Επίκαιρες ιστορίες
Ιστορίες που διδάσκουν.
Ιστορία πρώτη. Κάποτε έπιασαν οι πόνοι του τοκετού το όρος, -ένα κάποιο όρος, η ιστορία δεν προσδιορίζει ποιό -και ο Δίας φοβήθηκε, τελικά όμως αυτό γέννησε ποντικό. Έκτοτε όταν βρισκόμαστε μπροστά σ’ ένα ανάξιο λόγου αποτέλεσμα ενώ περιμένουμε τα σπουδαία χρησιμοποιούμε τη φράση «ώδινεν όρος, (Ζευς δ’ εφοβείτο) το δ’ έτεκε μυν». Ο Πλούταρχος διασώζει τη ρήση με μικρή παραλλαγή: «τούτο ήν το μυθολογούμενον, ωδίνειν όρος, είτα μυν αποτεκείν». Και ο Οράτιος «Parturiunt montes nascetur ridiculus mus». Σε ελεύθερη και αρχαιοπρεπή μετάφραση «ωδινούσι τα όρη, θα γεννηθεί γελοίος μυς». Η ρήση έγινε τόσο δημοφιλής, που πέρασε και σ’ άλλους λαούς. Ανάλογο είναι το αγγλικό «Too much for nothing», ενώ στα ιταλικά λένε «Molto fumo e poco arrosto».
Ιστορία δεύτερη. Η Δεββώρα υπήρξε προφήτισσα και κριτής του λαού του Ισραήλ. Σε εποχή σύγχυσης αναδείχτηκε «μητέρα» για το λαό του Ισραήλ. «Εξέλιπον δυνατοί εν Ισραήλ, εξέλιπον, έως ου ανέστη Δεββώρα, έως ου ανέστη μήτηρ εν Ισραήλ» (Κριτές). Μαζί με τον στρατηγό Βαράκ, που την ήθελε μαζί του στη μάχη, επικεφαλής 10.000 ανδρών, κατατρόπωσαν το στρατό των Χαναναίων, από τον ζυγό των οποίων ο λαός υπέφερε είκοσι χρόνια. Μετά απ’ αυτά «Δεββώρα εκ φυλής Εφραίμ και Βαράκ εκ φυλής Νεφθαλείμ» εβασίλευσαν έτη δέκα! Έτσι γίνεται, όταν εκλείπουν οι δυνατοί βασιλεύει η Δεββώρα, ακόμη και σήμερα.
Ιστορία τρίτη. Μετά το «δυστυχώς επτωχεύσαμεν», που αναφώνησε στις 10 Δεκεμβρίου του 1893 ο Χαρίλαος Τρικούπης, περιγράφοντας με δύο λέξεις το οικονομικό δράμα της Ελλάδας εκείνης της εποχής, είδε στις εκλογές της 16ης Απριλίου 1895 το κόμμα του να παθαίνει μια άνευ προηγουμένου πανωλεθρία. Ο ίδιος απέτυχε ακόμη και να εκλεγεί βουλευτής Μεσολογγίου. Έχασε την έδρα του, για τέσσερεις ψήφους από έναν υποψήφιο παγκοσμίως άγνωστο, τον Μιλτιάδη Γουλιμή, που είχε πολιτευθεί με το αντίπαλο κόμμα του Δηλιγιάννη. Ο Τρικούπης αποχωρεί από την πολιτική γεμάτος πίκρα. Η φράση που εκστόμισε τότε έμεινε κλασική «Ανθ’ ημών Γουλιμής»!
Κάθε ομοιότητα με τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα σήμερα, είναι απολύτως συμπτωματική.
