Ο επίλογος της χρονιάς: Καλά τα πήγαμε εκτός από…
Ο Ακης Σακισλόγλου ανακεφαλαιώνει την χρονιά που φεύγει
Το 2020 «έφυγε», όπως ευχόμασταν όλοι από την αρχή του ακόμα. Δύσκολη χρονιά. Θα τη θυμόμαστε για πάντα.
Μπαίνει το 2021 κι αν θέλουμε να είμαστε αισιόδοξοι και να βλέπουμε «το ποτήρι μισογεμάτο», οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι τα πράγματα πήγαν αρκετά καλά στην Ελλάδα, εκτός ίσως, από το ότι η χώρα μας είναι πλέον ουραγός στη διαχείριση της πανδημίας με περισσότερους νεκρούς από την εκατονταπλάσια σε πληθυσμό Κίνα.
Στο πρώτο κύμα πανηγυρίζαμε. Καταγράψαμε έναν θρίαμβο αλλά μετά ήρθε ο Αύγουστος και… χάσαμε το στοίχημα του τουρισμού, δεν έγιναν οι έλεγχοι που έπρεπε στα σύνορα, δεν συνταγογραφήθηκαν τα τεστ, δεν τηρήθηκαν τα μέτρα στα εργοστάσια, ούτε στα ΜΜΜ.
Γενικά, όμως, τα πήγαμε καλά. Απλώς δεν ενισχύσαμε το σύστημα υγείας μας. ΜΕΘ και ιατρικό εξοπλισμό πρόσφεραν κυρίως τα ιδρύματα και οι επιχειρήσεις. Προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών δεν κάναμε ούτε και κάποιο νέο νοσοκομείο φτιάξαμε ενώ στον προϋπολογισμό του 2021 μειώθηκαν κατά μισό δισεκατομμύριο ευρώ τα χρήματα που θα δοθούν στην υγεία.
Τα πήγαμε καλά το 2020. Απλώς το έλλειμα ξεπέρασε το 15%, η ανεργία θερίζει, επιχειρήσεις κλείνουν και νοικοκυριά φτωχαίνουν.
Κατά τα λοιπά, δεν έχουμε παράπονο. Μόνον το «σκόιλ ελικικού» θυμόμαστε να μην πήγε καλά. Η τηλεκπαίδευση, επίσης, θα ήταν οκ αν οι περισσότεροι μαθητές δεν είχαν πρόβλημα με την πλατφόρμα, τα τάμπλετ τους και το ίντερνετ.
Στην εκπαίδευση, φυσικά, η κυβέρνηση ρεφάρισε τα προβλήματα με τα παγουρίνο και τις μάσκες-αλεξίπτωτα. Δεν έκανε νέες αίθουσες, δεν προσέλαβε καθηγητές αλλά φρόντισε να εξισώσει τα δικαιώματα των πτυχιούχων των κολλεγίων με αυτά των πτυχιούχων του πανεπιστημίου.
Στα εθνικά θέματα, επίσης, το 2021 ήταν μια χρονιά κατά την οποία δείξαμε πυγμή. Το Ουρούτς Ρέις αλώνιζε το Αιγαίο, ο Ερντογάν θέτει ευθέως το ζήτημα επαναδιαπραγμάτευσης της συνθήκης της Λοζάνης ενώ, όσο κι αν περιμέναμε, εκείνες οι «κυρώσεις» της ευρωπαϊκής ένωσης στην Τουρκία… δεν αποφασίστηκαν ποτέ.
Είχαμε, όμως, τη «λίστα Πέτσα» στα ΜΜΕ. Εννιά μήνες μετά, ακόμα δεν καταλάβαμε γιατί δόθηκαν 20 εκατομμύρια ευρώ για την προβολή σποτ που τα μέσα ήταν ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΑ να προβάλουν δωρεάν, ούτε φυσικά μάθαμε με ποιο κριτήριο δόθηκαν τα ποσά σε κάθε μέσο ξεχωριστά ή γιατί κάποια μέσα αποκλείστηκαν και κάποια αλλά πήραν τεράστια ποσά χωρίς να τα γνωρίζει ούτε ο admin τους.
Στο συγκεκριμένο ζήτημα, το 2021 προβλέπεται ακόμα καλύτερο αφού ήδη ξεκινά η «λίστα Κικίλια». Πάλι λεφτά για μια καμπάνια που θα έπρεπε να «τρέξει δωρεάν» ώστε οι Έλληνες να μάθουν την αξία του εμβολιασμού. Ο εναγκαλισμός της κυβέρνησης με τα ΜΜΕ θα ολοκληρώνονταν εντυπωσιακά τη χρονιά που φεύγει, αν τα συνδικαλιστικά όργανα των δημοσιογράφων δεν κατήγγειλαν το σχέδιο νόμου Πέτσα που αποσύρθηκε με πάταγο πριν δώσει στους καναλάρχες μια σειρά από ευνοϊκές ρυθμίσεις.
