ΕΛΤΑ: Η πιο καθαρή εικόνα της μεταπολιτικής Ελλάδας

Λέξεις: Μάνος Λαμπράκης 

Την ώρα που ο Πρωθυπουργός περιφέρεται ανάμεσα σε διαδρόμους του Σινά και νομίζει ότι εγκαινιάζει μουσεία στο Κάιρο, επιτελώντας τον ρόλο ενός ψευδο-κοσμοπολίτη με ύφος ηγεμόνα της Ανατολής, πίσω στην Ελλάδα κλείνει τα τελευταία σημεία επαφής του κράτους με τον πολίτη. Ενώ φωτογραφίζεται ανάμεσα σε σαρκοφάγους και μαρμάρινα λείψανα για να δείξει ότι ανήκει στην «ιστορία του πολιτισμού», καταργεί, σχεδόν εν κρυπτώ, τα ταπεινά γραφεία του ταχυδρόμου που μετέφεραν το γράμμα, τη σύνταξη, την ανθρώπινη παρουσία.

Το κλείσιμο 204 καταστημάτων των ΕΛΤΑ δεν είναι διαχειριστική πράξη αλλά πολιτικό έγκλημα. Είναι η βεβήλωση του ίδιου του δημόσιου συμβολαίου. Διότι εκεί όπου ο ταχυδρόμος περνούσε με την αλληλογραφία στο σάκο του, εκεί όπου η κοινωνία επικοινωνούσε με τον εαυτό της, τώρα μένει μόνο σιωπή, εγκατάλειψη και ψηφιακός κυνισμός. Το «επιτελικό κράτος» κόβει τις φλέβες του κοινωνικού σώματος, κι ύστερα καμαρώνει μπροστά σε φαραωνικές αίθουσες με ψεύτικα χαμόγελα και διεθνείς χειραψίες.

Η διάλυση των ΕΛΤΑ είναι η πιο καθαρή εικόνα της μεταπολιτικής Ελλάδας: μια χώρα χωρίς δημόσιες υπηρεσίες, χωρίς φυσική παρουσία, χωρίς εμπιστοσύνη. Μια χώρα όπου οι αγρότες θα ταξιδεύουν δεκάδες χιλιόμετρα για ένα συστημένο, οι ηλικιωμένοι θα παρακαλούν για μια σύνταξη σε τραπεζικά apps που δεν καταλαβαίνουν, και οι κοινότητες θα σβήνουν, μία προς μία, πίσω από οθόνες που υποδύονται την πρόοδο.

Δεν πρόκειται για «μεταρρύθμιση», αλλά για κατεδάφιση. Για μια πολιτική που υποδύεται τη νεωτερικότητα, ενώ στην ουσία είναι ο απόλυτος αναχρονισμός: η επιστροφή στη φεουδαρχία των ιδιωτικών συμφερόντων, όπου το Κράτος υπηρετεί τους ισχυρούς και καταργεί την ίδια του την παρουσία ανάμεσα στους πολίτες. Είναι η εκδίκηση της αριστοκρατίας του λογιστικού φύλλου ενάντια στη λαϊκή μνήμη και στην ανθρώπινη σχέση.

Η εικόνα είναι καθαρή: ο Πρωθυπουργός ανάμεσα στις σκιές των πυραμίδων, να εγκαινιάζει την «πολιτισμική κληρονομιά» του άλλου, ενώ στο εσωτερικό της χώρας του γκρεμίζει τη δική του. Η Ελλάδα χωρίς ΕΛΤΑ είναι Ελλάδα χωρίς φωνή, χωρίς ταχυδρόμο, χωρίς σχέση. Μια επικράτεια άφωνη, ασώματη, ασύνδετη. Και είναι ακριβώς αυτή η ασυνέχεια —το τέλος της φυσικής επαφής— που φανερώνει το πραγματικό σχέδιο: την εκκαθάριση του δημόσιου από το ανθρώπινο.

Η κυβέρνηση αυτή δεν μεταρρυθμίζει αλλά ακυρώνει την ίδια την ιδέα του πολίτη. Κι ενώ στήνει φιέστες με μουσειακό φόντο στην έρημο, εδώ η κοινωνία μένει χωρίς φωνή, χωρίς ταχυδρόμο, χωρίς Κράτος.

Ένα ταχυδρομείο κάθε μέρα λιγότερο. Μια χώρα κάθε μέρα πιο βουβή.

*Ο Μάνος Λαμπράκης είναι θεατρικός συγγραφέας, δραματουργός και μεταφραστής.