Ένας μήνας δημαρχίας Ζέρβα: Κύριε δήμαρχε μπροστά πάμε, όχι πίσω…
Μόνο προχωρώντας μπροστά μπορεί η πόλη να ελπίζει. Όχι ξηλώνοντας ότι καλό έγινε επί μια εννιαετία.
Ήμουν από αυτούς που βγήκα από την πρώτη μέρα της εκλογής του και ευχήθηκα στον Κωνσταντίνο Ζέρβα να πάει καλά και να προχωρήσει την πόλη, γιατί τον γνωρίζω μια δεκαετία και εκτιμώ τις ικανότητες του και πολλές από τις ιδέες του. Όμως έγραψα την ίδια κιόλας μέρα ότι δεν υπάρχει καμία περίοδος χάριτος. Ότι η δική μας δουλειά είναι να επαινούμε τα καλά και να ασκούμε κριτική στα άσχημα. Άσκησα ανελέητη κριτική στον Παπαγεωργόπουλο και τον Μπουτάρη για όσα λάθη έκανε, δεν θα κάνω κάτι διαφορετικό σήμερα.
Ο πρώτος μήνας πέρασε. Ήρθε η ώρα της αποτίμησης. Μια αποτίμηση που δυστυχώς αφήνει μια επίγευση στιφάδας στο στόμα. Ερωτηματικών. Ο σχηματισμός μιας διοίκησης που έπρεπε, το καταλαβαίνω, λόγω απλής αναλογικής να περιέχει πρόσωπα από διάφορες παρατάξεις, λόγω του μικρού αριθμού συμβούλων που είχε εκλέξει η παράταξη του και η αδυναμία να κυβερνήσει με επτά συμβούλους, οδήγησε σε ένα σχήμα πολλών συμβιβασμών και χωρίς δυναμική. Πολλοί άνθρωποι που βρέθηκαν σε καρέκλες βρέθηκαν εκεί για να έχει η διοίκηση την ψήφο τους και όχι γιατί υπήρχε η πίστη πως το κατέχουν το σπορ και θα τα καταφέρουν. Και για αυτό ορίστηκαν στο πλάι τους άλλοι στο ρόλο συμβούλων περισσότερο ειδικοί.
Συνεπώς ένα ζήτημα γνώσης και οράματος τίθεται από την αρχή. Όταν είσαι (υποθετικό) παράδειγμα φαρμακοποιός πώς μπορεί να ξέρεις από τεχνικά θέματα ώστε να το πας παρακάτω;
Από την πρώτη μέρα τέθηκε από τη διοίκηση και πολύ σωστά ένα θέμα ευταξίας της πόλης. Εκεί που πάσχει πολύ. Και ναι βγήκαν σποραδικά γερανοί στη Δωδεκανήσου, τροχονόμοι μια δυο μέρες στην Όλγας, δημοτικοί αστυνομικοί να γράψουν μηχανάκια πάνω σε πεζοδρόμια στην Αγίας Σοφίας.
Συμφωνώ απόλυτα. Όμως όταν έχεις κάτι τέτοιο στο νου σου δεν το κάνεις σαν πυροτέχνημα. Βγάζεις κάθε μέρα για μήνες το γερανό στην λωρίδα των αστικών και μαζεύει, μέχρι να γίνει συνείδηση, φροντίζεις να δημιουργήσεις θέσεις πάρκινγκ για μηχανάκια κάτω από τα πεζοδρόμια. Εγώ να το πάρω από το πεζοδρόμιο, αλλά δείξε μου πού θα το βάλω;
Η κατάργηση του υπογεγραμμένου σχεδίου της πεζοδρόμησης της Αγίας Σοφίας, κάτω από την Τσιμισκή, πάγιο αίτημα της Ιεράς Μητρόπολης Θεσσαλονίκης, η οποία θεώρησε από την πρώτη στιγμή ότι θα χάσει έσοδα από γάμους και βαφτίσια με αυτό τον τρόπο και αντιτάχθηκε με κάθε τρόπο, εγείρει ερωτηματικά. Και για το για ποιον λόγο έγινε και γιατί άνθρωποι που την ψήφισαν όταν αποφασίστηκε ξαφνικά έκαναν πίσω τώρα σε σχέση με το αν υπάρχει στα αλήθεια ένα σχέδιο για το κέντρο της πόλης ή είναι μια πράξη αντεκδίκησης απέναντι στο Μπουτάρη. Άλλωστε ένα μήνα τώρα παρακολουθούμε ένα διαρκές πινγκ πονγκ ανάμεσα στον πρώην και τον νυν δήμαρχο. Μια ανούσια κόντρα που διαιωνίζεται.