Καλά τα πήγαμε και στον πολιτισμό το 2020. Απλώς «κάηκε το πούσι» το καλοκαίρι στις Μυκήνες, πλημμύρισε η Ακρόπολη (αφού τσιμεντώθηκε) και το διορισμένο από την κυβέρνηση ΚΑΣ ενέκρινε την απόσπαση των αρχαίων της οδού Βενιζέλου. Ειδικά στο τελευταίο ζήτημα (το οποίο βρίσκεται στο ΣΤΕ μετά από προσφυγή Θεσσαλονικέων) η κατακραυγή πλέον είναι διεθνής. Το υπουργείο πολιτισμού κατάφερε, ωστόσο, να κλείσει εντυπωσιακά το 2020, ψηφίζοντας νομοσχέδιο που επιτρέπει δανεισμό αρχαίων για 50 χρόνια την ίδια ώρα που δεν κατάφερε ούτε τους καλλιτέχνες να ενισχύσει, ούτε το ζήτημα των πνευματικών δικαιωμάτων των μουσικών να λύσει. Σίγουρα το 2021 θα είναι καλύτερο.
Τη χρονιά που φεύγει, θα την θυμόμαστε και για τις ανέμελες διακοπές του Κυριάκου Μητσοτάκη. Τουλάχιστον κάποιοι άνθρωποι πέρασαν καλά στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό κι ο πρωθυπουργός ήταν ένας από αυτούς. Εν μέσω πλημμυρών και καταστροφών, εν μέσω έξαρσης του Κορονοϊού. Παντός καιρού και συνθηκών γιατί… «μπορούσε» να είναι και στην Πάρνηθα εν μέσω ολικού lockdown.
Στα χνάρια του πρωθυπουργού θα θυμόμαστε πως το 2020 είδαμε τον Κώστα Μπακογιάννη να εγκαινιάζει την πλατεία Ομόνοιας μέσα σε συνωστισμό αλλά και τον Νίκο Χαρδαλιά να διασκεδάζει στα μπουζούκια σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Θυμόμαστε και τον Απόστολο Τζιτζικώστα να τρώει μετά τα μεσάνυχτα στους Παξούς την ίδια ώρα που τα πιτσιρίκια έτρωγαν ξύλο γιατί τολμούσαν να πίνουν μπύρες στις πλατείες.
Γενικά «στο θέμα ξύλο» τα πήγαμε καλά μέσα στο 2020. Η αστυνομία «ξεπούλησε» από χημικά σε συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις. Έγιναν «φετίχ» οι συλλήψεις για παραβίαση των υγειονομικών μέτρων κι ας ήταν οι αστυνομικοί οι μόνοι που δεν φορούσαν μάσκα, ούτε και κρατούσαν αποστάσεις στις συγκεντρώσεις. Εντάξει, ίσως βρεθεί κάποιος κακοπροαίρετος να πει ότι χάσαμε μέσα από τα χέρια μας τους φυγόδικους Γιάννη Λαγό και Χρήστο Παππά αλλά μπροστά μας απλώνεται μια νέα χρονιά η οποία, που ξέρετε, μπορεί να μάς επιφυλάξει και συλλήψεις, αν όχι των χρυσαυγιτών, τουλάχιστον των φοιτητών μέσα στα πανεπιστήμια, τώρα που καταργείται στην πράξη το άσυλο και οργανώνεται «αστυνομία πανεπιστημίων».
Το 2020 δίνει τη θέση του στο 2021. Ας ελπίσουμε στη χρονιά που έρχεται να μάθουμε «τί πήγε στραβά» στους εορτασμούς του Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη. Έφταιγαν οι τοπικοί άρχοντες ή η κεντρική εξουσία; Ίσως μάθουμε και το γιατί δεν ενισχύθηκε το ερευνητικό πρόγραμμα του νοσοκομείου Παπανικολάου κι έπρεπε να γίνει έρανος από τον κόσμο για να μαζευτούν τα 200.000 ευρώ.
Για τα λάθη στην καταγραφή των κρουσμάτων, άρα και στην έγκαιρη λήψη αποφάσεων, μάλλον δε θα μάθουμε ποτέ. Όπως δε θα μάθουμε ποιος και γιατί έδωσε την εντολή να παρακαμφθούν οι λίστες των υγειονομικών ώστε να εμβολιαστούν οι κυβερνητικοί παράγοντες και οι παρατρεχάμενοι τους.
Η χρονιά φεύγει και δίνει τη θέση της σε μια καινούργια. Κουράγιο αδέλφια. Είμαστε ακόμα ζωντανοί κι αντέχουμε. Όλα θα πάνε καλά… ή και όχι!