Ένα 18χρονο κορίτσι γράφει για τον φετινό ντόρο των βάσεων
Μαδημένο πλέον το λουλούδι της διάκρισης, πατάς τα φύλλα του με υποδήματα ισοπέδωσης.
Λέξεις: Βαγιάννα Καραμφυλλίδου
Και να που τελικά χαρίζεται ασύστολα και άκοπα το κίβδηλο εισιτήριο για την παράσταση της γνώσης. Καμία αξία δε σηκώνει. Αξία; Τι αξία; Για ποια αξία να σου μιλήσω και ποια αξία θα ξεγελιέσαι πως κατέχεις; Ρημαγμένο το πλοιάριο της παιδείας κουβαλάει ένα πλήρωμα που το βουλιάζει.
Βυθίζεται στα μολυσμένα νερά της αδικίας, της απονιάς, της απάθειας, της επιφανειακότητας. Κηλιδώνεται η τιμή των γραμμάτων και έρχεσαι να την ποτίσεις με περισσότερο μελάνι θράσους.
Οι γιατροί της γλώσσας αφρίζουν, ξεφυσάνε οίκτο, τους απειλεί η αμορφωσιά της νεαρής ηλικίας -ικανή να ξαποστείλει στον πάτο κάθε στάλα πολιτισμού και αξιοπρέπειας. Μα τι σου λέω και σένα, σάμπως ξέρεις από πολιτισμό ή ηθικότητα;
Ευτελίστηκε το νόημα της προσπάθειας, του μόχθου, της γλύκας όταν επέρχεται η δικαίωση. Μαδημένο πλέον το λουλούδι της διάκρισης, πατάς τα φύλλα του με υποδήματα ισοπέδωσης. Χανόμαστε.. χανόμαστε και σκοτώνεται κάθε ίχνος ευποληψίας προς το πρόσωπο της νήδυμης -κάποτε- παιδείας.