Η περίπτωση των αρχαίων του Μετρό και ότι ο δήμαρχος της πόλης δεν έχει καλέσει μέχρι σήμερα τους αρχαιολόγους της πόλης να του εξηγήσουν την άποψη τους αλλά συντάχθηκε πίσω από το άρμα του πρωθυπουργού και του τοπικού βουλευτή που υποστηρίζει εδώ και χρόνια τη λύση της απόσπασης γεννά ερωτηματικά. Σε ψήφισε το 67% της πόλης. Οφείλεις να ακούς όλες τις πλευρές και όχι να συντάσσεσαι πίσω από κομματικές πρακτικές.
Η χθεσινή καταιγίδα της ακύρωσης των Αιγυπτίων μετά από 8 χρόνια διοργανώσεων είναι η αρχή ενός πολέμου με όσα οι γειτονιές της πόλης πέτυχαν τα τελευταία χρόνια. Από τη Σβώλου και την Παπαμάρκου, μέχρι την Ολύμπου και την Αιγύπτου, τα Κωνσταντινουπολίτικα και την Άνω Πόλη, τους Φίλους της Νέας Παραλίας. Ο δήμος αποφάσισε να ζητήσει αιφνιδιαστικά χρήματα για το stage του φεστιβάλ των Λαδάδικων και τα μαγαζιά αποφάσισαν να ακυρώσουν το ετήσιο φεστιβάλ τους. Ακόμα και αν θεωρηθεί ότι τα μαγαζιά κερδίζουν χρήματα από την διοργάνωση, η ρήξη δεν γίνεται έτσι. Δεν παίρνεται μια ωραία πρωία μια απόφαση δεν σας δίνω άδεια αν δεν δώσετε χρήματα, τρεις μέρες πριν την διοργάνωση. Τινάζεις στον αέρα μια προσπάθεια. Ανακοινώνεις ότι από 1/1/20 όσοι στήνουν σκηνές για συναυλίες σε διοργανώσεις γειτονιάς θα πρέπει να πληρώσουν το τάδε ποσό και δίνεις στους διοργανωτές το περιθώριο να βρουν τα χρήματα. Δεν βάζεις απέναντι σου μια ολόκληρη περιοχή και όσα πέτυχε με αυτοοργάνωση. Δεν καταδικάζεις σε απραξία μια πόλη που βγήκε επί μια δεκαετία από την αδράνεια. Με αυτό τον τρόπο δημιουργείς εχθρούς κύριε δήμαρχε και αποτρέπεις την πόλη να συμμετέχει.
Η ιστορία με τα κολωνάκια που έσκασε χθες στη Στρατού και αλλού, το να αφαιρεθούν δηλαδή τα κολωνάκια και να αλλάζουν οι ώρες φορτοεκφόρτωσης που να γίνεται σε διάφορες στιγμές της ημέρας και όχι πριν τις 8 το πρωί όπως γίνεται σε όλο τον κόσμο, μια υπόθεση παλιά που πάντα καταστηματάρχες και ο εμπορικός σύλλογος ήταν αντίθετοι στο να αποσυμφορηθεί ο δρόμος για να διπλοπαρκάρουν τα αυτοκίνητα και να ψωνίζουν οι οδηγοί δείχνει ότι οι πιέσεις από συντεχνίες είναι μεγάλες και οι αντιδήμαρχοι επιρρεπείς στα ψηφαλάκια. Αν για οποιοδήποτε λόγο επιστρέψουμε και επιτρέψουμε ξανά το χάος σε μια πόλη που ζει στο χάος, μόνο και μόνο για να ευχαριστήσουμε κοινωνικές κατηγορίες τότε η αποτυχία είναι δεδομένη εξαρχής.
Ακόμα και η δήλωση για τα Δημήτρια που υλοποιούνται ότι του χρόνου θα έχουν το πολιτικό στίγμα της νέας διοίκησης είναι ατυχής και άστοχη. Ο πολιτισμός δεν χρειάζεται πολιτικά στίγματα. Χρειάζεται όραμα, ελευθερία, γνώση και χώρο στους καλλιτέχνες.
Δεν θα σχολιάσω σε αυτό το σημείωμα προθέσεις που ακούω να υπάρχουν για επιστροφές αισθητικών και θεσμών που ανήκουν στο μακρινό παρελθόν. Πολλές από αυτές τις διακρίνω σε λόγους που βγάζουν διάφοροι αντιδήμαρχοι στο δημοτικό συμβούλιο. Θα περιμένω να τις δω επίσημα για να πάρω θέση. Ελπίζω και εύχομαι ότι οι ελπίδες που εναποτέθηκαν στον Κωνσταντίνο Ζέρβα να δικαιωθούν. Μόνο προχωρώντας μπροστά μπορεί η πόλη να ελπίζει. Όχι ξηλώνοντας ότι καλό έγινε επί μια εννιαετία. Χτίζεις πάνω στα καλά και προχωράς…