Ένα ποίημα για την Παλαιστίνη

Λέξεις: Αλέξης Νταμοτσίδης

Μάνα ακούς ; Η Παλαιστίνη είναι εδώ ! Είναι τα παιδιά της ! Είναι τα θύματα της ! Είναι οι νεκροί της ! Μάνα εδώ δεν γυρνώ με τη γαβάθα στο χέρι. Μάνα εδώ δεν γυρνώ με το βλέμμα χαμηλωμένο. Μάνα εδώ δεν ζητιανεύω ! Εδώ Μάνα δεν υπάρχει Χάσμα ! Μάνα εδώ δεν είμαι γυμνός έχω τα ιμάτια μου. Μάνα εδώ δεν χρειάζομαι διάβασμα έλαβα την ολόφωτη γνώση. Μάνα εδώ δεν έχω ανάγκη αυτούς που μου έδωσαν το προδοτικό φιλί με το προσωπείο του Ιούδα. Μάνα εδώ χαρά και παιχνίδι στο αμείωτο της ομορφιάς. Κι εκεί στην ατελείωτη ρημαγμένη Γη την λαβωμένη με κάθε λογής ανιαρό οπλισμό θα ανθίσουν πάλι άνθη ! Μάνα ψηλά το κεφάλι μην λιγοψυχείς ! Ίσως να μην με πιστεύεις θα έρθω σπλαχνικά το βράδυ θα χωθώ ξανά στα μητρικά στήθη εκεί που θα γύρεις κάτω από το ολόφωτο ουρανό που χάραξαν οι οβίδες. Μάνα θα σου γνωρίσω τους φίλους μου, τα παιδιά που βίωσαν τα ίδια. Όχι μόνο τα σημερινά παιδιά ! αλλά πολλά κάθε γενιάς που έζησαν την βία και τον ξεριζωμό άσπλαχνα στην υπόσταση τους ! Μάνα ξέρεις εδώ κανένα παιδί δεν πονάει ζούμε την ιδανική συνθήκη. Το τραπέζι στρωμένο με εδέσματα πολλά. Εκεί μας περιμένουν όλοι. Θα δεις την Αλήθεια την δική μας μοναδική Αλήθεια Κι όταν πια ξυπνήσεις Μαρτύρα στις μανάδες πως τίποτα δεν χάθηκε και μην μας λησμονούν Μαρτύρα στους πατεράδες πως τίποτα δεν πάει χαμένο Μήνυσε στους άρχοντες με Ηρωισμό πως εδάφη ποτισμένα με αίμα και λιπασμένα με σπάργανα οστών το στερνό αντίο δεν το δέχονται για τις ψυχές που φεύγουν Μάνα να θυμάσαι σίγουρα θα ανθίσουν οι γειτονιές μας …

* Ο Αλέξης Νταμοτσίδης είναι ασκούμενος δικηγόρος στην Κύπρο