Εκλογές-Γαλλία: Τι μάθαμε από τον πρώτο γύρο

Ο πρώτος γύρος των προεδρικών εκλογών πραγματοποιήθηκε χθες σε ένα πλαίσιο όπου το παραδοσιακό κομματικό σύστημα της Γαλλίας επιβεβαίωσε την κατάρρευσή του. 

Σε αυτό το περιβάλλον τα γενικά συμπεράσματα είναι δύσκολα. Ας δούμε, λοιπόν, μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία.

-Αποχή στο 25% με άνοδο 3 μονάδων.

-Μακρόν και Λεπέν στον δεύτερο γύρο με άνοδο και για τους δυο. Αντί για ντέρμπι είχαμε μια νίκη Μακρόν με 27,6% έναντι 23,5% της Λεπέν. Άνοδος 3,5% και περίπου +800 χιλιάδες ψήφοι για τον Μακρόν, άνοδος 2,2% και περίπου +400 χιλιάδες ψήφοι για τη Λεπέν.

-Ο δεύτερος γύρος θα είναι σκληρή μάχη, η Λεπέν φαίνεται να έχει σπάσει το λεγόμενο republican front και να έχει δεξαμενές άντλησης ψήφων. Από το 1965, όμως, μόνο 3 φορές ο δεύτερος του πρώτου γύρου κέρδισε την εκλογή στον δεύτερο γύρο.

-Εξαιρετικά θετικό αποτέλεσμα για τον Μελανσόν με 21,9%, άνοδο 2,3% και +500 χιλιάδες ψήφοι. Εδώ και μια δεκαετία είναι η μόνη ισχυρή υποψηφιότητα της Αριστεράς. Η πολιτική δεν είναι μόνο αριθμητική, αλλά φαίνεται πως είχε σοβαρές πιθανότητες να περάσει στον δεύτερο γύρο. Τα κόμματα της Αριστεράς και οι λοιπές υποψηφιότητες του χώρου υποεκτίμησαν τις πιθανότητες αυτές.

-Το εξαιρετικό αποτέλεσμα για τον Μελανσόν φαίνεται εάν εξετάσουμε τα αποτελέσματα στις 10 μεγάλες πόλεις της Γαλλίας. Σε αυτές ο Μελανσόν κέρδισε στις 6 (Μασσαλία, Τουλούζ, Ναντ, Μονπελιέ, Στρασβούργο, Λιλ). Ο Μακρόν κέρδισε σε 4. Η Λεπέν πήρε μονοψήφιο ποσοστό σε 5 από αυτές, καταγράφοντας μόλις 5,5% στο Παρίσι όπου ήρθε 6η.

-Οι νέοι, ειδικά οι 18-24, ψήφισαν Μελανσόν, οι λεγόμενες παραγωγικές ηλικίες, ιδίως οι 35-49, Λεπέν και ο Μακρόν κέρδισε εμφατικά (41%) στους άνω των 65.

-Την προεδρική εκλογή θα την κρίνουν σε μεγάλο βαθμό οι ψηφοφόροι του Μελανσόν και όχι ο ίδιος ο Μελανσόν, ο οποίος σε κάθε περίπτωση κάλεσε επανειλημμένα σε μη ψήφο στη Λεπέν. Δεν μπορεί να υπάρξει κανένα στίγμα στην Αριστερά. Ευθύνη του Μακρόν να πείσει τα ευάλωτα στρώματα, τα λαϊκά στρώματα της επαρχίας, τους ανέργους. Το να εκβιάζεις τα στρώματα αυτά να ψηφίσουν κάποιον που περιορίζει το κράτος πρόνοιας και αυξάνει τα όρια συνταξιοδότησης είναι αυτοκτονικό και καταστροφικό στη μακρά διάρκεια.

