«Εντυπωσιακά άτυχοι»
Συνηθίσαμε, αρκεί να μην είμαστε «εντυπωσιακά άτυχοι», να έχουμε κεραμίδι στο κεφάλι, ψωμί στο τραπέζι κι ας η λάσπη καταπίνει τη ζωή μας
Λέξεις: Αθανασία Θεοδωρίδου/Εικόνα: Eurokinissi
«Εντυπωσιακά άτυχοι» οι πενήντα εφτά άνθρωποι που είχαν όνομα, επώνυμο, σπίτι να τους περιμένει και ζωή να ευτυχήσουν, αυτοί που απλά ατύχησαν μαζί με τους άλλους «τυχερούς» που έζησαν για να διαχειριστούν το τραύμα. «Οι άτυχοι» του εγκλήματος στα Τέμπη που αποσιωπάται. Γιατί απλά ήλθαν γρήγορα τα επόμενα.
«Εντυπωσιακά άτυχοι» οι άνθρωποι, άγνωστος ο αριθμός, το όνομα και το σπίτι που άφησαν για να αναζητήσουν μια καλύτερη ζωή, που κάηκαν ζωντανοί στη Δαδιά. Αλλά ήταν «άλλοι» και αφού κανείς δεν υπάρχει να τους υπερασπιστεί μπορούμε να τους χρεώνουμε και την «εθνική τραγωδία». Άλλωστε κι αυτοί γρήγορα κάηκαν, γρήγορα ήρθαν τα επόμενα.
«Εντυπωσιακά άτυχος» ο Μιχάλης Κατσουρής, λάθος ώρα, λάθος τόπος. Όλα τα υπόλοιπα απλά ήταν μια «συνωμοσία ατυχών γεγονότων». Κανείς δεν έκανε λάθος κι εδώ, η κακιά η ώρα φταίει. Οι υπεύθυνοι χάθηκαν στο επόμενο…
«Εντυπωσιακά άτυχοι» οι άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους στο Βόλο, στην Καρδίτσα, στις γειτονιές της πλημμύρας. Λίγοι στον αριθμό, η ανθρώπινη ζωή διαφυλάχτηκε στο σύνολό της. Πριν αλέκτωρ λαλήσει ήρθε η «εντυπωσιακά άτυχη» συγκυρία των παιδιών που βρέθηκαν στο λάθος τόπο της Λιβύης, με λάθος εντολή και τίποτα άλλο…σιωπή αναμένοντας την επόμενη «εντυπωσιακά άτυχη» στιγμή της χώρας.
Κανείς βέβαια δεν αναφέρει τα χιλιάδες «εντυπωσιακά άτυχα» ζώα που έτυχε να ζουν στη Ρόδο, στη Δαδιά, την Καρδίτσα, τη Μαγνησία, σ’ έναν εντυπωσιακό κατάλογο που κανείς δε θα απαγγείλει, τα «εντυπωσιακά άτυχα» δέντρα, πουρνάρια και αγριολούλουδα. Είχαν κι αυτά σπίτι, οικογένεια, ρίζα βαθιά και ιστορία μεγαλύτερη από την εφήμερη ζωή μας. Αλλά ήταν απλά «εντυπωσιακά άτυχα» που μας έδιναν αέρα, γη, νερό, χάρμα για τους ανίερους οφθαλμούς μας.
Μάθαμε και συνηθίσαμε την «εντυπωσιακή ατυχία» μας, ζούμε μ’ αυτήν και σταυροκοπιόμαστε κάθε μέρα που είμαστε οι «εντυπωσιακά τυχεροί» που έχουμε την πολυτέλεια να τα παρακολουθούμε ως γεγονότα στην οθόνη μας. Λες και συμβαίνουν σε άλλη χώρα μακρινή, μια χώρα κομμένη σε κομμάτια που δεν επικοινωνούν παρά μόνο με τον θρήνο, που διοικείται σε κομμάτια, άλλα τυχερά άλλα άτυχα.
Δε βαριέσαι και την ακρίβεια θα τη διαχειριστούμε και την «ευέλικτη» εργασία και ότι άλλο έρθει, αρκεί να μην είμαστε στην κατηγορία των άτυχων. Και το χαμόγελο του πρωθυπουργού θα το δούμε με συμπάθεια, και τα σπαστά ελληνικά της αξιωματικής αντιπολίτευσης που μας αξιώνει προσοχής θα τα βρούμε χαριτωμένα.
Συνηθίσαμε, αρκεί να μην είμαστε «εντυπωσιακά άτυχοι», να έχουμε κεραμίδι στο κεφάλι, ψωμί στο τραπέζι κι ας η λάσπη καταπίνει τη ζωή μας.
