Ένα καλοκαίρι γεμάτο βία

Το φαινόμενο της έμφυλης βίας και δη της ενδοοικογενειακής/ενδοσυντροφικής παίρνει πια ιδιαίτερα ανησυχητικές διαστάσεις φαινομένου-μάστιγας, καθώς σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία σημειώνεται αύξηση του αριθμού των καταγγελιών των περιστατικών βίας, οι οποίες για την χρονική περίοδο Ιανουαρίου-Ιουνίου του 2022 ανήλθαν στις 5.139.

«Θα πάθει ό,τι και οι γυναίκες που βλέπει στη τηλεόραση» αυτά ήταν τα λόγια του άνδρα στο Βόλο, ο οποίος κυνηγούσε ενώπιον του ανήλικου τους παιδιού τη σύντροφό του, με κατσαβίδι. 

Το περιστατικό αυτό δεν ήταν μεμονωμένο, αντιθέτως παρόμοια περιστατικά λαμβάνουν χώρα εδώ και μια οκταετία, το θύμα έχει στην κατοχή της τόσο ιατροδικαστική γνωμάτευση, όσο και φωτογραφικό υλικό, τα οποία πιστοποιούν την εκτεταμένη χρήση βίας από τον δράστη. Παρόμοιο περιστατικό σημειώθηκε και στη Χίο, όπου άνδρας απειλούσε να σκοτώσει την πρώην σύντροφο του με καραμπίνα. Το μοναδικό θετικό στοιχείο και στις δυο πρόσφατες υποθέσεις ήταν τα άμεσα ανακλαστικά των δυο γυναικών, δηλαδή η προσφυγή στις αρμόδιες Αρχές.

Πιο συγκεκριμένα, ο δράστης καταδικάστηκε σύμφωνα με τις ειδικές διατάξεις του Ν. 3500/2006 με τη διαδικασία του αυτοφώρου από Τριμελές Πλημμελειοδικείο Βόλου σε ποινή φυλάκισης ενός έτους και δυο μηνών, με τριετή αναστολή και δικαίωμα έφεσης, για τα αδικήματα της ενδοοικογενειακής απειλής και σωματική βλάβη και απαλλάχθηκε για το αδίκημα της εξύβρισης. 

Σύμφωνα με την έδρα, η αναστολή δόθηκε, ως μια «δεύτερη ευκαιρία» για αλλαγή στάσης και μεταμελείας, καθώς το ζευγάρι έχει ένα ανήλικο τέκνο. Η αιτία των συνεχιζόμενων διαπληκτισμών, όπως προκύπτει από το ιστορικό της υπόθεσης είναι μεταξύ άλλων η δεινή οικονομική κατάσταση της νεαρής γυναίκας, η οποία όντας άνεργη ζητούσε μικρή οικονομική βοήθεια για τα είδη πρώτης ανάγκης από τον σύντροφο της, ο οποίος και αρνούνταν. Παράλληλα, σε βάρος του δράστη εκκρεμούν προς εκδίκαση δυο επιπλέον εγκλίσεις της ενάγουσας κατά του δράστη για κλοπή δικύκλου και σωματική βλάβη, λόγω ενδοοικογενειακής βίας.