-Αυτή τη φορά κατέρρευσε και η επίσημη Κεντροδεξιά, καθώς από το 20% του Φιγιόν έπεσε στο 4,8% της Πεκρές. Έχασε 5,5 εκ. ψήφους. Ιστορικό χαμηλό για την Κεντροδεξιά.

-Τα δυο παραδοσιακά κόμματα της κεντροδεξιάς και της κεντροαριστεράς κατέγραψαν μαζί κάτω από 7%.

-Η υποψηφιότητα της δημάρχου του Παρισιού από το Σοσιαλιστικό κόμμα έλαβε μόλις 1,75% και περίπου 600 χιλιάδες ψήφους. Ιστορικό χαμηλό για το Σοσιαλιστικό Κόμμα με τις φήμες ότι μπορεί να αυτοδιαλυθεί να πληθαίνουν. Το 2017 την υποψηφιότητα Αμόν είχαν στηρίξει Σοσιαλιστές και Πράσινοι καταγράφοντας 6,4% και 2,3 εκ. ψήφους. Χθες Σοσιαλιστές και Πράσινοι (4,6%) κατέγραψαν μαζί σχεδόν το ίδιο ποσοστό με ελαφριά απώλεια ψήφων.

-Για πρώτη φορά εδώ και μισό αιώνα το Κομμουνιστικό Κόμμα κατέγραψε ποσοστό (2,3%) υψηλότερο από το Σοσιαλιστικό, εάν και ταυτόχρονα ήταν ιστορικά το δεύτερο χαμηλότερό του.

-Συνολικά, η Αριστερά βρίσκεται σε βαθιά κρίση και το μόνο που σώζει την εικόνα της είναι η ισχυρή προεδρική υποψηφιότητα του Μελανσόν. Όχι μόνο δεν υπήρξε ουσιαστική προσπάθεια για μια κοινή προεδρική υποψηφιότητα που μάλλον θα μπορούσε να περάσει στον δεύτερο γύρο αλλά είχαμε σπάσιμο και των συμμαχιών που υπήρχαν το 2017. Μόνο η Σεγκολέν Ρουαγιάλ καλούσε σε ψήφο υπέρ του Μελανσόν. Το ζήτημα είναι σοβαρό και αφορά το μέλλον της Αριστεράς με ένα διαλυμένο Σοσιαλιστικό Κόμμα και τον Μελανσόν, ήδη στα 71 του χρόνια, να έχει τρέξει 3 καμπάνιες για την προεδρία. Η επόμενη μέρα φαντάζει εξαιρετικά δύσκολη.

-Μια καλύτερη, αν και όχι ακριβή, εικόνα για την πολιτική κατάσταση θα έχουμε στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου. Επιβεβαίωση της όποιας προεδρικής επιλογής ή συγκατοίκηση; Και με τι όρους; Η συμμετοχή στις βουλευτικές εκλογές του 2017 ήταν κάτω από το 50%.

-Συμπερασματικά:

Πόσο υγιές και σταθερό μπορεί να είναι ένα κομματικό σύστημα που δομείται γύρω από μια προσωποπαγή πολιτική κίνηση με κέντρο τον Μακρόν;

Θα ανακάμψει ποτέ το παραδοσιακό κομματικό σύστημα ή θα παγιωθεί σε μια νέα έκφραση;

Θα ανασυνταχθεί ο πόλος της Αριστεράς με κομματική έκφραση πέρα από την προσωπική υποψηφιότητα Μελανσόν; Εδώ προφανώς πολλά κρίνονται από τις αποφάσεις στο Σοσιαλιστικό Κόμμα. Μακρόν και Μελανσόν προέρχονται από διαφορετικές ιστορικές φάσεις και πολιτικές πτέρυγες του εμβληματικού Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος.

Υ.Γ. “Πότε θα καταλάβουμε ότι η Ιστορία δεν είναι γραμμική;” είχε πει ο Φρανσουα Μιτεράν το 1993 στον ψυχαναλυτή του.