει ένα πιο συγκαταβατικό και φιλολαϊκό πρόσωπο με μέτρα όπως η εισαγωγή του δημοψηφίσματος με πρωτοβουλία των πολιτών (Referendum d’initiative citoyenne) αλλά δεν υπήρξε ξεκάθαρο πως θα λειτουργήσει στην πολιτική ζωή και με ποιο σκοπό.

Επιθυμεί να φέρει στην Εθνοσυνέλευση νομοσχέδιο καθαρά φυλετικού χαρακτήρα για την εθνική προτεραιότητα (loi sur la priorité nationale) σε στέγαση ή εργασία των Γάλλων πολιτών (παρά το γεγονός ότι πχ το 80% της κοινωνικής στέγης διατίθεται σε Γάλλους πολίτες), και την απαγόρευση της μαντίλας διότι όπως ισχυρίζεται αποτελεί ισλαμικό σύμβολο και όχι μουσουλμανικό ρούχο. Μπερδεύοντας τις έννοιες του πολιτισμού και της καθημερινής ζωής ή μάλλον εργαλειοποιώντας τις, προκαλεί ερωτηματικά και καχυποψία σε μεγάλη μερίδα Γάλλων για τις πραγματικές της προθέσεις.

Αυτό είναι που σκοπεύει να εκμεταλλευτεί το επιτελείο του Μακρόν. Σύμφωνα με δηλώσεις στελεχών και της νεολαίας του κόμματος, θα εστιάσουν στην καταστολή και στην παραβίαση δικαιωμάτων που θα υπήρχε στη Γαλλία εάν κυβερνούσε η Μαρίν Λεπέν. Παράλληλα θα τονίσουν τις αδυναμίες του οικονομικού της προγράμματος και θα καταδείξουν τις διακρίσεις και τον ρατσισμό που εντοπίζουν στις προτάσεις της.

Ωστόσο, για τον Πρόεδρο Μακρόν δεν αρκεί να εκθέσει το σκοτεινό πρόσωπο της αντιπάλου του, να αποδείξει ότι ο ίδιος έχει ένα συγκροτημένο πρόγραμμα και ότι μπορεί να κυβερνήσει δίχως να διχάσει τους Γάλλους. Οφείλει να πείσει τους ψηφοφόρους για τη χρησιμότητα μέτρων όπως η εικοσάωρη εργασία προκειμένου να λάβει επίδομα στήριξης (ασχέτως αν ήδη εργάζεται) και ότι θα στηρίξει τους πιο ευάλωτους κι ασθενέστερους. Ερωτηματικά προκάλεσε επίσης η πρόθεση εισαγωγής νεοφιλελευθερων μοντέλων στη λειτουργία του σχολείου.

Είναι φανερό ότι ο δεύτερος γύρος δε θα περιλαμβάνει μόνο την αναμέτρηση των δύο υποψηφίων αλλά κυρίως τη διαρκή περισυλλογή και προβληματισμό μεγάλου τμήματος ψηφοφόρων σχετικά με το που που βαδίζει η Γαλλία μετά τις εξαγγελίες κοινωνικού και οικονομικού χαρακτήρα και των δύο υποψηφίων και τη νέα κατάσταση της χώρας σε όλους τους τομείς (οικονομία, αγοραστική ικανότητα, ποιότητα ζωής, περιβάλλον, εργασιακά).

*Ο Στέφανος Γραβάνης διδάσκει Γαλλικά Ακαδημαικών Σκοπών και Γαλλόφωνο Πολιτισμό στη Νομική Σχολη ΔΠΘ