Στην αυτόφωρη διαδικασία, η ενάγουσα εκπροσώπησε η ίδια την εαυτή της, καθώς αδυνατούσε οικονομικά παρέχει στον εαυτό της νομική στήριξη και επίσης δεν γνώριζε το δικαίωμα του θεσμού της παροχής δωρεάν νομικής βοήθειας, ο οποίος απορρέει από την συνταγματική εγγύηση και δη το άρθρο του 8 Σ. Σύμφωνα με τις ειδησεογραφικές πηγές, η ίδια στο άκουσμα της ετυμηγορίας της έδρας αναφορικά με το ανασταλτικό αποτελέσματα της ποινής, φέρεται να είπε: «Ποιος θα με προστατεύσει έμενα τώρα που θα έρθει στο σπίτι μου και θα κάνει ξανά φασαρίες ή που μπορεί να με σκοτώσει;». Η ανταπόκριση της υπηρεσιακής Εισαγγελίας του Βόλου ήταν άμεση,-καθώς όπως άλλωστε δήλωσε και ο δράστης δεν επιθυμεί πια τη συνέχιση της κοινής τους συμβίωσης-, διέταξε την αστυνομική φρούρηση της οικίας της, έως ότου ο ίδιος μεταβεί στην οικία και παραλάβει παρουσία μάρτυρα τα πρόσωπα του αντικείμενα. Η ίδια δήλωσε ενώπιον του δικαστηρίου τον φόβο της πως τελικά ο δράστης θα καταφέρει να τη σκοτώσει.

Έπειτα από προσωπική παρέμβαση της Υφυπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Μαρίας Συρεγγέλα, η γυναίκα βρίσκεται πια ασφαλή σε δομή κακοποιημένων γυναικών. Η παρέμβαση σίγουρα ήταν σωτήρια, όμως σε ένα κράτος δικαίου, με θεσμούς και κρατικούς μηχανισμούς, οι οποίοι δρουν στη βάση των συνταγματικών εγγυήσεων του κράτους για ορθή και ακώλυτη λειτουργία των υπηρεσιών, η συγκεκριμένη παρέμβαση αποτελεί ένα ακόμη δείγμα θεσμικού ελλείμματος στην ουσιαστική αντιμετώπιση και στήριξη των θυμάτων. Μονάχα για το πρώτο εξάμηνο του 2022, 241 γυναίκες κατέφυγαν σε δομές φιλοξενίας κακοποιημένων γυναικών. 

Τι γίνεται, όμως, με τα υπόλοιπα περιστατικά, με εκείνες τις γυναίκες που δεν έχουν βρει ακόμη τη «πόρτα ανοιχτή», τη δυνατότητα διαφυγής; Τόσο οι δομές φιλοξενίας, όσο και οι κλίνες ανά γεωγραφική περιοχή είναι περιορισμένες, με πάγιο αίτημα την αύξησή τους. Σύμφωνα με την Πρόταση για Οδηγία της ΕΕ 2022/0066, για την αποτελεσματική καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και εξ οικείων βία επισημαίνεται ό,τι μία στις τρεις γυναίκες έχουν πέσει θύμα βίας και προτείνεται μεταξύ άλλων η συνεργασία των θεσμών, με σκοπό την προστασία των θυμάτων και την στήριξη των θυμάτων, την πρόβλεψη ειδικών διασφαλίσεων για τα παιδιά-θύματα ενδοοικογενειακής βίας κ.α.

Οι γυναίκες και εν γένει οι θηλυκότητες δεν χρειάζομαι ιδιωτικούς ή κρατικούς «φρουρούς», οι οποίοι θα μας διασφαλίζουν μια φαινομενική κατάσταση ελευθερίας, αλλά αντιθέτως χρειαζόμαστε υγιή και ασφαλή κοινωνικά και ιδιωτικά περιβάλλοντα, στα οποία θα μπορούμε να ζούμε ανεξάρτητες. Δεν χρειαζόμαστε «κλουβιά», χρειαζόμαστε ελευθερία! Έχουμε την ανάγκη να μην αισθανόμαστε δέσμιες του φόβου και της ανησυχίας μας πως ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορεί να κινδυνεύουμε. Έχουμε ανάγκη να ανθίσουμε, να αναπτυχθούμε και να δημιουργήσουμε σε περιβάλλοντα γόνιμα, σε μια σύγχρονη κοινωνία, η οποία σέβεται ουσιαστικά την θηλυκή υπόσταση! Η επίτευξη της ισότητας των φύλων κερδίζεται με συνεχιζόμενες και συντονισμένες πράξεις, κοινώς με ένα εφαρμόσιμο πολιτειακά σχέδιο δράσης!